Charcik włoski – opis, charakter, pielęgnacja, wychowanie, porady

Miniaturka, blue fawn, charakter – co warto wiedzieć o charciku włoskim?

Czy charcik włoski to miniaturka charta?

Mówi się, że charcik włoski to taka miniaturka charta, ale wzorzec rasy podaje tylko jedną odmianę (jeden rozmiar) i nie określa w ten sposób tego psa. Jest on po prostu mały (najmniejszy z chartów). Pies i suka powinni osiągnąć wysokość w kłębie w granicach 32-38 cm. Idealna waga psów tej rasy nie może przekroczyć 5 kg. Piesek ma smukłą sylwetkę.

Sierść tego psa jest krótka. Powinna być delikatna i jedwabista w dotyku. Pies tej rasy nigdzie nie ma miejscami dłuższego włosa, więc nie występuje u niego pióro. Charcik włoski może mieć umaszczenie jednolite czarne, szare i izabelowate (żółtawe, beżowe). Kolor szary czasami określany jest jako kolor niebieski. Dopuszczalne są małe białe znaczenia jedynie na przedpiersiu i łapach.

Pies ten żyje ok. 12-15 lat. Jak na tak delikatną budowę ciała jest w miarę wytrzymały i na ogół zdrowy. Mimo to pies ten narażony jest m.in. na złamania, zwichnięcie rzepki i problemy z zębami. Zazwyczaj wysokie temperatury mu nie przeszkadzają, ale warto ograniczyć aktywność w czasie upałów. Gorzej znosi niskie temperatury. W chłodne dni, przed wyjściem z mieszkania, należy ubierać mu specjalne ubranko (sweterek/płaszczyk). Pielęgnacja tego psa nie jest skomplikowana. Gubi mało sierści. Wystarczy wyczesywać go raz na tydzień. Sierść można przecierać wilgotną ścierką, aby nieco ją odświeżyć.

Jaki charakter ma charcik włoski?

Jest to wesoły piesek, który jest bardzo energiczny. W ciągu dnia charcik włoski potrzebuje dużo ruchu oraz uwagi ze strony właściciela. Źle znosi samotność i izolacje. Kontakt z człowiekiem jest niezbędny do prawidłowego rozwoju psa. Ten najmniejszy z chartów mocno przywiązuje do rodziny. Jak inne charty, jest wrażliwy. Nie należy zachowywać się względem niego agresywnie.

Charcik włoski może mieszkać nawet w małym mieszkaniu. Nie jest to pies hałaśliwy i na ogół nie sprawia dużych kłopotów. Dogaduje się z małymi psami oraz kotami, ale najlepiej, aby zwierzęta razem się wychowały. Charcik włoski raczej nie czuje potrzeby polowania ani ścigania poruszającego się obiektu, ale należy spuszczać go ze smyczy tylko w bezpiecznym miejscu (najlepiej ogrodzonym). Tego psa nie poleca się dla małych dzieci, ponieważ mogą zrobić mu krzywdę, ale powinien sprawdzić się już dla tych nieco starszych.

To bardzo zwinny i szybki pies. Lubi biegać, ale zazwyczaj wystarczy mu kilka okrążeń niedaleko domu niż towarzyszenie właścicielowi przy przejażdżkach rowerowych. Jeśli piesek nie ma predyspozycji do złamań kości, można startować z nim w psich sportach np. agility. W porównaniu do większych chartów, charcik włoski daje się łatwo wychować. Podczas szkolenia trzeba wykazać się cierpliwością, ponieważ pies ten nie zawsze będzie wykonywać polecenia. Jest bystry, ale lepiej sprawdzają się u niego krótkie lekcje. Jeśli szukasz więcej porad i inspiracji, sprawdź także ten artykuł o psie rasy chart irlandzki.

Prawidłowe żywienie – co powinien jeść charcik włoski?

Obecnie na rynku istnieje wiele gotowych karm, które można podawać psu. Dostępne są karmy mokre i suche. Drugie z nich uważane są za te gorsze, ponieważ są mocno przetworzone, zawierają dużo wypełniaczy i nie są odpowiednio wilgotne. Jest jednak tańsza w porównaniu do mokrej, a jej skład też może być dobry.

Wybierając karmę, zwróć uwagę na to, ile procent stanowi mięso. Powinno być go jak najwięcej (minimum to 50%), ponieważ reszta to wypełniacze. Niektóre są dobre, inne nie. Zbędne są zboża (w tym kukurydza i ryż), a potrzebne to warzywa i owoce (np. gruszka, jabłka, marchew). Karma powinna mieć także dodatki takie jak: tauryna, glukozamina, witaminy. Dzienna porcja powinna być dobrania pod kątem wieku, aktywności, wagi i zdrowia psa.

Możesz zdecydować się na dietę BARF. Niektórzy hodowcy i właściciele psów uważają, że jest to najlepsza opcja, ponieważ psy nie jedzą przetworzonego jedzenia. Dieta BARF opiera się na podawaniu surowego mięsa (chudego i mięśniowego) i odpowiednio dobrych suplementów. Witaminy i minerały należy dobierać rozważnie. Jeśli interesuje cię dieta BARF, zanim wprowadzisz ją w życie, dużo musisz dowiedzieć się na jej temat. Podawanie psu przez jakiś czas zbyt mało lub za dużo różnych suplementów może przyczynić się do złego stanu zdrowia zwierzaka, a nawet śmierci.

Legalna hodowla a pseudohodowla rasowych psów

Charcik włoski - jaka jest cena za szczeniaki z rodowodem?

Nie jest ona odgórnie ustalona. Cena może być inna nawet za każdego szczeniaka z miotu, ponieważ nie każdy będzie wybitnie obiecujący. Poza stopniem wpasowania się we wzorzec rasy istotna jest także linia genów (czyje geny przekazuje szczeniak) i czy rodzice szczeniaka mieli wysokie osiągnięcia na psich wystawach. Znaczenie ma renoma hodowli oraz dostępność rasy w kraju.

Cena charta afgańskiego waha się od 3500 do 4500 zł. Podobną kwotę trzeba zapłacić za szczenię borzoja. Charciki włoskie kosztują zazwyczaj od 4500 do 5000 zł, ale niekiedy można je kupić za 3500 zł. Nie istnieje chart francuski.

Kilkuletnie osobniki mogą być sprzedawane za ok. 1000 – 1500 zł. Młode pieski sprowadzany zza granicy będą droższe. Pseudohodowcy sprzedają szczeniaki za ok. 500 – 1500 zł, ale czasami i za ich pieski trzeba zapłacić więcej.

Po czym rozpoznać, że hodowla jest legalna?

W pseudohodowlach pieski nie są szczepienie ani badane, ponieważ „hodowcy” nie chcą tracić na to pieniędzy. Nikt tam nie dba o wzorzec rasy, więc rozmnażane są psy nawet te mocno od niego odbiegające. Dochodzi także do krzyżowania blisko spokrewnionych osobników lub dwóch psów różnych ras. Takie pieski często obarczone są różnymi chorobami genetycznymi.

Cena nie jest jedyny wyznacznikiem legalności. Nie należy także sugerować się wyłącznie zdjęciami, ponieważ mogły zostać wykonane w innych warunkach, niż te, w jakich na co dzień żyje pies. Przede wszystkim zwróć uwagę na opis. Jeśli cena jest faktycznie niska, to tam powinieneś się dowiedzieć, dlaczego taka jest. Opis ogłoszenia powinien zawierać informacje nie tylko o szczeniaku (wiek, umaszczenie, charakter, badania, rodzice itd.), ale też i o hodowli. W Polsce funkcjonuje ZKwP (Związek Kynologiczny w Polsce). Jest częścią Międzynarodowej Federacji Kynologicznej (FCI), która zarządziła, aby w każdym kraju działa tylko jedna organizacja zrzeszają hodowców rasowych psów.

Warto wystrzegać się ogłoszeń ze słowem „miniaturka”, ponieważ w większości ras nie ma takiej odmiany. Jeśli jednak wybrany pies może mieć taki rozmiar (np. jamnik), to takie ogłoszenia są jak najbardziej w porządku. Jednak w przypadku rasy, gdzie taka odmiana nie jest możliwa, jest to jedynie chwyt marketingowy stosowany przez pseudohodowców.