Szpic wilczy jest największym kuzynem
miniaturowych pomeraninów. To pies o pięknym, bujnym futrze oraz
charakterystycznym, wilczastym umaszczeniu. Obecnie rasa nie cieszy się zbyt
dużą popularnością. Mimo wszystko warto poznać jej pochodzenie, najważniejsze
cechy wyglądu oraz zachowania. Poniżej dokonamy ogólnej charakterystyki rasy i
przedstawimy kilka praktycznych wskazówek.
Jeśli szukasz więcej
porad i informacji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o szpicach.
Pochodzenie oraz ogólny wygląd
niemieckich szpiców wilczych keeshond
Krótki rys historyczny niemieckich
piesków
Najważniejsze
informacje na temat pochodzenia rasy odnajdziemy we wzorcu FCI, numer 97. Jest
to wspólna dokumentacja dla niemieckich pomeranianów (szpic miniaturowy),
szpiców średnich oraz szpiców wilczych (keeshond).
Przyjmuje
się, że szpice niemieckie są potomkami psów torfowych, które żyły jeszcze w
epoce kamiennej. Ich późniejszymi kuzynami były tak zwane szpice osady palowej.
Szpic wilczy, średni i miniaturowy pomeranian niemiecki wywodzą się od
najstarszych ras w Europie Środkowej.
Współczesny,
niemiecki szpic wilczy keenshond był pupilem, którego wykorzystywano do
pilnowania powozów i do zaganiania zwierząt. Nieufny wobec obcych charakter
rasy oraz duża determinacja sprawiały, że szpic wilczy dobrze odnajdywał się w
roli obrońcy mienia. W XVIII wieku niemieckie szpice zyskały dużą popularność.
Największym uznaniem cieszył się pomeranian miniaturowy. Jednak ówczesny,
rasowy pies miniaturowy przybierał rozmiary, które dziś przypisuje się szpicom
wilczym lub średnim.
Keeshond – jak wygląda rasowy szpic
wilczy?
Charakterystyczną
cechą wyglądu wszystkich szpiców jest bardzo gęste, długie futro. Keenshond
posiada gęsty, prosty włos okrywowy oraz równie gęsty i miękki podszerstek.
Rasowy pies występuje jedynie w umaszczeniu wilczastym, czyli szarym
cieniowanym. Wzorzec rasy określa kilka istotnych parametrów umaszczenia.
Rasowy pies powinien posiadać barwę srebrzystoszarą z czarnymi koniuszkami.
Kufa i oczy powinny być ciemnego koloru, z kolei wokół oczu powinny tworzyć się
charakterystyczne okulary. Efekt okularów zostaje osiągnięty poprzez delikatnie
zarysowaną, czarną linię, która biegnie od zewnętrznego kącika oka aż do dolnego
kącika ucha.
Opis ze
wzorca informuje także, że kryza i „uprząż” na łopatkach powinny być lekko
jaśniejsze. Kolor na przednich i tylnych łapach poniżej łokci oraz kolan
powinien być srebrzystoszary i pozbawiony czarnych znaczeń. Wzorzec rasy opisuje
także czarny koniec ogona oraz wskazuje, że portki i spodnia część ogona
powinny nosić jasny, srebrzystoszary odcień.
Szpic wilczy
posiada też wyraziste, duże oczy, stojące uszy oraz bujny ogon, noszony wysoko
na plecach. Niemieckie pieski rasy szpic miniaturowy, średni i szpic wilczasty
powinny posiadać prawidłowe, symetryczne proporcje ciała oraz odpowiednią
wysokość w kłębie. Dorosły, rasowy pies keeshond powinien osiągnąć około 49 cm
wysokości w kłębie. Wzorzec rasy dopuszcza tolerancje w przedziale plus minus 6
cm. Waga nie została jasno sprecyzowana, jednak przyjmuje się, że musi ona
współgrać z sylwetką i wzrostem. Rasowy pies keeshond przeważnie osiąga ponad
20 kg. A może zainteresuje cię także ten artykuł na temat białego szpica miniaturowego?
Charakter i prawidłowe szkolenie
rasowych keeshondów
Jakie usposobienie posiada niemiecki
szpic miniaturowy, średni i szpic wilczy?
Szpic wilczy
jest najbardziej pewny siebie i nieufny w stosunku do obcych. Właśnie te cechy
charakteru odróżniają go od miniaturowych pomeranianów czy szpiców średnich.
Wśród rasy keeshond można zaobserwować brak instynktu myśliwskiego. Nie jest to
pies, który pogoni za rowerem czy szybko poruszającą się zwierzyną. Szpic
wilczy posiada odważny, pewny siebie charakter, który w połączeniu z jego
rozmiarami i nieufnością w stosunku do obcych, czyni z niego skutecznego stróża
rodziny.
Opisując
usposobienie rasy, warto wspomnieć o jej inteligencji i podatności na
szkolenie. Szpic wilczy, średni i miniaturowy są chętne do współpracy z
człowiekiem, a przy okazji szybko uczą się nowych sztuczek czy komend
posłuszeństwa. Rasowy szczeniak nie jest nadmiernie ekspresyjny i głośny w
obyciu. Silnie przywiązuje się do wszystkich członków rodziny, choć najgłębsze
relacje przeważnie nawiązuje z jednym, wybranym człowiekiem.
Warto także
dodać, że szpic wilczy posiada bardzo radosne usposobienie. Zarówno mały,
rasowy szczeniak jak i dorosły pies niemiecki są otwarte na współprace z
człowiekiem i nieustannie gotowe do zabawy. Szpic wilczy sprawia wrażenie
często uśmiechniętego, dzięki czemu niekiedy jest określany mianem
uśmiechniętego psa holenderskiego. Jego radosny charakter łączy się także z
atutem zdrowotnym. Rasowy pies keeshond rzadko cierpi na choroby genetyczne,
dysplazję czy przeziębienia. Jest odporny na warunki atmosferyczne, zdrowy, a w
wielu hodowlach zyskuje opinie rasy długowiecznej.
Szkolenie szczeniaków i dorosłych piesków
keeshond
Niemiecki
szpic wilczy należy do ras pierwotnych, co mogłoby sugerować pewne problemy w
szkoleniu. Na szczęście skoncentrowany na współpracę z człowiekiem charakter
rasy sprawia, że keeshond jest stosunkowo łatwy w tresurze.
Młody
szczeniak powinien być poddany odpowiedniej socjalizacji, która rozpoczyna się
jeszcze w hodowlach. Mały piesek musi poznać jak najwięcej nowych dźwięków,
zapachów, sytuacji, ludzi czy innych zwierząt. Właściwie przeprowadzona
socjalizacja może wpłynąć na usposobienie pieska w wieku dorosłym. Brak
socjalizacji często wywołuje problemy o podłożu behawioralnym i może znacząco
utrudnić dalsze szkolenie.
Opisując
prawidłowe szkolenie piesków, warto zauważyć, że szpic wilczy, miniaturowy i
średni posiadają opinie pojętnych uczniów. Uśmiechnięty pies holenderski z
radością uczy się nowych sztuczek. Możemy zmotywować go do współpracy za pomocą
przysmaków i pochwał słownych.
Szpic
wilczy, szpic średni, miniaturowy czy Petit Basset Griffon Vendéen najlepiej
radzą sobie ze szkoleniem wykorzystującym wzmocnienia pozytywne. Teoria
dominacji została już dawno obalona przez samego autora, a przejawy agresji
podczas szkolenia mogą skutkować ograniczeniem zaufania psa do właściciela.
Rasowy szczeniak szpica i dorosły pies niemiecki posiadają dużą chęć współpracy
z człowiekiem. Wystarczy odrobina doświadczenia, konsekwencji oraz cierpliwości
w szkoleniu. Bardzo dobre efekty daje połączenie ćwiczeń z aktywnością fizyczną
i zabawami, które są dla piesków dodatkową motywacją. Pamiętajmy też, że
wszystkie inteligentne rasy (np. keeshond czy Petit Basset Griffon Vendéen)
wymagają urozmaiceń. Stałe, monotonne powtarzanie tej samej czynności nie
będzie dla psa atrakcyjne i może demotywować go do aktywnej współpracy z
człowiekiem.
Praktyczne porady na temat rasy
Cena zakupu szczeniaka w hodowlach
Szpice
niemieckie są rozpoznawalne na całym świecie. Jak już wspomnieliśmy wcześniej,
największą popularnością cieszą się szczenięta pomeranian. Jest to miniaturka,
która osiąga około 3 kg wagi. Duża popularność sprawiła, że miniaturka
pomeranian znajduje się w wielu hodowlach. Nie można tego napisać o
keeshondach, które obecnie są mało znaną rasą. Obecnie w naszym kraju działa
jedynie kilka hodowli rasy, a szczenięta mogą być bardzo trudne do nabycia. Nieco
większą popularnością cieszy się szpic średni, jednak szczenięta tej rasy
również nie są tak powszechne w hodowlach jak miniaturka pomeranian.
Najlepsza
hodowla szpica miniaturowego czy hodowla szpica wilczego będzie zarejestrowana
w Związku Kynologicznym w Polsce. Jest to jedyny krajowy związek, który
współpracuje z międzynarodową federacją kynologiczną FCI. Metryka wydana w
owych hodowlach będzie uznana na całym świecie, a nabywca kupuje szczenięta ze
sprawdzonym pochodzeniem. Cena zakupu szczeniaka z metryką ZKwP Może być nieco
wyższa, jednak za tego typu zakupem przemawia wiele argumentów.
Cena
szczeniaka pomeranianina w dobrych hodowlach przeważnie wynosi 5000 – 8000 zł.
Opisując stawki zakupu, warto zwrócić uwagę na renomę hodowli. Cena w
prestiżowych hodowlach przeważnie będzie przekraczała kwotę 8000 zł. Cena za
szczenięta z uprawnieniami wystawowymi może niekiedy przekraczać kwotę 15000
zł.
Szczenięta
rasy szpic wilczy znajdują się w nielicznych hodowlach ZKwP. Warto czytać opis
pochodzenia piesków i wybierać miejsca, które zasługują na zaufanie. Cena za
małego szczeniaka przeważnie rozpoczyna się od kwoty 3 000 zł. Cena
młodego pupila w bardziej znanych, rozpoznawalnych hodowlach to minimum
4000 zł. W przypadku rasy keeshond nie spotykamy się z tak dużymi
różnicami w cenach jak w przypadku pomeranianów. Cena za szczeniaki z uprawieniami
wystawowymi przeważnie zamyka się w przedziale 5000 – 9000 zł. Cena za szpice
średnie będzie bardzo zbliżona.
Opis dobrej hodowli szpica wilczego
Wskazaliśmy
już ogólny opis kosztów zakupu szczeniaka. Jednak warto pamiętać, że dobra
hodowla szpica miniaturowego cz keeshonda powinna posiadać dobre opinie.
Dlatego warto prześledzić forum tematyczne. Na forum dowiemy się o renomowanych
hodowlach, a także o miejscach, których warto unikać.
Dobra
hodowla szpica miniaturowego czy keeshonda pokaże szczenięta i ich rodziców.
Dodatkowo udostępni pełną dokumentację hodowli wraz z wynikami badań psów
hodowlanych. Warunkiem zakupu jest także obejrzenie miejsca bytowania zwierząt.
Dobra hodowla pokaże, gdzie mieszkają szczeniaki i jakie warunki zostały im
zapewnione.
Opisując
dobrą hodowlę, nie sposób pominąć także kwestii szczepień i socjalizacji. Młode
szczeniaki powinny być wydane przynajmniej po dwóch szczepieniach, które
zapewniają wstępną odporność na choroby zakaźne. W przypadku szczeniąt małych
ras, zaleca się nawet odbiór po trzecim szczepieniu, czyli po ukończeniu 12
tygodnia życia. Na ten sam okres przypada zakończenie etapu socjalizacji.
Dlatego warto dopytać o działania podjęte przez hodowcę. Dobra hodowla wyda
jedynie w pełni zdrowe i odpowiednio socjalizowane szczeniaki.