Mastif tybetański

Pokaźnych rozmiarów mastif tybetański jest jedną z najstarszych ras psów na świecie. Ten majestatycznie wyglądający, wyjątkowo odważny pupil okazuje się też wytrwałym i bardzo czujnym stróżem posesji. Poniżej dokonamy ogólnej charakterystyki rasy, wskażemy wygląd, usposobienie, a także warunki prawidłowej pielęgnacji psa rasy mastif tybetański.

Mastif tybetański – krótka charakterystyka wyglądu i usposobienia

Jak wygląda mastif tybetański?

Mastif tybetański czy innymi słowy dog tybetański wyróżnia się bardzo masywną budową ciała. Jest to jedna z najbardziej widocznych cech, które wyróżniają owego psa spośród innych ras. Waga mastifa tybetańskiego w wieku dorosłym wynosi około 70 kg, a wysokość w kłębie 60 do 66 cm. Niektóre dorosłe osobniki płci męskiej mogą być jeszcze cięższe oraz wyższe, a bujna szata sprawia, że wyglądają na jeszcze większe niż w rzeczywistości.

Dog tybetański to rasa pasterska z grupy psów pierwotnych, należy do grupy molosów w typie górskim. Niegdyś czerwony czy czarny mastif chronił i zaganiał stada, wyróżniał się dużą odwagą, a także siłą fizyczną. Do dziś jest to rasa wytrwała, a jej duże gabaryty budzą respekt i uznanie.

Rasowy mastif tybetański posiada silnie umięśnioną budowę ciała, średniej wielkości, głęboko osadzone oczy oraz charakterystyczne, zwisające podgardle. Omawiając wygląd psa, warto także wspomnieć o masywnym, zakręconym na zad ogonie oraz bogatych opcjach umaszczenia. Rasa może przybierać kolor czarny, czerwony, podpalany, złoto brązowy czy brązowy. Nasz dog tybetański często posiada tak zwany płomień w obrębie kufy, jest to rudobrązowe znaczenie nad oczami, po bokach kufy i na klatce piersiowej. Obecność płomienia jest cechą pożądaną przez hodowców.

Sama szata składa się z wyjątkowo gęstego podszerstka, zapewniającego optymalną ochronę przed działaniem niekorzystnych temperatur. Okrywa włosowa psa jest gładka, przyjemna w dotyku, a niekiedy lekko falowana. Włos układa się w charakterystyczną kryzę, a dodatkowo jest bardzo puszysty w obrębie kończyn oraz ogona.

Rasa pierwotna i charakter nieustraszonego stróża

Nasz czarny czy czerwony mastif tybetański to rasa, która zasłynęła swoją odwagą oraz determinacją. Niegdyś dog tybetański musiał samodzielnie bronić stada i podejmować decyzje. Wymagało to silnych cech charakteru, które były bardzo pożądane.

Dzisiejszy mastif tybetański prezentuje wiele zachowań swoich przodków. Jest to rasa samodzielna, nieustępliwa i posiadająca silny instynkt terytorialny. Nasz czarny czy czerwony mastif tybetański będzie bacznie pilnował swojego terytorium, a w razie zagrożenia nie zawaha się przed jego ochroną. Rasa nie jest tak podatna na szkolenie jak owczarek niemiecki czy owczarek podhalański, ceni swoją niezależność i nie warto oczekiwać od niej bezwzględnego posłuszeństwa.

Samodzielny dog tybetański to także pies, który przywiązuje się do właściciela. Rasa jest chętna do zabawy i spędzania czasu ze swoim właścicielem. Dobrze dogaduje się z osobami dorosłymi, jednak wymaga doświadczonego, a jednocześnie pewnego siebie i wzbudzającego respekt przewodnika.

Omawiając charakter dogów tybetańskich, warto wspomnieć o trudnościach w kontaktach z innymi zwierzętami. Bez wątpienia jest to rasa samodzielna, która posiada tendencję do dominacji. Szczególne problemy mogą pojawiać się w kontaktach osobników tej samej płci. Dlatego szczeniaki powinny być od mała socjalizowane i uczone zasad odpowiedniego zachowania. Dobrze wyszkolone nie będą stanowiły zagrożenia ani nie okażą się zaczepne na spacerach. Pamiętajmy jedynie, że każdy mastif tybetański posiada silny instynkt terytorialny, dlatego jego posesja powinna być odpowiednio zabezpieczona.

Zarówno mastif tybetański, mastif angielski, owczarek niemiecki czy owczarek pasterski dobrze sprawdzą się w roli stróża posesji. Wrodzona niezależność, odwaga oraz instynkt terytorialny sprawiają, że każda powyższa rasa dobrze odnajduje się jako opiekun rodziny. Warto przy tym pamiętać, że czarny czy czerwony mastif tybetański, a także mastif angielski to psy trudne w szkoleniu. Z pewnością nie będzie to odpowiednia rasa dla osób bez doświadczenia czy dla rodzin, które nie posiadają zbyt dużo czasu na tresurę pupila.

Mastif tybetański - najczęstsze opinie o rasie

O ile owczarek niemiecki to pies okryty dobrą sławą, o tyle opinie o mastifach nie są już tak jednoznaczne. Co prawda dog tybetański nie jest wpisany w wykazie ras psów uznanych za agresywne, jednak często przypisuje mu się negatywne cechy charakteru. Jest to zapewne związane z tym, iż mastif tybetański czy mastif angielski posiadają silnie rozwinięty instynkt terytorialny i nie wahają się w jego obronie. Pies może być przy tym mocno zdeterminowany i agresywny w stosunku do intruza.

Bardziej przychylne opinie o rasie wskazują na jej przywiązanie do człowieka. Dobre szkolenie psa może sprawić, iż stanie się zrównoważonym, łagodnym pupilem rodzinnym. Młode szczeniaki wymagają konsekwentnej socjalizacji oraz szkolenia, dzięki któremu mogą wyrosnąć na zrównoważone, przyjaźnie nastawione osobniki.

Omawiając opinie o rasie psa mastif tybetański, warto także omówić ich stosunek do dzieci. Mastif jest ufny i lojalny w stosunku do członków swojej rodziny, z reguły obchodzi się łagodnie w stosunku do dzieci i znanych sobie osób dorosłych. Ze względu na jego gabaryty, kontakt psa z dzieckiem powinien odbywać się wyłącznie pod kontrolą osoby dorosłej. Odradza się też zabawy psa z najmłodszymi członkami rodziny.

Warto także podkreślić, iż mastif tybetański, owczarek niemiecki czy owczarek pasterski biały mają opinie idealnych obrońców. Bez wątpienia są to rasy, które słyną z pewności siebie, odwagi oraz dużej czujności i intelektu. Odpowiednie szkolenie oraz dostatecznie duża dawka ruchu mogą sprawić, że psy staną się idealnymi towarzyszami człowieka i stróżami dużej posesji.

Charakterystyka żywienia, pielęgnacji i cena za szczeniaki doga tybetańskiego

Mastif tybetański - żywienie psa z rodziny molosowatych

Każdy duży owczarek czy pokaźnych rozmiarów mastif tybetański wymaga odpowiedniego żywienia, które zaspokoi wszystkie potrzeby organizmu. Mastif nie jest typem psa wybrednego i z reguły z chęcią zjada wszystkie stawiane przed nim posiłki. Dobrze sprawdzą się zarówno gotowe, dobrej jakości karmy mokre i suche, jak i samodzielnie komponowane przez właściciela dania. Najlepszej jakości karmy klasy premium są zazwyczaj dość dużym wydatkiem, bowiem duży mastif czy biały owczarek pasterski wymaga dostarczenia większej ilości kalorii. Dlatego na uwagę zasługuje także dieta BARF bazująca na surowym mięsie, kościach, podrobach oraz niewielkiej ilości warzyw i owoców.

Opisując prawidłowe karmienie, zwróćmy szczególną uwagę na szczeniaki. Ze względu na intensywny wzrost, szczeniaki ras molosowatych posiadają zwiększone zapotrzebowanie na białko. W przypadku samodzielnego komponowania posiłków, niezbędna jest także przemyślana suplementacja.

Zarówno szczeniaki, jak i dorosłe mastify tybetańskie nie powinny być nadmiernie otyłe. Duża waga rasy molosowatej może doprowadzić do wielu groźnych chorób i pogorszenia kondycji organizmu. Zwróćmy także uwagę na pory podawania posiłków. Duży rozmiar psa zwiększa ryzyko wystąpienia skrętu żołądka. Dlatego dobrą praktyką jest karmienie w postaci minimum dwóch posiłków w ciągu dnia, najlepiej podawanych po spacerze i aktywności fizycznej.

Opis pielęgnacji psa rasy dog tybetański

Nasz czarny czy brązowy mastif tybetański nie jest psem trudnym w pielęgnacji. Opisując zabiegi pielęgnacyjne, warto rozpocząć od regularnego czesania. Możemy je przeprowadzić przy użyciu dużej szczotki, co znacznie ułatwi i skróci cały proces. Czesanie wykonujemy raz w tygodniu lub w przypadku zauważenia kołtunów na sierści.

W okresie linienia możemy czesać psa każdego dnia. W ten sposób wyczeszemy wypadające futro i zmniejszymy jego ilość na naszych ubraniach. Co ciekawe, sierść nie ma tendencji do brudzenia, dzięki czemu kąpiele wykonujemy jedynie w razie wyraźnej potrzeby.

Pielęgnacja rasy polega także na kontroli stanu pazurów i oczu. Co pewien czas upewnijmy się też, że futro nie skrywa w sobie drobnych zanieczyszczeń. Z natury żywiołowy, czarny czy brązowy mastif może przechadzać się po wysokich trawach i zaroślach. Największym problemem okażą się rzepy, przylegające do psiego futra. W wypadku przyczepienia się rzepa, należy niezwłocznie wyczesać lub wyciąć go z okrywy włosowej.

Ile kosztuje szczeniak w dobrych hodowlach?

Młody, czarny czy brązowy mastif tybetański z rodowodem ZKwP kosztuje 2500 – 6 000 zł. Cena za szczenięta z uprawnieniami do brania udziału w wystawach przeważnie jest dużo wyższa i może przekraczać kwotę 8000 zł (aktualizacja cen czerwiec 2021).

Dla porównania, cena welsh corgi pembroke może być jeszcze wyższa. Jest to jeszcze mniej popularna rasa, która znajduje się w niewielu krajowych hodowlach. Cena welsh corgi pembroke z dokumentacją wydaną przez ZKwP to około 5000 – 8000 zł, a w przypadku psów wystawowych niekiedy jeszcze więcej. Znacznie bardziej popularny, pasterski owczarek collie okaże się tańszy w zakupie. Większa liczba hodowli sprawiła, że cena pupila ze sprawdzonego źródła niekiedy rozpoczyna się już od kwoty 3500 – 5000 zł.

Pamiętajmy jedynie, że sama cena nie powinna być najważniejszym kryterium wyboru. Hodowla owczarków, czarnych czy brązowych dogów tybetańskich lub corgi musi zapewniać odpowiednie warunki i dopuszczać do rozrodu jedynie zdrowe osobniki. Tylko taki zakup może sprawić, że nasz młody pupil wyrośnie na zdrowego oraz radosnego przedstawiciela swojej rasy.

Ogromne, masywne psy, niekiedy przypominające lwa lub niedźwiedzia, to mastify. Ta grupa ras obejmuje największe psy na świecie jak mastif angielski czy neapolitański, oraz najdroższego psa na świecie jak mastif tybetański. Odpowiednio prowadzone i pochodzące z renomowanych hodowli psy tych ras mają przyjacielskie usposobienie. Jednak nie każdy jest w stanie poradzić sobie z tak dużym psem, który wymaga odpowiedniego szkolenia i dużej ilości ruchu. Poznaj opis i opinie o najpopularniejszym przedstawicielu tych ras: mastifie tybetańskim.

Mastif - co to za rasa? Poznaj listę ras i zdjęcia

Mastif kojarzy się z potężnym psem o głowie przypominającej nieco buldoga. Jest to pies pasterski służący niegdyś do zaganiania stad, lecz nie określa się go jako owczarek. Nie jest to jedna rasa lecz grupa ras: molosy typu dog. W klasyfikacji FCI mastify umieszczono w grupie II, która obejmuje między innymi molosy. W sekcji 2.1 znajdziemy mastify o krótkiej sierści i płowym umaszczeniu, typu dog, jak:

• mastif angielski - prawdopodobnie największy pies na świecie,
• mastif neapolitański,
• mastif brazylijski (fila brasileiro),
• mastif duński (broholmer) o brązowej, gładkiej sierści,
• mastif włoski (cane corso),
• mastif japoński (tosa inu).

Natomiast w sekcji 2.2 umieszczono mastify w typie górskim o grubej, dłuższej sierści:

• mastif pirenejski,
• mastif tybetański,
• mastif hiszpański.

Dawniej mastify były znacznie liczniejsze. Do grupy tej należą też rasy wymarłe oraz rasy niezakwalifikowane przez FC.

Warto wiedzieć, że mastify to psy ogromne, które nie nadają się dla każdego. Wśród nich znajdują się psy ras uznawanych za niebezpieczne. Ich niezależny charakter sprawia, że wymagają doświadczonych opiekunów. Z uwagi na możliwość cech agresywnych, upewnij się, że pies którego nabywasz jest rasowy i pochodzi z renomowanej, profesjonalnej hodowli.

Mastif tybetański - najdroższy pies na świecie

Rasowy mastif tybetański - opis i zdjęcia

Mastif tybetański uchodzi za najdroższego psa świata. Cena szczeniaka z rodowodem waha się od 2,5 do 8 tysięcy zł (aktualizacja cen czerwiec 2021), zaś szczeniaki z renomowanej hodowli mogą kosztować nawet dwukrotnie więcej. W 2015 roku przedstawiciela tej rasy kupiono za 2 miliony dolarów. W Polsce hodowla tej rasy nie jest popularna.

Jest to pies bardzo duży o wadze około 60 kg i wzroście do 65 cm. Pochodzenie tej rasy może sięgać nawet kilku milionów lat, co może wskazywać, że przodkiem tych psów nie był wilk. Legenda głosi, że Hunowie przyprowadzili te psy do Europy, gdzie zostały zaadoptowane przez Rzymian, Greków i Persów jako psy obronne i wojenne. Zaś psy, które zostały w Tybecie dały początek rasie mastifa tybetańskiego. W XIX wieku pierwsi przedstawiciele tej rasy przybyli do Europy jako podarki dla głów panujących Anglii i Niemiec. Wtedy to pojawiła się nazwa mastif tybetański. Hodowla tych psów rozpoczęła się dopiero w XX wieku, kiedy to psy te sprowadzono z Nepalu celem odtworzenia rasy. W Chinach rasowy mastif stał się symbolem statusu społecznego najbogatszych i jego cena szybuje do nieba. Szczególnie wysoka jest cena mastifów czerwonych przypominających lwy.

Opinie o mastifach tybetańskich - dla kogo ta rasa

Mastify mają niezależny charakter, lecz w rodzinie są delikatne i cierpliwe. Przywiązują się do opiekuna i lubią towarzystwo człowieka. Psy te późno dojrzewają i długo mają usposobienie szczeniaka chętnego do zabawy.

Mimo, że rasa ta ma przyjazne usposobienie, warto pamiętać, że jest to bardzo duży pies, który może sprawiać duże kłopoty. Znudzony mastif może czynić duże zniszczenia w domu i ogrodzie. Bardzo ważna jest hodowla, w której nabywamy psa. Niestety szczeniaki z pseudohodowli mogą wykazywać się agresją. Szczeniaki mastifa należy socjalizować od małego. Potrzebują dużo ruchu i nie należy zamykać ich samych w ogrodzie.

Mastif to nie jest typowy pies pasterski czy owczarek. Mimo to łatwo poddaje się szkoleniu, które powinno opierać się na szacunku i dobrej relacji z psem.

Opinie specjalistów wskazują, że nie jest to pies dla każdego. Jego niezależny charakter wymaga doświadczonego opiekuna. Pies ten nie nadaje się do mieszkania w bloku oraz dla osób starszych i rodzin z dziećmi.