Anatolian (owczarek anatolijski) – opis, usposobienie, wymagania, szkolenie

Anatolian – charakterystyka rasy

Opis wyglądu owczarków anatolijskich

Rasowe owczarki anatolijskie zostały sklasyfikowane przez FCI do grupy 2 – czyli do pinczerów, molosów, sznaucerów, szwajcarskich psów górskich i opiekunów bydła. Anatolian jest podobnego wzrostu, jak leonberger – suki mierzą ok. 71-79 cm, zaś psy ok. 74-81 cm. Waga owczarków anatolijskich osiąga najczęściej między 45, a nawet 70 kg, przy czym psy będą o wiele cięższe niż suczki. Jeżeli chodzi o umaszczenie psów, nie ma tu szczególnych wymagań co do wzorca rasy. Anatolian może posiadać zatem niemal dowolny kolor włosia. Ważne jednak, by było ono krótkie lub półdługie – zależnie od odmiany pieska. Długość czy obfitość sierści będzie również uwarunkowana zmianami klimatycznymi, np. zimą sierść jest znacznie dłuższa.

Anatolian to pies o mocnej budowie, który wyróżnia się silnymi łapkami i naprawdę potężną masą ciała – podobną, jak wspomniany już leonberger. Opinie hodowców wskazują, że wzorcowy anatolian powinien mieć silną i dużą głowę, mniejsze oczy, zaokrąglone na końcach uszy (najczęściej wiszące przy policzkach), a także długi i noszony nisko ogonek, będący zakręcony na końcu. Kiedy pieski czymś się zaciekawią lub będą rozemocjonowane, zaczną zadzierać ogon w górę.

Cena za szczeniaki nie jest stała. Będzie to jednak pies zdecydowanie droższy niż np. foksterier krótkowłosy. Anatolijskie owczarki kosztują średnio ok. 5000 zł – choć czasem może to być więcej, a czasem mniej. Hodowla wycenia psy na podstawie wieku, płci, pochodzenia czy ilości szczeniaków w danym miocie. Tak więc, to do hodowli zawsze będzie należeć ostatnie słowo.

Charakterystyka owczarka anatolijskiego

Anatolian to pies, który ponad wszystko kocha swoich najbliższych. Bardzo chętnie spędza czas z domownikami i lubi towarzystwo swojej rodziny. Opinie hodowców wskazują na to, że owczarek anatolijski chętnie uczestniczy również w różnych zabawach – jednak głównie jako szczeniaki (czyli podobnie, jak foksterier krótkowłosy). Im psy stają się starsze, tym robią się bardziej poważne i spokojne. Poza tym, te ogromne czworonogi są niezwykle delikatne i mądre, a także cierpliwe wobec domowników. Pieski posiadają słabo rozwinięty instynkt myśliwski, więc ich zadaniem powinno być pilnowanie domu, a nie polowanie na zwierzynę.

Jeżeli chodzi o relacje pies-nieznajomy, w tej linii bywa on zdystansowany. Jeżeli jednak w domu pojawia się gość, którego anatolian zna, na pewno będzie się miło z nim witał. Gdy nie będzie właściciela, potrafi jednak zachować dystans wobec każdego – nawet bliższej mu osoby. Owczarek anatolijski jest psem niezależnym, bardzo pewnym siebie i dumnym. Pies zniesie również samotność, stając się wówczas obrońcą domu. Rasa bardzo szybko się uczy, jednak psy te czasami bywają uparte – dlatego, iż są niezależne z natury i lubią postawić na swoim. Aby nie pojawiały się zatem problemy ze szkoleniem psa, trzeba rozpocząć je wyjątkowo wcześnie. Najlepiej, gdy anatolian z rodowodem będzie jeszcze w wieku szczenięcym. Unikaj przemocy, bo ona z całą pewnością zepsuje relację pies-właściciel. Lepsze będzie szkolenie pozytywnymi metodami. Rasowe psy wymagają wiele cierpliwości, czasu i łagodności wobec ich opiekuna. Jeśli szukasz więcej porad, sprawdź także ten artykuł o owczarku anatolijskim.

Owczarek anatolijski – co jeszcze warto o nim wiedzieć?

Stosunek do innych zwierząt i anatolian jako pierwszy pies

Anatolian potrafi dogadać się m.in. z kotami pod warunkiem, że będzie się wychowywał w ich towarzystwie jako szczeniak. Piesek może tolerować koty w swoim domu, jednak niekoniecznie będzie przekonany również do pozostałych, żyjących na zewnątrz. W stosunku do innych psów, anatolian może być bojaźliwy albo agresywny – oczywiście, o ile nie zostanie wcześniej odpowiednio przeszkolony pod kątem socjalizacji. Wyszkolony anatolian, nie będzie miał z innymi psami większego problemu.

Jeżeli nie masz żadnego doświadczenia z opieką nad psami, a tym bardziej nad molosem, może to być ciężkie zadanie. Owczarek anatolijski bywa uparty i ma silny charakter, więc możesz mieć kłopot z jego wyszkoleniem. Gdy nie jesteś stanowczy, powinieneś rozważyć zakup innej rasy pieska – takiego, który będzie słuchał każdego polecenia i będzie lepiej współpracował ze swoim właścicielem. Aby wychować anatoliana, potrzeba mnóstwa czasu, konsekwencji i doświadczenia.