Amstaff biały – opinie o rasie, charakter, cechy, wychowanie
Negatywne opinie o amstaffach krążą w sieci od dawna. Czy amstaff biały figuruje na liście, która wymienia niebezpieczne rasy psów? Czy określenia „staford amerykański” i „amerykański amstaff terrier” używa się poprawnie w odniesieniu do tej rasy? Jak wygląda pies amstaff? Czy istnieje amstaff blue (niebieski), brązowy, a także pręgowany? Charakterystyka tego psa znajduje się tutaj.
Jeśli szukasz więcej porad i informacji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o amstaffach.
Pies rasy amstaff – charakterystyka
American staffordshire terrier – początki rasy
W XIX wieku w Wielkiej Brytanii zaczęto hodować specjalne psy do walki z bykami, a później również z innymi psami. Krzyżówka buldoga i teriera zapoczątkowała powstanie wielu obecnie żyjących ras, w tym bulteriera, pitbulla i amstaffa. Jednak rozwój tej ostatniej rasy dopiero się rozpoczął.
W tym samym wieku te psy trafiły do Stanów Zjednoczonych. Choć walki psów były zakazane w obu miejscach, w dalszym ciągu je organizowano. Stanowiły rozrywkę dla biedniejszej części społeczeństwa. Ci, chcąc się na tym wzbogacić, krzyżowali psy tak, aby te stawały się większe, ale i zwinniejsze.
Na początku XX wieku hodowcy zapragnęli jednak psów domowych, a nie psów agresywnych. Ich petycja o zarejestrowanie odrębnej rasy została rozpatrzona i w 1936 roku te psy zostały nazwane stafforshire terrier. Dopiero w 1972 roku zmieniono na american staffordshire terrier. Jest to obecnie jedyna prawidłowa nazwa, której skrót to amstaff. Jednak zdarza się, że błędnie używa się potocznych nazw takich jak „amerykański amstaff terrier” oraz „staford amerykański”. A może zainteresuje cię także ten artykuł o amstaffie miniaturce?
Odmiany psiego umaszczenia – jak wygląda pies amstaff?
Ten pies ma masywną szyję, krótki grzbiet i szeroką klatkę piersiową. Jego pysk i głową są średniej długości. Miejsce, gdzie czoło przechodzi w kufę, jest wyraźnie zauważalne. Oczy tego psa są szeroko rozstawione, a do tego okrągłe. Kiedyś przycinano uszy tych psów, jednak dzisiaj jest to karalne. Mają być krótkie, pół-uniesione lub w kształcie płatka róży. Łapy amstaffa są umięśnione, a ogon jest krótki i nisko osadzony. W kłębie samce mogą osiągnąć 46-48 cm, a suczki 43-46 cm. Waga psa musi być proporcjonalna do ich wzrostu.
Ze względu na swoją krótką sierść, amstaff nie potrzebuje skomplikowanej pielęgnacji. Wystarczy raz na kilka dni go wyczesać. Sierść jest twarda w dotyku i trudno ją się usuwa z mebli oraz ubrań. Amstaffa kapię się tylko w razie potrzeby i używa się wtedy specjalnego szamponu dla psów. Można stosować też odżywkę, aby sierść bardziej lśniła. Choć włosy mocno przylegają do ciała, pies ten marznie w chłodniejsze dni, ponieważ nie ma podszerstka.
We wzorcu rasy dopuszczalne są jednolite, pręgowane i łaciate odmiany maści tego psa. Występują jednak kolory, które są niepożądane. Zalicza się do nich amstaff biały (tylko gdy kolor ten obejmuje więcej niż 80% powierzchni ciała psa), brązowy (czekoladowy/wątrobiany) oraz czarny podpalany. W tej rasie nie ma amstaffa szarego. Taki pies to amstaff blue (niebieski/błękitny). Wśród innych umaszczeń tego amerykańskiego psa można wymienić kolor czarny, czerwony, płowy, foczy, jeleni, sobolowy, błękitno-płowy. Pręgowany amstaff może być: błękitny, czerwony, czarny, płowy i wątrobiany.
Polecane karmy dla psów - sprawdź ceny!
Charakter amstaffa – groźna bestia czy kochający zwierzak?
Amstaff biały – wychowanie, tresura
American staffordshire terrier to pies wrażliwy. Nie jest odporny na krzyki i fizyczne znęcanie się nad nim. Będzie starał się obronić, stając się w ten sposób agresywny. Wszędzie będzie widział zagrożenie. Pies rasy amstaff zapamięta raz wyrządzoną mu krzywdę. Jest bardzo silny i umięśniony. Jako dorosły pies stanie się wysoce niebezpieczny nie tylko dla właściciela, ale także dla przypadkowych osób i zwierząt, jakie staną mu na drodze.
Lista, która wymienia niebezpieczne rasy psów, została stworzona w pewnym celu. Jeżeli chcesz posiadać psa z tej listy, musisz mieć specjalnie pozwolenie z gminy. Dopiero gdy je dostaniesz, możesz kupić wybranego psa. Jednak to, czy pies będzie agresywny, zależy od ciebie. Właściwe wychowanie to podstawa. Czy jednak american staffordshire terrier znajduje się na liście niebezpiecznych ras psów? Choć niektórych może to zdziwić, ten pies nie jest wpisany na listę.
Młody amstaff jest energiczny i szybko się uczy. Jeżeli odpowiednio się go zachęci, nie będzie mógł doczekać się różnych ćwiczeń. Bardzo mocno przywiązuje się do swojego właściciela. Jest towarzyski, cały czas chce być przy człowieku. Kocha wszystkich domowników. Do dzieci jest niezwykle cierpliwy. Dobrze wychowany amstaff jest łagodny i przyjazny. Nie brakuje mu jednak odwagi, więc gdy wyczuje zagrożenie, bez wahania pośpieszy na ratunek.
Hodowla american staffordshire terrier
Psy rasowe kosztują. Cena za małe pieski powinna wynosić od 3500 do 6000 zł. Na wysokość ceny wpływa kilka czynników. Jeżeli młody pies wpasowuje się we wzorzec rasy, a do tego jego rodzice i/lub dziadkowie osiągali wysokie wyniki na wystawach psów, to jego wartość wzrasta. Prowadzenie hodowli samo w sobie jest kosztowne i wymaga od hodowcy poświęcenia jej znacznej ilość swojego czasu, a także zdobycia potrzebnej wiedzy o danej rasie, żywieniu, chorobach i potrzebach psa.
Należy wystrzegać się pseudohodowli, które sprzedają „rasowe” pieski za 1500 zł i bez rodowodu. Zwierzęta w takich hodowlach są źle traktowane (np. trzymane na mrozie), są niewłaściwie odżywiane i brakuje im potrzebnych szczepień. Takie zwierzęta często mają choroby genetyczne, ponieważ kojarzone są ze sobą osobniki zbyt blisko spokrewnione. Do tego psy w takiej hodowli rozmnażane są tak naprawdę z różnymi rasami, przez co tylko pozornie przypominają np. amstaffa. Często małe pieski oddawane są, zanim ukończą 8 tygodni, co nie powinno mieć miejsca.
Negatywne opinie i komentarze o amstaffie wynikają głównie z faktu, że wszystkie wydarzenia, w których brały udział psy tej rasy, są bardzo mocno nagłaśniane przez media. Jednak to, że amstaffy nie znajdują się na liście niebezpiecznych ras, świadczy o tym, że to nie agresja leży w ich naturze. Trzeba tylko odpowiednio je wychować, poświęcając na naukę odpowiednią ilość czasu. Zarówno młody, jak dorosły amstaff jest uparty, ale nagradzany smakołykami i zabawkami będzie chętny do współpracy.