Dieta a rasa psa - czy istnieją szczególne zalecenia dla różnych ras?
Lekarze weterynarii specjalizujący się w zakresie dietetyki zwierząt domowych opracowali ogólne zalecenia dotyczące zawartości różnych składników odżywczych dla różnych grup zwierząt. Istnieją normy przygotowane dla szczeniąt, psów pracujących, czy suk w laktacji. Co ciekawe, również niektóre rasy psów wykazują specjalne zapotrzebowanie żywieniowe. Jakie to psy?
Jeśli szukasz więcej informacji i porad, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o żywieniu psa.
Choroby genetyczne wymagające specjalnej diety
Choroby związane z upośledzeniem wchłaniania
U czworonogów niektórych ras pojawiają się uwarunkowane genetycznie zaburzenia związane z wchłanianiem niektórych składników pokarmowych. U Syberian Husky, alaskan malamute, dobermanów oraz zdarza się upośledzenie wchłaniania cynku! Problem objawia się zmianami skórnymi zlokalizowanymi głównie w obrębie pyska oraz zewnętrznych narządów płciowych i widoczny jest już u kilkumiesięcznych zwierząt. Chore psy wymagają podawania cynku razem pożywieniem w dawce 10 mg cynku na kilogram masy ciała lub 1,7 grama metionianiu cynku/kg masy ciała/dzień. Takie dawkowanie poprawia stan skóry już po około tygodniu stosowania.
U psów występuje również pierwotne spichrzanie miedzi, czyli kolejna choroba o podłożu genetycznym, która występuje u:
- dobermanów,
- west highland white terrier,
- cocker spanieli.
Objawy najczęściej pojawiają się między czwartym, a ósmym rokiem życia. Po przekroczeniu zawartości miedzi w wątrobie na poziomie 2000 ppm. W czasie choroby dochodzi do zapalenia i marskości wątroby. Leczenie opiera się na diecie zawierającej małe ilości miedzi oraz podawaniu środków chelatujący w celu zmniejszenia wchłaniania miedzi.
Zmian w diecie wymaga także nietolerancja glutenu charakterystyczna dla seterów irlandzkich. Objawy pojawiają się około 6 miesiąca życia i obejmują zaburzenia trawienia oraz zmiany skórne. U takich czworonogów konieczne jest odstawienie glutenu.
Choroby ortopedyczne a żywienie ras dużych i olbrzymich
Dieta każdego rosnącego szczeniaka wymaga specyficznego podejścia ze względu na intensywny rozwój i wzrost młodego psa. Na szczególną uwagę zasługują jednak szczenięta ras dużych i szybkorosnących. W ich diecie konieczny jest właściwy poziom wapnia na poziomie 0,7-1,2% suchej masy oraz jego właściwy stosunek do fosforu wynoszący od 1:1 do 1,5: 1.
Pamiętaj, że dobrze zbilansowana i pełnoporcjowa karma dla szczeniąt takich ras jest źródłem wystarczającej ilości wapnia. Nie podawaj zatem suplementów bez konsultacji z lekarzem weterynarii, gdyż nadmiar wapnia jest tak samo szkodliwy, jak jego niedobór!
W diecie ras dużych i olbrzymich warto uwzględniać składniki wspierające chrząstkę stawową, czyli:
- glukozaminę,
- siarczan chondroityny,
- omułka nowozelandzkiego,
- wyciąg z czarciego pazura,
- MSM,
- kolagen.
Barwa sierści a zapotrzebowanie żywieniowe
Czy wiesz, że psy o ciemnej sierści mogą różnić się zapotrzebowaniem pokarmowym od czworonogów z białym włosem? Zwierzęta o ciemnym kolorze sierści (szczególnie labradory i nowofunlandy) wykazują większe zapotrzebowanie na fenyloalaninę i tyrozynę z powodu wzmożonego wytwarzania eumelaniny, czyli inaczej czarnego pigmentu włosa! Gdy u czarnych psów w okresie wzrostu utrzymuje się 3-4-miesięczny deficyt fenyloalaniny i tyrozyny, zabarwienie włosa zmienia się na żółto-czerwone i jest to tak zwany zespół czerwonego włosa.
Tymczasem w przypadku żywienia czworonogów o białej sierści konieczne jest zapobieganie jej zażółceniu, które może być związane m.in. z zawartością beta-karotenu w karmie! Sprawdź także ten artykuł z poradami, jak karmić psa.
Polecane akcesoria dla psów - sprawdź je!
Predyspozycje do otyłości a kwestia diety
Istnieje co najmniej kilka ras psów, które wykazują tendencję do nadwagi oraz otyłości. Należą do nich:
- Labrador,
- Golden retriver,
- Beagle,
- Basset,
- Cocker spaniel,
- Berdandyn,
- Berneński pies pasterski,
- Terrier szkocki.
U takich czworonogów konieczne jest kontrolowanie kondycji w skali BCS i właściwe dopasowanie żywienia. Pamiętaj, że Twój pies powinien otrzymywać ściśle określoną dawkę pokarmu, w której należy uwzględnić np. wszystkie podawane w czasie szkolenia przekąski. Jesteście w trakcie nauki lub treningów i stosujecie sporo nagród? W takiej sytuacji zmniejsz ilość podstawowej karmy.
Otyłość predysponuje do:
- chorób układu krążenia,
- problemów ze stawami,
- zaburzeń endokrynologicznych.
Takie psy trudniej jest zbadać klinicznie np. przez omacywanie jamy brzusznej oraz ciężej jest dla nich dobrać właściwą dawkę środków znieczulających podczas operacji.
U psów z widoczną już nadwagą lub otyłością stosuje się posiłki o zmniejszonej ilości kalorii. Dieta powinna być jednak połączona z odpowiednią ilością aktywności fizycznej. Ilość ćwiczeń oraz stopień ich trudności musi być dopasowany do wieku, kondycji oraz stanu zdrowia czworonoga.
Podsumowując, do metod zapobiegania otyłości należą:
- regularna ocena stanu zdrowia zwierzęcia,
- wybór właściwego sposobu żywienia,
- ustalenie dawki pokarmowej,
- optymalna ilość aktywności fizycznej,
- regularne kontrole masy ciała oraz kondycji psa w skali BCS.
Pamiętaj, że szczególną uwagę na badania kontrolne trzeba zwracać u psów powyżej 7 roku życia oraz osobników po sterylizacji bądź kastracji.
Stają się właścicielem rasowego czworonoga, warto poznać specyfikę jego żywienia oraz predyspozycje genetyczne do niektórych chorób. Mając taką wiedzę, można właściwie dbać o zdrowie swojego pupila.