Pekińczyk królewski – opis, zdjęcia, charakter, porady właścicieli
Pekińczyk królewski to popularny pies do towarzystwa. Ta miniaturka lwa, jak czasem mówi się o rasie, wygląda naprawdę uroczo i niewinnie. Jednak, pekińczyk ma w rzeczywistości bardzo wybuchowy charakter. A więc, tylko zdjęcia wskazują na niepozorność rasy. Jaki naprawdę jest czarny lub biały piesek? Jak wyglądać powinna hodowla pekińczyka królewskiego? Jaka jest cena za psa? Oto najważniejsze informacje na temat pekińczyków.
Jeśli szukasz więcej porad i informacji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o pekińczykach.
Pekińczyk królewski – zdjęcia oraz informacje na temat rasy
Jak wygląda pekińczyk królewski? Opis wyglądu
Małe pekińczyki cieszą się ogromnym powodzeniem wśród miłośników psów. Rasowe pekińczyki zaliczane są w klasyfikacji FCI do grupy 9 (psy ozdobne i do towarzystwa), sekcji 8 (pekińczyk i japoński chin). Nie da się pomylić tego psa z inną rasą. Suczki mierzą ok. 14-24 cm, zaś psy ok. 15-25 cm. Waga pekińczyka jest niewielka, bo psy ważą między 3, a maksymalnie 5 kilogramów. Sierść psów jest dość długa i układa się w kryzę wokół szyi – dlatego niektórzy hodowcy twierdzą, że pekińczyk to miniaturka lwa.
Zdecydowanie, sierść jest cechą szczególną pekińczyka królewskiego. Składa się na nią gruby włos okrywkowy i podszerstek, który jest bardzo miękki. Sierści u pekińczyka jednak nie powinno być zbyt wiele, bo wówczas pies nie będzie odpowiadał wzorcowi rasy. Co do umaszczenia, pekińczyk może być niemal w każdym kolorze. Nie dopuszcza się jedynie koloru wątrobianego i albinotycznego. Poza tym, pekińczyk może być biały, czarny czy też np. rudy. Pieski mogą mieć również znaczenia na ciele.
Oprócz sierści, psy wyróżniają się również swoją nietuzinkową budową. Są małe, ale krzepkie. Ich szyja i łapki są bardzo krótkie, a kończyny wyginają się na zewnątrz. Pekińczyk królewski ma dużą i szeroką głowę, a jego oczy są nieco wypukłe – przez co czasami pojawiają się u psów problemy ze wzrokiem. Hodowcy uważają, że piesek posiada uszy przypominające kształtem… serduszko. Ogon psów jest zaś wysoko osadzony, a pekińczyki noszą go sztywno.
Cena psów nie jest jedną i stałą kwotą. Zazwyczaj jest to ok. 4000 złotych, choć może być to i znacznie wyższa cena. Hodowla wycenia swoje pieski zazwyczaj na podstawie wieku, płci, pochodzenia, ilości szczeniąt w miocie czy własnej renomy. Podobną kwotę, czyli ok. 4000 zł i więcej, wydać trzeba m.in. na rasę wilczak czechosłowacki.
Charakterystyka pekińczyków królewskich
Pekińczyki bardzo mocno związują się ze swoją rodziną. Jednak, te małe psy nie zawsze potrafią okazać, jak wielkim uczuciem darzą swoich opiekunów. Czasami mogą domagać się pieszczot, jednak w rzeczywistości zdarza się to bardzo rzadko. Rasowe pieski od spoufalania się z ludźmi, wolą jednak zachowywać bezpieczny dystans. Charakter pekińczyka jest więc czasem odbierany przez niektórych jako oschły i oziębły. Jeżeli chcesz nawiązać naprawdę przyjacielską relację z psem, opiekuj się nim każdego dnia i dawaj do zrozumienia, że jest ważnym członkiem rodziny.
Pekińczyki są uparte podobnie, jak wilczak czechosłowacki. Mimo, że pekińczyk jest o wiele mniejszy, nie da się on upchnąć się w wózek dla psa i traktować, jak zabawkę. Pies niemal nie zauważa dzieci i nie lubi się z nimi bawić. Niech więc nie myli wielkość psa – to nie jest pluszak do zabawy! Opis hodowców wskazuje na to, iż pekińczyk królewski jest rasą spokojną, więc preferującą towarzystwo osób starszych. Pies nie ma wielkiego zapotrzebowania na ruch, zatem wychowywanie go z małymi dziećmi nie będzie dobrym pomysłem. W dodatku, charakterystyka psa wskazuje również na jego umiejętność… wymigiwania się od obowiązków. Tak więc, pekińczyk nie zawsze będzie się słuchał swojego opiekuna – często udając, że go po prostu nie słyszy. Wobec nieznajomych, czworonóg zawsze zachowuje dystans. Jeśli szukasz więcej informacji, sprawdź także ten artykuł o pekińczyku miniaturce.
Charakter pekińczyka – jaki naprawdę jest pies?
Pekińczyk jako pierwszy pies
Pekińczyk królewski jak najbardziej nadaje się do życia w mieszkaniu, nawet niewielkim. W przeciwieństwie do innych ras, psu wcale nie potrzeba dużej przestrzeni do biegania – te psy nie muszą się wiele ruszać. Oczywiście, nie wyklucza to opcji wychowywania psa na wsi. Jednak, pekińczyk królewski zdecydowanie woli przebywać w mieszkaniu i nie jest mu potrzebny do szczęścia wielki dom w ogrodem. To typowy domator, który preferuję kanapę od zabaw ruchowych.
Polecane karmy dla psów - sprawdź ceny!
W przypadku życia z kotami, jeżeli pekińczyk królewski będzie się z nimi wychowywał w podobnym wieku, będzie je tolerował. Jeśli zaś chodzi o inne psy, pekińczyk królewski będzie trzymał je na dystans. Zalicza się go raczej do małych wojowników niż psów uległych. Chcąc hodować pod jednym dachem np. dwa psy musisz pamiętać o tym, że pekińczyk bywa zaborczy. Może więc czasem dojść między psami do konfliktów.
Pekińczyk jako pierwszy pies nie nadaje się do mieszkania z małymi dziećmi, które np. wsadzą go w wózek dla psa i będą jeździć po całym domu. Pies nie rozumie takich zabaw i może się zachowywać wrogo wobec dzieci. Zdecydowanie lepiej będzie się psu żyło ze starszą osobą, która również jest zrównoważona i spokojna, a także nie ma wielkich potrzeb ruchowych. Pekińczyk królewski to idealny materiał na psa dla osób, które mają świadomość potrzeb i charakteru rasy.
Pielęgnacja, żywienie i zdrowie pekińczyka królewskiego
Pielęgnacja pekińczyków jest skomplikowana i nie każdy sobie z nią poradzi. Włosy psów się plączą i brudzą, więc należy je szczotkować każdego dnia. Należy też regularnie badać oczy psa, a także je przemywać. Uwagi wymagają również zęby psów, które często przedwcześnie wypadają. Co do żywienia, pekińczyki mogą być karmione suchą, mokrą bądź przyrządzaną samodzielnie karmą. Aby dopasować ją do psa, warto skonsultować się w dietetykiem weterynarii. Nie zapominaj również o tym, że pekińczyka łatwo przekarmić – bo pies nie lubi się często ruszać.
Pekińczyk królewski żyje średnio ok. 13 lat. To pies dość wytrzymały mimo, iż jest niewielki. Zwierzakom grozić jednak mogą niektóre choroby, z których najbardziej powszechną jest choroba oczu (np. postępujący zanik siatkówki). Do innych przypadłości, które mogą (lecz nie muszą) się pojawić, należy też: otyłość, trójrzędowość i dwurzędowość rzęs, przepuklina, rak mózgu bądź problemy z oddychaniem.