Kot birmański – charakterystyka, temperament, usposobienie, porady
Ta rasa kota wzbudza coś większe zainteresowanie. Jaki jest charakter kota birmańskiego? Czy jest to kot mały? Jaka jest waga tego kota? Kot birmański jest długowłosy czy krótkowłosy? Czy ten kot może być niebieski? Ile kosztuje święty kot birmański z rodowodem? Czy cena angory tureckiej jest większa? Czy kot egipski mau i krótkowłosy niebieski kot angielski to rasy droższe od kota birmańskiego? Do jakiej organizacji powinna przynależeć hodowla? Czy zdjęcia zawsze są wiarygodne? Czy europejski kot krótkowłosy przyczynił się do przetrwania tej rasy? Czytaj dalej, a poznasz odpowiedzi na te pytania.
Jeśli szukasz więcej porad i informacji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o kotach birmańskich.
Z tego artykułu dowiesz się:
Charakterystyka rasy – święty kot birmański
Niebieski czy czarny – jak wygląda ten kot?
Nie jest to kot krótkowłosy ani długowłosy. Jego włos okrywowy jest półdługi. Ma niewielką ilość podszerstka, więc bardzo mało linieje. Warto jednak wyczesywać go raz w tygodniu, a w okresie linienia robić to nieco częściej, aby pozbyć się martwego włosa. Święty kot birmański ma sierść jedwabistą w dotyku. Włos nie powinien mocno przylegać do ciała ani przesadnie od niego odstawać. Na jego szyi tworzy się kryza, a na udach portki.
Ten kot może mieć jedynie umaszczenie typu colorpoint (tzw. syjamskie). Kolor znaczeń może być: kremowy, czekoladowy, liliowy, pręgowany, niebieski (blue point), szylkretowy, ciemnobrązowy, rudy, szylkretowo-pręgowany. Oczy tego kota mogą mieć kolor niebieski (ciemny odcień jest bardziej pożądany). Jest to kot średniej wielkości, czasami dużej (zwykle dotyczy to kocurów). Samiec może osiągnąć wagę od 5 do 7 kg, a waga kotki to zazwyczaj 4-5 kg.
Rasa wywodzi się z Birmy. Później pierwsze dwa koty zostały przetransportowane do Francji. Kocur nie przeżył podróży, ale przetrwała ciężarna kotka. Rasa została uznana w 1925 roku podczas swojej pierwszej wystawy kotów. Święty kot birmański omal nie wyginął. II wojna światowa sprawiła, że przy życiu pozostało kilka przedstawicieli tej rasy. Hodowcy byli zmuszeni do krzyżowania ich z innymi. Do przetrwania kota birmańskiego przyczynił się: kot europejski krótkowłosy, syjamski i perski.
Wokół tej rasy krąży wiele legend. Jedna z nich zakłada, że ten kot był towarzyszem mnichów w Birmie. Miał białe futro i żółte oczy. Jego wygląd się zmienił po ataku na świątynie, kiedy to jeden z kotów wskoczył na ciało zabitego kapłana. Wtedy jego łapy pociemniały, a oczy zmieniły kolor na niebieski (takie oczy miała bogini, którą tam czczono). Ostatecznie mnisi uratowali klasztor, a ich wszystkie koty się zmieniły i takie zostały do dzisiaj.
Jaki charakter ma święty kot birmański?
Z tym kotem można stworzyć szczególną więź, ponieważ bardzo mocno przywiązuje się do człowieka. Uwielbia całą rodzinę, zwłaszcza dzieci, które poświęcają mu dużo czasu. Znosi wszystkie pieszczoty i ciągłe noszenie na rękach. Jest towarzyski i bardzo źle znosi samotność. Dużo gada, a najbardziej lubi odpowiadać właścicielowi, gdy ten do niego coś mówi.
Kot birmański jest przyjaźnie nastawiony do innych zwierząt. Powinien bez problemu zaakceptować psa, chociaż najlepiej czuje się w grupie kotów. Ma łagodny charakter i nie próbuje dominować w domowym stadzie. Mimo że pragnie ciągłego zainteresowania ze strony właściciela, nie jest nachalny.
Charakter kota birmańskiego to mieszanka syjama i persa. Raz jest aktywny i trudno za nim nadążyć, a innym razem leniuchuje cały dzień i odpoczywa. Ma zrównoważony temperament. Nie powinien sprawiać kłopotów, zazwyczaj zachowuje się grzecznie. Jest jednak ciekawski, więc zwiedza wszystko, co się da (i czego się nie da też). Święty kot birmański jest bystry i chętnie uczy się sztuczek. Jeśli szukasz więcej inspiracji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o kotach rasowych.
Żywienie kota – co powinien jeść święty kot birmański?
Koty to zwierzęta mięsożerne. Podstawą ich diety jest mięso, zarówno te mięśniowe, jak i podroby. Wybierając karmę, upewnij się, że w jej składzie znajduje się jego odpowiedni procent. Takie karmy mogą stanowić podstawę diety kota. Określa się je jako wysokomięsne, bytowe lub właśnie podstawowe.
Istnieją jeszcze karmy filetowe, jednak je można podawać jedynie od czasu do czasu jako smaczny przysmak. Zawierają za mało tłuszczów i witamin, żeby mogły stanowić podstawę diety. Zazwyczaj jest to rozdrobniony filet drobiowy lub rybny w bulionie albo w galarecie.
Na rynku dostępna jest także karma sucha. Jeśli zdecydujesz się na ten rodzaj pożywienia, musisz pamiętać o tym, aby kot pił dużo wody. To może okazać się wyzwaniem, ponieważ koty zazwyczaj nie lubią jej pić, ponieważ czerpią ją wprost z pokarmu. Sucha karma ma ok. 15% wilgotności, co w żaden sposób nie uzupełnia płynów w organizmie kota, a długotrwałe odwodnienie może przyczynić się do problemów z nerkami. Warto spróbować z fontanną dla kota, ponieważ w ten sposób możesz zachęcić go do picia wody. Pamiętaj, aby suchą karmę przechowywać w szczelnym pojemniku, ponieważ zawarty w niej tłuszcz szybko się utlenia, a pokarm traci jakikolwiek smak.
Możesz zdecydować się na opcję mieszaną i podawać koty zarówno suchą karmę, jak i mokrą. Jest to dobre rozwiązanie dla tych, którzy nie mają specjalnych misek utrzymujących świeżość mokrej karmy przez cały dzień, a sami nie mają możliwości karmienia kotów kilka razy w ciągu dnia. Z kolei błędem jest uzupełnienie miski za każdym razem, gdy ta będzie pusta, ponieważ to może przyczynić się do nadwagi u kota. Koty mają małe żołądki, dlatego najlepiej rozdzielić cenną porcję na 3-5 razy w ciągu dnia.
Polecane karmy dla kotów - sprawdź je!
Legalna hodowla kotów a pseudohodowla – informacje, cena, opinie
Zdjęcia a opis – jak rozpoznać oszustów?
Nie wszystkie pseudohodowle będą odstraszały okropnymi warunkami. Niektórzy pseudohodowcy nieco lepiej opiekują się swoimi zwierzakami. Istnieje jednak parę rzeczy, na które warto zwrócić uwagę, zanim zdecydujesz się na kota akurat z tego miejsca.
Gdy przegląda się ogłoszenia, w oczy rzucają się zdjęcia, zwłaszcza te lepszej jakości. Jednak zdjęcia nie powinny być najważniejszym wyznacznikiem tego, czy hodowla jest dobra. Tak naprawdę dopiero podczas spotkania w hodowli można upewnić się, że zwierzak żyje w dobrych warunkach oraz wygląda na zadbanego i zdrowego (nie jest wychudzony, nie ma kataru, jest energiczny etc.).
To z opisu dowiesz się, czy kociak pochodzi z legalnego miejsca. Poza informacjami o danym kotku (jego data urodzenia, umaszczenie, charakter, rodzice, badania etc.), powinieneś znaleźć tam nazwę hodowli i to, gdzie jest zrzeszona. W Polsce działają trzy organizacje felinologiczne: FIFe, WCF i TICA. Z racji tego, że pierwsza z nich jest najczęściej wybierana przez hodowców, możesz trafić najwięcej ogłoszeń zawierających skróty FIFe i FPL (polskim członkiem FIFe jest Felis Polonia, w której skład wchodzi 19 stowarzyszeń i 10 klubów ras). Jeśli chcesz poczytać opinie o danej hodowli, warto zajrzeć do grupy miłośników rasy na Facebooku i zapytać, czy ktoś posiada koty właśnie z tego miejsca.
Hodowle kota birmańskiego w Polsce to np.:
- Złoty Księżyc*PL
- Blue Paradise*PL
- Brzezinka*PL
- Celebre*PL
- Adoelle*PL
- SilesianGold*PL
Warto zwrócić uwagę na wiek sprzedawanego kociaka. Kotek może opuścić hodowle dopiero po ukończeniu 12 tygodni. Niektórzy hodowcy przetrzymują kocięta o 2-4 tygodnie, aby wydać je po zabiegu kastracji i po okresie rekonwalescencji. Do tego czasu zwierzak musi być dwa razy odrobaczony i dwa razy zaszczepiony (trzy, jeśli jego pobyt w hodowli się przedłuży). Musi mieć także wszczepiony CHIP, a jego numer powinien być naniesiony na rodowód. Ten dokument przysługuje każdemu kociakowi z miotu, bez względu na liczbę osobników czy ich stopień wpasowania się we wzorzec rasy.
Mały czy duży koszt – ile kosztują kocięta z rodowodem?
Każdy kociak kosztuje inaczej. Może zdarzyć się tak, że cena za każdego kociaka z miotu będzie inna, ponieważ w innym stopniu będą wpisywać się w ramy wzorca rasy. Znaczenie ma także to, czyje geny przekazuje kotek. Ważne jest, czy jego rodzice mieli jakieś osiągnięcia na kocich wystawach i jakie one były. Istotna jest renoma hodowli, ale także to, czy dana rasa jest dostępna w kraju. Rzadkie koty sprowadzane zza granicy są droższe, ponieważ dochodzą dodatkowe koszty m.in. za transport.
Święty kot birmański przeważnie sprzedawany jest za 3500 – 7000 zł. Krótkowłosy kot egipski mau kosztuje ok. 4000 zł. Cena angory tureckiej przeważnie mieści się w granicy 4000 – 5000 zł, ale ten kot nie jest zbyt popularny w Polsce. Czasami na te kocięta trzeba nieco poczekać. Długowłosy kot brytyjski został już wstępnie uznany przez FIFe. Jego również można zakupić w Polsce. Podczas gdy krótkowłosy niebieski kot angielski czasami kosztuje nawet 4000 – 5000 zł, to długowłosy brytyjczyk mieści się w przedziale 2500 – 4000 zł.
Rasowe kocięta nie powinny być tanie. Hodowcy wkładają dużo wysiłku w rozwój hodowli. Dbają o zdrowie swoich kotów i o utrzymanie wzorca rasy. Pseudohodowcy nie patrzą na takie rzeczy. Ich kocięta często są jedynie w tzw. typie rasy, ponieważ łączone są z przypadkowymi kotami, a ich charakter znacznie odbiega od tego opisanego we wzorcu. Do tego prawie zawsze okazują się chore, a ich leczenie permanentne. Pseudohodowcy rzadko sprzedają kocięta drogo. Zwykle ich cena waha się od 500 do 1500 zł.
Święty kot birmański ma cudowny charakter. Ten kot nadaje się dla wszystkich. Będzie dobrym wyborem tak samo dla dzieci, jak i dla seniorów. Należy tylko pamiętać, że kot birmański potrzebuje stałego kontaktu z człowiekiem i nie lubi samotności. W ciągu dnia trzeba poświęcić czas na zabawę z nim i pieszczoty. Niska cena za rasowego kota może kusić, ale nie warto decydować się na kocięta z pseudohodowli. Taki kotek niczym nie zawinił, ale kupując zwierzaka w takim miejscu, automatycznie wspiera się je. Dopóki będą chętni na „rasowe koty bez rodowodu”, dopóty pseudohodowle będą się rozwijały, a zwierzęta cierpiały. Legalna hodowla z Polski powinna przynależeć do FIFe, TICA lub WCF.