Jak wychować psa? 5 praktycznych porad na wychowywanie szczeniaka

Początki, czyli zasady wychowania psa do czystości w domu

Wychowywanie szczeniaka w okresie kwarantanny

Szczenię traci odporność, jaką otrzymywało z mlekiem matki, dlatego trzeba je zaszczepić przeciwko chorobom zakaźnym. W tym czasie nie może ono wychodzić na dwór ze względu na zwiększone ryzyko zakażenia, a potrzeby fizjologiczne musi załatwiać na specjalnie przygotowany podkład.

Wydzielamy np. w przedpokoju miejsce, w którym umieszczamy niską kuwetę z podkładem. Kiedy szczeniak zaczyna się w charakterystyczny sposób kręcić, łapiemy go i zanosimy do kuwety, a po załatwieniu potrzeby chwalimy i głaszczemy. Malec powinien pojąć, o co chodzi, w ciągu kilku dni i sam zacząć biegać do kuwety.

Okres kwarantanny według kalendarza szczepień:

• Pierwsze szczepienie – wiek 8 tygodni
• Drugie szczepienie – wiek 11 tygodni
• Trzecie szczepienie – wiek 13-14 tygodni

Zwykle ostatnie szczepienie wykonuje się łącznie ze szczepieniem przeciwko wściekliźnie. Po około tygodniu od ostatniego szczepienia kończy się okres kwarantanny i można zacząć wyprowadzać pieska na spacery.

Wychowanie psa - nauka załatwiania potrzeb na spacerze

Tuż po zakończeniu kwarantanny u niemal każdego szczeniaka można zaobserwować ten sam schemat: poznawanie różnych atrakcji na trawniku czy w ogrodzie, „zapominanie” o zasadniczym celu spaceru, natomiast po powrocie do domu bieg do kuwety.

Metodą jest tu zabieranie ze sobą kuwety na spacer w początkowym okresie wychowania. Ustawia się ją na trawniku i po załatwieniu przez malca potrzeby chwali się go tak samo, jak w domu. Jest to dość żmudny okres, trwający od kilku tygodni nawet do kilku miesięcy, w zależności od rasy i percepcji psa. Mały pies maltańczyk będzie potrzebował więcej czasu niż większy labrador.

W trakcie nauki czystości zapewne będą się zdarzać „wpadki”, za co nie należy karcić, a udawać, że nic się nie stało. Zanurzanie psiego nosa w nieczystościach jest obrzydliwe i nieskuteczne; pies nie zrozumie, dlaczego tak został potraktowany. W procesie wychowania małego psa najważniejsza jest cierpliwość, choć także i konsekwencja.

Chodzenie na smyczy z psem – niezbędna umiejętność

Jak wychować psa, aby przywykł do smyczy

Wychowywanie szczeniaka do obroży i smyczy rozpoczyna się w okresie kwarantanny, kiedy nie wychodzi on jeszcze na zewnątrz. Najpierw zakładamy mu obrożę. Początkowo na minutę, codziennie wydłużając czas o kolejną minutę, za każdym razem na koniec nagradzając pieska smakołykiem.

Kiedy malec już będzie oswojony z obrożą, dopinamy do niej smycz. Trzymamy ją luźno, nie naciągając, i zachęcamy szczenię do chodzenia przy naszej lewej nodze. Kiedy uda mu się zrobić kilka kroków, podajemy smakołyk.

Ćwiczenie powtarzamy kilka razy. Ważne, aby jednorazowo nie ćwiczyć dłużej niż dziesięć minut. Po kilku godzinach powtarzamy najwyżej przez pięć minut. Zbyt długa jednorazowa porcja ćwiczeń szybko znudzi szczeniaka i nie osiągniemy zamierzonego celu.

Wychowanie psa - właściwa opieka nad szczeniakiem podczas spaceru

Jeżeli mieszkamy w mieście, nigdy nie zwalniamy psa ze smyczy. Tłumaczenie, że „on zawsze przyjdzie” jest nieuzasadnione. Należy pamiętać, że pies kieruje się instynktem. Wystarczy, że zauważy kota, ptaka, innego psa czy rowerzystę lub poczuje grzejącą się sukę i pobiegnie, niekiedy wprost pod koła samochodu.

Smycz przydaje się także, kiedy szczeniak ma ochotę podbiec do kogoś obcego, kto niekoniecznie musi lubić psy i ma do tego prawo. Również w czasie czy tuż po deszczu, kiedy np. maltańczyk biały po kąpieli może stać się brunatny po… kolejnej kąpieli w kałuży.

Mimo to pies powinien się wybiegać. Ale do tego trzeba znaleźć miejsce wolne od skupisk ludzkich i pojazdów. Niekiedy w tym celu trzeba udać się za miasto. Wymaga tego np. wychowywanie labradora, czy innej rasy myśliwskiej, potrzebującej ruchu.

Zasadą jest, że smyczy używamy wyłącznie do wyprowadzania na spacer. W żadnym wypadku nie używamy smyczy jako narzędzia kary. Smycz ma się kojarzyć z przyjemnością (spacerem), a nie z karą. Zresztą w ogóle nie stosuje się jakiejkolwiek przemocy fizycznej wobec psa, jest ona nieskuteczna i prawnie zabroniona. Sprawdź także ten artykuł z poradami, jak założyć szelki dla psa.

Jak wychować psa w aspekcie jedzenia, czyli tylko z jego miski

Od pierwszego dnia w domu szczeniak musi mieć dwie miski – na jedzenie i na wodę. Woda musi być cały czas dostępna, natomiast jedzenie podajemy z częstotliwością według wskazówek na opakowaniu lub rady lekarza weterynarii, zgodnie z wiekiem i wielkością psa. Niezjedzony do końca posiłek usuwamy. Pod tym względem wychowywanie szczeniaka jest takie samo niezależnie od rasy. Błędem jest ciągłe dosypywanie suchej karmy i pozostawianie jedzenia w misce przez cały dzień.

Większość psów lubi „żebrać” przy stole. Tymczasem już od małego psa należy uczyć, że to nie jest jedzenie dla niego. Nie należy zwracać uwagi na szczeniaka domagającego się kąska z naszego talerza i kategorycznie zapowiedzieć gościom, aby nie dokarmiali go przy stole.

Przestrzeganie godzin posiłków i sprzątanie miski po jedzeniu wytworzy u psa odruch Pawłowa – będzie przybiegał do kuchni już na dźwięk stawiania miski na blacie, kojarzony z nakładaniem jedzenia. Trzeba też szczeniaka przyzwyczaić do higieny po posiłku. Np. labrador jest często czarny, ale maltańczyk biały i do tego długowłosy, więc resztki jedzenia mogą posklejać sierść, a nawet psując się spowodować infekcję.