Pasożytnicze choroby psów

Pasożyty to organizmy rozwijające się i żyjące na innych organizmach. Pasożytnictwo to rodzaj wzajemnego oddziaływania organizmów żywych klasyfikowany obok symbiozy oraz komensalizmu. W tym przypadku dochodzi do czerpania korzyści przez pasożyta kosztem jego żywiciela. Pasożytnicze choroby psów wywoływane są zarówno przez pasożyty wewnętrzne, jak i zewnętrzne.

Do grupy pasożytów wewnętrznych zalicza się:

  • tasiemce
  • przywry
  • glisty
  • nicienie
  • tęgoryjce
  • włosogłówki

Pasożyty zewnętrzne to:

  • kleszcze
  • pchły
  • wszy
  • wszoły
  • świerzbowce
  • nużeńce

Pasożyty przenoszone są na kilka sposobów. Wewnętrzne głównie na drodze pokarmowej, a zewnętrzne poprzez bezpośredni kontakt z nosicielami lub wspólny sprzęt pielęgnacyjny. Psi organizm reaguje na nie w różny sposób. Wiele inwazji pasożytniczych długo nie daje objawów, choć w przypadku innych reakcja jest natychmiastowa.

Nużyca u psa

Nużeniec - jak się wygląda i jak się przenosi?

Nużeniec (Demodex canis) to roztocz bytujący w mieszkach włosowych psów. Ten psi pasożyt ma około 0,3 mm długości i 0,04 mm szerokości. W przedniej części znajdują się 4 pary odnóży, a tylna część ma wyraźnie widoczne (pod mikroskopem) poprzeczne fałdowanie.

Nużeniec nie jest zaraźliwy. Przenosi się na szczenięta od matki w trakcie pierwszych dni życia podczas karmienia i pielęgnacji. Wynika z tego, że jest on częścią naturalnej flory psiej skóry i zwykle nie wywołuje objawów klinicznych.

Nużyca u psa pojawia się głównie w przypadku obniżonej odporności. Choroba rozwija się zatem u:

  • szczeniąt
  • psów starszych
  • psów z niedoborem odporności (cierpiących na przewlekłe choroby).

Naukowcy zauważyli genetyczne predyspozycje do wystąpienia nużycy, czyli patologicznego namnożenia się nużeńców na skórze psa. Nużycy można spodziewać się u szczeniaka rasy:

  • doberman
  • buldog francuski
  • buldog angielski
  • bokser
  • shar pei
  • mops
  • jamnik
  • beagle.

Pies nie przenosi pasożyta na ludzi ani inne domowe zwierzęta, gdyż nie jest on zaraźliwy. U ludzi jednak również występuje choroba nazywana nużycą. Wywoływana jest przez gatunek typowy dla człowieka. Chorzy prezentują takie objawy jak: zapalenie powiek, rumień skóry twarzy, ropne krostki powstające na skórze głowy. Jeśli szukasz więcej informacji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o pasożytach i zwierząt.

Objawy nużycy u psów

Demodekoza (nużyca) występuje w dwóch postaciach: miejscowej i uogólnionej. Z czego postać uogólniona dzieli się na rozwijającą się u młodych psów i u psów dorosłych.

Objawy nużycy to:

  • wypadanie sierści u psa (np. wyłysienia okolicy pyska)
  • zaczerwienienie skóry
  • łuszczenie się naskórka
  • letarg
  • stan zapalny skóry kończyn.

W przypadku postaci miejscowej chory pies zwykle nie odczuwa świądu. Zmiany rozwijają się w okolicy pyska oraz w formie wyraźnie ograniczonych zmian na ciele. Zdjęcia psa z postacią miejscową prezentują zwierzę ze zmianami dookoła oczu, które przypominają okulary. Ta forma typowa jest dla zwierząt w pierwszym roku życia i często mija samoistnie.

Postać uogólniona to o wiele większy problem. D o wspominanych już objawów dodać należy obrzęki skóry, gorączkę, grudki i strupy, czy powiększone węzły chłonne.

Inny podział demodekozy wyróżnia postać krostkową i łuszczącą. Pierwsza wiąże się z występowaniem wypełnionych płynem surowiczym, krwią lub ropą krost. W drugiej opcji obserwuje się intensywne łuszczenie naskórka i hiperpigmentacje skóry.

Polecane karmy dla psów z problemami zdrowotnymi

Leczenie nużycy

Leczenie w gabinecie weterynaryjnym

Rozpoznanie nużycy nie jest zwykle zbyt kłopotliwe. Opiera się ono na badaniu klinicznym oraz wykonaniu zeskrobin skóry. Przygotowane preparaty podlegają ocenie lekarza weterynarii pod mikroskopem. Dodatkowo lekarz może wykonać także testy pod kątem grzybicy lub innych chorób skóry.

Demodekoza miejscowa często mija samoistnie w ciągu 6-8 tygodni, ale w pewnych przypadkach powinna być leczona w celu złagodzenia objawów. Uogólniona nużyca u psa wymaga natomiast kompleksowego leczenia.

Istnieje kilka protokołów postępowania, by wyleczyć nużycę. Wybór należy do lekarza weterynarii prowadzącego psa i dopasowany zostanie do stanu psa, możliwości właścicieli i typu choroby. Nużycę można skutecznie wyleczyć, używając np. preparatu typu spot-on zawierającego mokosydektynę i imidakloryd. Podaje się go kilkukrotnie w odstępach 1-4 tygodniowych (najczęściej co 3 tygodnie).

Nużeniec na zdjęciach, a także nużyca u psa, jej objawy i leczenie
Nużyca u psa krok po kroku, czyli nużeniec, jego objawy i leczenie

W domowych warunkach stosować można szampon z nadtlenkiem benzoilu. Ten składnik zapobiega bakteryjnym nadkażeniom skóry i oczyszcza mieszki włosowe. Dodatkowe sposoby to także ogolenie sierści i wprowadzenie do diety psa suplementów wspierających jego odporność.

W przypadku powikłań takich jak wtórne głębokie bakteryjne zapalenie mieszków włosowych, czy zapalenie tkanki łącznej stosuje się leki przeciwzapalne, antybiotyki, leki przeciwgrzybicze oraz immunostymulujące.

Koszt leczenia nie jest wysoki, choć zależy od wagi psa. Dodatkowo doliczyć trzeba koszta diagnostyki - badania klinicznego oraz zeskrobin skóry, które powtarzane są jeszcze kilka tygodni po ustąpieniu objawów, w celu potwierdzenia skuteczności terapii. W wielu przypadkach lekarz weterynarii może chcieć wykonać także inne badania w celu znalezienia choroby powodującej spadek odporności psa.

Domowe sposoby poprawiające stan skóry psów

Wypadanie sierści u psa oraz stan zapalny skóry można częściowo ograniczyć, stosując odpowiednią dietę oraz pielęgnację. Każdy pies powinien być żywny dobrą jakościowo karmą, a w jego diecie powinny znaleźć się witaminy, mikroelementy i kwasy tłuszczowe omega-3 oraz omega-6.

Wspierając terapię stosować można także szampon przeznaczony dla psów z problemami dermatologicznymi, który będzie łagodził stan podrażnionej skóry.  Na forum właściciele dzielą się informacjami o domowych mieszankach i specyfikach pomagających w trakcie nużycy i innych chorób skóry. Przykładem może być kąpanie psa w roztworze boraksu, wody destylowanej i wody utlenionej zmieszanych w odpowiednich proporcjach.

W przypadku nużycy nie istnieje profilaktyka, taka jak w przypadku kleszczy u psa. Jedyną opcją ograniczenia rozwoju choroby u psów jest unikanie rozmnażania psów, u których w młodości wystąpiła forma uogólniona.

Nużyca to mało estetyczna choroba, która w większości przypadków nie zagraża zdrowiu psa. Nie warto jej jednak bagatelizować! Leczenie nużycy bywa bowiem długotrwałe, szczególnie jeśli zmiany są bardzo zaawansowane w momencie postawienia diagnozy.

ikona podziel się Przekaż dalej