Kangal - opis, charakter, wychowanie, najczęstsze problemy

Kangal i owczarek anatolijski - hodowla

Czym się różni kangal i owczarek anatolijski

Kangal turecki to rasa prawie nieznana w Polsce. Jednak rasa ta zdobywa sobie popularność, gdyż są to psy inteligentne, o zrównoważonym charakterze, bardzo przywiązane do rodziny i opiekuńcze w stosunku do swoich ludzi i zwierząt. Z uwagi na niezależny charakter psy te są dość trudne do szkolenia. Świetnie sprawdzają się jako stróże. Rasa kangal jest często mylona z bardzo podobną rasą jaką jest owczarek anatolijski.

Kangal zaliczany jest do grupy molosów w typie górskim. Jest to rasa nie zarejestrowana w FCI, jednak hodowla tych psów często rejestruje je jako anatolian. Owczarek anatolijski, anatolian, anatolijski pies pasterski czy też turecki pies górski to ta sama rasa występująca pod różnymi nazwami. W klasyfikacji FCI rasę tę umieszczono w grupie 2: pinczery i sznaucery, molosy, szwajcarskie psy górskie i do bydła, pozostałe rasy oraz w sekcji 2 psów molosowatych.

Wśród kynologów istnieje spór o to czym się różni kangal i owczarek anatolijski. Jedni uważają, że rasy tureckie jak akbash, kangal, karabasz, malakli czy turecki pies pasterski stanowią odmiany jednej rasy jaką jest owczarek anatolijski. Inni zaś walczą, aby psy te zostały uznane za odrębne rasy. Rasę kangal uznają takie kraje jak: Australia, Nowa Zelandia, Stany Zjednoczone i RPA. Natomiast w pozostałych krajach kangale rejestruje się jako owczarka anatolijskiego lub sprzedaje szczeniaki z rodowodem tureckiej federacji kynologicznej.

Owczarek anatolijski to nie jest w zasadzie pies turecki. Psy te zostały przywiezione z Turcji przez Natalię Czartoryską, która zapoczątkowała w Anglii hodowlę rasy anatolian. Niektórzy twierdzą, że przodkami rasy anatolian były tak zwane psy z ulicy, które stanowią mieszańce ras tureckich. W Turcji występują 3 rdzenne rasy: akbash, kangal, aksaray malakli. Według badań przeprowadzonych w Turcji, są to odrębne rasy.

Kangal - hodowla i pochodzenie

Kangal stanowi narodową rasę turecką, zaś nazwa pochodzi od miasta Kangal w regionie Sivas, gdzie od wieków znana była hodowla tych psów.

Psy w typie molosa znane były na terenie Mezopotamii od zarania wieków. Na Wyżynę Anatolijską przybyły wraz z koczowniczymi plemionami. W dawnej Anatolii był to pies pasterski i obronny. Służył do ochrony stad przed wilkami oraz jako pies bojowy. Kangalom zakładano obroże z kolcami, a nawet całe zbroje. Prowadzono je w paradach oddziałów janczarów.

W Turcji od starożytności wykształciły się 3 rasy psów:

• akbash - biały pies pasterski,
• kangal - pies pasterski i stróżujący,
• malakli - pies obronny, nie mający instynktu pasterskiego, używany niegdyś do walk psów.

Istnieje również rasa o nazwie karabasz, którą niektórzy kynolodzy uznają za odmianę kangala, inni zaś uważają za odrębną rasę. A może zainteresuje cię także ten artykuł o psie rasy owczarek anatolijski?

Polska hodowla kangala

Pierwsza polska hodowla owczarka anatolijskiego, a następnie kangala powstała w roku 2004 pod nazwą D.K. Bubu FCI. W Polsce rasowe szczeniaki kangala można kupić, lecz trzeba się zapisać na miot i czekać. Cena rasowych szczeniaków wynosi przeciętnie 3500 do 4000 zł. Ponieważ rasa ta nie jest uznawana przez FCI, szczenięta oferowane są z rodowodem KIF (Turecka Federacja Kynologiczna).

Warto wiedzieć, że polska lista ras niebezpiecznych obejmuje rasę owczarek anatolijski oraz akbash. Dla porównania cena owczarka anatolijskiego waha się od 2 do 3 tysięcy zł. Natomiast najlepsze rasowe szczeniaki mogą kosztować około 5000 zł. Cena szczeniaków akbash dog wynosi od 2500 do 4000 zł.

Jak wygląda kangal - opis rasy, pielęgnacja i zdrowie kangala

Kangal to pies bardzo duży, lecz nie ociężały. W działaniu potrafi być bardzo szybki. Jego sierść jest krótka, prosta, z gęstym podszerstkiem. Kangal występuje tylko w kolorach piaskowym, szarym lub płowym w różnych odcieniach. Jego charakterystyczną cechą jest czarna maska i czarne uszy. Kolor biały jest niezgodny z wzorcem rasy.

Opis rasy:

• kraj pochodzenia: Turcja,
• wysokość: pies do 85 cm, suka do 79 cm
• waga: pies do 80 kg, suka do 70 kg,
• długość życia: 13 - 14 lat,
• sierść: długa, prosta, z gęstym podszerstkiem,
• umaszczenie: płowy lub piaskowy, z czarną maską i czarnymi uszami.

Kangal to rasa zdrowa i jak na dużego psa, długowieczna. Nie trapią go choroby, zaś rasa ta nie cierpi na wady genetyczne. U dużych psów zawsze istnieje niebezpieczeństwo dysplazji stawu biodrowego, dlatego zaleca się kupowanie szczeniaków z hodowli, gdzie pieski są przebadane, zaś ich rodzice znani.

Pielęgnacja kangala polega na wyczesaniu psa od czasu do czasu. Czesanie przyda się szczególnie w czasie linienia. Psy tej rasy linieją bardzo intensywnie na wiosnę i jesienią.

Turecki pies pasterski - charakter i usposobienie

Jaki charakter ma kangal turecki

Podobnie jak welsh corgi cardigan, kangal turecki to pies pasterski, chętny do współpracy z człowiekiem i wierny. Kangal nie był nigdy psem myśliwskim, jak na przykład gończy słowacki. Jego zadaniem była obrona stad zwierząt przed dzikimi zwierzętami. Dlatego też kangal zachował swój obronny charakter i w obronie swego opiekuna i jego rodziny jest w stanie poświęcić życie. Kangal nie jest psem jednego pana. Jednakowo traktuje wszystkich członków rodziny.

Kangal jest bardzo opiekuńczy wobec członków swej rodziny, a w jej obronie jest gotów oddać życie. W Anatolii dzieci biegające w towarzystwie kangali to widok codzienny. Kangal świetnie nadaje się na towarzysza dzieci. Jednak z uwagi na gabaryty psa, dorośli powinni nadzorować zabawę dzieci z psem.

Kangal będzie opiekuńczy także dla rodzinnych zwierząt, kotów czy innych psów. Został wyhodowany na obrońcę stada, a więc będzie otaczał opieką także zwierzęta rodzinne. Jedyny problem mogą stanowić psy o podobnych gabarytach co kangal. Pies zaakceptuje drugiego dużego psa tylko wtedy jeśli ułożą się pomyślnie zasady między nimi i powstanie hierarchia w stadzie.

Umiejętności stróża

Kangal od wieków służył jako stróż. Rasa ta wykazuje silny instynkt stróżowania. Pies ten sam wyznacza sobie terytorium do stróżowania i często obszar ten jest większy niż rzeczywista posesja jego opiekuna. Kangal jest nieufny wobec obcych, jednak nigdy nie bywa agresywny bez potrzeby i nie szczeka bez potrzeby. Instynkt stróżowania pojawia się u kangala już w wieku 8 - 9 miesięcy.

Warto wiedzieć, że kangal jako stróż bywa ostry. Twardo stoi na straży swojej posesji lub stada, nie wykazuje lęku i jest nieprzekupny. Przed intruzem nie cofnie się na krok. Ten ogromny pies działa błyskawicznie, gdy pojawi się intruz.

Pies ten może mieszkać na zewnątrz i nawet woli chłodną budę od ciepłego posłania w mieszkaniu. Dla ochłody lubi wykopać sobie dół w ogrodzie, gdzie chłodzi się w upalne dni. Kangal lubi ciszę i spokój. Warto pozwolić mu działać samodzielnie jak podpowiada mu instynkt. Warto jednak pamiętać, że jest to pies pasterski, który wymaga stałego kontaktu z człowiekiem. Nie można zostawić go samotnie na długi czas, gdyż może zdziczeć, stać się nieodpowiedzialny i może wykazywać agresję wobec swojego opiekuna.

Czy kangal to pies dla ciebie

Kangal nie nadaje się dla początkujących. Pies ten stanowi świetny wybór dla rodziny mieszkającej w domu z ogrodem, gdzie pies będzie pełnił rolę pupila rodziny i psa stróżującego posesję. Kangal zdecydowanie woli budę w ogrodzie niż miękkie posłanie w domu. Pies ten nie demoluje ogrodu. Lubi jednak wykopać sobie dołek, w którym chłodzi się w upalne dni.

Ogród, oczywiście, nie zastąpi psu spacerów z opiekunem. Jednak rasa ta nie wymaga dużo ruchu. Ważny jest bardziej kontakt z ludźmi. Z uwagi na gabaryty psa nie jest to rasa odpowiednia dla osób starszych, które mogą nie poradzić sobie z tak dużym i silnym psem.

Mimo, że kangal to idealny pies stróżujący, rasa ta nie nadaje się do samotnego pilnowania oddalonych posesji. Pies ten nie może zostawać długo sam, bez kontaktu z człowiekiem.