Mały
piesek wygląda zupełnie jak collie, podobna sierść i umaszczenie najczęściej
tricolor, czyli czarny z rudym i białym. Ta rasa to owczarek szetlandzki, jedna
z najbardziej towarzyskich ras na świecie. Przedstawiamy opis tej ciekawej
rasy, jej usposobienie i charakter. Wyjaśniamy czy owczarek szetlandzki to
miniaturka chollie. Doradzamy co warto wiedzieć, zanim szczeniak tej rasy
zagości w twoim domu.
Owczarek szetlandzki
popularnie zwany sheltie
Pochodzenie tej rasy nie jest do końca znane.
Uważa się, że miejscem pochodzenia owczarka szetlandzkiego są Szetlandy.
Szetlandy należały niegdyś do Norwegii, skąd przywieziono na wyspy małe pieski.
Surowy klimat wysp wymuszał na mieszkańcach hodowlę małych zwierząt, które mało
jedzą. Rasa ta była wykorzystywana do pilnowania i zaganiania stad. Małe pieski
doskonale sobie z tym radziły, bo na wyspie nie ma drapieżników zagrażających
stadom.
Z czasem owczarek szetlandzki zdobył
popularność jako pies rodzinny. Kształtowanie się rasy rozpoczęło się na
Szetlandach, gdzie jej pierwowzorem były psy szetlandzki i norweskie. Psy te
zaczęły zdobywać popularność w Szkocji, a następnie w Anglii, gdzie prowadzono
dalszą hodowlę. Hodowcy starali się celowo nadać tej rasie podobieństwo do
owczarka szkockiego.
W Polsce rasa ta zyskała popularność dopiero
pod koniec XX wieku. Szczeniak tej rasy z rodowodem kosztuje około 2500 - 4000
zł. Cena zależy od renomy hodowli. Cena najlepszych osobników może dochodzić
nawet do 6000 zł. Pamiętaj, aby unikać pseudohodowli i być ostrożnym jeśli cena
szczeniaka jest podejrzanie niska.
Owczarek szetlandzki -
opis rasy
Sheltie to nieduży długowłosy pies. Wydaje się
na pierwszy rzut oka, że sheltie to miniaturka collie. Nic bardziej mylnego.
Owczarek szetlandzki to całkowicie odmienna rasa, która powstała na wyspach
szetlandzkich. Pies ten ma około 37 cm wysokości i waży 5- 10 kg.
Owczarek szetlandzki to pies długowłosy, który
ma długi, twardy, prosty włos okrywowy i miękki, krótki, gęsty podszerstek. Sheltie
krótkowłosy nie występuje. Umaszczenie bardzo przypomina collie, lecz może on
występować w bardzo różnych kolorach jak: śniady, tricolor, bicolor i blue
merle. Kiedyś występował również owczarek czarny podpalany, jednak obecnie ten
kolor występuje bardzo rzadko. Cechą niepożądaną są białe łaty na tułowiu.
Owczarek szkocki collie jest bardzo podobny, tyle że jest większy i występuje w
dwóch odmianach: długowłosy i krótkowłosy.
Sierść owczarka szetlandzkiego wymaga
regularnej i starannej pielęgnacji. Należy długą sierść szczotkować,
szczególnie po długich spacerach. Szczególnie starannie trzeba szczotkować
szczeniaki, gdyż ich sierść jest miększa i ma skłonność do kołtunienia się.
Ponadto szczeniak musi być przyzwyczajony do szczotkowania, tak aby ta czynność
stała się dla niego bezstresowa. Dorosłe sheltie mają prosty, twardy włos,
który rzadko się kołtuni. Warto wiedzieć, że owczarek szetlandzki mocno
linieje. Na szczęście jego sierść dość łatwo zbiera się z mebli i podłogi.
Owczarki szetlandzkie nie wymagają częstego
kąpania, gdyż ich włos nie zbiera brudu.
Choroby
i zdrowie sheltie
Owczarek szetlandzki żyje około 12 lat. Jest
to pies wytrzymały i odporny na choroby. Nie jest psem skłonnym do tycia. Jest
dość wrażliwy na upały. Zimą zaś grube futro chroni go przed zimnem, jednak nie
jest to rasa nadająca się do mieszkania na dworzu.
Typowe choroby tej rasy to zniekształcenia i
choroby oczu, które zdarzają się szczególnie u psów marmurkowych. Psy te rzadko
cierpią na dysplazję stawu biodrowego. Warto wiedzieć, że rasa ta jest wrażliwa
na działanie niektórych leków czy środków przeciw pasożytom, gdyż posiada gen
MDR.
Jakie usposobienie i
charakter ma owczarek szetlandzki
Opis sheltie można zacząć od tego, że jest to
idealny pies do małego mieszkania w blokach. Ponadto sheltie uchodzi za jednego
z najbardziej towarzyskich psów na świecie. Lubi zabawy, szczególnie z dziećmi,
mocno przywiązuje się do opiekuna i jego rodziny. To pies bardzo inteligentny,
który łatwo się uczy. Mimo, że ma bardzo towarzyskie usposobienie, jest nieufny
wobec obcych. Szczeniak tej rasy musi być socjalizowany od małego, aby nie stał
się psem bojaźliwym.
Sheltie jest psem żywym i aktywnym. Uwielbia
się bawić, uwielbia sporty i wszelką aktywność fizyczną. Źle znosi samotność,
dlatego trzeba go do tego od małego przyzwyczajać. Wtedy może zostać sam w domu
na kilka godzin, ale trzeba zostawić mu jakieś zabawki, aby się nie nudził.
Znudzony sheltie może niszczyć w mieszkaniu.
Pies ten ma niewiele wad. Bywa hałaśliwy, ale
nie nadmiernie. Ponadto ma skłonność do gonienia szybko poruszających się
obiektów. Nie ma jednak skłonności do ucieczek, gdyż jest bardzo przywiązany do
opiekuna.
Sheltie idealnie nadaje się praktycznie dla
każdego: rodzin z dziećmi, osób samotnych, starszych czy też początkujących
opiekunów psa. Warunek jest jeden, musi to być osoba aktywna, która zapewni psu
odpowiednią ilość ruchu, zabawy i aktywności psychicznej. Jego przyjazny
charakter i łatwość uczenia, sprawia, że nawet początkujący bez trudu poradzi
sobie z ułożeniem psa.
Owczarek szetlandzki nie jest psem myśliwskim,
nie ma instynktu łowieckiego i może mieszkać z innymi zwierzętami. Najlepiej
jednak jeśli sheltie będzie od małego przyzwyczajany do kotów i innych psów.