Lhasa apso

Lhasa apso to rasa długowłosego psa ozdobnego, który zachwyca swoim wyglądem. Rasa ta jest jeszcze mało rozpowszechniona w Polsce, lecz zdobywa coraz większą popularność. Wierny, wesoły i pogodny lhasa apso jest psem prawie dla każdego. Jedyny mankament tej rasy stanowi konieczność starannej pielęgnacji sierści. Poznaj usposobienie i charakter tego pieska i dowiedz się, czy jest to rasa dla ciebie. Wyjaśnimy czym różni się na przykład hodowla teriera walijskiego od hodowli lhasa apso. Jakiego wychowania wymaga ten mały piesek ozdobny, który z natury jest dość niezależny i nigdy nie będzie całkowicie posłuszny.

Lhasa apso - skąd pochodzi ta rasa psa

Pochodzenie i hodowla lhasa apso na świecie

Rasa lhasa apso zalicza się do psów ozdobnych umieszczonych w grupie 9 FCI i sekcji 5 psów tybetańskich. Jest to bardzo stara rasa pochodząca z Tybetu, gdzie psy te hodowane były przy świątyniach buddyjskich. Przebywały też w domach arystokracji, bogatych kupców czy w pałacu cesarskim. Sprzedaż ich była zabroniona.

Pierwsze pieski lhasa apso dotarły do Europy dopiero w XX wieku. Wtedy też powstał wzorzec rasy. Psy te są najbardziej popularne w Wielkiej Brytanii i w USA.

Hodowla i cena lhasa apso w Polsce

W Polsce są to psy jeszcze bardzo mało znane, podobnie jak na przykład lagotto romagnolo czy thai ridgeback. Znacznie częściej można zobaczyć na ulicy bardzo podobne pieski shih tzu. Lhasa apso dotarły do Polski dopiero pod koniec XX wieku. Powstały już doskonałe hodowle tej rasy, które oferują szczeniaki rodowodowe na sprzedaż.

Cena szczeniaka z rodowodem wynosi około 2000 - 3000 zł. Cena najlepszych szczeniaków dochodzi nawet do 4800 zł. Cena lhasa apso nie jest wygórowana w porównaniu, na przykład do lagotto romagnolo, który może kosztować nawet 6000 zł, lub do thai ridgeback, którego cena może wynosić nawet 8000 zł. Mimo tego wiele osób chciałoby mieć tego ekskluzywnego i wytwornego psa taniej bez rodowodu.

Opinie na temat kupowania psa bez rodowodu są jednoznaczne. Jeśli wybierasz psa określonej rasy, to znaczy, że powinien mieć usposobienie i wygląd zgodny z wzorcem rasy. Psy bez rodowodu nie są uznawane za rasowe, zaś ich wygląd i charakter może okazać się niezgodny z rasą. Ponadto sprzedaż szczeniaków bez rodowodu prowadzą często pseudohodowle, które trzymają psy w skandalicznych warunkach. Również z tego powodu nie zalecamy zakupu szczeniaków bez rodowodu. Szczeniaki są nie przebadane, nie wiadomo jacy byli ich przodkowie i nie wiadomo w zasadzie na co wyrosną.

Hodowle mają często na sprzedaż szczeniaki tak zwane Pet, czyli nie nadające się na wystawę, z powodu drobnej wady lub niewielkiej niezgodności z wzorcem rasy. Takie szczeniaki są tańsze, lecz nie możesz ich wystawiać ani prowadzić dalszej hodowli. Jest to dobre rozwiązanie, dla osób, które marzą o określonej rasie, lecz nie mają zamiaru brać udziału w wystawach. Jeśli szukasz więcej inspiracji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o psach miniaturkach.

Jak wygląda lhasa apso - opis rasy i zdjęcia

Wygląd i zdjęcia lhasa apso

Pieski te cieszą się ogromnym powodzeniem z powodu swojej urody. Lhasa apso to pies bardzo mały. Jego wzrost dochodzi do 25 cm, zaś waga do 7 - 8 kg, przy czym pies jest trochę większy od suki. Mimo masywnego tułowia i dużej głowy jest to pies dość zwinny.

Lhasa apso ma długi, ciężki i prosty włos okrywowy i umiarkowany podszerstek. Włos okrywowy musi być twardy, nie zaś jedwabisty lub wełnisty. Umaszczenie może być bardzo różne. Za najbardziej pożądane uważa się umaszczenie rudo-złote jak u lwa.

Pielęgnacja i fryzury tego pięknego psa - opis i zdjęcia

Jak każdy pies długowłosy lhasa apso wymaga starannej pielęgnacji. Sierść należy czesać 3 razy w tygodniu. Niektóre pieski tej rasy mają sierść bardziej miękką. Wtedy czesanie musi odbywać się codziennie. Jeśli jednak nie zaniedbamy tych zabiegów, okaże się, że pielęgnacja lhasa apso wcale nie jest trudna i pracochłonna. Włosy tych psów nie mają skłonności do kołtunienia i filcowania się. Psy te prawie nie linieją. Zaś ich długa sierść nie wbija się w dywany i tapicerkę i bardzo łatwo ją usunąć z ubrań i mieszkania.

Szczeniak lhasa apso nie ma jeszcze długiej sierści i wydaje się, że nie wymaga czesania. Jednak już wtedy należy zacząć pielęgnację sierści, aby pieska przyzwyczajać do małego do tych zabiegów. Dzięki temu dorosły pies będzie uznawał je za przyjemne i nie będzie protestował. Dobrze jest przyzwyczaić lhasa apso, aby spokojne stał przy czesaniu.

Do czesania należy zaopatrzyć się w szczotkę bez kuleczek na końcach igieł oraz grzebień o rzadkich i gęstych zębach. Przed czesaniem warto spryskać pieska odżywką ułatwiającą rozczesywanie.

Lhasa apso kąpiemy w razie potrzeby. Ważne jest, aby dokładnie wytrzeć pieska po deszczowym spacerze. Jeśli zaś nie mamy czasu i ochoty na czesanie psa, może go ostrzyć. Psi fryzjerzy i groomerzy oferują różne psie fryzury dla tej rasy. Fryzury dla lhasa apso mogą być różnej długości, od długiego, powłóczystego włosa po krótkie i sportowe. Jeśli chcemy ułatwić sobie pielęgnację pieska można ostrzyć go krótko. Niektóre fryzury sprawiają, że lhasa apso wygląda podobnie jak shih tzu.

Zdrowie i choroby tej rasy

Lhasa apso to rasa generalnie zdrowa i długowieczna. Pieski to dożywają średnio do 15 lat, lecz rekordziści mogą dożyć do 18 lat. Niestety rasa ta narażona jest na liczne choroby genetyczne. Dlatego też bardzo ważne jest, aby nabywać szczeniaki z dobrej hodowli.

Pieski te mają krótki pysk i uwypuklone gałki oczne, wskutek czego mają skłonność do chorób oczu i niedrożności przewodów nosowo-łzowych. Rasa ta dobrze znosi zarówno upały jak i mrozy. Nie ma dużych skłonności do tycia. Warto jednak ograniczyć ilość przekąsek.

Charakter i usposobienie lhasa apso

Jakie usposobienie ma lhasa apso - opinie o rasie

Lhasa apso zawsze były i nadal są psami do towarzystwa. Nie pełniły roli psa użytkowego czy myśliwskiego jak terrier. Ich zadaniem było towarzyszenie człowiekowi i ładny wygląd. Jednak ich hodowla, podobnie jak hodowla teriera walijskiego, nie jest taka łatwa jak się wydaje. Pieski te są indywidualistami i bywają uparte. Lhasa apso to zrównoważone, pewne siebie psy. Mocno przywiązują się do opiekuna, lecz nie są natarczywe.

O ile, na przykład teriery, są trudne do wychowania i szkolenia i rozbrykane, to rasa lhasa apso ma więcej zalet niż wad. Pieski te są mocno przywiązane do rodziny, łatwo przystosowują się do różnych warunków, nie są hałaśliwe i nie linieją.

Szkolenie takiego małego pieska nie nastręcza trudności, szczególnie że od małych piesków ozdobnych niewiele się wymaga. Warto jednak od razu wyznaczyć zasady panujące w domu i konsekwentnie się ich trzymać. Niekiedy opiekunowie małych piesków ozdobnych są nadmiernie pobłażliwi, co w rezultacie skutkuje pojawieniem się w domu małego tyrana. Lhasa apso nie należy jednak prowadzić twardą ręką, gdyż są to pieski zbyt delikatne. Spokojne i konsekwentne postępowanie sprawi, że piesek szybko zrozumie czego oczekujemy i nie jednego się nauczy. Są to pieski bardzo pojętne, choć z natury pieski orientalne nigdy nie są do końca posłuszne.

Kto będzie najlepszym opiekunem psa tej rasy

Lhasa apso to właściwie pies dla każdego, kto potrafi uszanować tego małego i wrażliwego psa. Jego opiekun musi liczyć się z dużą wrażliwością pieska i sporą potrzebą kontaktu z człowiekiem. Musi też uzbroić się w cierpliwość, gdyż ten piesek indywidualista nigdy nie będzie ślepo posłuszny.

Lhasa apso może mieszkać w mieszkaniu w mieście. Nadaje się dla singla, rodziny z dziećmi i osób starszych. Ten mały, serdeczny piesek uwielbia zabawy z dziećmi. Dzieci muszą być jednak nauczone, że pies nie jest lalką z długimi włosami. Muszą wiedzieć, że psu nie należy się naprzykrzać.

Jego spokój i pogoda ducha sprawiają, że może być idealnym towarzyszem dla osób starszych. Jego opiekun musi być jednak na tyle sprawny, aby 3 razy dziennie wyszedł z psem na spacer.

Piesek ten może mieszkać zarówno w blokach jak i w domu z ogrodem. Ogród nie zwalnia opiekuna do codziennych spacerów z pieskiem, który potrzebuje nie tyle wybiegania, co raczej kontaktu z człowiekiem. Lhasa apso nie jest psem sportowcem i nadmierny wysiłek fizyczny nie jest dla niego wskazany. Nie będzie więc dobrym towarzyszem dla sportowca, który chce, aby pies biegał przy rowerze. Lhasa apso wystarczą trzy zwykłe spacery. Nie ma skłonności do ucieczek na spacerach.

Z powodu małego rozmiaru lhasa apso nie nadaje się na stróża. Wykazuje on pewną nieufność wobec obcych i ostrzega domowników o nowoprzybyłym. Może być psem dzwonkiem, który zawiadomi o tym, że coś się dzieje, jeśli nie usłyszymy dzwonka do drzwi. Jeśli jednak wyczuje miłego gościa, szybko się z nim zaprzyjaźnia.

Warto wiedzieć, że lhasa apso dość głośno szczeka i wydaje dość charakterystyczne dźwięki. Dlatego też jego szczekanie może irytować sąsiadów.

Mimo dużego przywiązania do opiekuna i jego rodziny, lhasa apso dobrze znosi zostawanie samemu w domu. Nie ma przy tym skłonności do niszczenia w domu.

Pieski te dobrze dogadują się z innymi zwierzętami. Lhasa apso może mieszkać z kotem i może się nawet z nim zaprzyjaźnić. Akceptuje także inne psy, szczególnie jeśli był socjalizowany od małego. Jest to piesek śmiały i pewny siebie. Dlatego też należy być ostrożnym przy kontakcie lhasa apso z psami znacznie większymi od niego.

Istnieje kilka ras psów wywodzących się z górzystego Tybetu. Choć pochodzą z odległej Azji, znalazły wielu miłośników w Europie. Jeden z przedstawicieli tej grupy cieszy się sporą popularności. Jest nim ogromny mastif tybetański. Jednakże w tym artykule zajmiemy się czworonogiem, który od wieków towarzyszy temu olbrzymowi. Lhasa apso, bo o niego nam chodzi, to sympatyczny pies do towarzystwa. Co jeszcze warto wiedzieć na jego temat?

Piękne, azjatyckie psy

Lhasa apso to tybetańska rasa psa do towarzystwa. W klasyfikacji FCI znajduje się w IX grupie odmian. Przyporządkowano ją do 5 sekcji wraz z innymi rasami z tej części świata. Pierwszy człon jej nazwy odnosi się do miasta Lhasa, z którego pochodzi. Jest to stolica tego autonomicznego regionu obecnie należącego do Chin. Historia tych pięknych psów sięga 2000 lat. Od wieków hodowano małe zwierzaki w tybetańskich świątyniach i uważno je za święte. Stały się narodowym skarbem kraju i handlowanie nimi było zabronione. W związku z tym do Europy trafiły stosunkowo niedawno. Pojawiły się w Anglii i Norwegii w 1930 roku.

Pierwszy wzorzec rasy apso został opracowany przez brytyjski Kennel Club cztery lata później. Dlatego Wielka Brytania jest krajem patronackim tej odmiany. Jak wygląda dorosły osobnik? Suczki dorastają do 18-28 cm wysokości i ważą 4-6 kg. Samce w kłębie osiągają 20-30 cm, za idealną wysokość uważa się 25 cm. Tymczasem ich masa ciała to 5-7 kg. Pieski mają krótkie, proste i mocne kończyny. Tułów wydłużony i masywny, głowa dość duża. Oczy średniej wielkości, uszy zwisające zaopatrzone w charakterystyczne frędzle. Te zwierzaki są podobne do shih tzu, osiągają jednak nieco większe rozmiary. Mają także charakterystyczną sierść.

Rasa lhasa apso jest znana z tego, że nie linieje. Należące do niej psy wykształcają długi włos okrywowy. Do tego jest prosty, ciężki i twardy. Wspomaga go umiarkowany podszerstek. To ta warstwa sierści odpowiada za masywny wygląd czworonoga. Umaszczenie jest niezwykle zróżnicowane. Najbardziej poszukiwana jest wersja rudo-złota. Często spotykana jest odmiana dymna, łaciata, miodowa i ciemnoszara. Istnieją także psy z włosami o każdej barwie, od białej po ciemną. Widać, więc że umaszczenie może przybierać dowolne warianty. Więcej informacji o wyglądzie lhasa apso znajduje się na naszej stronie.

Usposobienie i opis umiejętności psa z Tybetu

Zgodnie z tym, co sugeruje ich grupa FCI, lhasa apso to psy do towarzystwa. Przez wieki tak je traktowano i nie zmieniło się to w naszych czasach. Niejako przy okazji, pełnią jeszcze jedną funkcję. Zawiadamiają domowników o niebezpieczeństwie. W ten sam sposób niegdyś alarmowały większe mastify o nadchodzącym zagrożeniu. Apsy są ponadto pewne siebie i zrównoważone. Zazwyczaj nie hałasują, choć to oczywiście zależy od wychowania. Mają też pewną cenną cechę. W przeciwieństwie do wielu innych małych psów, znają swoje możliwości. Nie są agresywne wobec większych osobników. Nie można jednak nazwać ich tchórzliwymi.

Już szczeniaki mocno przywiązują się do opiekunów. Do domowników odnoszą się z czułością, ale nie narzucają się z uczuciami. Potrzebują jednak stałego kontaktu z człowiekiem. Radzą sobie z samotnością, ale trzeba je do niej przygotować. Co ważne, tkwi w nich wyraźna nuta indywidualizmu. Jak przystało na azjatyckie psy, potrafią być uparte. Dla rodziców ważne jest to, że apsy są przyjazne wobec dzieci. Nawiążą także dobre relacje z innymi zwierzętami domowymi. W kontaktach z obcymi zachowują czujność i nieufność. Wyrozumiali i konsekwentni właściciele zauważą jak inteligentne są to czworonogi.

Usposobienie apsów sprawia, że pieski dostosowują się do różnych warunków. Będą szczęśliwe w rodzinach z dziećmi, u osób starszych oraz w domach singli. Pod warunkiem, że opiekunowie obdarzą je ciepłymi uczuciami. Należy traktować je z szacunkiem, ale stanowczo. Z drugiej strony rozpieszczanie nie jest wskazane. Uważanie psa za przytulankę to nienajlepszy pomysł. Dlatego, że prowadzi do tego, że to zwierzę rządzi domownikami. To z kolei prosta droga to problemów wychowawczych. Więcej informacji o szkoleniu apsów znajduje się na naszej stronie. Tak jak i dokładniejszy opis ich charakteru.

Lhasa apso – wymagania, choroby, cena

Mały pies z Tybetu jest znany w Europie, ale nie bije rekordów popularności. Jednakże w naszym kraju funkcjonuje niejedna hodowla rasy lhasa apso. Skoro zbierają dobre opinie i są dostępne to warto wiedzieć, jaka jest ich długość życia. Te maluchy cieszą się uznaniem, bowiem są długowieczne. Zazwyczaj żyją 15 lat, niekiedy dożywają 18. By się tak stało muszą spożywać karmę wysokiej jakości. Nic nie stoi na przeszkodzie by były to produkty dostępne w sklepach. Można także samodzielnie przygotowywać posiłki dla psów. Trzeba przy tym pamiętać o podawaniu suplementów diety. Co jeszcze warto wiedzieć o zdrowiu apsów?

Interesująca nas rasa dobrze znosi i wysokie i niskie temperatury. Ogólnie jest odporna na choroby, ale i w jej przypadku pojawiają się pewne dolegliwości. Szczególnie, gdy są to psy bez rodowodu, pochodzące z niepewnego źródła. Czworonogi miewają skłonności do zwichnięć rzepki i dysplazji. Dotykającej stawów biodrowych i łokciowych. W związku z uwypuklonymi oczami są podatne na zapalenia spojówek. Rzadko zdarza się postępujący zanik siatkówki. Po kwestiach zdrowotnych czas przejść do pielęgnacji. Jakie wymagania w tej kwestii mają pieski rasy lhasa apso? Ten temat wygląd inaczej niż można się spodziewać.

Sierść apsów nie ma tendencji do filcowania się i kołtunienia. Jednakże trzeba ja czesać przynajmniej trzy razy w tygodniu. Jeśli zdecydujemy się na sportowy charakter fryzury, czesać wystarczy dwa razy w tygodniu. Ważne by pielęgnacja była regularna, wtedy staje się zacznie łatwiejsza. Kąpiele są wymagane w zasadzie tylko, gdy zwierzak się mocno wybrudzi. Chyba, że startuje w konkursach. Wtedy kąpie się go raz na dwa tygodnie. Jaka jest cena apsów. Dobra hodowla sprzedaje szczeniaki za 2000-3000 zł. Nie powinny być to pieski bez rodowodu. Dokładny opis dbania o psy, opinie i fryzury można znaleźć na naszej stronie.