Podstawowe informacje o akicie amerykańskiej
- Stany Zjednoczone,
- Japonia
45 - 60 kg
45 - 60 kg
Akita amerykańska jest majestatycznie wyglądającą i pewną siebie rasą psa, która budzi niemałe zainteresowanie wśród miłośników czworonogów. Pies amerykański pochodzi od znanej, japońskiej akity inu, od której różni się obecnie wyglądem i cechami charakteru. Dlatego poniżej przyjrzymy się bliżej specyfice owej rasy psów. Umówimy sposobienie akity amerykańskiej, warunki szkoleniowe, możliwe choroby, a także wyszczególnimy opis dobrej hodowli.
Jeśli szukasz więcej porad i informacji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o psach rasy akita.
Jak wygląda akita amerykańska i jakie posiada usposobienie?
Wygląd amerykańskiej rasy akity
Protoplastą akity amerykańskiej jest wywodząca się z Japonii akita inu, będąca jedną z najstarszych ras świata. Niegdyś był to pies wykorzystywany do polowań na dziki, niedźwiedzie oraz ptactwo. Wyróżniał się walecznością, wytrwałością oraz silnym instynktem łowieckim. Rasa akita inu była też wykorzystywana w walkach psów i mieszano ją z tosa inu, w celu zwiększenia wytrzymałości oraz siły. Zarówno akita inu, jak i tosa inu to psy o silnym temperamencie i skłonności do popadania w konflikty.
Do 1945 roku nie było możliwości wywożenia akity inu poza terytorium japońskie. Dopiero po II wojnie światowej, pierwsze psy opuściły teren swojego kraju. Akita inu powędrowała wraz z amerykańskimi żołnierzami do Stanów Zjednoczonych. Tam rozpoczęto celową hodowlę o nieco innych oczekiwaniach, mieszając akite z innymi rasami. Od tej pory powstały dwie linie hodowlane, czyli akita amerykańska oraz akita japońska. Dzisiaj obie rasy zostały uznane przez FCI i różnią się od siebie pod pewnymi względami (zarówno usposobienia, jak i wyglądu).
Akita amerykańska jest bardziej masywna, a jednocześnie występuje w innych rodzajach umaszczenia. Dorosły, prawidłowo zbudowany pies amerykański jest krępy i masywny. Jego waga to 45 do 60 kg, a wysokość w kłębie osiąga do 71 cm. Z kolei waga wzorcowej suczki również mieści się w przedziale 45-60 kg, jednak samica jest nieco niższa. Typowa dla suczek wysokość w kłębie mieści się w przedziale od 61 do 66 cm.
Akita amerykańska posiada bardzo gęsty, miękki podszerstek oraz gęsty, nieco twardy właściwy włos okrywowy. Szczeniaki występują w dwóch wariantach futra, czyli w krótkim oraz średnim (nieco mniej popularna sierść długowłosa). Jest to też rasa psa, która może posiadać różne rodzaje umaszczenia.
American akita występuje w umaszczeniu od rudego aż po płowe, niekiedy zdarza się też barwa biała. Duże możliwości umaszczenia są charakterystyczne dla tej rasy psów. Długowłosa lub krótkowłosa sierść właściwa może przybierać inny kolor niż podszerstek. Co więcej, jest to rasa psa, która występuje w umaszczeniu jednobarwnym (szata biała) oraz wielobarwnym. Druga opcja zazwyczaj zawiera domieszkę koloru białawego, znajdującego się na tułowiu, policzkach i wewnętrznych częściach kończyn. A może zainteresuje cię także ten artykuł o szczeniakach rasy akita inu?
Charakter american akita
Amerykański pies z rodziny akit wyróżnia się dużą pewnością siebie. Jest to zwierze niezależne, o silnej osobowości i wysokim stopniu samodzielności. Długowłosa american akita przywiązuje się do swojego właściciela, jednak bywa powściągliwa w okazywaniu swoich uczuć. Jest to rasa psa, która nie wymaga częstych pieszczot, a regularnej, wspólnej aktywności fizycznej.
Akita amerykańska, podobnie jak japońska akita inu jest nieufna w stosunku do obcych. Wiecznie czujny pies z silnym instynktem terytorialnym sprawdza się w roli domowego stróża. Będzie bacznie pełnił swoją rolę, jednocześnie zachowując opanowanie i spokój. Warto pamiętać, że akita amerykańska jest psem nie szczekliwym i przez większość dnia zachowuje ciszę.
Amerykański pies to także zwierze o naturze łowcy. Co prawda wrodzona lojalność i chęć do pilnowania stada sprawiają, iż psy rzadko uciekają z posesji. Jednak niekiedy mogą pogonić za szybko poruszającymi się zwierzętami. Nie jest to typ rasy, która dogada się z drobnym królikiem czy innym, małym pupilem domowym. Co prawda szczeniak akita inu czy akita amerykańskiej będzie tolerował inne, żyjące w jego stadzie zwierzęta. Jednak w stosunku do obcych bywa czasem dość porywczy.
Jak każda rasa psa z grupy pierwotnych, pies amerykański wymaga większej dawki ruchu. Będzie wyjątkowo znudzony, jeśli zostawimy go samego w domu czy mieszkaniu. Dlatego warto pamiętać o regularnej aktywności fizycznej, która rozładuje napięcie u psa. Istotna będzie też różnorodność bodźców. Akita to rasa inteligentna, dlatego może być podatna na szkolenie. Pamiętajmy przy tym, że amerykański towarzysz nie zawsze będzie posłuszny. Jeśli uzna, że dana komenda mu nie odpowiada, najprawdopodobniej całkowicie ją zignoruje.
Pies z rodziny akity odnajdzie się w różnego rodzaju sportach. Będzie idealnym towarzyszem w dogtrekkingu czy sprawdzi się w konkursach psich zaprzęgów. Wystarczy mu aktywny i konsekwentny właściciel, który zapewni dobrze przemyślane szkolenie.
Możliwe choroby, wymagania szkoleniowe i cena psa american akita
Zdrowie akity amerykańskiej
Zarówno akita amerykańska, jak i akita japońska to rasy, które cieszą się dobrym zdrowiem. Większość osobników rzadko odwiedza gabinety weterynaryjne, a dzięki dużej odporności na zmienne warunki pogodowe, rzadko cierpi na choroby sezonowe.
Akita amerykańska może mieć niekiedy problemy z dysplazją stawu biodrowego. Dlatego dobra hodowla powinna badać swoje psy hodowlane pod kątem owej choroby. Dysplazja stawu łokciowego zdarza się u tych ras znacznie rzadziej.
Piętą achillesową akity amerykańskiej są oczy i zęby. Rasa miewa niekiedy duży kłopot z kataraktą czy postępującym zanikiem siatkówki. Są to problemy trudne do leczenia i mogące prowadzić do ślepoty pupila. Akita amerykańska posiada też predyspozycje do odkładania się kamienia nazębnego. Co ciekawe, jest to charakterystyczne dla małych ras psów. Okazuje się jednak, że duży pies rasy akita również może mieć z tym problem. Dlatego poleca się podawanie kości lub gryzaków, które czyszczą zęby. Małe szczenięta można też nauczyć mycia zębów za pomocą pasty. Jednak takie rozwiązanie zbiera dość zróżnicowane opinie odnośnie skuteczności.
Prawidłowe szkolenie akity – dla kogo będzie to odpowiednia rasa?
Opis charakteru akity jednoznacznie wskazuje na to, że nie jest to najłatwiejsza w szkoleniu rasa. Nasza czarna czy ruda akita amerykańska może przejawiać dużą upartość oraz skłonność do podążania własnymi ścieżkami. Co prawda nadmierna agresja została wyeliminowana w hodowlach, jednak psy są pewne siebie i nie boją się wdawać w konflikty.
Szkolenie akity amerykańskiej rozpoczyna się już w hodowlach. To tam następuje wczesna socjalizacja z ludźmi, innymi zwierzętami i dźwiękami otoczenia. Młode szczenięta powinny poznać jak najwięcej sytuacji i zapachów, co sprawi, że będą lepiej przygotowane do dorosłego życia.
Agresja i skłonność do dominacji sprawiają, że długowłosa akita najlepiej sprawdzi się przy osobie pewnej siebie oraz konsekwentnej. Rasa wymaga dostatecznie dużej ilości czasu oraz wytrwałości ze strony szkoleniowca. Należy wdrożyć ją w zasady życia z ludźmi i bezwzględnie ich egzekwować. Szkolenie oparte na wzajemnym szacunku może sprawić, że akita amerykańska silnie przywiąże się do całej rodziny i stanie się łagodnym towarzyszem. Jednym z istotnych aspektów szkolenia jest zapewnienie psu odpowiednich bodźców fizycznych oraz umysłowych. Czarna, biała czy ruda akita amerykańska nie lubi się nudzić, a jej ogromna ilość energii powinna być właściwie spożytkowana.
Istotną kwestią jest właściwa hodowla, z której kupujemy szczenięta. Z pewnością warto zapoznać się z liniami hodowlanymi oraz predyspozycjami danych szczeniaków. Dobra hodowla udzieli też wszystkich niezbędnych informacji na temat socjalizacji i szkolenia szczeniaka. Dobrym pomysłem będzie odwiedzenie jej osobiście, sprawdzenie warunków w jakich żyją psy hodowlane oraz zapoznanie się z aktualną ofertą sprzedaży. Warto też dopytać, czy psy hodowlane zostały przebadane pod kątem najczęściej pojawiających się u rasy chorób. Jest to kluczowa kwestia, która może pomóc w zakupie zdrowego szczeniaka.
Cena zakupu akity amerykańskiej
Jak wiadomo, cena nie może być jedynym kryterium, który bierzemy pod uwagę podczas zakupu szczeniąt. Jednak akita inu i akita amerykańska należą do grupy dość drogich ras, a ich zakup często wiąże się z niemałym wydatkiem. Cena akity będzie uzależniona od płci, stawki hodowli, osiągnięć rodziców szczeniąt, ich predyspozycji, a nawet umaszczenia. Najlepszym rozwiązaniem będzie zakup pupila z hodowli, która należy do ZKWP.
Cena akity inu z hodowli ZKWP to wydatek minimum 5000 zł. Bardziej znane, renomowane hodowle oferują szczenięta w cenach 6000-8000 zł. Niekiedy stawka za szczenię po wybitnych rodzicach czy z bardzo dobrymi rokowaniami wystawowymi okazuje się jeszcze wyższa. Dlatego warto skontaktować się indywidualnie z przynajmniej kilkoma hodowcami i wybrać ofertę sprzedaży, która najbardziej odpowiada naszym oczekiwaniom oraz możliwościom.
Cena za akity amerykańskie jest nieco trudniejsza do ustalenia ze względu na znacznie mniejszą liczbę hodowli. Możemy jednak przyjąć, że średnia cena szczeniąt z rodowodem ZKWP rozpoczyna się od kwoty 4500 zł. Niekiedy w ofertach sprzedaży pojawiają się też szczenięta, których cena zakupu przekracza kwotę 8000 zł.
Duży japoński pies - zalety i wady
- cichy
- inteligentny
- można uprawiać z nim sporty
- upartość
- nie lubi samotności
- niezależność
Duży japoński pies - wygląd
- nos czarny,
- duży nos,
- szeroka klatka piersiowa,
- głęboka klatka piersiowa,
- dobrze umięśniona szyja,
- małe uszy,
- mocne lędźwie,
- małe oczy
- krótkowłosy
- z podszerstkiem
- czysto białe,
- płowe,
- pręgowane,
- łaciate,
- rude
Galeria zdjęć - Duży japoński pies
Charakter akita amerykańska
- zrównoważony,
- czujny,
- uparty,
- lojalny,
- niezależny
Duży japoński pies - dla kogo?
- dla osób aktywnych,
- dla singli,
- dla par
Pielęgnacja akita amerykańska
- skracanie pazurów,
- czyszczenie uszu,
- mycie zębów,
- szczotkowanie sierści,
- kąpiele,
- przemywanie okolicy oczu,
- pielęgnacja opuszek łap
- Karma gotowa sucha,
- Karma gotowa mokra,
- Dieta domowa,
- Dieta surowa (BARF)
- dysplazja stawów biodrowych,
- postępująca atrofia siatkówki PRA,
- choroby dermatologiczne