Jagdterrier (niemiecki terier myśliwski) – opis, charakter, porady

Charakterystyka rasy – jagdterrier

Rasa została wyhodowana w Niemczech. Hodowcy przykładali dużą wagę do predyspozycji łowieckich tego psa, ale także konkretnego umaszczenia. Po I wojnie światowej paru myśliwych i kynologów rozpoczęło pracę nad stworzeniem wymarzonej rasy. Wykorzystano w tym celu podpalane czarne foksteriery, staroangielskie teriery szorstkowłose oraz teriery walijskie. Rasę przedstawiono w 1927 roku, ale Międzynarodowa Federacja Kynologiczna (FCI) uznała ją dopiero w 1968 roku.

Niemiecki terier myśliwski nazywany jest też m.in.: German Hunting Terrier, Deutscher Jagdterrier. Według wzorca rasy przedstawiciele tej rasy osiągają wysokość w kłębie z przedziału 33-40 cm. Idealna waga suki to 7,5-8,5 kg, a samca 9-10 kg.

Ten pies ma sierść gęstą, szorstką i prostą albo ścisłą, gładką i krótką. Może mieć umaszczenie czarne, czekoladowe (ciemnobrązowe) lub przesiane (czarno-szare), ale zawsze z podpalaniem (znaczenia na kufie, nad oczami, na kończynach, wokół odbytu i na piersi).

Jagdterrier nie wymaga skomplikowanej pielęgnacji. Zazwyczaj jego szata czyści się sama, ale raz na jakiś czas warto go wyczesać. Jest to bardzo wytrzymały pies i może pracować w każdych warunkach atmosferycznych. Na ogół cieszy się dobrym zdrowiem. Jagdterrier ma wysoki próg bólu, dlatego po polowaniach i spacerach należy dokładnie oglądać psa, ponieważ ten mógł zostać ranny, ale nawet nie będzie tego odczuwać.

Jakie jest usposobienie jagdterriera?

Ma bardzo duże pokłady energii, którą najlepiej rozładowuje podczas polowań, ale też w czasie zabawy. Jednak ten pies nie nadaje się na kanapowca, ponieważ łowy odgrywają w jego życiu znaczącą rolę (właśnie z takim zamysłem został wyhodowany). Jest inteligentny, ale też uparty. Jego szkolenie może być kłopotliwe, jeśli opiekun nie zachowa konsekwencji i stanowczości.

Mocno przywiązuje się do swojego właściciela, ale nie musi mieszkać w domu razem z nim. Bardzo dobrze sprawdza się w roli stróża, bo nie ufa obcym i nie zawaha się obronić terenu przed intruzem. Ogród musi być dobrze zabezpieczony, ponieważ ten pies może z niego uciec i pognać za interesującym go tropem.

Jagdterrier bardzo dobrze tropi zwierzynę, ale to nie jedyna jego umiejętność. Jest to wszechstronny pies, ponieważ nie tylko dobrze aportuje, ale też odnajduje się w roli norowca i dzikarza. Nadaje się przy łowach na m.in. dziki, borsuki, jelenie, lisy, zające, ptactwo.

To bardzo głośny pies, zwłaszcza w czasie pracy. Nie jest polecany do mieszkania w bloku. Jego mocno rozwinięty instynkt myśliwski sprawia, że koty i inne małe zwierzęta domowe traktuje jak swoje ofiary. Jest dominujący i może nie dojść do porozumienia z innymi psami, ale w tym przypadku może pomóc wczesna socjalizacja. Ten pies nie jest polecany dla osób spokojnych, starszych i dla rodzin z małymi dziećmi. A może zainteresuje cię także ten artykuł na temat teriera irlandzkiego?

Hodowla a pseudohodowla rasowych psów jagdterrier – wymagania, opinie

Istotne jest to, gdzie przynależy hodowla. W naszym kraju obowiązuje ZKwP (Związek Kynologiczny w Polsce), ponieważ tylko on jest częścią FCI. Szczeniaki wydawane są do nowych domów, gdy mają 8 tygodni. Do tego czasu muszą być 1-2 razy zaszczepione, 2-3 razy odrobaczone i zaczipowane.

Pieski zza granicy muszą mieć szczepienie przeciwko wściekliźnie, a że można je wykonać, dopiero gdy mają 3 miesiące i potem trzeba odczekać 21 dni, to szczeniaki wydawane są później. W takim przypadku zazwyczaj nie można pojechać i sprawdzić warunków, więc warto poprosić hodowcę o więcej zdjęć, filmików i wideo rozmowę. Pseudohodowla psów na pierwszy rzut oka może wydawać się normalna, więc niezależnie od tego, jaka rasa psa cię interesuje, sprawdź opinie o hodowli.

Chorkie to krzyżówka yorkshire terriera i chihuahua, a mini goldendoodle to połączenie pudla i golden retrievera. Istnieją jeszcze inne psie hybrydy, jednak wszystkie te rasy nie są uznane przez FCI. Niektórzy uważają je za kundelki i nie popierają takiego rozmnażania, zwłaszcza że hodowcy nie muszę przestrzegać żadnych zasad (takie rasy nie mają wzorca i nikt ich nie nadzoruje).