Konura słoneczna – opis, występowanie, usposobienie, hodowla

Konura słoneczna – pochodzenie, środowisko życia, wygląd

Papuga konura – występowanie, opis, tryb życia

Konura słoneczna (Aratinga solstitialis) to średniej wielkości (ok. 30 cm) papuga neotropikalna należąca do rodzaju Aratinga. W naturze jej zasięg występowania jest dosyć ograniczony. Występuje głównie w północnej części Ameryki Południowej w:

• Brazylii (w stanie Roraima),
• Gujanie,
• Surinamie (głównie w dystrykcie Sipaliwini).

Papugi konury słoneczne zamieszkują przede wszystkim sawanny i lasy. Spotykane są także w zaroślach, dolinach rzecznych, na zboczach górskich i na terenach okresowo zalewanych.

Konury słoneczne na co dzień żyją w parach lub niewielkich grupkach składających się z kilku osobników. W przypadku obfitości pożywienia mogą łączyć się w większe stada liczące nawet 20-30 papug. Ptaki te są świetnymi lotnikami – latają szybko, często przemierzając każdego dnia wiele kilometrów. Konury słoneczne to niezwykle towarzyskie papugi. Zawsze starają się zachować stały kontakt z innymi członkami grupy – w razie oddalenia się od stada komunikują się za pomocą głośnej wokalizacji. Choć w czasie żerowania ptaki te są raczej ciche, w locie dają prawdziwy popis swojego silnego wokalu.

Konura słoneczna (Aratinga solstitialis) nie bez powodu uznawana jest za jedną z najpiękniejszych średnich papug neotropikalnych. Jej charakterystyczna cechą jest długi (ok. 12-14,5 cm), spiczasto zakończony ogon. Nazwa papugi (słoneczna) doskonale odzwierciedla całe piękno jej upierzenia.

Papuga konura słoneczna ma złociste upierzenie z ciemniejszymi – pomarańczowo lub czerwono zabarwionymi – obszarami po bokach głowy, na czole, podbrzuszu, zadzie i nad ogonem. Skrzydła i ogon u papug są zabarwione na żółto-zielono-niebiesko. Dziób jest czarny i masywny, oczy ciemnobrązowe z białymi pierścieniami wokół, a stopy szare. Konura słoneczna jest bardzo podobna do innych gatunków z rodzaju Aratinga – konury ognistobrzuchej, konury złotoczelnej i konury łuskogłowej. Wszystkie te gatunki mogą się ze sobą krzyżować.

U konury słonecznej w zasadzie nie występuje dymorfizm płciowy. Uważa się jednak, że samice mają smuklejszą sylwetkę, bardziej okrągłą głowę, krótszy ogon, a czasami także intensywniejsze wybarwienie. Identyfikacja płci na podstawie cech fizycznych nie zawsze jest jednak możliwa. Młode ptaki mają ciemniejsze upierzenie z przewagą zieleni.

Konura słoneczna – charakter, umiejętności, szkolenie

Choć nazwa konury (słoneczna) nawiązuje do jej złocistego upierzenia, idealnie oddaje także charakter papugi. Niewielka złocista papuga może wnieść do domowego życia mnóstwo słońca. To urodzona optymistka, zarażająca pozytywną energią. Konura słoneczna ma przyjacielskie i towarzyskie usposobienie – uwielbia spędzać czas z ludźmi i chętnie wchodzi w interakcje z wszystkimi członkami rodziny.

Na co dzień konurę wprost rozpiera energia, przez co praktycznie nie potrafi usiedzieć w miejscu. Jest ciekawska i żądna nowych wrażeń, dlatego potrzebuje dużej dawki stymulacji intelektualnej. Pod względem charakteru przypomina nieco modrolotkę czerwonoczelną.

Konura słoneczna lubi radosne zabawy i ćwiczenia fizyczne. Papuga ta ma niespotykane zdolności komiczne i wielki potencjał do nauki sztuczek. Jest bardzo ekspresyjna. Dysponuje własnym repertuarem akrobatycznych popisów. Przewracanie się na plecy, potrząsanie głową, zwisanie z gałęzi do góry głową – to tylko niektóre z jej naturalnych zachowań, które nie wymagają nawet treningu.

Konury słoneczne z pewnością nie są cichymi ptakami do domu. Mimo niewielkich rozmiarów mają potężny wokal i uważane są za jedne z najbardziej hałaśliwych papug. Na domiar złego ich przenikliwy, ostry – wydawany w krótkich odstępach czasu – głos nie jest raczej przyjemny dla ucha. Niestety konury mają tendencję do krzyczenia w celu przyciągnięcia uwagi opiekuna, co bywa bardzo uciążliwe. Jeśli jesteś wrażliwy na hałas, zamiast nich wybierz lepiej niewielkie ciche ptaki do domu (np. zeberki). Ptaki konury nie należą do wybitnych mówców. Z reguły można nauczyć je jedynie kilku słów. Wiele ptaków ma natomiast talent do naśladowania dźwięków domowych urządzeń.

Chociaż papugi konury słoneczne na ogół są przyjacielskie, potrafią reagować impulsywnie. Nie brak im asertywności i hartu ducha. Sprowokowane nie wahają się użyć swojego ostrego dzioba do obrony. Problemem dla opiekunów mogą być także zachowania niszczycielskie, jakie przejawia większość konur. Jeśli chcesz uniknąć problemów, nie powinieneś im ulegać. Konieczne jest ignorowanie zachowań wymuszających uwagę, ustalenie jasnych zasad i stałych pór zabawy czy interakcji społecznych. A może zainteresuje cię także ten artykuł na temat papugi ary?

Papugi konury słoneczne w domu – klatka, żywienie, hodowla

Konura słoneczna – wymagania, zabawki, dieta

Konury słoneczne (Aratinga solstitialis) wymagają klatki o wymiarach minimum: 75 cm x 75 cm x 90 cm. Warto zwrócić uwagę na odstęp między prętami. Nie powinien być większy niż około 1,9 cm. Papugi utrzymywane w domu codziennie powinny spędzać kilka godzin poza klatką. By się nie nudziły, warto stworzyć dla nich plac zabaw lub drzewko do ćwiczeń.

Ze względu na zamiłowanie do ruchu ptaki te znacznie lepiej niż w klatce będą czuły się w przestronnej wolierze. Konury przez większą część roku mogą przebywać w wolierze zewnętrznej, jednak nie należy narażać ich na niskie zimowe temperatury.

W klatce konury słonecznej nie może zabraknąć akcesoriów do zabawy. Huśtawki, drabinki, bawełniane sznury, klocki są niezbędne, by papuga miała zapewnioną odpowiednią dawkę ruchu i rozrywki. Pierzastej podopiecznej warto też udostępnić basenik z wodą – konura uwielbia kąpiele. By uniknąć niszczenia wyposażenia, należy dostarczać jej gałązki do obdziobywania.

Na wolności konury słoneczne spożywają szeroki zakres pokarmów roślinnych w różnych fazach dojrzałości. W ich menu znajdują się:

• owoce,
• orzechy,
• nasiona,
• kwiaty,
• pąki.

Do ulubionych przekąsek papug konur należą owoce kaktusów, jagody Malpighia i rośliny strączkowe. W warunkach domowych konury można karmić standardową mieszanką dla średnich papug składającą się z m.in.: owsa, konopi, prosa, kukurydzy, słonecznika. Dodatkowo w diecie papug nie może zabraknąć różnorodnych owoców, warzyw, zieleniny, gałązek drzew z pąkami, jadalnych kwiatów. W okresie lęgów należy pamiętać o wzbogacaniu diety ptaków pokarmem jajecznym.