Owczarek kaukaski – historia i charakterystyka rasy

Pochodzenie i przeznaczenie rasy

Korzeni rasy należy doszukiwać się na obszarze od masywu górskiego Kaukazu w kierunku południa Rosji. Bytująca tam ludność trudniła się m.in. wypasem bydła i owiec. Towarzyszące ludziom psy były wykorzystywane do pilnowania stad oraz obejść gospodarskich przed drapieżnikami. Przypuszcza się, że jednym z przodków kaukaza był mastif tybetański. Zarówno selekcja naturalna, jak i celowy dobór hodowlany, mający na celu utrwalenie nawyku stróżowania, przyczyniły się do powstania pogłowia, składającego się z potężnych, obficie owłosionych psów. Pierwsze wzmianki o nich pochodzą z czasów władcy Armenii, Tigrana II, panującego w I wieku p.n.e., który wykorzystywał te psy w swojej armii.

Profesjonalną, planową hodowlę kaukaza zapoczątkowano w Związku Radzieckim w latach 20. XX wieku. Do hodowli dobierano osobniki największe, najsilniejsze i najodważniejsze, a także o najobfitszym owłosieniu, które dopełniało kompletu cech, umożliwiających przetrwanie psa nawet w najtrudniejszych warunkach i okolicznościach.

Poza granice ZSRR owczarki kaukaskie trafiły dopiero w 1964 roku – do ówczesnej Niemieckiej Republiki Demokratycznej, zależnej od władz w Moskwie. Natomiast wzorzec rasy został ustalony i zgłoszony do FCI w 1984 roku przez kynologów… holenderskich, zaś w tym samym czasie psy z terytorium NRD zaczęły trafiać także do Niemiec Zachodnich, Czechosłowacji, Francji i Włoch. Nieco wcześniej, bo na przełomie lat 70. i 80. XX wieku, pierwsze kaukazy z NRD przybyły do Polski. Są u nas hodowane, choć nie należą obecnie do ras popularnych.

Opis wyglądu, wymiary i waga owczarka kaukaskiego

Owczarek kaukaski jest bardzo dużym psem o harmonijnej budowie, mocnej kości, silnie umięśnionym, ale z zachowaniem proporcji. Jest to rasa, u której silnie wyrażony jest dymorfizm płciowy – pies jest dużo potężniejszy i zdecydowanie samczy w wyrazie, ma większą głowę, silnie zaznaczony kłąb oraz obfitsze owłosienie niż suka, zwłaszcza kryzę. Oczy kaukaza są owalne, niezbyt duże, szeroko i skośnie osadzone, o tęczówkach orzechowych do ciemnobrązowych. Nos pożądany czarny, ale nie obowiązkowo. Nie może być błękitny ani czekoladowy.

Kaukaz ma szatę dwuwarstwową. Włos okrywowy jest prosty, gruby i odstający, podszerstek miękki i gęsty (por. husky syberyjski). Długość włosa w obu warstwach powinna wynosić minimum 5 cm. Na uszach, dookoła szyi (kryza), na tylnych stronach ud (portki) i na ogonie – włos dłuższy, na głowie i przednich łapach – krótki i bardzo gęsty. Pies nie może być krótkowłosy. Umaszczenie dowolne jednolite lub łaciate (biały w ciemniejsze łaty) z wyłączeniem czarnego jednolitego lub w jakimkolwiek zestawieniu, rozjaśnionego czarnego, błękitnego lub czekoladowego – a więc są ograniczenia, inaczej niż ma husky syberyjski, u którego wszelkie kolory są dozwolone.

Wzrost kaukaza – psa w kłębie minimalny 68 cm, pożądany 72-75 cm. Suki – odpowiednio 64 cm i 67-70 cm. Pies waży minimum 50 kg, suka – 45 kg. Dopuszcza się większy wzrost, o ile wszystkie wymiary zachowują właściwe proporcje. Zakłada się, że ważniejsza niż waga owczarka kaukaskiego jest harmonia jego budowy. A może zainteresuje cię także ten artykuł o owczarku środkowoazjatyckim?

Wśród wad dyskwalifikujących najważniejszymi są:

  • Agresja lub lękliwy charakter, nietypowe zachowanie
  • Wyraźne dysproporcje w budowie
  • Oczy różnobarwne lub innego koloru niż podane we wzorcu, np. zielone, niebieskie, porcelanowe
  • Cięty ogon
  • Inochód – stawianie kończyn nie naprzemiennie (lewa przednia – prawa tylna, prawa przednia – lewa tylna), a lewe – prawe, co powoduje kołysanie się psa na boki i uniemożliwia ocenę w ruchu
  • Czarne zabarwienie włosa w jakichkolwiek połączeniach, dopuszczalna jedynie maska
  • Zgryz inny niż nożycowy lub cęgowy
  • Brak typu płci lub niewyraźny typ u samca
  • Wzrost poniżej minimalnego
  • Nos błękitny lub czekoladowy
  • Umaszczenie czarne, błękitne i czekoladowe z podpalaniem lub bez.

Owczarek kaukaski – rozmiary a psychika i szkolenie

Usposobienie i opis predyspozycji kaukaza

Owczarek kaukaski jest bohaterem wielu mniej lub bardziej dziwnych opowieści. Negatywne opinie o tej rasie, głoszone przez osoby słabo w niej zorientowane sprawiły, że kaukaz został wpisany na listę psów agresywnych. Jest to pies o silnym instynkcie stróżowania, poczuciu własności i terytorialności, niechętnie podporządkowujący się człowiekowi. Spośród domowników uznaje jednego „przewodnika stada”, a resztę rodziny jak jego członków, ale jest wierny i oddany wszystkim w domu.

Pewność siebie kaukaza, świadomość własnej masy i siły sprawiają, że intruz nie ma szans wejść na posesję, której ten pies pilnuje. Zostanie z pewnością zaatakowany i może być niebezpieczny. Dlatego konieczne jest wyszkolenie go w kierunku posłuszeństwa. Nie układa się tej rasy w kierunku obrony, bowiem szkolenie to polega na pobudzaniu, co w tym wypadku jest zdecydowanie niewskazane, tak ze względu na usposobienie, jak i wagę ciała.

Będąc właścicielem owczarka kaukaskiego, który pilnuje posesji, nie należy jednak lekceważyć dobrego ogrodzenia, zabezpieczenia i zamknięcia bramy i furtki, jeżeli pies chodzi luzem po posesji. Nieproszony gość wprawdzie nie wejdzie, ale może zostać zaatakowany. Nie przepuści również obcemu zwierzęciu. Sprawia wrażenie, jakby miał leniwy, flegmatyczny charakter, ale uderzy po cichu, znienacka i zawsze „do skutku”. Można nie zamykać furtki i domu na klucz, ale ogrodzenie musi być szczelne i mocne.

Polecane karmy dla psów - sprawdź ceny!

Wychowanie, szkolenie, kwalifikacja do hodowli

Nie istnieje program szkolenia, który oduczyłby owczarka kaukaskiego samodzielnego działania w sytuacji, którą on uzna za podstawę do interwencji. Niemniej, szkolenie psa jest konieczne. Już małego szczeniaka trzeba uczyć posłuszeństwa, na zasadzie zabawy i pieszczot, ale konsekwentnie. Poza tym wczesna socjalizacja rozbudza więź pomiędzy psem a opiekunem. Jest to ważne, bowiem umiejętne wpojenie zasad podległości psa zminimalizuje ryzyko np. skakania na opiekuna na przywitanie, kiedy waga owczarka kaukaskiego będzie już duża – dorosły pies waży minimum 50 kg.

Pies rasy owczarek kaukaski na białym tle oraz prawidłowa waga owczarka kaukaskiego
Prawidłowa waga owczarka kaukaskiego, w tym dorosłego psa i szczeniaka

Układanie kaukaza nie jest łatwe i z pewnością nie nadaje się on na pierwszego psa. Choć w nazwie ma „owczarek”, to jednak niewiele ma wspólnego z takimi rasami jak np. owczarek szkocki długowłosy, biały owczarek szwajcarski czy czarny owczarek belgijski groenendael, które dają się układać „jak plastelina”. Szczeniaka trzeba traktować łagodnie, ale konsekwentnie. Jest to pies pojętny i pozytywna motywacja, nagradzanie za dobrze wykonane polecenie z pewnością dadzą pożądane efekty.

Podstawowe komendy to „siad”, „waruj”, „do mnie” i „zostań”, które każdy kaukaz powinien bezwzględnie opanować. Dorosły pies musi też chodzić na smyczy i w kagańcu, do noszenia którego trzeba go przyzwyczaić. Wychowanie na podbudowie socjalizacji jest też ważne, jeżeli kaukaz ma być osobnikiem hodowlanym. Oprócz ocen wystawowych wymagane są testy psychiczne oraz prześwietlenie w kierunku dysplazji stawów biodrowych – wynik A, B i C.

Owczarek kaukaski - kilka ważnych uwag

Owczarek kaukaski niekiedy nazywany jest przez laików „rosyjskim wilczurem”. Tymczasem nie jest to wilczur – żadna rasa uznana przez FCI nie ma w nazwie słowa „wilczur”. Nie jest też spokrewniony z wilkiem. Nie jest to też pies typowo pasterski, jak czarny owczarek belgijski groenendael czy owczarek szkocki długowłosy. Jest to rasa typowo stróżująca, a waga psa może dochodzić nawet do 70 i więcej kilogramów. Nie może być krótkowłosy.

Cena szczeniaka zależy od hodowli. Zawsze warto przeczytać opinie i zasięgnąć informacji, jaka jest jej charakterystyka – czy psy są trzymane w kojcach, czy w domu, czy mają dobry kontakt z człowiekiem, itp. Poza Polską cena może być wyższa, dochodzą też koszty przewozu, które zawsze pokrywa nabywca.

Ze względu na rozmiary i wagę kaukaz nie nadaje się do małego mieszkania. Odpowiedni będzie dla niego dom z ogrodem, dający psu możliwość długiego przebywania na powietrzu i wykazania się wrodzoną umiejętnością stróżowania.

ikona podziel się Przekaż dalej