Seter - charakterystyka, zdjęcia, ceny, opinie

Seter, szczególnie irlandzki, był kiedyś często spotykany na polskich ulicach. Obecnie rasy te straciły popularność. Może dlatego, że są to aktywne psy myśliwskie, wymagające dużo ruchu, spacerów i wybiegania się. Mimo, że nie jest to pies mały, dobrze przystosowuje się do życia w mieszkaniu, choć znudzony pies może sprawiać kłopoty. Przedstawiamy cztery rasy seterów, usposobienie tych psów i opis ich wyglądu. Dowiedz się jak najwięcej o rasach seterów, zanim szczeniak zagości w twoim domu.

Czym wyróżnia się charakter setera? To pies myśliwski!

Hodowla tych psów miała na celu stworzenie rasy do wystawiania zwierząt myśliwym. Są to tak zwane psy legawe, których zadanie polega na zwietrzeniu zwierzyny zarówno w polu jak i w lesie. Po zwietrzeniu zwierzyny pies kładzie się na ziemi, stąd nazwa psy legawe. Należą do nich wyżły, na przykład wyżeł niemiecki.

Charakterystyczną cechą tych psów jest tak zwana stójka. Pies myśliwski po zwietrzeniu zwierzyny staje w bezruchu, gdyż w naturze był to moment przed ruszeniem w pościg za zwierzyną. Obecnie pies myśliwski musi poczekać, aż myśliwy odda strzał i na jego polecenie aportuje zdobycz. Seter zamiera w bezruchu w pozycji warującej lub w półprzysiadzie.

Setery pochodzą od skrzyżowania springer spanieli z pointerami. Hodowla wyżłów rozpoczęła się w Hiszpanii, gdzie Wizygoci hodowali psy do polowań na ptactwo. Od tych psów wywodzi się wyżeł niemiecki, wyżeł weimarski oraz wyżły angielskie, czyli setery.

Seter - charakter i szkolenie

Seter to pies uparty i wytrwały. Lubi się uczyć i jest bardzo pojętny, jednak wymaga konsekwentnego i stanowczego wychowania. Opiekun musi pokazać psu, że jest przewodnikiem. Wtedy pies szybko się przyzwyczai i nauczy przydatnych umiejętności.

Z natury pies myśliwski ma niezależny charakter i musi na polowaniu działać samodzielnie. Dlatego też seter nigdy nie będzie bezwzględnie posłuszny. Szkolenie tych psów jest trudne i wymaga doświadczenia i wiedzy,szczególnie jeśli zależy nam na psie myśliwskim czy też dużym posłuszeństwie. Szczeniak musi wcześnie zacząć szkolenie, które kontynuujemy przez cały czas. Efekty szkolenia mogą niestety rozczarowywać, lecz nie należy się zniechęcać.

Jak każdy pies myśliwski, seter ma skłonność do oddalania się, gdy złapie trop. Opiekun nie powinien jednak przywoływać go za każdym razem, lecz dopiero gdy pies zanadto się oddali. Setery naturalnie poruszają się kłusem lub galopem, dlatego też nauczenie tych psów spokojnego chodzenia na smyczy jest trudne. Jednak jest to umiejętność konieczna dla psa rodzinnego.

Gdy seter złapie trop nie zważa na nic, nawet na samochody na ruchliwej ulicy. Dlatego też setera można spuszczać ze smyczy tylko w bezpiecznym miejscu. Jeśli pies przebywa w ogrodzie, należy zadbać o odpowiednie ogrodzenie.

Seter - usposobienie

Ten wesoły i energiczny pies może być wspaniałym kompanem dla dzieci. Należy jednak nadzorować zabawy dzieci z psem, gdyż nie jest to pies mały i ma ogromny temperament. Warto też ograniczyć aportowanie, aby nie wzmacniać u psa instynktu łowieckiego.

Seter to pies towarzyski, który lubi uczestniczyć w życiu rodziny. Nie jest agresywny wobec obcych, dlatego szybko nabiera zaufania do miłego gościa. Seter nie lubi zostawać sam w domu i może niszczyć rzeczy w mieszkaniu lub głośno szczekać. Szczeniak musi być przyzwyczajony do tego od małego. Jeśli zachodzi konieczność pozostawienia go, należy zostawić mu zabawki, a najlepiej przed wyjściem iść z psem na długi spacer i pozwolić mu się wybiegać.

Dla kogo ta rasa?

Seter nie jest psem dla każdego. Przede wszystkim jego opiekun musi być osobą aktywną, która lubi długie spacery i wycieczki za miasto. Seter wymaga ruchu, przynajmniej godziny dziennie. Lubi spacery, biegi i wycieczki rowerowe. Co parę dni warto wybrać się z seterem za miasto na długą wycieczkę, podczas której pies będzie mógł się wybiegać i zmęczyć.

Wybiegany seter będzie szczęśliwy i spokojny w domu. Znudzony i zostawiony sam w domu pies ten będzie niszczył rzeczy, przekonywał ogród. Warto też pamiętać, aby na spacery ubierać się w strój roboczy, gdyż żywiołowy seter może ochlapać właściciela błotem.

Rasy seterów - lista

Psy legawe to wyżły, pointery i setery, dlatego też setery znajdują się w grupie 7 FCI i sekcji 2. Mamy tu 4 rasy seterów:

  • seter angielski,
  • seter irlandzki,
  • seter irlandzki czerwono-biały,
  • seter szkocki gordon.

Uznaje się, że rasy seterów zostały wyróżnione w XIX wieku. Wszystkie setery to psy średniej wielkości. Nie występuje seter miniaturowy. Ogłoszenia typu “seter miniaturowy” mogą oznaczać pseudohodowlę, lub zwykłe oszustwo. Cena szczeniaka setera z rodowodem FCI wynosi około 3500 zł. Natomiast cena najlepszych osobników może dochodzić do 4500 zł. Pamiętajmy, aby być ostrożnym jeśli znajdziemy ogłoszenia, gdzie cena tych psów jest podejrzanie niska. Wybór hodowli jest bardzo ważny. Niestety w nieprofesjonalnej hodowli może trafić się szczeniak bojaźliwy.

Rasy seterów

Setery mają podobne usposobienie i wygląd. Nie jest to pies mały. Osiąga wzrost od 55 do 60 cm. Są to psy długowłose, które wymagają starannej pielęgnacji sierści, która może się filcować.

Seter angielski charakteryzuje się długą, jedwabistą i pofalowaną sierścią. Jego umaszczenie

jest głównie białe z dodatkami czarnymi, brązowymi lub czarnymi z podpalaniem. Setera tego wyróżnia jego wspaniałe usposobienie. Jest to pies przywiązany do opiekuna, wierny, przyjacielski i posłuszny.

Seter irlandzki występuje w dwóch odmianach, które różnią się kolorem. Seter irlandzki mahoniowy ma półdługą sierść w kolorze kasztanowym, zaś seter czerwono-biały jest długowłosy, biały z jednolicie czerwone łaty. Nie występuje seter irlandzki czarny. Natomiast czarny kolor i półdługą sierść ma seter szkocki gordon.