Do jakiego wieku pies sika w domu?

Paromiesięczne szczeniaki załatwiają się w domu i jest to zupełnie normalne. Decydując się na sprowadzenie takiego brzdąca musimy być na to przygotowani. Musimy zdawać sobie sprawę z faktu, że nauka preferowanych przez nas zachowań zajmie trochę czasu. Szczeniak potrzebuje przestrzeni na zrozumienie panujących w naszym domu zasad, a naszą rolą jest cierpliwe mu ich przekazanie.

Szczeniak może dalej posikiwać w domu nawet osiągnąwszy wiek 10 miesięcy. Jest to zupełnie normalne. Jak każda inna nauka, wymaga czasu i zaangażowania opiekuna.

Żeby łatwiej zrozumieć mechanizm, kierujący naszym psem, powinniśmy zwrócić uwagę na jego tzw. umwelt, czyli (bardzo upraszczając) środowisko i sposób postrzegania świata. Zdecydowanie różni się on od naszego, ludzkiego. Naszym “gniazdem” jest całe nasze mieszkanie, “cztery ściany” za drzwiami wejściowymi. Szczeniak w wieku 2-3 tygodni postrzega gniazdo, jako miejsce, w którym śpi i spożywa posiłki (pije mleko matki). Już tak młody pies rozumie, że swoje potrzeby fizjologiczne powinien załatwiać poza tą strefą. Tyle, że, w jego mniemaniu, ta strefa obejmuje niewielki fragment naszego mieszkania.

Dlaczego szczeniak sika gdzie popadnie?

Na to pytanie już częściowo odpowiedziałam w poprzednim akapicie. Załatwia się poza swoim gniazdem, niekoniecznie rozumiejąc, że wymagamy od niego czegoś więcej. Ciągle się frustrujemy znajdując odchody, które nie trafiły nawet na matę.

Tylko skąd nasz szczeniak ma wiedzieć czego od niego chcemy? Musimy mu to jakoś zakomunikować, a najlepszym na to sposobem jest wyłapywanie pożądanego zachowania. Jeśli chcemy, żeby nasz pies sikał na matę, to za każdą prawidłowo wykonaną czynność powinien otrzymać nagrodę w postaci ulubionego przysmaku, wspólnej zabawy czy po prostu werbalnej pochwały.

Osobiście jestem zdania, że pies najszybciej przestanie załatwiać się w domu, jeśli od początku będziemy nagradzać tylko sikupę na dworze. Wprowadzając po drodze pochwały za odchody na macie, trochę robimy psu mętlik w głowie - przestaje rozumieć o co tak naprawdę nam chodzi - i zwiększamy ryzyko późniejszych problemów behawioralnych.

A naszą ukochaną podłogę możemy zabezpieczyć w inny sposób - np. rozkładając na całej długości linoleum. Polecam, sprawdzone przez lata!

Spacer a kwarantanna

Najlepszym momentem na socjalizację szczeniaka, w tym też naukę czystości jest okres do 4. miesiąca życia. Oczywiście nie znaczy to, że później nie jesteśmy w stanie przyzwyczaić go do załatwiania się na dworze. Jednak w tym okresie, mózg szczeniaka jest “bardziej chłonny”.

Musimy zatem podjąć niezwykle trudną decyzję: socjalizacja czy kwarantanna.

Ciężko mi odpowiedzieć Wam na to pytanie. Myślę, że każdy powinien zrobić to, co uważa za słuszne. Mogę tylko zaznaczyć, że z punktu psiego behawioru, warto socjalizację przeprowadzać właśnie w tym okresie (oczywiście zachowując zdrowy rozsądek), gdyż po 16. tygodniu życia mocno spada naturalna chęć poznawania obcych obiektów przez szczeniaka, .

Natomiast jestem w stanie zrozumieć strach przed zarażeniem się parwowirozą czy nosówką, których wyleczenie jest wyjątkowo trudne.

Sama jeszcze nigdy nie zostałam postawiona przed tym wyborem. Moją małą adoptowałam już po okresie kwarantanny, a wcześniejsze psy, w domu rodzinnym, miały do dyspozycji zamknięty ogródek, zatem ryzyko zachorowania na wirusówkę było znikome. Sprawdź także ten artykuł na temat mowy ciała psa krok po kroku.

Mój szczeniak ciągle się załatwia!

Młode psy, jak chyba większość młodych stworzeń, dużo częściej potrzebują załatwiać swoje potrzeby fizjologiczne. Więcej śpią oraz częściej jedzą i piją, a co za tym idzie - częściej się załatwiają.

Szczeniak na pewno będzie potrzebował wyjść przynajmniej raz na 2h, a bezpieczniej byłoby wyprowadzać go na spacer nawet co 1,5h. Jeśli jednak wciąż będzie Was niepokoiła ilość znajdowanych odchodów, zawsze warto skonsultować się z lekarką bądź lekarzem weterynarii w celu wykluczenia przyczyn zdrowotnych.

Pies zesikał się na matę, a także do jakiego wieku pies sika w domu
Uczenie psa czystości w domu, czyli do jakiego wieku pies sika w domu

Szczenięcy metabolizm przyspiesza po jedzeniu, piciu, zabawie i spaniu. Wtedy warto spróbować wynieść brzdąca chociaż na chwilę na trawę. Jeśli się załatwi, to oczywiście nagrodzić i przejść się jeszcze kawałeczek, żeby nie wywołać skojarzenia: sikupa = koniec spaceru, co na pewno nie pomoże nam odzwyczaić psa od załatwiania się w domu.

Jak odzwyczaić psa od sikania w domu?

Nagrody, pochwały i jeszcze raz nagrody!

Jako że swoją pracę opieram tylko na metodach pozytywnych, wolę zamienić frazę “odzwyczaić od” na “przyzwyczaić do” załatwiania się na dworze.

Polecane karmy dla psów - sprawdź ceny!

Odzwyczajanie kojarzy mi się ze stosowaniem jakiejś kary, a tego nie akceptuję. Koniec. Kropka.

Zatem, aby PRZYZWYCZAIĆ psa do sikupy na dworze, musimy pokazać mu, że to zachowanie jest dobre. A przynajmniej pożądane przez nas.

A jeśli mamy stosować metody pozytywnego wzmocnienia, to musimy dodać jakiś czynnik, żeby wzmocnić pożądaną postawę. W tym wypadku dodajemy nagrodę w postaci smaczku, pochwały czy wspólnej zabawy, która “powie” psu: “Hej, jak robisz siku albo kupę na dworze, to dzieją się jakieś super rzeczy.”. Dzięki temu, pies będzie co raz częściej prezentował zachowanie, z którym wiąże się coś przyjemnego.

Tyczy się to także np. nauki podstawowego posłuszeństwa.

Co zrobić, kiedy pies załatwi się w domu?

Nic.

Grzecznie posprzątać.

Nie chwalić, nie karać, nie złościć się.

Po prostu posprzątać.

A następnym razem spróbować temu zapobiec i wyprowadzić psa przynajmniej raz na 2 godziny...

Teoria teorią, a co będzie w praktyce? Cóż - zobaczymy. Teraz już Wasza w tym rola, żeby wspólnie z Waszym pupilem, osiągnąć wymarzony cel.

A jeśli Wasze szczeniaki, w wieku 11 miesięcy, ciągle załatwiają się w domu (mimo zastosowania wszystkich zawartych w artykule porad), nie załamujcie się! Może po prostu potrzebują więcej czasu...

To, jak długo pies uczy się danego zachowania jest zależne od jego predyspozycji, wcześniejszych doświadczeń, a nawet ogólnego samopoczucia. Jeśli jednak coś niepokoi cię w jego zachowaniu zawsze warto jest zaczerpnąć porady lekarki bądź lekarza weterynarii, aby wykluczyć ewentualne zdrowotne przyczyny potencjalnego problemu.

Aleksandra Karpińska

psia trenerka/behawiorystka

właścicielka i założycielka Haulau Szkoły dla Psów

ikona podziel się Przekaż dalej