Koszatniczka - opis, żywienie, choroby, opinie, hodowla

Koszatniczka domowa – najważniejsze informacje

Jak wygląda koszatniczka i jak wygląda jej tryb życia?

Koszatniczka domowa nieco przypomina połączenie szczura z szynszylami. Niektórzy twierdzą, że wygląd jak myszka, bądź nawet jak niewielka wiewiórka. Z pewnością jest to niewielkich rozmiarów gryzoń, posiadający silne pazurki i ostre zęby. Zwierze posiada też brązowo czarne umaszczenie, jest wyjątkowo zwinne oraz skoczne. W ofertach sprzedaży pojawia się również dość charakterystyczna koszatniczka biała.

Naturalnie żyjący koszatnik zamieszkuje tereny Ameryki Południowej. Jest to typowy gryzoń górski, gniazdujący w Andach. Koszatnik przeważnie żyje na wysokości do 1 200 metrów nad poziomem morza i świetnie czuje się wśród skał. Dorosły osobnik waży maksymalnie do 300 gram, czyli tyle co niewielka wiewiórka czy większa myszka. Co więcej, jest bardzo skoczny i zwinny. Nasze małe zwierzaki posiadają też niewielką budowę ciała. Zwierzę posiada ciało o długości do 15 cm, co czyni z niego niewielkiego gryzonia.

Biała czy brązowa koszatniczka to zwierzęta bardzo towarzyskie. Domowa hodowla zazwyczaj posiada w swojej ofercie małe, bardzo radosne stworzenia, które szybko przywiązują się do ludzi. Dorosły koszatnik będzie aktywny zarówno w dzień, jak i w nocy. Jego aktywność przerywają tylko bardzo krótkie drzemki, które zazwyczaj nie trwają dłużej niż pół godziny. Opis zachowań wskazuje na to, że koszatnik to gryzoń, który znacząco różni się od domowych chomików czy świnek morskich. Jest to zwierzę bardziej ruchliwe i przebojowe, które bardzo dobrze odnajduje się w kontaktach z człowiekiem.

Trzymana w domu koszatniczka musi posiadać towarzysza. Jest to typowy gryzoń stadny i pozostawiony bez drugiego koszatnika będzie czuł silne osamotnienie. Dlatego osoby decydujące się na takie zwierzęta, powinny trzymać w domu przynajmniej dwa osobniki. Dorosła biała lub brązowa koszatniczka dogada się z przedstawicielem tej samej płci, nie jest to gryzoń zbyt waleczny ani terytorialny. Co ciekawe, koszatniczka lubi wzajemne pieszczoty, chętnie bawi się ze swoimi towarzyszami, muska futerko i wtula się przed snem. Dla właściciela jest to dodatkowa atrakcja, która sprawia, że zwierzęta mogą być ciekawym obiektem do obserwacji. Jeśli planujesz zakup tego gryzonia, sprawdź także artykuł z poradami, jak długo żyje koszatniczka.

Długość życia w domu i wymagania hodowlane

Wielu przyszłych nabywców interesuje się, ile żyje koszatnik. Z opisu koszatników pospolitych wynika, że przeciętna długość życia w warunkach naturalnych jest dość krótka. Pospolita biała lub brązowa koszatniczka rzadko przeżywa dłużej niż 3 do 4 lat. Na szczęście domowa hodowla i dobre warunki są w stanie znacznie zwiększyć długość życia zdrowych osobników.

Trzymane w domu zwierzęta często dożywają 5-7 lat. Długość życia niektórych osobników może dochodzić także do 8 lat, co jest o połowę większym wynikiem niż długość życia koszatniczek żyjących w naturalnym środowisku. Tak duża różnica wynika zapewne z trudnych warunków górskich, w jakich egzystują wolno żyjące zwierzęta.

Koszatniczka domowa nie sprawia zbyt dużych trudności hodowlanych. Najważniejsze będzie zapewnienie odpowiednio dużej przestrzeni, po której nasz zwierzak będzie mógł się bez problemu poruszać. Konieczna będzie odpowiednio duża klatka dla koszatniczki. Przyjmijmy zatem, że w domu znajdują się dwa zwierzaki. W tym przypadku dobra klatka dla koszatniczki powinna mieć rozmiary podstawy przynajmniej 50 x 80 cm. Wysokość klatki nie powinna być mniejsza od 40 cm. W tej sposób sprawimy, że nasza pospolita koszatniczka będzie mogła swobodnie biegać i bawić się ze swoją towarzyszką. W ofertach sprzedaży znajdziemy także ciekawe elementy wyposażenia do klatek. Możemy tworzyć w nich tunele, domki, drabinki czy inne elementy, które uatrakcyjnią czas naszym domowym pupilom. Koszatniczka pospolita polubi też naturalne konary drzew. Możemy wykorzystać tu niemalowane drewno rodzime.

Informacje zebrane od właścicieli koszatników wskazują na to, że domowa hodowla musi zwracać uwagę na odpowiednie podłoże w klatce. W tym celu sprawdzą się różne rodzaje materiałów. Będą to trociny, lignina, sianko lub drobno pocięty papier. Pamiętajmy jedynie, że dorosła koszatniczka pospolita jest bardzo delikatna i nie wolno tworzyć jej wyściółki z nasiąkniętych związkami chemicznymi materiałów. Nie nadają się wióry z drewna impregnowanego czy ścinki zadrukowanego papieru. Dzięki odpowiedniej dbałości o takie kwestie sprawimy, że długość życia zwierzaka znacznie się poprawi.

Informacje hodowlane – żywienie, temperatura, choroby, rozmnażanie

Prawidłowe żywienie koszatniczek kluczem do sukcesu

Pospolita koszatniczka to typowy gryzoń roślinożerny. Zobaczymy to, przeglądając zdjęcia zwierząt żyjących w swoim naturalnym środowisku. Dorosła biała lub brązowa koszatniczka bardzo lubi wszystkie zielone liście roślin. Świetnie sprawdzą się liście sałaty, malin, truskawek, różnego rodzaju zioła doniczkowe, mniszek lekarski czy babka lancetowata. W lato możemy zbierać pożywienie na zewnątrz, pamiętajmy jedynie, aby wybierać miejsca, w których tereny zielone nie są nawożone ani pryskane preparatami chemicznymi.

Żywienie w okresie zimowym jest już nieco bardziej ubogie, jednak zwierze jest do niego przystosowane. W tym czasie świetnie sprawdzą się suszone liście oraz siano. W ofertach sprzedaży znajdują się też specjalne karmy dla koszatników. Niestety nie wszystkie posiadają dobre opinie. Przed zakupem zwróćmy uwagę na opis produktu i oceńmy skład. Opis zawierający jabłka, suszone owoce czy wysokotłuszczowe pestki wskazuje na to, że karma nie nadaje się dla koszatniczek. Podobnie będzie w przypadku karm przeznaczonych dla chomików, świnek morskich czy królików.

Żywienie koszatniczki powinno eliminować wszystkie produkty, które zawierają cukier i wysoką zawartość tłuszczu. Najczęstsze choroby koszatniczek polegają na zwiększonej wrażliwości na węglowodany. Jeśli w diecie naszego zwierzaka pojawi się cukier czy oleje, zwierze może borykać się z cukrzycą. Niewłaściwie dobrane rodzaje karm są najczęstszym błędem, który popełniają początkujący hodowcy tych stworzeń.

W naszej klatce musi znaleźć się też poidełko ze stale wymienianą, świeżą wodą. Trzeba także wiedzieć, że zęby gryzonia wymagają ścierania. Dlatego w klatce muszą znajdować się elementy, służące do gryzienia. W tej roli sprawdzi się wspomniany wcześniej, drewniany pieniek czy gruby patyk.

Możliwe choroby i rozmnażanie

Koszatniczki są dość odpornymi zwierzętami, a odpowiednio zadbane rzadko cierpią na choroby. Najczęstsze problemy zdrowotne są spowodowane niewłaściwą dietą, złą pielęgnacją i brakiem kontaktu z innymi osobnikami.

Jak już wspomnieliśmy, koszatnik nie powinien spożywać cukru ani oleju. Jego naturalna dieta jest bardzo uboga, a zwierzęta najlepiej radzą sobie z trawieniem suszonych liści ziół. Zbyt duża ilość świeżych liści sałaty może spowodować rozwolnienie. W tej sytuacji warto podawać zwierzęciu dużo wody i ograniczyć podawanie świeżego jedzenia.

Czasem zdarza się, że znudzone koszatniczki mogą podgryzać swój ogon lub wyrywać sierść. Jest to spowodowane długotrwałą samotnością, która dokucza pupilowi. Problem nie istnieje w przypadku osobników, które żyją w stadzie. Dlatego jeśli zauważymy, że nasz osamotniony koszatnik podgryza ogon lub wyrywa sobie futro, jest to najlepszy dowód na to, że potrzebuje towarzystwa innego przedstawiciela swojego gatunku.

Zdjęcia koszatniczek przedstawiają gryzonie z silnym uzębieniem. Ich ugryzienie może być dość bolesne. Warto pamiętać, że uzębienie musi być regularnie ścierane. Pozbawione tej możliwości koszatniczki będą posiadały przerośnięte uzębienie. To z kolei spowoduje problemy ze spożywaniem pokarmu, a w konsekwencji doprowadzi do utraty apetytu i spadku wagi.

Kolejne problemy zdrowotne mogą dotyczyć pasożytów. Nasza biała czy brązowa koszatniczka może zarazić się pasożytami od innych zwierząt. Zaobserwujemy to w silnym drapaniu czy wyrywaniu sierści. W tym przypadku konieczna będzie jak najszybsza wizyta u weterynarza. Lekarz weterynarii zaleci specjalną posypkę lub preparaty, które zwalczą pasożyty na ciele naszego zwierzaka.

Jak już wiemy, odpowiednia pielęgnacja i opieka są w stanie zwiększyć długość życia i zapobiegać różnym chorobom. Dobrze zadbane, zdrowe osobniki nadają się także do dalszego rozmnażania. Koszatniczka jest gotowa do rozrodu po ukończeniu szóstego miesiąca życia. Ciąża u tych gryzoni trwa około 3 miesięcy, a urodzone oseski szybko zyskują pełną sprawność. Maleństwa żywią się mlekiem matki, ale już po tygodniu mogą próbować innych pokarmów. Ugryzienie i zasmakowanie nowego pokarmu może sprawić im wiele radości. Co ciekawe, dorosła koszatniczka jest w stanie urodzić od dwóch do ośmiu osesków. Ich liczba zazwyczaj waha się pomiędzy 4, a 6 osobników.

Koszatniki są zwierzętami bardzo rodzinnymi. Oseski są zadbane zarówno przez ojca, jak i przez matkę. Należy zapewnić im odpowiednie warunki do rozwoju, dbać o higienę w klatce, a także podawać dobrej jakości pokarm. Co ważne, do rozrodu dopuszczamy jedynie niespokrewnione ze sobą osobniki. Tak zwany chów wsobny pomiędzy blisko spokrewnionymi zwierzętami często prowadzi do poważnych wad genetycznych. Dlatego warto unikać takich praktyk.

Samo rozmnażanie gryzoni jest stosunkowo proste. Problem stanowi natomiast kwestia dalszych losów naszych młodych towarzyszy. Dlatego zanim zdecydujesz się na rozród, upewnij się, że młode koszatniczki znajdą odpowiedni dom, który zapewni im dobre warunki do życia.