Hodowla rasowych kotów

Co warto wiedzieć o hodowlach?

Hodowle przynależą do World Cat Congress. WCC to międzynarodowa federacja, która odpowiada za zrzeszenie organizacji felinologicznych. Na tę chwilę jest ich 9, ale w Polsce najważniejsze są tylko 3. Są to: FIFe, WCF oraz TICA. FIFe to skrót od Federation Internationale Féline. Ta organizacja zrzesza hodowców z 41 krajów i jest najczęściej wybierana przez hodowców. Polskim członkiem FIFe jest Polska Federacja Felinologiczna Felis Polonia (FPL). Znajduje się tutaj 10 klubów ras oraz 19 stowarzyszeń.

Stowarzyszenia zrzeszone w Felis Polonia (Polska) to m.in.:

  • Cat Club Wrocław we Wrocławiu
  • SMK Żory w Żorach
  • SMK CC Rybnik w Rybniku
  • Elitarny Klub Kota Rasowego w Warszawie
  • SMK Jedynka w Warszawie
  • Felis Posnania w Poznaniu
  • Krakowski Klub Felinologiczny w Krakowie
  • Cat Club Amber w Sopocie

Jest to bardzo istotny wyznacznik przy wyborze hodowli. Te, które należą do tych stowarzyszeń lub klubów ras, muszą przestrzegać różnych przepisów mających na celu dobro kotów. Przykładowo: kotka nie może być rozmnażana więcej niż 3 razy w ciągu 2 lat. Każdy kolejny miot, który będzie przekraczał dozwolony limit, musi być wcześniej zatwierdzony przez lekarza weterynarii i/lub Członka FIFe (należy uzyskać pisemną zgodę). Również koszt rodowodów (za które płaci hodowca) jest znacznie większy niż zazwyczaj. Regulamin Hodowli i Rejestracji Kotów FIFe jest ogólnodostępny, więc każdy zainteresowany może się z nim zaznajomić.

Sprzedaż kociąt podczas wystawy jest zabroniona. Jednak jest to dobre miejsce na rozeznanie się i umówienie się z hodowcami. Odwiedzając hodowle, weryfikuje się nie tylko zachowanie kota, który podczas wystawy mógł być zestresowany (kocięta, która mogą brać udział w wystawie, muszą mieć skończone 4 miesiące), ale również miejsce, w jakim są trzymane. Warunki, w jakich się wychowują, mają duży wpływ na koty. Choć charakter rasowych kotów jest z góry określony, jeżeli będą źle traktowane, może odbiegać od wzorca rasy.

Najczęściej hodowcy wystawiają kocięta na sprzedaż na fanapage na Facebooku, swoich stronach internetowych oraz w serwisach ogłoszeniowych (zwłaszcza olx.pl). Hodowle będące częścią FPL nie mogą sprzedawać kotów przez stronę Allegro.pl, ale te zrzeszone w WCF mogą. Korzystając z wyszukiwarki najbliższej hodowli, trzeba mieć na uwadze fakt, że liczba aktualnych miotów może być mała. Warto rozejrzeć się trochę dalej. W końcu wybiera się przyjaciela na jakieś 15 lat! Jeśli planujesz zakup rasowego pupila, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o hodowlach kotów.

Najlepsza hodowla maine coon

Maine coona bez problemu można dostać w Polsce. Jest bardzo dużo hodowli, które są tutaj prowadzone i nie sposób wymienić wszystkich. Każda hodowla maine coon może okazać się najlepsza. Najważniejsze jest dbanie o zdrowie zwierzaków, a odpowiedzialni hodowcy o tym wiedzą. Dlatego nie trzeba kierować się tylko tym, że jakaś hodowla jest na rynku od 20 lat, a jakaś od 5 lat, bo może się okazać, że obie dbają w ten sam sposób. Osoba, która zaczyna, często jest prowadzona przez hodowcę, od którego kupiła swojego kota i kontynuuje jego pracę u siebie.

Hodowle kotów tej rasy w Polsce to m.in.:

  • Kot w Butach*PL
  • Miły Zwierz*PL
  • Zerbinetta*PL
  • Kotoszop*PL
  • Orle Gniazdo*PL
  • Samotna Gwiazda*PL
  • ShaggyLand Cattery *PL
  • Neko-Do*PL
  • White Orchid*PL
  • ForestKing*PL
  • Tender*PL
  • Tiamanti*PL
  • Vikings Land*PL
  • Lorissima*PL
  • Alterhouse*PL
  • The Infernal*PL
  • Royal Claws*PL

Polecane karmy dla kotów - sprawdź je!

Chcąc mieć pewność, że hodowca jest odpowiedzialny, należy zwrócić uwagę na to, jak podchodzi do sprzedaży kociąt. Kot nie powinien opuścić hodowli wcześniej, niż gdy ukończy 12 tygodni. Często hodowcy przetrzymują kocięta nawet dłużej o 2-4 tygodnie, aby móc przeprowadzić zabieg kastracji i po nim oddać zwierzaka do nowego domu. W ten sposób hodowca ma pewność, że jego kot na pewno nie będzie dalej rozmnażany, a nowy właściciel nie musi martwić się o sam zabieg i późniejszą opiekę nad kotem.

Kociak, który trafia do nowego właściciela, powinien być dwa razy odrobaczony i dwa razy zaszczepiony, a także posiadać wszczepiony CHIP. Wszystko to powinno być udokumentowane w jego książęce zdrowia, które właściciel dostaje wraz z rodowodem. Zdarza się, że na rodowód trzeba trochę poczekać i hodowca wysyła go pocztą. Można się po niego zgłaszać, dopiero gdy kociak ma wszczepiony CHIP (ponieważ jego numer jest tam umieszczany), a przeważnie robi się to podczas pierwszego szczepienia. Późniejsze formalności nieco trwają, dlatego nie należy się obawiać, jeżeli od razu nie otrzyma się rodowodu. W takim przypadku warto obejrzeć rodowód rodziców kociaka i upewnić się, że jest w całości uzupełniony i zatwierdzony przez stowarzyszenie lub klub rasy.

Cena maine coon – ile kosztują kocięta?

Decydując się na rasowego kota, należy liczyć się z jego ceną. Zależy ona od renomy hodowli, osiągnięć rodziców kociaka na kocich wystawach oraz samego kota i tego, jak mocno wpasowuje się we wzorzec rasy. Czasami miot jest droższy dlatego, że któryś z rodziców jest po bardzo dobrym kocie lub rzadkiej linii.

Cena za maine coona mieści się w granicach 3000-4500 zł. Jest to sporo rozbieżność, ale wynika to z faktu, że hodowca, który zaczyna, może sprzedawać kociaki taniej. Z każdym kolejnym miotem cena rośnie. Cena 4500 zł przeważnie dotyczy już naprawdę wybitnych kociąt sprzedanych „na kolanko” (wykastrowanych). Koszt kota do dalszego rozmnażania może być odczuwalnie większy. Jest to kwestia 5500-7000 zł (aktualizacja cen: czerwiec 2021). Zwykle kotki są droższe od kocurów.

Kot rasy maine coon buszujący w trawie, a także polecana polska hodowla maine coon
Jaka jest najlepsza polska hodowla maine coon i co warto o nim wiedzieć

Każdy kociak z miotu otrzymuje rodowód, nawet ten, który nie do końca wpasowuje się we wzorzec rasy. Hodowca sam ocenia, czy kociak może być dalej rozmnażany, jednak jest jeden szczególny wymóg. Hodowlane kotki i kocury muszą przejść badanie na HCM (kardiomiopatia przerostowa). Osobniki, które mają wynik HCM/HCM nie mogą być rozmnażane, a koty z n/HCM mogą być łączone wyłącznie z kotami o wyniku n/n i to pod warunkiem, że kot ma naprawdę dobre cechy.

Co nieco o rasie maine coon

Charakter pluszowego misia

Maine coon przywiązuje się do właściciela i chodzi za nim krok w krok. Jeżeli ten przejdzie do drugiego pokoju, po chwili jego kot zrobi to samo. Musi towarzyszyć mu we wszystkim, co ten robi. Będzie wskakiwał pod pościel w czasie ścielenia łóżka oraz moczył łapy w wannie podczas kąpieli. Z racji tego, że maine coon zżywa się z człowiekiem, a nie miejscem, lepiej od innych kotów znosi przeprowadzkę.

Choć nie ma w tym kocie żadnej agresji, jeżeli jest w domu jakiś inny kot lub pies, maine coon będzie starać się wybić na samą górę w hierarchii stada. Ma dominujący charakter i zawsze próbuje podporządkować sobie resztę zwierząt. Jednak nie zdaje sobie sprawy ze swoich gabarytów i jest łagodny.

Kot ten lubi być w centrum uwagi. Uwielbia wizyty gości, ponieważ wtedy staje się główną atrakcją. Jest bardzo inteligentny i można to wyczuć. Wie, w jaki sposób się zachować, aby zainteresować sobą właściciela i innych. Rozumie też, kiedy nabroi, ponieważ zaraz przychodzi i głośno mruczy, jakby chciał przeprosić. Podpatruje również zachowanie właściciela i wystarczy raz mu pokazać, jak otwiera się drzwi przesuwne, a sam zacznie to robić. Nie warto zaniedbywać codziennej zabawy z nim, ponieważ może stać się osowiały lub na złość zacząć niszczyć różne rzeczy.

Kupują drapak najlepiej wybrać taki o średniej wielkości, ale z szerokimi półeczkami. Maine coon nie jest świadomy tego, że może wysoko skakać, dlatego nie wspina się na szafki, ale lubi obserwować otoczenie z wyższego miejsca. Szerokie półeczki z kolei pozwalają mu na to, aby wygodnie się rozłożyć. Drapak powinien sprawić, że maine coon zaniecha niszczenia mebli.

Wygląd groźnej bestii

Maine coony mają groźny wyraz pyszczka, który jednak nie odzwierciedla ich zachowania. Mocna broda, która jest dla nich charakterystyczna, sprawia wrażenie, jakby cały czas były wkurzone. Oznacza to jednak, że kot wpasowuje się we wzorzec rasy. Inne cechy maine coona to: długi ogon (co najmniej długości samego kota), rysie pędzelki na uszach oraz łapy mocno owłosione między placami. Kot ten ma miękki i gęsty włos okrywowy oraz podszerstek. Sierść jest dłuższa na szyi (tworząc tzw. kryzę), zadku (portki), brzuchu, grzbiecie i bokach ciała.

Te koty mają różne umaszczenia. Niedopuszczalne są tylko kolory takie jak: liliowy, płowy, czekoladowy i cynamonowy oraz maść z oznaczeniami typu syjamskiego (tzw. colorpoint). Maine coon może mieć sierść jednolitego koloru (niebieski, kremowy, czarny, rudy, biały), dwukolorową z białym (w wersji van, arlekin, bicolour lub z nieokreśloną ilością białego), a do tego pręgowaną tabby (klasycznie, tygrysio, cętkowany, ticked). Może być złoty, dymny lub srebrny. Kotki mogą być trzykolorowe (szylkretowe). MCO to zapis w kodzie EMS rasy maine coon według standardów FIFe.

Maine coony to olbrzymy. Kocury mogą osiągnąć wagę od 7 do 10 kg, a kotki mogą ważyć od 5 do 8 kg, ale nie jest to regułą. Zdarzają się osobniki mniejsze i większe. Niektóre kotki ważą 3,5 kg, a inne kocięta w wieku 6 miesięcy ważą już 5 kg. Rasa ta rozwija się do 3-4 roku życia. Nie należy na siłę utuczać tego kota. Choć jest to kot duży, zbyt wielka masa może być powodem różnych chorób. Po wyborze odpowiedzialnego hodowcy, który pomaga nowemu właścicielowi w problemach z kotem oraz przy wyborze odpowiedniej diety, należy dbać o regularne wizyty u weterynarza.

ikona podziel się Przekaż dalej