Jak zadbać o szczeniaka maltańczyka? Prezentujemy krok po kroku

Pochodzenie i charakterystyka maltańczyka, kupno szczeniaka

Skąd wywodzi się maltańczyk, wygląd i usposobienie

Nazwa rasy sugeruje, że rasa ta pochodzi z Malty. Tymczasem źródła nazwy należy upatrywać w semickim słowie malat, oznaczającym port lub przystań, aczkolwiek nazwa wyspy Malta również z niego się wywodzi. Praprzodkami dzisiejszych maltańczyków były małe pieski, zamieszkujące tereny portów w miastach basenu Morza Śródziemnego, gdzie w starożytności były wykorzystywane do wyłapywania szczurów, stanowiących plagę magazynów portowych.

W starożytnym Rzymie pieski te były ulubionymi „maskotkami” szlachetnie urodzonych matron. W I wieku n.e. opisał je poeta Strabon, a po nastaniu epoki renesansu stały się motywem często utrwalanym na płótnach malarzy, na rękach lub kolanach portretowanych pięknych kobiet z wyższych sfer.

Współczesny maltańczyk jest małym pieskiem o wydłużonym ciele, całkowicie okrytym długą szatą w kolorze czysto białym lub delikatnym odcieniu kości słoniowej. Ma elegancki, dystyngowany wygląd, dumnie nosi głowę. Oczy maltańczyka są koloru ciemnoorzechowego w czarnej oprawie, nos zawsze całkowicie czarny, podobnie wargi. Usposobienie – bardzo żywe, energiczne, ale jest inteligentny, wyjątkowo czuły i łagodny.

Szata maltańczyka jest jednowarstwowa, składa się wyłącznie z włosa okrywowego. Jest on gęsty, jedwabisty, bardzo długi, całkowicie prosty i ciężko opadający. Przylega ściśle do ciała i nie odsłania skóry. Być może te dwie cechy – długość i jednowarstwowość – spowodowały, że wiele osób twierdzi, iż maltańczyk nie ma sierści, a włosy. Jest to całkowita nieprawda. Nie istnieje pies z włosami, a dotyczy to wszystkich ras. Oprócz maltańczyka często mówi się tak o yorku, który ma również szatę jednowarstwową. Słowo „włos” używane jest w stosunku do wszystkich psów w opisie ich wierzchniej warstwy sierści (włos okrywowy), w odróżnieniu od spodniej, zwanej podszerstkiem. Jak już wiemy, podszerstek nie występuje u maltańczyka.

Szczeniak maltańczyka – jak szukać?

Najpierw ustalmy, gdzie nie należy poszukiwać szczeniaka. W sieci roi się od anonsów w serwisach ogłoszeniowych i sprzedażowych, a treść przeważnie jest taka sama: szczeniak maltańczyka z rodowodem, biały maltańczyk szczeniaczek miniaturka, pies z włosami zamiast sierści, małe pieski ekskluzywnej rasy, itp. Zazwyczaj ogłoszeniom towarzyszą zdjęcia rozkosznych białych kulek. Niejedna osoba nieznająca zagadnienia skusi się na takie chwyty marketingowe. Tymczasem warto wcześniej wiedzieć o kilku sprawach.

O tym, że pies z włosami nie istnieje, już wiadomo. Nie istnieje też maltańczyk miniaturka. Jest to jedna rasa, o wzorcu FCI nr 65. Wzorzec ten uwzględnia przedział wzrostu dorosłego osobnika w kłębie następująco: psy od 21 do 25 cm, suki od 20 do 23 cm. Zatem ogłoszenia, w których mowa jest o psie z włosami lub miniaturce, należy omijać. Podobnie jeżeli ktoś ogłasza, że posiada szczeniaki z rodowodem. Szczeniaki otrzymują metryki. Natomiast wyrobienie psu rodowodu jest w gestii nowego właściciela, który otrzymuje od hodowcy metrykę. Nowy właściciel udaje się do oddziału Związku Kynologicznego w Polsce, dokonuje niezbędnych opłat i pozostawia tam metrykę, a na jej podstawie Zarząd Główny ZKwP wystawia rodowód. Nie jest więc tak, że rodowód wydaje hodowca. Uwaga: wyrabianie rodowodu nie jest obowiązkowe, jeżeli szczenię przeznaczone jest wyłącznie do domu „na kanapę”. A może zainteresuje cię także ten artykuł o dorosłym maltańczyku?

Najlepiej jest zadzwonić do najbliższego oddziału ZKwP i zapytać o hodowle maltańczyków. Można też wpisać w wyszukiwarkę np. szczeniak maltańczyka ZKwP, maltańczyk z hodowli ZKwP, itp. W popularnych portalach społecznościowych również ogłaszają się związkowi hodowcy. Nie zaczynamy rozmowy od pytania o cenę, bo wielu hodowców już w tym momencie odmawia sprzedaży. Dobry hodowca nie dąży do tego, aby tylko sprzedać szczenię. Zależy mu przede wszystkim na tym, aby małe pieski z hodowli trafiły do kochających domów, gdzie niczego nie będzie im brakować. Dlatego do rozmowy z hodowcą warto się przygotować.

Cena maltańczyka z metryką (czyli po rodzicach nie tylko z rodowodem, ale i z uprawnieniami do rozrodu) to wydatek rzędu kilku tysięcy złotych. Nie ma cen związkowych, każdy hodowca ustala je we własnym zakresie. Bywa, że u dobrego hodowcy trzeba zająć sobie kolejkę, zwłaszcza po szczenię z unikatowego krycia, i wpłacić zadatek na kupno tuż po urodzeniu się miotu. Cena w takiej hodowli jest na ogół wyższa.

Szczeniak maltańczyka w domu – i co dalej?

Pielęgnacja, szczepienia, odrobaczanie

Szczenię trafia do nowego domu na ogół w wieku około 8 tygodni. Jest odrobaczone i po pierwszym szczepieniu. W książeczce zdrowia lekarz weterynarii wpisuje datę kolejnego szczepienia i należy się tego trzymać. Zawsze na tydzień przed kolejnym szczepieniem trzeba szczeniaka ponownie odrobaczyć (dotyczy to całego życia psa). Szczepienia przeciwko chorobom zakaźnym wykonuje się trzykrotnie w odstępach około trzytygodniowych. Po ukończeniu trzech miesięcy życia i po wykonaniu wszystkich szczepień przeciwko tym chorobom, jak ostatnie wykonuje się szczepienie przeciwko wściekliźnie. To ostatnie, zgodnie z ustawowym obowiązkiem, powtarza się każdego roku. Pozostałe wykonuje się ponownie po roku (jednokrotna dawka przypominająca), a następnie co dwa lata.

Około 3. miesiąca życia zaczyna się wymiana tzw. puchu szczenięcego na włos „dorosły”. Jeżeli kupiliśmy psa na wystawy, trzeba nawiązać kontakt z dobrym psim fryzjerem (groomerem) lub doświadczonym hodowcą, który nauczy nas dbać o sierść maltańczyka, pomoże dobrać narzędzia (grzebień, szczotka, nożyczki) i akcesoria (gumki, papiloty), a także odpowiednie kosmetyki: szampony, odżywki i balsamy. Szczególną uwagę należy zwrócić na oczy. U maltańczyków często występuje skłonność do wypływu z oczu, który jest od żółtawego aż po brązowy wpadający w czarny i sierść pod oczami może przybrać brązowy kolor. Dlatego lekarz weterynarii powinien polecić odpowiedni preparat zapobiegający wypływom. Oczywiście jest to równie ważne u psów niewystawowych, które można ostrzyc nieco krócej, aby nie było potrzeby dość czasochłonnego zabezpieczania szaty papilotami.

Ważna jest też pielęgnacja owłosienia podbrzusza, zwłaszcza jeżeli jest to samiec. Mocz zabarwia włos wokół narządów płciowych i trzeba starannie dbać o higienę tych miejsc.

Pielęgnacja szaty maltańczyka, aczkolwiek pochłania czas i – niestety – sporo kosztuje (biorąc pod uwagę usługi groomerskie, narzędzia i kosmetyki), może sprawiać dużą przyjemność. Biały włos maltańczyka jest prosty, gęsty, jedwabisty i bardzo miły w dotyku („atłasowy”), nie falujący ani lokowaty. Cieszy też oko widok dobrze przygotowanego do wystawy maltańczyka, który „płynie” po ringu z dumnie, typowo dla rasy uniesioną głową, a zdjęcia na podium chętnie są zamieszczane na różnych forach kynologicznych.