Psia kupa - ABC oceny psich stolców

Prawidłowy stolec u psa

Prawidłowy psi kał powinien być zwartej, lekko pastowatej konsystencji. Nie może być ani zbyt twardy, ani zbyt miękki. Fizjologicznie powinien być koloru brązowego. Zapach prawidłowego stolca ma raczej delikatny zapach, który nie powinien być zbyt intensywny i wyraźnie nieprzyjemny.

  • Ilość oddawanego kału jest zależna w dużej mierze od diety psa. Duża ilość wypełniaczy w karmie zwiększa objętość oddawanych stolców, co świadczy o małej strawności karmy. Zdrowy pies powinien oddawać stolec raz lub dwa razy dziennie.
  • W składzie prawidłowego stolca znajdują się niestrawione resztki pokarmu, złuszczone komórki jelit, woda oraz bakterie, które zasiedlają przewód pokarmowy każdego czworonoga. Niepokojące powinny być wszelkie widoczne zmiany składu. W przypadku dużego zarobaczenia w kale widoczne mogą być białe nitki lub struktury przypominające pestki dyni.

Zmiana konsystencji i koloru

  1. Zielona kupa - zielona kupa (podobnie jak czarna) może być związana z obecnością w niej krwi. W tym przypadku jest ona częściowo zhemolizowana. Kolor taki może być także konsekwencją spożycia przez psa dużej ilości trawy lub stanu zapalnego w przewodzie pokarmowym.
  2. Żółta kupa -żółta, czy po prostu jaśniejsza kupa może oznaczać problemy z pracą trzustki.
  3. Czarna kupa -czarny i smolisty stolec oznacza, że do przechodzącej przez przewód pokarmowy treści dostaje się krew. Dzieje się to w wyższych jego częściach np. żołądku lub jelitach cienkich, gdyż krew znajdująca się odchodach jest już zhemolizowana.
  4. Czerwona kupa - kupa z krwią w kolorze żywoczerwonym oznacza krwawienie z końcowego odcinka przewodu pokarmowego, czyli odbytnicy lub struktur zewnętrznych. Obecność krwi może być związana m.in. z alergią.

Konsystencja:

  • tłusta - widocznie bardziej tłusta psia kupa pojawia się u psów z niewydolnością trzustki, które mają problem z trawieniem tłuszczy. W przypadku niewydolności trzustki obserwuje się także rozjaśnienie stolca.
  • wodnista - wodnista biegunka może być związana z obecnością patologicznej flory bakteryjnej w jelitach lub infekcji wirusowej.
  • śluzowa - kał ze śluzem może mieć kilka przyczyn i warto utrzymujące się śluzowate kupy skonsultować z lekarzem weterynarii. Stolec ze śluzem zdarza się bowiem zarówno jako efekt zmiany diety, jak i jako konsekwencja zmian nowotworowych, czy inwazji pasożytów wewnętrznych.
  • sucha - w przypadku, gdy u psa występuje zatwardzenie kał jest suchy i twardy. Wynika to z jego odwodnienia spowodowanego długim zaleganiem w obrębie jelita grubego. Zatwardzenie, tak jak biegunka, wynika m.in. z błędów dietetycznych. Aby w przyszłości uniknąć tego rodzaju problemów, sprawdź także ten artykuł z poradami, jak karmić psa.

Dlaczego pies ma biegunkę?

Biegunka definiowana jest jako zwiększona częstość oddawania kału o bardziej wodnistej konsystencji. Podział biegunek bywa różny. Zasadniczo występuje biegunka ostra i przewlekła. Ostra trwa kilka dni, gdy o przewlekłej mówi się, gdy rozluźnienie stolców utrzymuje się przez minimum dwa tygodnie.

Przyczyny biegunek:

  1. błędy dietetyczne - rozluźnienie kału może być efektem zjedzenia czegoś podczas spaceru, nagłej zmiany karmy lub nietolerancji któregoś ze składników karmy. Ten rodzaj biegunki zatrzymać można, korygując dietę psa. W przypadku podejrzenia reakcji na karmę stosuje się dietę hipoalergiczną lub karmę z nowym źródłem białka przez minimum 6-8 tygodni.
  2. bakterie - bakterie wywołujące biegunki to np. E.coli i Salmonella spp.
  3. wirusy - choroby wirusowe przebiegające z biegunką to m.in. parwowiroza, nosówka oraz koronawiroza
  4. pasożyty wewnętrzne - pies powinien dostawać środki odrobaczające minimum raz na 3 miesiące lub w podobnym terminie mieć badany kał w celu wykrycia/wykluczenia obecności pasożytów.
  5. stres - zarówno u miejskiego yorka, jak i pracującego psa myśliwskiego biegunka może być wywołana stresem. U psów spotyka się nawet tak zwany zespół jelita drażliwego.

Rozpoznanie przyczyny bywa jednak trudne, choć pozwala ono lepiej i skuteczniej leczyć czworonoga. Terapia celowana, czyli odpowiednio dobrany lek pozwala na szybsze osiągnięcie efektów i powrót psa do zdrowia.

Polecane karmy dla psów z problemami zdrowotnymi

Co na biegunkę? Leczenie biegunki u psa

Leczenie w domu - co można podać psu z domowej apteczki?

Gdy biegunka u psa zacznie się w nocy można skonsultować się z lekarzem weterynarii lub poczekać do rana i udać się badania. W domowej apteczce naleźć zwykle można tabletki takie jak:

  • nifuroksazyd
  • glinka kaolinowa
  • no-spa
  • węgiel aktywny

Mogą one zatrzymać lub złagodzić biegunkę.

Chory pies leżący przy misce z jedzeniem, a także rozwolnienie u psa i biegunka
Jak leczyć rozwolnienie u psa, czyli biegunka u psa i jej leczenie

Chcąc podać psu leki dla ludzi, należy upewnić się, że nie są one dla nich toksyczne. Substancje szkodzące czworonogom to m.in. paracetamol, ibuprofen, kwas acetylosalicylowy oraz naproksen. U psów nie wolno stosować także harbat i czekolady, które polecane są u ludzi.

Przezorny właściciel może mieć w domu także "psią apteczkę", w której znaleźć powinny się tabletki lub pasta wspomagające leczenie biegunek. Są one przeznaczone dla zwierząt i w pełni bezpieczne! Można podać je nawet w nocy, by zacząć uspokajać psie jelita.

W przypadku rozwolnienia większość lekarzy zaleca także około 24-godzinną głodówkę, która daje jelitom czas na regeneracje. Z czasem dać psu można lekkostrawny posiłek lub mniejszą porcję suchej karmy. Unikać należy w tym czasie nagłych zmian diety.

Rozwolnienie u psa - badania i leki w gabinecie weterynaryjnym

Biegunkę trwającą ponad 3 dni trzeba leczyć! Biegunka u szczeniaka wymaga konsultacji z lekarzem weterynarii. Nawet jeśli nie ma dodatkowo wymiotów, mały psiak może się łatwo i bardzo szybko odwodnić. Rozwolnienie u psa w wieku szczenięcym musi być sprawdzone pod kątem groźnej dla niego parwowirozy. Niestety w przypadku tej choroby, kolokwialnie mówiąc "sraczka" staje się bezpośrednim zagrożeniem życia młodego psa.

Lekarz zastosować może takie leki, jak:

  • NLPZ, czyli niesterydowe leki przeciwzapalne
  • antybiotyki
  • płyny dożylne

W przypadku biegunki z krwią lekarz może wykonać także badanie USG.

Leczenie występujących dodatkowo wymiotów obejmuje podawanie maropitantu, a jeśli na skutek zaburzeń żołądkowo-jelitowych doszło do odwodnienia, lekarz może chcieć dać psu także dożylną kroplówkę. Nie istnieje oczywiście lek doskonały, a na efekty leczenia czasami trzeba poczekać. Wszystko zależne jest od przyczyny.

Biegunka, choć częsta, nie zawsze jest spowodowana błahą przyczyną. Wizyta w gabinecie weterynaryjnym pozwoli sprawdzić, co leży u podłoża zaburzeń pracy przewodu pokarmowego, a podane leki skrócą czas jej trwania oraz ograniczą dyskomfort psa.

ikona podziel się Przekaż dalej