Jaki pies dla dzieci będzie najlepszy? Porównujemy cechy charakteru
Wielu hodowców, do których chętnie zwracają się z zamiarem zakupu szczenięcia, wzdraga się na argument, że pies ma być prezentem dla dziecka. Nierzadko zdarza się bowiem, że rozkoszny szczeniak po wyrośnięciu przestaje spełniać oczekiwania, do tego wymaga co najmniej trzech spacerów dziennie, a ten obowiązek zazwyczaj spada na rodziców. Pies, który był traktowany początkowo jak atrakcyjna zabawka, zaczyna być ciężarem i w najlepszym wypadku wraca z powrotem do hodowcy. Wyjaśniamy, czy pies może być prezentem dla dziecka i jaki pies dla dzieci jest najlepszym wyborem.
Jeśli szukasz więcej porad i informacji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o psach.
Jaki pies dla dzieci – przyjemność, ale i obowiązek
Nieco o psach dla małych dzieci
Jaki pies sprawdzi się z dziećmi w domu? Przede wszystkim należy obalić stereotyp jakoby istniał idealny pies dla dziecka. Każdy pies jest towarzyszem całej rodziny, ba, nawet jej członkiem, który niejednokrotnie śpi w łóżku ze „swoim człowiekiem”. Dlatego, zanim zapadnie decyzja o zakupie psa z myślą o dziecku (dzieciach), przygotować się do niej powinni przede wszystkim dorośli. Chodzi bowiem o to, aby pomiędzy wszystkimi domownikami a czworonogiem wytworzyła się więź emocjonalna, szczególnie silna w stosunku do najmłodszych członków rodziny.
Wielu rodziców małych dzieci obawia się dużych ras psów, gdyż mogłyby one wyrządzić dziecku krzywdę (przewrócić, przygnieść). Powinni oni wziąć również pod uwagę sytuację odwrotną – to znaczy, że dziecko może niechcący zrobić krzywdę psu, a w tym wypadku mały pies to duże ryzyko. Nawet rasy najbardziej przyjazne dzieciom mają swoje granice wytrzymałości i po ich przekroczeniu mogą warknąć lub nawet kłapnąć zębami. Dlatego rodzice małego dziecka powinni mu wytłumaczyć, że pies jest istotą tak samo czującą i przeżywającą, jak człowiek. Dziecko musi wiedzieć, że psa nie wolno ciągnąć za ogon i uszy, siadać na niego okrakiem lub kłaść się, a należy rzucać mu piłeczkę.
Również rodzice muszą pamiętać, że to na nich spadną obowiązki: karmienie, wyprowadzanie na dwór, szkolenie, zabiegi pielęgnacyjne. Każda rasa ma indywidualne wymagania pod tym względem i zanim pies pojawi się w domu, warto zapoznać się ze specyfiką danej rasy. Pomocne będą dostępne (także w sieci) publikacje, można też udać się na kilka wystaw w charakterze widza i porozmawiać z hodowcami o ich rasie. Zazwyczaj to właśnie hodowcy są kopalnią wiedzy, mając niejednokrotnie wieloletnie doświadczenie w obcowaniu z rasą.
Tresura psa – zadanie nie dla dziecka
To, co nazywane jest powszechnie tresurą, w zasadzie jest szkoleniem i układaniem psa pod kątem potrzeb właściciela. Przed nabyciem szczenięcia należy poszukać dla niego odpowiedniego ośrodka szkoleniowego. Takowe egzystują przy poszczególnych oddziałach Związku Kynologicznego w Polsce, a szkolenia prowadzone są przez doświadczonych fachowców. Pod ich kierunkiem właściciele sami układają własne psy.
Na zajęcia z psem oczywiście można (a nawet trzeba) zabierać dziecko, jednak nie za małe, które jeszcze nie do końca zrozumie sytuację i może rozpraszać uwagę psa. Starsze dziecko może przyglądać się ćwiczeniom i później powtarzać je, odrabiając z psem jego „zadanie domowe”. Niemniej, podczas szkolenia w ośrodku, zawsze przewodnikiem psa powinna być osoba dorosła – rodzic. Przed rozpoczęciem zajęć trzeba poinformować szkoleniowca, że jest to pies rodzinny, wychowujący się w towarzystwie małego dziecka (małych dzieci) lub starszych dzieci. Prowadzący szkolenie będzie wiedział, jak nauczyć psa posłuszeństwa i odpowiednio pokieruje procesem jego układania.
Ważne jest też, z jakiej hodowli pochodzi pies. I nie chodzi w tym kontekście o tytuły wystawowe, zgromadzone przez jego rodziców, ale o warunki, w jakich przebywał i czy był socjalizowany. W wielu wypadkach socjalizacja szczeniaka pozostawia wiele do życzenia. Nie nadaje się dla dzieci pies wycofany i strachliwy – powinien być śmiały, przyjaźnie nastawiony i cieszący się do ludzi. Takie zachowanie powinien wypracować hodowca w pierwszych tygodniach życia szczeniąt. Należy pamiętać, że niektórych zachowań, zaniedbanych w tym wczesnym okresie, nie da się później zniwelować, lub da się z ogromnym trudem. Dlatego tak ważne jest wstępne rozpoznanie, które można przeprowadzić zarówno odwiedzając wystawy i rozmawiając z hodowcami, jak i kontaktując się z kierownikiem sekcji wybranej rasy w wybranym oddziale Związku Kynologicznego w Polsce. A może zainteresuje cię także ten artykuł o rasach psów nadających się do bloku?
Jakie psy są najbardziej przyjazne dzieciom
Czy istnieje idealny pies dla dziecka?
Wielu rodziców pyta na różnych forach dyskusyjnych i w serwisach kynologicznych, jakie są najłagodniejsze rasy psów dla dzieci, czy duże psy nadają się dla rodzin z dziećmi, czy lepszy byłby mały pies, a może dobry byłby pies z włosem? Pytań i wątpliwości jest sporo, bowiem każda rodzina jest inna, każda ma inne warunki domowe, a przecież chodzi o decyzję na kilkanaście lat.
Na początek wyjaśnijmy temat psa z włosem. Każdy pies ma sierść, nie istnieją psy z włosami jak u człowieka. Rzecz w tym, że niektóre rasy mają sierść jednowarstwową, inne dwuwarstwową. Innymi słowy, jedne mają wyłącznie włos okrywowy, a inne włos okrywowy i podszerstek (warstwę miękkiego, gęstego, jedwabistego włosa tuż przy skórze), stanowiący naturalną izolację przed warunkami atmosferycznymi u ras północnych, pracujących w wodzie, pasterskich, itp. U niektórych ras, mających szatę jednowarstwową, włos okrywowy jest dość gruby, ciężki i gatunkowo przypomina włosy ludzkie. Jednak nie ma z nimi nic wspólnego. Jest to nadal sierść, a nie włosy. Zatem pies z włosem, w potocznym rozumieniu tego określenia, nie istnieje.
Polecane karmy dla psów - sprawdź ceny!
Nie warto też ulegać stereotypom w rodzaju „duże psy są ciche, a małe hałaśliwe”, „owczarki są mądre”, „golden retriever jest zawsze dobry dla rodzin z dziećmi”, itp. Nie można przykładać jakiegokolwiek szablonu do żadnej rasy, aczkolwiek wiele ras jest szczególnie predysponowanych do danych zadań. Zaliczane do ras tzw. groźnych bulteriery często doskonale się sprawdzają jako mądre psy rodzinne, a uchodzące za najłagodniejsze rasy psów dla dzieci golden retrievery i labradory bywają dość chimeryczne.
Wybór rasy to jedno, a wychowanie psa to drugie. Stosunek psa do dziecka zależy od przemyślanego układania, a także naszego stosunku do dziecka i do psa. Pies, jako zwierzę stadne, nie może odczuwać, że jest traktowany gorzej ze względu na pojawienie się dziecka w domu. Jeżeli natomiast pies trafia do domu, w którym są już dzieci, musi być wychowywany w zasadzie tak samo, jak dzieci i powinien czuć się członkiem młodszego „stada”.
Jaki pies dla dzieci – przegląd ras
- Golden retriever. Goldeny powszechnie uważane są za dobre psy rodzinne, w szczególności psy dla dziecka. Rzeczywiście mają one łagodne usposobienie, są bardzo inteligentne i podatne na układanie. Potrzebują stałego kontaktu z człowiekiem, są bardzo towarzyskie i mają dobry stosunek do dzieci. Ale uwaga! Golden to pies myśliwski, energiczny, typowy aporter. Potrzebuje sporo ruchu, gdyż niewybiegany szybko przybierze na wadze i straci kondycję. Codzienną dawkę ruchu można mu zapewnić, rzucając piłkę lub koziołek (aport), które będzie z upodobaniem przynosić
- Owczarek niemiecki. Są to średnio duże psy, wszechstronne pod względem użytkowym. Doskonale się układają, dobrze znoszą towarzystwo dzieci, są opiekuńcze, odważne i wierne. Jest to jedna z najpopularniejszych ras na świecie. Owczarki to dobre psy dla dziecka, ale są niezwykle aktywne i potrzebują dużo ruchu. Poszukując owczarka niemieckiego koniecznie trzeba zwrócić uwagę na badania rodziców szczenięcia w kierunku dysplazji stawów biodrowych, gdyż rasa ta ma do niej szczególne skłonności
- Bokser. Jest to rasa bardzo lubiąca dzieci, energiczna i kochająca zabawy. Lubi aktywność na powietrzu i towarzystwo człowieka, jest psem bardzo rodzinnym. Nie powinien jednak zostawać przez dłuższy czas sam w domu, ponieważ z nudów może „zająć się” butami lub meblami. Nadaje się do domu, w którym przynajmniej jedna osoba jest cały czas
- Yorkshire terier. Rasa ta stała się dość popularna, choć jak się wydaje, apogeum ma już za sobą. Umiejętnie prowadzony york to dobry towarzysz dla starszego dziecka, zwłaszcza dziewczynki, gdyż wymaga systematycznej pielęgnacji sierści. Jest to jedna z tych ras, o których powszechnie sądzi się, że ma „włosy”. Jest to oczywiście mit. Szata wystawowego yorka musi być nawijana na papiloty, aby nie uległa skołtunieniu. Jeżeli natomiast piesek nie ma być wystawiany, lepiej ostrzyc go na krótko
- Pudel. Rasa występuje w czterech wielkościach (duży, średni, miniaturowy i toy). Wszystkie są przyjazne dzieciom, bardzo inteligentne i łatwo je ułożyć. Uwielbiają wszelkie zabawy. Ich lokowata sierść wymaga jednak systematycznego strzyżenia, w przeciwnym razie sfilcuje się i skołtuni. Pudle wystawowe strzyże się, układając fryzurę odpowiednią do wieku psa. Natomiast zwierzęta niewystawowe można strzyc równo na całym ciele, ale trzeba to robić regularnie.
Większość psów generalnie lubi dzieci i przywiązuje się do nich. Nawet taki indywidualista jak jamnik potrafi pokochać dziecko, spać z nim w łóżku i „bronić” przed rodzicielskimi reprymendami. Wszystko jest kwestią odpowiedniego wychowania – zarówno dziecka, jak i psa.