Przegrzanie a udar cieplny u psa

Choroby związane z upałami mogą mieć różne nasilenie! U ludzi są one klasyfikowane na podstawie dotkliwości na:

  • Stres cieplny -  rzadko rozpoznawany w weterynarii stan, który obejmuje odczuwany dyskomfort.
  • Skurcze cieplne- również rzadko rozpoznawane u pacjentów weterynaryjnych. Skurcze mięśni pojawiają się wtórnie do spadku poziomu sodu i wody.
  • Wyczerpanie cieplne – stan obejmujący osłabienie, omdlenia i niezdolność do kontynuowania pracy. Temperatura wewnętrzna ciała jest normalna lub nieznacznie podwyższona.
  • Udar cieplny – związany z dysfunkcją ośrodkowego układ nerwowy, hipowolemią i dysfunkcją komórkową. Temperatura wewnętrzna ciała jest podwyższona.

Udar cieplny u psa dzieli się na:

  • wysiłkowy,
  • niewysiłkowy (klasyczny/słoneczny).

Do przegrzania organizmu podczas wysiłkowego udaru cieplnego dochodzi na skutek ćwiczeń fizycznych. Niewysiłkowy udar cieplny wynika natomiast z ekspozycji na podwyższoną temperaturę otoczenia przy braku odpowiedniego chłodzenia organizmu. Idealnie można to zobrazować, gdy pies jest zamknięty w zaparkowanym samochodzie lub pozostawiony na podwórku bez cienia i wody. Co ważne, nawet w 23°C pozostawienie czworonoga na pół godziny może doprowadzić do udaru, gdyż temperatura w samochodzie osiąga nawet 43°C.

Do udaru cieplnego predysponowane wydają się być psy:

  • otyłe,
  • z gęstą lub długą sierścią,
  • ważące ponad 15 kg,
  • o złej kondycji ogólnej,
  • narażone na wysokie temperatury połączone z dużą wilgotnością.

Objawy udaru słonecznego u czworonogów

Udar cieplny jest zespołem objawów spowodowanym podwyższoną temperaturą głęboką ciała. U psów charakteryzuje się temperaturą wewnętrzną powyżej 41°C i przebiega z dysfunkcją ośrodkowego układu nerwowego.

U czworonogów, w normalnych warunkach środowiskowych, około 70% całkowitego ciepła ciała jest rozpraszane przez promieniowanie i konwekcję z powierzchni ciała. Wraz ze wzrostem temperatury otoczenia te dwa mechanizmy tracą na znaczeniu, a głównym sposobem utraty ciepła staje się parowanie, głównie poprzez dyszenie.

Skutki wzrostu temperatury wewnętrznej są widoczne we wszystkich obszarach organizmu zwierzęcia. Zmiany pojawiają się w układzie nerwowym, mięśniach, sercu, nerkach, czy śledzionie. Możesz podejrzewać udar cieplny u swojego psa, gdy zauważysz u niego:

  • nadmierne dyszenie,
  • ślinotok,
  • biegunkę (czasami krwawą),
  • wymioty,
  • przekrwione dziąsła.

Polecane karmy weterynaryjne dla kotów

Nieprawidłowości neurologiczne obecne u psów z udarem cieplnym to:

  • śpiączka (40%),
  • drgawki (35%) i otępienie (33%).
Pojenie psa wodą z butelki na spacerze, a także informacje, jak rozpoznać udar cieplny u psa, zapobieganie oraz pierwsza pomoc
Udar cieplny u psa, czyli jak rozpoznać, diagnoza, leczenie, pierwsza pomoc dla czworonoga

W łagodniejszych przypadkach możesz rozpoznać udar po pojawiającej się u pupila dezorientacji lub zmianie zachowania. Ekstremalna hipertermia (przegrzanie organizmu) prowadzi do wstrząsu. U nieleczonego zwierzęcia dochodzi do obrzęku mózgu, krwotoku oraz wieloogniskowej zakrzepicy naczyń. Sprawdź także ten artykuł z wyjaśnieniami powodów, dlaczego pies się trzęsie.

Co robić, gdy pies ma objawy udaru?

Wdrożenie leczenia powinno nastąpić tak szybko, jak to możliwe! Najlepiej zanim pacjent trafi do gabinetu weterynaryjnego! Prawidłowa pomoc przedlekarska znacznie poprawia rokowanie pacjenta. Postępowanie obejmuje:

  • Aktywne chłodzenie - najważniejszy element to leczenie oparte na doprowadzeniu do spadku temperatury czworonoga. Wykazano, że aktywnie chłodzone psy przed przybyciem do szpitala miały niższą śmiertelność (19%) niż psy, które nie zostały odpowiednio szybko schłodzone (49%). Celem takich czynności jest przywrócenie psu normalnej temperatury ciała, unikając dalszych uszkodzeń narządów. Skuteczna metoda chłodzenia to połączenie wentylatora dmuchającego powietrze w kierunku psa ze zwilżeniem jego sierści. Monitoruj w tym czasie temperaturę pupila co 5 minut, a gdy temperatura ciała osiągnie ok. 39,7°C, przerwać aktywne chłodzenie, by uniknąć hipotermii. Podczas pierwszej pomocy należy uważać na możliwy „szok termiczny” spowodowany np. zastosowaniem lodu. Unikaj używania go, gdyż może mieć inne negatywne skutki, jak uszkodzenie skóry.
  • Zapewnienie drożności dróg oddechowych i podanie tlenu – w niektórych przypadkach istnieje wskazanie do zaintubowania pacjenta lub podanie tlenu przez maskę.
  • Terapię płynami – leczenie może obejmować także podawane dożylne płyny, które są uważane za podstawę leczenia udaru cieplnego w gabinecie weterynaryjnym.

U psów z podejrzeniem udaru cieplnego należy ocenić stan organizmu i wykonać:

  • badanie moczu,
  • analizę biochemiczną krwi (w tym poziom elektrolitów, glukozy i mleczanów).
  • pełną morfologię z rozmazem krwi,
  • panel koagulacji, w tym czas protrombinowy (PT).

Rokowania są zależne od stanu pacjenta oraz szybkości reakcji opiekuna!

Pamiętaj, by wszystkie swoje wątpliwości konsultować z lekarzem weterynarii. Nawet niewielkie zmiany zachowania lub wyglądu Twojego pupila mogą oznaczać przegrzanie, cukrzycę, czy niedoczynność tarczycy u psa!

ikona podziel się Przekaż dalej