Pyton zielony - opis, cena, hodowla, porady, opinie
Bierzesz pod uwagę zakup nietypowego, egzotycznego zwierzęcia, ale niekoniecznie ma to być najbardziej jadowity wąż świata? Jeśli nie boisz się węży, ciekawą propozycją może okazać się hodowla pytona zielonego. Zanim jednak zdecydujesz się na jego przygarnięcie, warto zapoznać się z jego wymaganiami, aby wąż rozwijał się u Ciebie prawidłowo. W tekście znajdziesz informacje na temat optymalnych warunków hodowli – w tym m.in. odpowiedniego rozmiaru zbiornika, temperatury, rozmnażania oraz żywienia. Dowiesz się również więcej na temat samego gatunku – przeczytasz szczegółowy opis tego nadrzewnego zwierzęcia i kilka ciekawostek dotyczących jego pochodzenia.
Jeśli szukasz więcej informacji i ciekawostek, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o drapieżnikach.
Z tego artykułu dowiesz się:
Pyton zielony (morelia viridis) – opis gatunku, występowanie, wygląd, długość życia oraz cena
Występowanie i opis pytona zielonego – gdzie żyje i jak wygląda?
Pyton zielony (łac. morelia viridis) występuje w tropikalnych lasach równikowych. Prowadzi nadrzewny tryb życia – większość czasu spędza, wspinając się po gałęziach i niezwykle rzadko schodzi na ziemię. Spotykany jest również na terenach górzystych – zwykle na wysokościach, które nie przekraczają 2000 m n.p.m. Gatunek ten rozwinął się na niewielkim obszarze, ponieważ do prawidłowego rozwoju wymaga bardzo specyficznych warunków - występuje głównie na terenie Nowej Gwinei oraz półwyspu York w Australii.
Pyton zielony to średniej wielkości wąż - osiąga zazwyczaj od ok. 120 cm do ok. 190 cm długości, a jego maksymalna wielkość nie przekracza 250 cm. Dla porównania najbardziej jadowity wąż na świecie (tajpan pustynny) mierzy ok. 180 cm, a boa dusiciel dorasta nawet do 350 cm. Morelia viridis jest dość masywnym dusicielem o silnej budowie ciała i wyraźnie oddzielonej, dużej głowie. Można dostrzec u niego oczy o pionowej źrenicy oraz żółtym lub zielonym ubarwieniu. Na pysku posiada mnóstwo wgłębień, kryjących liczne termoreceptory, które są u niego bardzo silne rozwinięte, podobnie jak np. u boa dusiciela. Ma bardzo chwytny ogon, który umożliwia mu sprawną wspinaczkę po gałęziach drzew.
Ubarwienie ciała u pytonów zielonych jest uzależnione od odmiany, do której należą. Najczęściej występują w różnych odcieniach zieleni (często bardzo intensywnej), rzadziej są żółte lub turkusowe. Na grzbiecie i boku ciała można u nich dostrzec żółte, białe lub niebieskie przebarwienia w formie pasów, lub licznych plamek. Młode pytony mają zupełnie inne barwy, a ich ciało jest zazwyczaj żółte, brązowe, czerwone lub czarne. Docelowe kolory osiągają dopiero, wkraczając w dorosłość.
Długość życia oraz ceny pytona zielonego morelia viridis
Na długość życia pytona zielonego wpływa wiele czynników. Jednym z nich jest bez wątpienia hodowla i panujące w niej warunki – wielkość terrarium i jego wyposażenie czy jakość i ilość serwowanego pożywienia. Duże znaczenie mają również geny, jak również przebyte przez pytona choroby.
Zdrowe węże, które mają zapewnione odpowiednią opiekę, mogą przeżyć 15, a nawet 20 lat. Podobną długość życia jest w stanie osiągnąć tajpan pustynny, czyli najbardziej jadowity wąż na świecie. Natomiast boa dusiciel dożywa nawet 30 lat, co sprawia, że jest w tej kwestii niewątpliwym rekordzistą.
Morelia viridis, to nie wąż dla każdego. Po pierwsze, wyróżniają go dość spore wymagania dotyczące hodowli, po drugie – stosunkowo wysoka cena. Chcąc zakupić pytona bezpośrednio od hodowcy, z całą niezbędną dokumentacją i zaświadczeniami, powinniśmy przygotować się na koszt w wysokości ok. 1000-1200 zł. Jeśli szukasz więcej porad, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o terrarium.
Hodowla pytona zielonego – jaki zbiornik kupić i w co go wyposażyć? Czym żywi się pyton? Opinie i praktyczne porady
Jakie terrarium dla pytona kupić i jakie warunki mu zapewnić?
Dla dorosłej pary morelia viridis minimalne wymiary zbiornika powinny wynosić 70x70x120 cm. Warto jednak pamiętać o jednej bardzo ważnej zasadzie – im większe terrarium, tym lepiej. Należy skupić się na tym, aby zbiornik był możliwie jak najwyższy, ponieważ pyton zielony prowadzi nadrzewny tryb życia i większość czasu spędza, wspinając się po gałęziach.
Żeby pyton poczuł się w terrarium jak w domu, powinniśmy przygotować zbiornik tak, aby, jak najbardziej przypominał jego naturalne środowisko. Lasy tropikalne, w których żyje pyton zielony, cechuje wysoka wilgotność powietrza, dlatego w terrarium również należy stworzyć podobne warunki. W tym celu warto zadbać o odpowiednią cyrkulację powietrza, poprzez odpowiednie rozmieszczenie otworów wentylacyjnych. Można umieścić je na bocznej ścianie oraz w górnej części terrarium. Najlepiej zabezpieczyć je metalową lub plastikową siatką. Niezbędnym elementem wyposażenia jest także basen, który pomaga w utrzymaniu odpowiedniej wilgotności (powinna ona wynosić ok. 70-80%). Ponadto, niezbędne jest także cykliczne spryskiwanie terrarium czystą wodą.
Warto wyposażyć zbiornik w liczne konary i gałęzie o nieregularnych kształtach, które umożliwią wężowi wspinaczkę. Przydadzą się również kryjówki, które będą dla pytonów bezpiecznym schronieniem. Można wykonać je np. z pudełek lub odwróconych doniczek. Elementem, który doda walorów estetycznych terrarium, mogą być również żywe rośliny.
Polecane akcesoria do hodowli węży - sprawdź promocje
Pytony są zwierzętami nocnymi, dlatego nie powinniśmy stosować w zbiorniku zbyt mocnego oświetlenia. Istotne jest, aby węże miały w terrarium zacienione miejsce, w którym będą mogły się schować, gdy będą miały na to ochotę. Ważne jest także utrzymanie odpowiedniego poziomu ciepła, dzięki zastosowaniu promienników lub kabli grzewczych. W ciągu dnia temperatura w terrarium powinna wynosić ok. 27-32°C, a nocą ok. 22-23°C.
Kolejną istotną kwestią jest wybór odpowiedniego podłoża. Warto zdecydować się na materiały, które są łatwe do wymiany, a jednocześnie pomogą w utrzymaniu wysokiego poziomu wilgotności. Dużym zainteresowaniem wśród hodowców cieszą się zwykłe ręczniki papierowe, jak również zwykła ziemia ogrodowa lub torf.
Praktyczne porady dotyczące żywienia i rozmnażania pytona zielonego
Młode pytony należy karmić o zmierzchu, podając im myszy, niewielkie szczury, przepiórki czy kurczaki. Żywy pokarm może okazać się dla młodego węża problematyczny – istnieje ryzyko, że nie poradzi sobie z zabiciem ofiary lub zrobi sobie krzywdę. Lepiej podać mu odmrożoną i odgrzaną karmę lub jeszcze ciepłą, świeżo ubitą.
Dorosłe pytony mają bardzo wolny metabolizm, dlatego nie powinniśmy karmić ich zbyt często. Węże o zbyt dużej masie ciała mają sporo problemów zdrowotnych – cechuje je m.in. kiepska kondycja i problemy z rozmnażaniem się. Właśnie z tego powodu warto podawać im pokarm co ok. 10 dni. Najbardziej lubianą przez pytony karmą są dorosłe ptaki oraz niewielkie ssaki, które warto podawać przy użyciu długiej pęsety lub szczypiec.
Pyton zielony osiąga dojrzałość płciową zazwyczaj w wieku około trzech lat. Gotowość do rozmnażania jest jednak kwestią całkowicie indywidualną, dlatego należy zweryfikować kondycję osobników obu płci przed dopuszczeniem ich do siebie. Okres godów ma miejsce zazwyczaj w grudniu. Około trzy miesiące po stosunku, samica składa 12-26 jaj, którymi przez kolejne dwa miesiące się opiekuje – owija się wokół nich, a dzięki intensywnej pracy mięśni podwyższa temperaturę inkubacji.