Poszukiwanie szczeniaka, zakupy do domu, przygotowania

Szczeniak buldoga francuskiego – jak go znaleźć

Istnieje kilka sposobów poszukiwania szczeniaka buldoga francuskiego. Oto jak osoby zainteresowane usiłują dotrzeć do hodowli i czym się przy tym kierują:

  • Śledzenie ogłoszeń w serwisach internetowych, portalach społecznościowych i sprzedażowych. Jest to metoda najpopularniejsza, a zarazem najbardziej ryzykowna. W popularnych serwisach ogłaszają się w większości nie hodowcy zarejestrowani w Związku Kynologicznym w Polsce, a osoby, które jedynie na potrzeby ustawy o ochronie zwierząt zrzeszyli się w różnych efemerycznych stowarzyszeniach, drukujących „rodowody” na domowych drukarkach, bądź też „dzika” hodowla, rozmnażająca psy bez jakichkolwiek dokumentów i sprzedająca szczenięta nielegalnie. Do legendy przeszły już ogłoszenia o treści „sprzedam obrożę i smycz, szczeniak gratis”.
  • Pytanie wśród znajomych. Dość częsty sposób na szukanie szczeniaka, choć też dość ryzykowny. Można jednak łatwiej zorientować się, jaka to hodowla i w razie podejrzeń od razu się wycofać.
  • Kontakt telefoniczny z najbliższym oddziałem ZKwP. Jest to zdecydowanie najbardziej godna polecenia metoda poszukiwania szczeniaka, ale – niestety – najrzadziej praktykowana. Tymczasem oddziały posiadają najbardziej aktualne informacje o miotach – zgodnie z Regulaminem Hodowli Psów Rasowych hodowca zobowiązany jest zgłosić miot w ciągu 14 dni od urodzenia pod rygorem nieuznania i niewydania metryk.

Cena szczeniaka zależy od wielu czynników: pochodzenia, tytułów rodziców, renomy hodowli. Nie należy targować się o cenę, a już zdecydowanie, trafiwszy do zrzeszonego hodowcy, nie zaczyna się od pytania o cenę ani nie pyta się, ile kosztuje buldog francuski bez rodowodu. Hodowca poniósł znaczne koszty – uzyskania uprawnień hodowlanych dla suki, krycia (niekiedy wiążącego się z wyjazdem za granicę), odrobaczenia, szczepień ochronnych, znakowania, dokumentacji hodowlanej, zabiegu cesarskiego cięcia (buldożek francuski to rasa wielkogłowa i suki nie rodzą siłami natury). Szczenię z rodowodem (z metryką) to gwarancja pochodzenia i posiadania uprawnień hodowlanych przez rodziców. Jeśli szukasz więcej porad, sprawdź także ten artykuł z opisem charakteru buldoga francuskiego.

Na co uważać podczas rozmowy z hodowcą

Niektórzy hodowcy (a właściwie pseudohodowcy) stosują różne i nie zawsze uczciwe chwyty marketingowe, aby pozyskać klienta. Oto co powinno być „sygnałem alarmowym” dla przyszłego właściciela buldożka francuskiego:

  • Czarny, blue (niebieski) – są to umaszczenia niedopuszczalne przez wzorzec rasy, choć wielu miłośnikom psów najbardziej się podobają. Ktoś, kto zachwala takie buldogi francuskie, z pewnością nie jest zrzeszonym hodowcą. Dozwolone umaszczenia to pręgowane i płowe z różną domieszką bieli lub bez. Powyższe umaszczenia mogą również występować z dużą ilością bieli. Biały kolor musi być rozłożony równomiernie. Osobnik cały biały jest niepożądany (choć tolerowany) z uwagi na ryzyko głuchoty. Nos buldożka musi być zawsze czarny
  • Miniaturka z rodowodem – nie ma miniaturowej odmiany buldoga francuskiego, są jedynie mniejsze lub większe egzemplarze rasy. Buldożek francuski to jedna rasa, zatem „miniaturka” jest wymysłem dla celów sprzedażowych, a cena szczeniaka bywa zawyżana
  • Bokser francuski – nie istnieje taka rasa. Bokser jest zupełnie odrębną rasą pochodzenia niemieckiego, w systematyce FCI umieszczoną w grupie 2, podczas gdy buldog francuski znajduje się w grupie 9 i jest rasą – jak nazwa wskazuje – francuską. „Bokser francuski” to nieporozumienie, podobnie jak „dog francuski”. Jedynym dogiem francuskim jest dogue de Bordeaux, znajdujący się w tej samej grupie co bokser. Inny dog francuski nie istnieje.

Akcesoria dla szczeniaka buldoga francuskiego

Po znalezieniu hodowli i ustaleniu z hodowcą wszelkich warunków należy przygotować się na przybycie nowego domownika. Wbrew pozorom są to niemałe zakupy. Najważniejszymi akcesoriami są:

  • Legowisko
  • Miski – 2 sztuki
  • Karma dla szczeniąt małych ras
  • Obroża i smycz
  • Szczotka z włosia i ircha do pielęgnacji sierści
  • Preparat do czyszczenia uszu, płyn do pielęgnacji oczu
  • Zabawki

Dobry hodowca daje torebkę karmy wraz z wyprawką. Zwykle jest to karma renomowanego producenta, przeznaczona dla szczeniąt małych ras. Nie trzeba jej suplementować, bowiem zawiera wszystkie niezbędne składniki odżywcze w odpowiedniej ilości. Podając posiłki przygotowywane w domu (mięso z warzywami i wypełniaczem) należy szczenięciu dodawać do posiłków preparat witaminowo-wapniowy, zalecony przez lekarza weterynarii.

Jeżeli zdecydujemy się zmienić karmę, wówczas podajemy ją początkowo w niewielkiej ilości, zmieszaną z karmą, którą szczeniak jadł do tej pory, i z każdym posiłkiem zwiększamy proporcję nowej karmy. Gwałtowna zmiana może spowodować rozstrój żołądka.

Polecane karmy dla psów - sprawdź ceny!

Szczeniak buldoga francuskiego – pielęgnacja i żywienie

Odrobaczanie, szczepienia ochronne, zabiegi higieniczne, choroby buldoga francuskiego

Pierwsze odrobaczania mają miejsce jeszcze w hodowli. Zaczynają się w wieku 3 tygodni, później za 2 tygodnie, następnie na tydzień przed każdym szczepieniem. Później odrobacza się psa co pół roku.

Szczepienia zaczynają się w wieku 8 tygodni. Drugie wykonuje się po trzech tygodniach, trzecie – po następnych trzech. Po ukończeniu 3 miesięcy szczepimy przeciwko wściekliźnie. To ostatnie szczepienie powtarzamy co roku. Pozostałe – po roku, następnie co dwa lata.

Buldożek francuski jest rasą brachycefaliczną (o spłaszczonej kufie), wymagającą specjalnej pielęgnacji. W fałdach skórnych, gdzie wymiana ciepła jest utrudniona, do tego przy łzawiących często oczach, tworzy się wilgotne i ciepłe środowisko, sprzyjające rozwojowi bakterii i grzybów. Mogą one prowadzić do stanów zapalnych, które są bolesne i dodatkowo wydzielają przykry zapach. Dlatego fałdy skórne trzeba codziennie sprawdzać i usuwać zabrudzenia za pomocą suchego kawałka naturalnej tkaniny – nie waty lub ligniny, które zostawiają włókna. Czyszcząc na mokro stosuje się płyn pielęgnacyjny, który nabyliśmy przed przybyciem szczeniaka do domu – p. wyżej.

Szczeniak buldoga francuskiego na tle
Jaki charakter ma szczeniak buldoga francuskiego, czyli hodowla, wychowanie i tresura

Buldożki francuskie są wrażliwe na upały, dlatego latem ograniczamy psu przebywanie na słońcu, jednocześnie zapewniając stały dostęp do wody.

Choroby buldoga francuskiego wynikają głównie z jego brachycefaliczności, a także umaszczenia. Skrócenie kufy może skutkować przerostem podniebienia miękkiego – wadą wrodzoną, którą można z powodzeniem skorygować operacyjnie poprzez skrócenie podniebienia i korekcję skrzydełek nosa. Jednak takie psy, mimo dobrych rokowań i wyzdrowienia, nie mogą być dopuszczone do dalszej hodowli z uwagi na możliwość przekazania wady potomstwu.

Natomiast pigment czarny i jego rozcieńczona odmiana – niebieski (blue) wiąże się z predyspozycjami do alergii pokarmowych i skórnych, zaś umaszczenie całkowicie białe może spowodować głuchotę psa. Kolor biały jest tolerowany, pod warunkiem czarnego nosa i ciemnej oprawy oczu. Psy czarne, błękitne i czarne podpalane nie są uznawane i dopuszczane do hodowli.

Żywienie małego buldoga nie jest kłopotliwe. Rasa ta jest na ogół łapczywa, dlatego dobrze jest szczeniakowi podawać karmę namoczoną letnią wodą, aby uniknąć zadławienia. Małe szczenię powinno otrzymywać 4 posiłki dziennie, od około 6 miesięcy życia zmniejsza się ich liczbę do 3, po 9 miesiącach do 2. Po roku można karmić psa już raz dziennie, choć są zwolennicy pozostania przy dwóch karmieniach na dobę i jest to również prawidłowe.

Szczeniak buldoga francuskiego – charakter, nauka czystości

Mały buldog francuski jest rozkosznym szczeniakiem, ale nie powinno to zmylić właścicieli. To rasa inteligentna, towarzyska, buldogi szalenie kochają swoich opiekunów i przywiązują się do nich ponad miarę. Oczywiście lubią spać w łóżku. Ale też lubią dominować i szybko „wchodzą na głowę” opiekunom, którzy nie wykazują konsekwencji w wychowaniu.

Buldog francuski to zdecydowanie nie jest pitbull. Jest przyjaźnie usposobiony do innych zwierząt i dzieci, z którymi uwielbia się bawić. Nie ma tendencji do agresji, aczkolwiek wspomniany „pitbull” niekiedy się w nim pokazuje, kiedy jest samcem, a na jego drodze stanie inny samiec. Dlatego zabawy powinny odbywać się pod nadzorem.

Najważniejszą sprawą jest nauczenie buldożka załatwiania się poza domem. W tym celu wykorzystuje się jego naturalne zachowanie – załatwianie się poza posłaniem. W okresie kwarantanny okołoszczepiennej przyzwyczajamy szczeniaka do chodzenia na matę. Kiedy zaobserwujemy kręcenie się w kółko i niespokojne zachowanie, zanosimy malca na matę, a po załatwieniu potrzeby chwalimy i nagradzamy. Po całonocnym spaniu bierzemy go na ręce i zanosimy na matę, czekamy aż się załatwi i chwalimy. Po kilku dniach mały buldog będzie sam biegł na matę. „Wpadkę” poza matą ignorujemy, nie wolno szczeniaka karać, a w żadnym wypadku zanurzać jego nosa w nieczystościach! Takie postępowanie przyniesie odwrotny skutek i utratę zaufania psa.

Naukę załatwiania się poza domem rozpoczynamy po zakończeniu kwarantanny. Częstotliwość spacerów to początkowo 8-10 razy dziennie, oczywiście wyłącznie na smyczy. Chodzenie na smyczy można trenować w domu, kiedy piesek jeszcze nie wychodzi na dwór. Pierwszy spacer musi być zaraz po obudzeniu się z rana. Trzymamy buldożka na rękach, aby nie pobiegł na matę, musimy się ubrać za pomocą jednej ręki i szybko wynieść psiaka na dwór. Można zawczasu zapakować do reklamówki matę i w razie gdyby piesek nie „zaskoczył”, po co wyszedł, rozłożyć ją na trawniku. Po załatwieniu się pochwalić i nagrodzić.

Podsumowując, szczeniak buldoga francuskiego nie jest trudny w utrzymaniu, pielęgnacji i wychowaniu. Trzeba tylko wykazać się cierpliwością i konsekwencją, jak przy małym dziecku.

ikona podziel się Przekaż dalej