Bernardyn krótkowłosy i bernardyn długowłosy – opis, wymagania, opinie

Bernardyn krótkowłosy i długowłosy – opis

Charakterystyka i szczypta historii psa bernardyna

Bernardyn to pies górski, który dawniej pilnował ważnych miejsc w Szwajcarii, zwłaszcza tych ważnych dla mnichów. Z biegiem czasu odkryto jednak, że pies jest nie tylko świetny w stróżowaniu, ale również w wyczuwaniu lawin. Mnisi odkryli, że szwajcarski pies ma doskonałą orientację w terenie. Zatem, nauczono psa wyszukiwać ludzi, którzy gubili się na szlaku. Pies był więc przewodnikiem po Alpach, odnajdując wędrowców zagubionych przez lawiny bądź po prostu tych, którzy pomylili się na szlaku i nie mogli znaleźć drogi powrotnej.

Co ciekawe, pies bernardyn wychodził w teren samodzielnie albo z grupą innych psów tej samej rasy. Górski pies znajdował zagubionego, a inne psy już po chwili ogrzewały jego zmarznięte ciało. Następnie, jeden z nich odłączał się od grupy i biegł do zakonu mnichów, by powiadomić o znalezionej osobie. Tym sposobem, szybko sprowadzał pomoc dla człowieka.

Jak wygląda rasa bernardyn?

Psy są bardzo charakterystyczne i ciężko jest je pomylić z jakimikolwiek innymi rasami. Po pierwsze, pies nie jest mały – samiec zazwyczaj ma wzrost ok. 90 cm, zaś samica ok. 80 cm. Również waga psów robi wielkie wrażenie, ponieważ psy ważą najczęściej od 64 do aż 120 kg! Rasowe pieski najczęściej są biało-rude, jednak czasem może pojawić się również bernardyn czarny – choć tak naprawdę bernardyn czarny to dziś… rzadkość. Szczeniak posiada imponującą budowę już od najmłodszych lat, rozwijając się na przestrzeni kolejnych miesięcy i przeobrażając w masywnego, umięśnionego bernardyna z silną głową i mocnymi łapami. Zazwyczaj rodzi się:

• bernardyn krótkowłosy – posiada gęsty i okrywkowy włos, wraz z gęstym podszerstkiem. Jego waga osiąga imponujące 40 kg w zaledwie pół roku! Pies świetnie będzie radził sobie w śniegu.
• bernardyn długowłosy – posiada okrywkowy i prosty włos średniej długości, a także pofalowaną sierść na udach oraz na zadzie. W przeciwieństwie do krótkowłosego, ten bernardyn nie powinien pracować w śniegu. Może mieć bowiem problem z przymarzaniem lodu i śniegu do dłuższej sierści.

Szczeniak dojrzałość osiąga mniej więcej w wieku 3 lat. Długość życia bernardyna to z kolei między 8 a 10 lat – choć zdarza się, że bernardyny będą żyły i nieco dłużej. Wiele zależy od tego, jak hodowla będzie żywić maluszka i w jaki sposób został on w hodowli wychowywany. Kiedy szczeniak bernardyna pojawia się na świecie, jego zdrowie zależeć będzie bowiem głównie od właścicieli, którzy od narodzin psa będą musieli przejąć nad nim opiekę. Jeśli szukasz więcej inspiracji, sprawdź także ten artykuł z TOP 10 ras dużych psów.

Usposobienie i cechy szczególne bernardynów

Rasa bernardyn – charakter i jego opis

Bernardyn nie jest mały. Nawet szczeniak bernardyna jest dość imponujących rozmiarów, przybierając na masie (do 40 kg) w ciągu zaledwie sześciu pierwszych miesięcy swojego życia. Niestety, ale to sprawia, że niewiele osób chce kupić bernardyna. Psy potrzebują sporo wolnej przestrzeni do życia i bycia szczęśliwymi, więc niezbyt dobrym pomysłem będzie zakup bernardyna do ciasnego mieszkania w bloku.

Bernardyn należy do psów zrównoważonych i łagodnych. Jego usposobienie jest bardzo pogodne, a pies żywi sympatię nie tylko do innych ras, ale i do wszystkich domowników. Psy bardzo lubią dzieci, więc z powodzeniem możesz zakupić bernardyna nawet, gdy je masz. Informacje od właścicieli bernardynów wskazują na to, że pies bardzo potrzebuje zainteresowania swojej rodziny, jednak też nie jest natrętny i potrafi zająć się sam sobą. Żeby zapewnić bernardynowi szczęśliwe i spokojne życie, warto będzie zakupić szczeniaka do domu ze sporej wielkości ogrodem.

Pies posiada dość specyficzne cechy nie tylko fizyczne, ale i charakteru. Szwajcarski bernardyn rzadko kiedy potrafi być wytrącony z równowagi. Jednak, kiedy już uda się go z niej wytrącić, piesek może odpowiednio zareagować, w celu własnej obrony.