Jaka jest cena maltańczyka z rodowodem lub bez - sprawdzamy

Pies rasy maltańczyk – trochę historii, fakty i mity

Skąd się wzięły maltańczyki

Wbrew nazwie, rasa ta nie wywodzi się z Malty. Być może nazwa ta ukształtowała się z semickiego słowa malat, które oznacza przystań, azyl lub ciche miejsce i rzeczywiście znalazła się w nazwie wyspy Malta, jednak bez związku z psami. Te zaś, później nazwane maltańczykami, mogą się wywodzić z Azji, a do Europy przybyły wraz z azjatyckimi kupcami jako… towar handlowy, bowiem pierwotnie były wykorzystywane do wyłapywania szczurów i myszy, licznie spotykane w ładowniach statków i magazynach portowych.

Jest to jedna z najstarszych ras. Arystoteles, żyjący w latach 384 – 322 p.n.e., nazywał je po łacinie canes melitenses. W starożytnym Rzymie małe pieski maltańczyki towarzyszyły dostojnym matronom. W późniejszych wiekach stanowiły częsty motyw renesansowych dzieł sztuki, stawszy się pieskami salonowymi.

Na początku XVI wieku maltańczyki trafiły na dwór angielski i od tej pory rozpoczęła się ich światowa kariera. Początkowo były popularne jedynie wśród angielskiej arystokracji, następnie podbiły Francję i Niemcy, a z czasem zaczęto je wywozić także za Atlantyk. Udokumentowana hodowla maltańczyków w Europie rozpoczęła się w XIX wieku. Planujesz zakup psa tej rasy? Sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o maltańczykach.

Maltańczyk miniaturka, maltańczyk biały krótkowłosy i… włosy

W ogłoszeniach oferujących szczenięta można napotkać wiele informacji, które są li tylko chwytem marketingowym, nie mającym nic wspólnego z rzeczywistością. Przede wszystkim ogłoszeniodawcy używają określenia „maltańczyk miniaturka” sugerując, jakoby była to mniejsza odmiana tej rasy. Tymczasem taka mniejsza odmiana nie istnieje. Maltańczyk to jedna rasa, bez odmian wielkości, a poszczególni jej przedstawiciele mogą się różnić wzrostem (przy czym wysokość w kłębie nie może przekraczać 25 cm). Jeżeli sprzedający daje ogłoszenie o miniaturce, możemy być pewni, że nie jest to zarejestrowany hodowca. Natomiast cena maltańczyka z takiej pseudohodowli, którego wielkość oscyluje w dolnej granicy, może być w związku z tym wyższa.

Podobnie rzecz się ma z określeniem „maltańczyk biały krótkowłosy”. Maltańczyk biały jest zawsze, dopuszczalny jest jedynie delikatny odcień kości słoniowej (ecru). Natomiast krótkowłosych maltańczyków w ogóle nie ma, wzorzec rasy jest w tej kwestii jednoznaczny. Cytat: WŁOS: Gęsty, lśniący, błyszczący, opadający ciężko, jedwabisty, bardzo długi na całym ciele. Prosty na całej długości, bez śladu fal czy loków. Nie ma zatem maltańczyków krótkowłosych, pies rasy maltańczyk ma sierść zawsze długą.

Pojęcie „włos” odnosi się do szaty psa, która, niezależnie od rasy, składa się z sierści. Nie jest prawdą, że maltańczyk ma włosy, a nie sierść. Każdy pies ma sierść, tylko u niektórych ras rozróżnia się włos okrywowy i podszerstek. Maltańczyki nie mają podszerstka, szata jest jednowarstwowa, złożona jedynie z włosa okrywowego. Ale z włosami jak u człowieka nie ma ona nic wspólnego.

Jaka jest cena maltańczyka, czyli kupię szczeniaka

Cena bez rodowodu i z rodowodem

Wielu zainteresowanych, dzwoniąc do hodowców oświadcza, że nie jest im potrzebny rodowód, bo szczeniak maltańczyka ma być do kochania, a nie na wystawy, a poza tym cena bez rodowodu jest niższa. Jest to rozumowanie błędne. Sam rodowód jest kawałkiem papieru. Psy rasowe, a więc rodowodowe, kosztują więcej, gdyż rodowód daje gwarancję pochodzenia, właściwego doboru pary rodzicielskiej i cech, jakich oczekujemy od psa danej rasy.

Zrzeszeni hodowcy przestrzegają szczepień ochronnych, odrobaczania, limitów i wieku kryć u suk, poza tym odchowują szczenięta z zastosowaniem najwyższej klasy karm i suplementów. Pseudohodowcy mają niskie ceny, ale wcale nierzadko zdarza się, że sprzedają maltańczyki zaniedbane i chore. Właściciel zaś wydaje na leczenie i leki więcej, niż wyniosłaby cena szczenięcia z rodowodem, zakupionego w renomowanej hodowli.

Cena maltańczyka z rodowodem, w zależności od hodowli i skojarzenia, wynosi 3 – 5 tys. złotych. Oczywiście są to ceny orientacyjne. Chcąc sprowadzić pieska z zagranicy należy liczyć się ze znacznie większym wydatkiem, zapłacimy też za przewóz lub trzeba będzie udać się do hodowli osobiście – wielu hodowców sprzedaje maltańczyki (i inne psy rasowe) tylko pod tym warunkiem.

Rodowód rodowodowi nierówny – czyli jaki powinien być

Rodowód musi być wystawiony przez wiarygodną organizację kynologiczną, czyli taką, która gwarantuje pełen, czteropokoleniowy dokument pochodzenia psa. Kupując z legalnego wprawdzie, ale stanowiącego li tylko przykrywkę dla obejścia przepisów stowarzyszenia, nie mamy pewności przodków szczeniaka, ich stanu zdrowia i anatomii, cech charakteru i wyglądu zgodnego z wzorcem rasy. Rodowód jest dokumentem ścisłego zarachowania, zabezpieczonym hologramem. Jest dowodem, że opisane w nim zwierzę to pies rasy maltańczyk.

Wbrew obiegowym opiniom, posiadanie psa z rodowodem nie obliguje do udziału w wystawach ani do dalszej hodowli. Jest to całkowicie wolny wybór właściciela. Wraz ze szczenięciem otrzymuje on metrykę, a dopiero ona jest podstawą do wyrobienia rodowodu. Nie jest więc tak, że hodowca wydaje właścicielowi rodowód szczeniaka. To właściciel sam, jeżeli planuje udział w wystawach, musi zarejestrować szczenię, złożyć metrykę w oddziale Związku Kynologicznego i czekać na nadesłanie rodowodu, który następnie odbiera w oddziale.

Jeżeli nie planujemy wystaw i hodowli, można poszukać ofert szczeniąt rodowodowych, ale nie wystawowych. Są to pieski, które posiadają wady anatomiczne, wprawdzie wykluczające udział w wystawach i późniejszą kwalifikację do hodowli, ale nie przeszkadzające im w codziennym życiu. Małe pieski maltańczyki mogą mieć np. złamany ogon, tyłozgryz, lokowatą lub inną niż biała szatę, itp. Ceny takich szczeniąt są na ogół sporo niższe niż pełnowartościowych, natomiast właściciel ma gwarancję pochodzenia i oczekiwanych cech. Pamiętajmy, że cena maltańczyka to nie jest cena rodowodu, a psa.

Cena maltańczyka rodowodowego – dlaczego wysoka

Ile kosztuje maltańczyk bez rodowodu

Hodowle zrzeszone w stowarzyszeniach, powstałych po wejściu w życie ustawy o ochronie zwierząt z 2012 roku, sprzedają szczenięta z dokumentami, niejednokrotnie wydrukowanymi na domowej drukarce, bez zabezpieczeń, numerów i hologramów, nazywając je „rodowodami”. Ceny u takich hodowców są stosunkowo niskie – maltańczyki są tam na ogół „produkowane” najmniejszym nakładem. Suki są kryte co cieczkę i rodzą do późnego wieku, ze szkodą dla ich zdrowia.

Spotyka się również, wcale nierzadko, „dzikich” hodowców, nigdzie niezrzeszonych, oferujących w ogłoszeniach szczenięta gratis jako dodatki do obroży, misek i smyczy, bowiem sprzedaż szczeniąt nierodowodowych jest zabroniona. Oczywiście w bezpośredniej rozmowie informacje handlowe są weryfikowane, pies rasy maltańczyk należy do droższych. Ceny pseudohodowców są jednak znacznie niższe niż ceny hodowców zrzeszonych.

Pseudohodowca odznacza się tym, że produkuje (bo nie hoduje) nie jedną rasę, w której specjalizuje się wiele lat, a rasę, która akurat jest modna. Oszczędza na karmie, podając najtańszą z hipermarketu, obcina koszty weterynaryjne, nie szczepiąc szczeniąt. Nie pokazują swoich psów na wystawach (bo nie ma takiej potrzeby), nie mają elementarnej wiedzy na temat doboru hodowlanego. Nie socjalizują szczeniąt, trzymając je w kojcach i traktując jak towar. Niskie ceny kuszą nabywców, którzy – nieświadomi ryzyka – kupują małe pieski maltańczyki i często tracą je z powodu chorób zakaźnych, nabytych w wyniku braku szczepień.

Rodowodowy pies rasy maltańczyk

Jeżeli zależy nam na zdrowym szczenięciu, o znanym do wielu pokoleń wstecz pochodzeniu, odpowiednio zadbanym, odrobaczonym, zaszczepionym i socjalizowanym, skontaktujmy się z hodowlą zrzeszoną w Związku Kynologicznym w Polsce. Jest to organizacja o 80-letniej tradycji i jako jedyna w Polsce należy do Międzynarodowej Federacji Kynologicznej (FCI). Przynależność danej hodowli do ZKwP można sprawdzić na stronie Związku.

Na cenę psa rodowodowego składa się wiele czynników. Przede wszystkim hodowca inwestuje w sukę, którą nabywa jako szczenię. Kosztuje dobra karma, szczepienia, kosmetyki. Suka musi uzyskać uprawnienia hodowlane, co wiąże się z co najmniej trzykrotnym pokazaniem jej na wystawie, często daleko od domu. Wydatki obejmują usługi groomerskie (psiego fryzjera), przygotowujące psa do wystawy, sam wyjazd (paliwo), opłata za zgłoszenie psa, niekiedy nocleg w hotelu, wyżywienie. Minimalny koszt jednego wyjazdu na wystawę to razem około 300 zł, jeżeli wystawa jest w miejscu zamieszkania. Jeśli nie, trzeba doliczyć cenę noclegu.

Nie jest to jednak koniec kosztów. Trzeba pojechać z suką na krycie i za to krycie zapłacić, średnio równowartość szczeniaka. Kosztuje również dokumentacja hodowlana – karta krycia, karta miotu, znakowanie szczeniąt (chipowanie), przegląd miotu i wyrobienie metryk dla szczeniąt, przeliczając wszystko to około 50 zł od jednego szczenięcia. Jeżeli suka nie jest w stanie sama urodzić, co również się zdarza – trzeba zapłacić za cesarskie cięcie (400 – 800 zł).

Regulamin Hodowli Psów Rasowych zezwala na odchowanie przez sukę jednego miotu w roku kalendarzowym. Pierwsze szczenięta suka może mieć najwcześniej po ukończeniu 18 miesięcy, natomiast ostatnie – w roku, w którym kończy 8 lat. W praktyce rozsądni hodowcy poprzestają na czterech miotach od jednej suki. Można zatem łatwo obliczyć, że hodowla psów rasowych nie jest dochodowym interesem, a dość kosztownym hobby. Pies rasy maltańczyk jest stosunkowo drogi, ale nawet wysokie ceny szczeniąt nie są w stanie zrekompensować wszystkich wydatków, jakie ponosi hodowca. Nikt też nie jest w stanie wycenić pracy, jaką wkłada on w odchowanie miotu.