Jak leczyć zatwardzenie u psa? Oto 5 skutecznych sposobów

Przewód pokarmowy psów

Przewód pokarmowy psa jest stosunkowo prosty i krótki. Jego jelita mają długość od 2 do 7 metrów, gdy u świni długość przewodu pokarmowego wynosi około 27 metrów, a u krowy nawet 40 metrów. Jest to związane z ich przystosowaniem do trawienia głównie produktów pochodzenia zwierzęcego.

Pasaż treści pokarmowej przez przewód pokarmowy zajmuje u psa około 24 godzin. W tym czasie przebywa ona drogę od jamy ustnej do odbytnicy przez przełyk, żołądek i jelita cienkie. Na każdym etapie pokarm poddawany jest innym procesom trawiennym. W jamie ustnej dochodzi do rozkładu wielocukrów na dwucukry, w żołądku działa kwas solny i pepsyna odpowiedzialne za trawienie właściwe, a w jelicie grubym pozostała treść jest w dużej mierze odwadniana. Wchłanianie wody jest bowiem główną funkcją jelita grubego.

U szczeniaka występuje odruch defekacji podczas masażu brzucha, który suka wykonuje językiem, wylizując skórę brzucha i okolicy odbytu małego psa. Odchowując osierocone szczenięta, takie zadanie spoczywa na jego opiekunach. Należy masować brzuch pieska przed i po posiłku. Można do tego użyć np. gazika zwilżonego w ciepłej wodzie.

Biegunka u psa definiowana jest jako zwiększona ilość oddawanego kału połączona ze zmianą jego konsystencji i zwiększeniem częstotliwości wypróżnień. Może być ona konsekwencją błędów żywieniowych, obecności pasożytów, wirusów lub bakterii, a także stresu lub stosowanych leków. Podobne przyczyny ma zatwardzenie u psa, które wynika m.in. ze zmian w diecie lub czynników środowiskowych wpływających na psychikę czworonoga. O zaparciu mówi się, kiedy kał oddawany jest rzadko lub z trudnością, a sam stolec jest suchy i twardy. Konsystencja stolca jest związana z tym, iż odchody pozostają dłużej w obrębie jelita grubego. Aby w przyszłości uniknąć tego rodzaju problemów, sprawdź także ten artykuł z poradami, jak karmić psa.

Problemy z wypróżnianiem u psów

Przyczyny zaparcia u psa

Ruchy perystaltyczne jelit są odpowiedzialne ze przesuwanie mas kałowych. Są one naturalne po spożyciu posiłku i występują praktycznie przez cały dzień. Zmniejszenie częstotliwości tych fal skutkuje zaparciem.

Zatwardzenie u psa powodowane jest przez czynniki działające:

• wewnątrz światła jelita
• poza światłem jelita
• niezależnie od jelit

Niedrożność jelit spowodowana czynnikami znajdującymi się wewnątrz jelita jest najczęstsza. Przyczyną są zalegające w jelicie pozostałości pokarmu i niestrawionej materii takiej jak włosy czy kości. Problemem jest także zbyt mały pobór wody.

Poza światłem jelita lokalizować mogą się np. guzy nowotworowe, które uciskają na ściany jelit i zmniejszają ich światło utrudniając pasaż treści. Również powiększona prostata u samca utrudnia mu oddawanie stolca powodując, że jest on bardziej "wstążkowaty".

Zatwardzenie u psa może mieć także związek z jego psychiką. Ograniczone oddawanie kału wiąże się m.in. ze stresem, odczuwanym podczas defekacji bólem spowodowanym chorobami jelit albo brakiem sprzyjającego środowiska (np. brudny trawnik).

Zdarza się, że zaparcie związane jest ze stosowanymi przez psa lekami:

• leki moczopędne
• opioidy
• leki przeciwhistaminowe
• bromek potasu

U szczeniaka problem może wynikać z ich skłonności do zjadania nietypowych rzeczy jak np. papier lub ze zbyt małej podaży płynów. Winne mogą być także błędy dietetyczne i karma złej jakości. Bardzo istotna jest odpowiednia ilość błonnika w diecie.

Obstrukcja pojawia się w przypadku psów długowłosych, które podczas codziennej pielęgnacji połykają spore ilości sierści lub "po kościach", czyli spożyciu niezmielonych kości, które zalegają w obrębie przewodu pokarmowego. Na ten rodzaj pokarmu należy szczególnie uważać u psów starszych, u których perystaltyka nie jest już tak sprawna jak wcześniej.

Objawy zaparcia u psów

Oznaki, że pies nie może się wypróżnić, są łatwo zauważalne. Pies próbuje oddawać kał bez efektu, może przy tym wokalizować. Psu cierpiącemu na zaparcia trzeba pomóc. Inne objawy to letarg, anoreksja, wymioty, osowienie i dyskomfort związany z dotykaniem okolicy brzucha.

Obstrukcja i zalegający w jelitach kał może doprowadzić do rozwoju megacolon, czyli okrężnicy olbrzymiej. Ta jednostka chorobowa jest spowodowana rozciągnięciem ściany jelit i jej pogrubieniem. Zespół okrężnicy olbrzymiej najczęściej występuje u kotów, jednak możliwy jest również u psów, ludzi, koni i świń. Jest to najbardziej zaawansowana forma przewlekłego zaparcia.

Podczas diagnostyki lekarz przeprowadzi wywiad i zbada zwierzę. W badaniu palpacyjnym wyczuje duże ilości mas kałowych zalegających w obrębie jelit. Chcąc poszerzyć diagnostykę, wykona badanie USG lub zdjęcia RTG, które pozwolą na zobrazowanie mas kałowych zalegających w jelitach czworonoga.

Zatwardzenie u psa - leczenie

Domowe sposoby na zaparcia u psa

W warunkach domowych można podać psu czopek, który wcześniej przepisał lekarz weterynarii. Zawierają one w składzie np. dioktylosulfobursztynian sodu (zmiękczający środek przeczyszczający), glicerynę (smarujący środek przeczyszczający) i bisakodyl.

W internecie znajdują się sugestie, by wywołać przeczyszczenie, podając psu m.in. mleko. Zawsze należy jednak zasięgnąć porady lekarza weterynarii. O wiele lepiej podać psu specjalne suplementy diety dodawane do posiłków. Absorbują one wodę i doprowadzają do rozmiękczenia kału. Najlepszym rozwiązaniem jest błonnik, który trzeba podawać łącznie z dużą ilością wody.

U psów z tendencją do zaparć podawać można także probiotyki i prebiotyki, które mają za zadanie regulacje mikroflory jelit. Poprawi to przebieg procesów fermentacji i zapewni większą strawność pokarmu.