Podstawowe informacje o leonbergerze

Pochodzenie:
Kategoria FCI:
Grupa 2 - Pinczery, sznaucery, molosy i szwajcarskie psy do bydła > Sekcja 2.2 - Molosy typu górskiego
65 - 75 cm
41 - 59 kg
72 - 80 cm
48 - 75 kg
8 - 10 lat
umiarkowana potrzeba ruchu
łatwy w szkoleniu
Cena szczeniaka z hodowli:
5000 - 8000 zł
Miesięczne koszty utrzymania:
450 - 800 zł
Imiona dla leonbergera:
Piksel, Celina, Milunia, Mamba, Desna, Piątek, Tenzin, Ajvar, Lucyfer, Pucio, Wirus, Bokser, Chicago

Leonberger - opis, charakter, najczęstsze choroby, porady praktyczne

Leonberger to mało znana w naszym kraju rasa psa, która wyróżnia się dużymi rozmiarami ciała i ciekawym usposobieniem. Pies świetnie odnajduje się w roli pupila domowego, jak i stróża rodziny. Poniżej omówimy charakter leonbergerów, wskażemy ich najważniejsze wymagania, cechy wyglądu oraz częste problemy.

Leonberger – ogólna charakterystyka wyglądu i charakteru

Jak wygląda leonbergher? Wzorcowy opis, zdjęcia

Rasa leonberger została uznana przez FCI, a opis jej wyglądu odnajdziemy we wzorcu rasy numer 145. Z dokumentacji dowiadujemy się, że rasa jest dobrze umięśniona, potężna, a przy tym elegancka. Jej budowa jest harmonijna, a ogólny wygląd imponujący.

Dorosły, prawidłowo zbudowany pies osiąga wysokość w kłębie pomiędzy 72, a 80 cm. Pożądana w hodowlach wysokość to około 76 cm. U rasy występuje widoczny dymorfizm płciowy. Suczki leonobergher są dużo drobniejsze, a ich wzorcowa wysokość w kłębie została określona na przedział 65 do 75 cm (pożądane 60 cm). Waga nie została ujednolicona we wzorcu rasy. Opis leonbergerów sugeruje nam, że dorosły, prawidłowo zbudowany pies osiąga masę około 55 – 65 kg, z kolei idealna waga suczki to około 45 do 55 kg.

Oglądając zdjęcia leonbergherów, zauważymy nie tylko imponujące rozmiary, ale i ciekawą szatę. Wzorcowy opis sierści wskazuje na obecność trochę miękkiej lub twardej okrywy włosowej. Powinna być ona długa i przylegająca do ciała pomimo obfitego podszerstka. Pies powinien posiadać charakterystyczną kryzę na szyi i klatce piersiowej, z kolei sierść na grzebiecie nie powinna posiadać przedziałka.

Rasa występuje w kilku odmianach umaszczenia. Leonberger może posiadać umaszczenie lwie, czerwone, brązowo czerwone oraz piaskowe, czyli jasno żółte i kremowe. Wzorzec rasy dopuszcza także wszystkie odcienie pośrednie. Każdy pies rasy leonberger powinien posiadać czarną maskę. Wzorzec dopuszcza także czarne końce włosów, jednak owa barwa nie powinna przeważać w umaszczeniu.

Oglądając zdjęcia rasy, możemy zauważyć, że leonberger nieco przypomina bernardyna. Posiada podobne rozmiary ciała, opadające płasko po bokach uszy oraz wyraziste oczy. Czaszka leonberghera jest delikatnie węższa niż u bernardyna, pies posiada także inne umaszczenie. Mimo wszystko przyjmuje się, iż to właśnie rasa leonberger zapoczątkowała popularną obecnie rasę bernardynów.

Usposobienie leonbergera

Leonbergher to rasa psa stróżującego i do towarzystwa dla rodziny. W hodowlach zwraca się dużą uwagę nie tylko na wzorcowy wygląd piesków, ale i na ich charakter. Opis idealnego charakteru odnajdziemy nawet we wzorcu rasy.

Pies leonberger powinien być bardzo łagodny wobec dzieci. Jego charakter nie może być nadmiernie lękliwy ani agresywny. Rasa powinna być układna, posłuszna, a przez to podatna na szkolenie. Wzorcowy opis psa sugeruje, że leonberger idealnie sprawdza się we współczesnych warunkach mieszkaniowych. Nadaje się na psa mieszkającego w bloku, jak i w dużym domu jednorodzinnym. Można go ze sobą zabierać na wyprawy, leonberger jest pupilem stabilnym psychicznie i odważnym, dzięki czemu sprawdzi się w roli towarzysza dla całej rodziny.

Usposobienie psa rasy leonberger powinno być pewne siebie i opanowane. Nie jest to rasa ekspresyjna, którą łatwo sprowokować. Dobrze socjalizowany pies nie będzie stwarzał problemów na spacerach ani prowokował konfliktów z innymi zwierzętami. Jego uwaga zostanie skoncentrowana na przyjemności wynikającej ze spaceru.

Wzorcowe usposobienie psa leonberghera jest też podporządkowane człowiekowi. Zarówno szczenięta, jak i dorosły pies tej rasy nie ma tendencji do dominacji. Pupil z reguły jest posłuszny właścicielowi, a jego szkolenie nie sprawia zbyt wielu kłopotów. Przyjacielski, a jednocześnie nieustraszony charakter psa, czyni z niego dobrego obrońcę rodziny. Leonbergher nie prowokuje konfliktów, jednak nie zawaha się w obronie swojego właściciela.

Co ciekawe, leonberghery to także psy niewrażliwe na hałas. Oznacza to łatwość dopasowania do życia miejskiego. Rasa nie wystraszy się przez głośne odgłosy, będzie je ignorować. Co równie istotne, łagodne usposobienie nieodłącznie wiąże się z inteligencją i łatwością zapamiętywania. Rasa świetnie radzi sobie podczas zapamiętywania podstawowych komend posłuszeństwa, a jej idealna pamięć jest kolejnym ułatwieniem szkoleniowym. A może zainteresuje cię także ten artykuł o psie rasy hovawart?

Szczenięta leonbergher są pełne energii i stale gotowe do zabawy. Dorosły pies posiada już bardziej stateczne usposobienie, będzie chętny do wspólnej aktywności z człowiekiem, jednak intensywne zabawy nie zawsze okazują się dla niego atrakcyjne. Jedną z największych pasji psa jest pływanie. Rasa słynie z dobrych umiejętności pływackich i chęci do zabawy w wodzie. Można to wykorzystać podczas dłuższych spacerów oraz wycieczek.

Opisując usposobienie leonbergera, warto wspomnieć także o pewnej niezależności. Pies nie zawsze bezwzględnie słucha komend swojego właściciela. Potrafi mieć własne zdanie, jednak z uwagi na dużą lojalność, jego zachowania nie powinny okazywać się zbyt problematyczne. Pies będzie też zdystansowany w stosunku do obcych. Nie wchodzi w zażyłe relacje z nieznanymi osobami, jednak będzie respektował ich obecność, jeśli właściciel okaże wobec nich pozytywne nastawienie. Rasa psa nie ma też silnego instynktu łowieckiego ani tendencji do ucieczek. Jest przywiązana do swojej rodziny, lubi spędzać czas u jej boku i spokojnie kontrolować otoczenie.

Opinie, najważniejsze wymagania i problemy związane z rasą

Jakie opinie zdobywa rasa leonberger?

Już pierwsze zdjęcia psa informują nas o jego olbrzymich rozmiarach. Rasa zdobywa dobre opinie, jednak ze względu na swoje proporcje, nie nadaje się dla każdego. Duży leonberger może okazać się drogi w utrzymaniu, a regularna pielęgnacja psa nie należy do najłatwiejszych.

Charakterystyka zachowań sugeruje, że leonbergher świetnie odnajduje się w roli psa rodzinnego. Podobnie jak chow chow miniaturka, cairn terier, canaan dog czy saarlooswolfhond odznacza się dużą wiernością i lojalnością. Pozytywne opinie o rasie dotyczą także odważnego charakteru i dość cichego usposobienia. Dorosły pies leonberger z pewnością okaże się cichszym towarzyszem niż wspomniany wcześniej saarlooswolfhond, cairn terier canaan dog czy chow chow miniaturka.

Mniej przychylne opinie dotyczą głównie krótkiej egzystencji. Niestety średnia długość życia ras molosowatych jest mocno ograniczona. Długość życia psa rasy leonberger to około 8 – 9 lat. Dla porównania, większość psów ras miniaturowych dożywa przynajmniej 10-12 lat.

Warunki prawidłowej pielęgnacji

Jak każdy pies długowłosy, leonberger nie jest najłatwiejszy w pielęgnacji. Jego gęsta szata wymaga regularnego szczotkowania. Możemy wykonywać je raz w tygodniu, zwracając szczególną uwagę na kończyny i pachwiny. Włos może gromadzić zabrudzenia podczas spacerów, dlatego warto regularnie kontrolować jego stan. W razie konieczności wyjmujemy z sierści drobne nasiona, listki czy inne nieczystości, które przyczepiły się do sierści podczas spacerów.

Pies linieje dwa razy do roku. Na wiosnę i jesienią zaleca się zwiększenie częstotliwości czesania. Niekiedy psa trzeba czesać nawet każdego dnia. W przeciwnym wypadku gęsty podszerstek będzie pokrywał całe otoczenie naszego pupila. Raz na pewien czas zwierzak wymaga się też kąpieli. Psa warto kąpać w dobrej jakości szamponach, przeznaczonych dla ras długowłosych. Po kąpieli możemy wysuszyć psa suszarką. Nasz leonberger ma na tyle gęste futro, że samoistne suszenie zajęłoby bardzo dużo czasu. Proces suszenia możemy połączyć z czesaniem szaty.

Jak każda rasa zwisłoucha, leonberger wymaga także regularnej kontroli stanu małżowin usznych. W przypadku wystąpienia silnego świądu, konieczna jest niezwłoczna wizyta u weterynarza.

Wymagania szkoleniowe i aktywność fizyczna

Leonberger sprawia wrażenie flegmatycznego, jednak w rzeczywistości okazuje się dość żwawym i radosnym psem. Jest to rasa molosowata, a zatem nie posłuży jej aktywność fizyczna o bardzo dużej intensywności. Leonberger najlepiej poradzi sobie z długim spacerem połączonym z zabawą. Z uwagi na dużą inteligencję, wymaga bodźców fizycznych, ale i intelektualnych.

Jak już wspomnieliśmy wcześniej, rasa słynie z zamiłowania do wody. Wystarczy obejrzeć zdjęcia psów, aby zauważyć, jak chętnie oddają się pływaniu. Na zdjęciach widzimy zarówno dorosłe leonbergery, jak i małe szczeniaki. Dlatego spacery w pobliżu akwenów wodnych mogą być dla psa nie lada atrakcją.

Regularna aktywność fizyczna powinna być połączona z odpowiednim szkoleniem. Młode szczeniaki wymagają socjalizacji, a w późniejszym wieku nauczenia podstawowych komend posłuszeństwa. Szkolenie należy przeprowadzać metodami wzmocnień pozytywnych. Na szczęście leonbergery to psy podatne na szkolenie i współprace z człowiekiem. Nauczenie ich podstawowych komend posłuszeństwa nie powinno być szczególnie skomplikowane.

Możliwe problemy zdrowotne leonbergerów

Rasy takie jak leonberger czy cairn terier są powszechnie uznawane za dość zdrowe. Jednak jak w przypadku każdej innej rasy, istnieje możliwość zwiększenia ryzyka zachorowania na pewne dolegliwości zdrowotne.

Najczęstsze choroby leonbergera to dysplazja stawu biodrowego i dysplazja stawu łokciowego. Są to problemy o podłożu genetycznym, dlatego dobra hodowla leonbergera powinna dopuszczać do rozrodu jedynie przebadane pod kątem owych chorób osobniki. Rasie przydarza się także skręt żołądka, do którego jest predysponowana z uwagi na duże rozmiary ciała.

Do możliwych problemów zdrowotnych rasy zalicza się także postępujący zanik siatkówki oraz polineuropatię. Na szczęście są to choroby, które nie zdarzają się zbyt często. Mogą występować także u takich ras jak cairn terier.

Cena za szczenięta z rodowodem

Przedmiotem zainteresowania wielu miłośników danej rasy jest cena zakupu szczeniaka z udokumentowanym pochodzeniem. Leonberger nie jest najpopularniejszą rasą, dlatego niekiedy możemy natrafić na problemy z dostępnością szczeniąt na sprzedaż. Cena w hodowlach leonbergera zależy od wielu czynników. Jedną z nich jest przynależność do danej organizacji kynologicznej. W naszym kraju największym zaufaniem cieszy się ZKwP, będące jedynym polskim reprezentantem międzynarodowej federacji FCI. Dlatego poniżej przyjrzymy się cenom za szczenięta z dokumentacją owego związku.

Cena za psa z dobrym pochodzeniem przeważnie rozpoczyna się od kwoty 3000 zł. Młody pies ze znanej hodowli i bardzo dobrego skojarzenia może okazać się nieco droższy w zakupie. Sprawdzona hodowla leonbergera może sprzedawać szczenięta w cenach 3000 – 5000 zł. Stawka za szczeniaki w hodowlach zachodniej Europy okazuje się znacznie wyższa.

Wybierając hodowlę, nie należy sugerować się jedynie ceną zakupu. Warto sprawdzić opinie na temat danego miejsca, ocenić warunki w jakich żyją szczeniaki i upewnić się, że ich rodzice są psami wolnymi od dysplazji. Dobry hodowca przekaże zdjęcia szczeniąt, zdjęcia ich rodziców i poinformuje o predyspozycjach danej linii hodowlanej. W momencie zakupu szczeniaka otrzymujemy wszystkie dokumenty oraz podpisujemy stosowną umowę.

Leonberger to jedna z większych ras, pochodząca z Niemiec, mniej spotykana w Polsce. Wbrew wielkości jest to pies prawie dla każdego - lojalny, łagodny i przywiązany do opiekuna i jego rodziny. Poznaj opinie o tej rasie i dowiedz się, czy jest to pies dla ciebie. Opisujemy wygląd leonbergera, usposobienie i choroby najczęściej występujące u tej rasy.

Leonberger - opi, charakterystyka rasy i zdjęcia

Charakterystyka rasy

Pochodzenie rasy leonberger nie jest pewne. Kynolodzy spierają się co do tego, czy rasa ta pochodzi od mastifa tybetańskiego czy też została wyhodowana przez człowieka. Hodowla mastifa tybetańskiego istniała w Alpach już w starożytności. W Niemczech popularna jest teoria, że hodowla tego psa została zapoczątkowana przez Heinricha Essiga, który chciał rozsławić swoje miasto Leonberg (Lwia Góra) i wyhodować psa przypominającego lwa. Według tej teorii protoplastami leonbergera miał być nowofundland, bernardyn, pirenejski pies pasterski, a nawet kuvasz. H.Essig krzyżował szczenięta różnych ras, dopóki nie otrzymał potężnego, długowłosego psa o lwiej grzywie, czarnej masce i różnym umaszczeniu. Rasa szybko stała się tak popularna, że szczeniaki osiągały niebotyczne ceny.

Niestety rasa ta straciła popularność po śmierci hodowcy, na następnie prawie wyginęła w zawierusze dziejów, a szczególnie w czasie II wojny światowej. Została odtworzona dopiero w drugiej połowie XX wieku. Nowa hodowla, już w XX wieku, wyeliminowała umaszczenie inne niż płowe lub rude z czarną maską. W Polsce rasa ta pojawiła się dopiero pod koniec XX wieku, lecz nie jest zbyt popularna.

Długość życia, choroby i pielęgnacja leonbergera

Długość życia leonbergera wynosi około 9 - 12 lat. Psy te są odporne na warunki atmosferyczne, jednak nie należy narażać go na upał, wilgoć czy zimno. Najczęściej występujące choroby tego psa to skręt żołądka oraz dysplazja stawu biodrowego i łokciowego. Aby uniknąć skrętu żołądka, należy dzielić karmę psa na dwie mniejsze porcje. Warto starannie kontrolować żywienie, gdyż psy te mają duże skłonności do tycia.

Pielęgnacja sierści leonbergera nie nastręcza trudności. Warto jednak pamiętać, że pies ten znacznie linieje i należy liczyć się z ogromną ilością sierści w mieszkaniu. Jednak włos leonbergera jest długi i miękki, nie wbija się w dywany i tapicerkę i łatwo się go usuwa. Leonbergera czeszemy raz w tygodniu i kąpiemy w miarę potrzeby. Należy co tydzień sprawdzać ogon, portki, uszy i pachwiny, czy nie tworzą się tam kołtuny, które należy delikatnie rozdzielać palcami i rozczesywać grzebieniem.

Szczenięta leonbergera - hodowla i cena

Cena szczeniaka z rodowodem wynosi od 2500 do 4000 zł. Wybierając szczeniaki leonbergera zwróć uwagę na renomę hodowli, przodków wybranego psa oraz jego charakter. Pamiętaj, że psy te mają skłonność do dysplazji stawów. W Polsce hodowla nie ma obowiązku prawnego robienia badań w tym zakresie. Pamiętaj jednak, aby nabywać szczenięta z renomowanych hodowli, które wykonują badania odnośnie wad genetycznych. Dzięki czemu masz pewność, że szczeniaki nie będą obciążone wadami genetycznymi. Uważaj, jeśli cena psa jest podejrzanie niska.

Jeśli decydujesz się na szczenięta leonbergera, pamietaj że psy te nie są tanie w utrzymaniu. Jedzą dużo i wymagają karmy bardzo wysokiej jakości.

Jak wygląda rasa psa leonberger - opis i zdjęcia

Opis rasy należy zacząć od tego, że są to bardzo duże psy. Zdjęcia nie oddają w pełni wielkości tego psa, którego waga waha się w granicach 55 - 65 kg. Pies tej rasy dochodzi do 80 cm wzrostu, zaś suka do 75 cm.

Umaszczenie leonbergera musi przypominać lwa, czyli jest płowe, rude, rudo brązowe, lub piaskowe. Wymaganą cechą jest czarna maska. Sierść leonbergera jest średnio miękka do twardej. Może być prosta lub lekko pofalowana, długa. Charakterystyczną cechą tej rasy jest grzywa na szyi i klatce piersiowej, co upodabnia tego psa do lwa.

Leonberger - charakter i usposobienie

Charakter leonbergera

Usposobienie leonbergera to sama łagodność i wierność. Uwielbia stały kontakt z człowiekiem, choć nie jest natarczywy. Należy do psów pojętnych i łatwych do szkolenia. Z uwagi na rozmiary psa, musi on znać podstawowe komendy. Szkolenie należy zacząć wcześnie i prowadzić pozytywnymi metodami, konsekwencją, cierpliwością i poszanowaniem dla psa.

Pies ten ma dość niezależny charakter, jednak jest dość flegmatyczny i spokojny. Dzięki temu łatwo nad nim zapanować. Jednak nie można szczeniakowi na wszystko pozwalać, aby w przyszłości nie sprawiał kłopotów.

Opinie o rasie - czy leonberger to pies dla ciebie

Usposobienie tego psa zbiera dobre opinie. Jest to pies oddany opiekunowi i jego rodzinie, jak również łagodny wobec ludzi, dzieci i zwierząt domowych. Jest inteligentny, zmotywowany i łatwo go wyszkolić.

Leonberger kocha ludzi, jest spokojny i opiekuńczy wobec dzieci. Nadaje się dla rodzin z dziećmi oraz dla osób starszych. Należy jednak pamiętać, że psy te odznaczają się ogromną siłą. Dlatego też osoby starsze powinny ocenić, czy wystarczy im siły do wychodzenia z tak silnym psem. Z uwagi na siłę psa, nie należy zostawiać z nim dzieci bez opieki.

Leonberger toleruje inne zwierzęta i może mieszkać w jednym domu z kotami i innymi psami. Czasami może wykazywać agresję wobec psów tej samej płci. W domu nie ma skłonności do niszczenia, choć jego gabaryty mogą być problemem.

Z uwagi na wielkość, leonberger nie sprawdza się w małym mieszkaniu. Najlepszy będzie dla niego dom z ogrodem, który da mu dużo przestrzeni. Warto wiedzieć, że pies ten potrzebuje kontaktu z człowiekiem, źle znosi samotność i nie nadaje się na psa stróżującego, który cały czas jest sam na dworze. Pies ten nie nadaje się do psich sportów wyczynowych, gdyż szybko się męczy. Jednak wymaga sporo ruchu, spacerów, uwielbia zabawy ruchowe i pływanie.

Do jego wad należy obfite linienie. Warto pamiętać, że pies ten będzie wnosił do domu ogromne ilości brudu i błota na obfitej sierści. Długość życia tego psa nie jest duża, gdyż żyje on przeciętnie 10 lat. Wybierając leonbergera warto nastawić się na wysokie koszty utrzymania psa.

Zalety i wady leonbergera

Zalety
  • chętny do współpracy z człowiekiem
  • łatwy w treningu
  • inteligentny
  • rodzinny
Leonberger to pies przyjazny i rodzinny. Nie ma problemów z posłuszeństwem i nauką. Nie wymaga intensywnego wysiłku, ale lubi pływanie i spacery.
Wady
  • linienie
  • sierść wymagająca regularnej pielęgnacji
  • nie lubi samotności
Leonberger obficie linieje i wymaga regularnego wyczesywania sierści. Pies tej rasy nie lubi zostawać sam.

Wygląd

Charakterystyczne cechy wyglądu:
  • nos czarny,
  • owalne oczy,
  • prosty grzbiet,
  • mocny grzbiet,
  • długa kufa,
  • zwisające uszy,
  • mocne lędźwie,
  • mocne kończyny
Leonberger to duży pies o harmonijnej budowie.
Rodzaj owłosienia:
Umaszczenie:
  • czerwone,
  • lwie,
  • piaskowe
Kolor oczu:
brązowe

Galeria zdjęć - Leonberger

Charakter leonbergera

Poziom agresji:
niski
Leonberger nie jest psem agresywnym. Nie powinien także być lękliwy.
Skłonność do ucieczek:
niska
Leonberger nie jest psem skłonnym do ucieczek od opiekuna.
Użytkowanie:
Leonberger klasyfikowany jest jako pies stróżujący oraz do towarzystwa.
Poddawany próbom pracy:
nie

Leonberger - dla kogo?

Wymagane doświadczenie:
nie
Leonberger to pies posłuszny i podatny na szkolenie. Szybko się uczy i jest uznawany za psa dobrego dla rodzin z dziećmi.
Dla kogo się nadaje:
Leonberger to pies opisywany jako dobry dla rodzin z dziećmi. Może być także towarzyszem singla lub pary.
Czy może mieszkać z dziećmi:
Tak
Leonberger jest przyjazny i spokojny. To pies dobry dla rodzin z dziećmi, ale zawsze należy nadzorować zabawy najmłodszych z psem.
Czy chętnie zostaje sam:
nie
Leonberger nie jest psem dobrze znoszącym samotność. Psy tej rasy lubią przebywać w pobliżu ludzi.
Podatność na szkolenie:
łatwy w szkoleniu
Leonberger szybko się uczy i nie ma problemów z posłuszeństwem. Ważne jest jednak dobre podejście do jego szkolenia i konsekwencja opiekuna.

Pielęgnacja leonbergera

Wymagane zabiegi pielęgnacyjne:
  • skracanie pazurów,
  • czyszczenie uszu,
  • mycie zębów,
  • szczotkowanie sierści,
  • kąpiele,
  • przemywanie okolicy oczu,
  • pielęgnacja opuszek łap
Leonberger wymaga regularnego szczotkowania. Opiekun musi również pamiętać o skracaniu pazurów, myciu psich zębów, czy sprawdzaniu stanu psich uszu.
Odżywianie:
  • Karma gotowa sucha,
  • Karma gotowa mokra,
  • Dieta domowa,
  • Dieta surowa (BARF)
Leonberger to duży pies, który sporo je. Jego posiłki powinny być dobrej jakości. Do wyboru są pełnoporcjowe gotowe karmy mokre lub suche. Alternatywnie opiekun może przygotowywać posiłki samodzielnie w wersji surowej lub gotowanej. W drugiej sytuacji konieczne jest właściwe bilansowanie psiego menu.
Podatność na choroby:
Leonberger ze względu na swoje rozmiary narażony jest na problemy ze stawami jak dysplazja stawu biodrowego lub łokciowego. U dużych psów łatwiej również o rozszerzenie i skręt żołądka. Nie należy zatem karmić psa bezpośrednio przed aktywnością fizyczną ani zaraz po niej.
ikona podziel się Przekaż dalej