Jaki jest charakter berneńskiego psa pasterskiego? Wyjaśniamy

Usposobienie berneńczyka – jaki jest szwajcarski pies?

Charakter berneńskiego psa pasterskiego pozwala na to, aby dzieci mogły przebywać w jego towarzystwie. Jest zrównoważony i towarzyski. Jest to pies, który bardzo mocno przywiązuje się do człowieka. Źle znosi samotność oraz zamknięcie, dlatego nie powinien być trzymany w kojcu. Choć dawniej pomagał w gospodarstwie (pilnował bydła, pełnił funkcję stróża, ciągnął małe wózki), to teraz głównie ogrywa rolę towarzysza rodziny. Ze względu na swój przyjacielski charakter, a także cierpliwość i wyrozumiałość niekiedy wykorzystywany jest w dogoterapii.

Ma umiarkowany temperament – bardziej żywiołowy jest za młodu, a później staje się bardziej spokojny. Trzeba jednak pamiętać, że ten energiczny pies potrzebuje dużo ruchu. Najlepszą opcją są długie spacery. W przeciwnym razie zacznie niszczyć wszystko, co wpadnie mu pod pysk. Raczej nie sprawdzi się w agility, ale można spróbować wystartować z nim w innych sportach typu np. obedience.

Samiec może być trudniejszy do ułożenia, podczas gdy suczka jest bardziej uległa. Na ogół berneńczyk nie sprawia większych problemów podczas tresury, więc nawet ktoś niedoświadczony powinien sobie z nim poradzić. Jest inteligentny i nie ma nic przeciwko pracy z człowiekiem. Warto nagradzać go smakołykami lub zabawą, aby w ten sposób dodatkowo motywować go do wykonywania poleceń. Należy jednak być konsekwentnym i nie pozwalać mu na wszystko, bo przestanie się słuchać.

Berneński pies pasterski jest czujny i mało szczeka, a wobec obcych zachowuje dystans, ale nie jest najlepszym stróżem. Owszem, potrafi przegonić intruza, ale są rasy psów, które strzegą terytorium lepiej od niego. Jest przyjaźnie nastawiony do innych zwierząt mieszkających z nim w domu.

Usposobienie owczarka szetlandzkiego jest równie pogodne, jak berneńczyka. Jednak sheltie mimo przyjaznego nastawienia do psów oraz ludzi, nie zawsze jest cierpliwy do dzieci. Jeśli owczarek szetlandzki będzie przez nie niedelikatnie traktowany, nie zawaha się tego zakomunikować. Cechy, którą łączą te dwie rasy, to na pewno szybkość uczenia się nowych rzeczy oraz mocne przywiązanie pieska do właściciela. Jeśli szukasz więcej informacji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o psach pasterskich.

Jak powinien wyglądać berneńczyk?

Berneński pies pasterski nie jest mały. Idealny wzrost według wzorca rasy to 66-68 cm wysokości w kłębie u psa (dopuszczalne 64-70 cm) i 60-63 cm u suczki (dopuszczalne 58-66 cm). Wzorzec nie określa wagi berneńczyka.

Ten pies nie występuje w odmianie, w której byłby krótkowłosy. Jego włos okrywowy zawsze jest długi i błyszczący, może być lekko falowany lub prosty. Berneńczyk ma ściśle określone umaszczenie. Maść podstawowa zawsze jest czarna (kruczoczarna) z ciemnym brązowo-czerwonym podpalaniem na klatce piersiowej, kończynach, policzkach, nad oczami i pod ogonem.

Białe znaczenia rozmieszczone są w kilku miejscach. Na głowie powinna być symetryczna strzałka, która biegnie w kierunku nosa, a umiarkowanie białe znaczenia na podgardlu powinny przechodzić na klatkę piersiową. Biały koniec ogona oraz białe łapy są jak najbardziej pożądane, z kolei tolerowana jest mała plamka na karku i przy odbycie.

Jaka jest cena rasowego psa?

Za szczeniaka z rodowodem przeważnie trzeba zapłacić od 2000 do 4000 zł. Zarówno berneński pies pasterski, jak i owczarek szetlandzki mieszczą się w tych granicach. Cena mastifa angielskiego jest podobna, ale tak naprawdę na ostateczną kwotę za rasowego pieska wpływa kilka czynników. Szczeniak jest droższy, jeśli wpasowuje się we wzorzec rasy i jest po wybitnym psie, a jego rodzice mają wysokie osiągnięcia na wystawach. Znaczenie ma także renoma hodowli oraz to, czy dana rasa psa jest łatwo dostępna w kraju. Cena nie powinna być mniejsza niż 1500 zł. Szczeniak sprzedawany za ok. 500 zł zazwyczaj pochodzi z pseudohodowli i obarczony jest różnymi chorobami.