Gryfonik brabancki - opis, charakter, zdjęcia, wymagania, porady
Interesują cię ciekawe, rzadko spotykane rasy? Przykładem ras, o których w Polsce mało kto słyszał, jest gryfonik brabancki, alpejski gończy krótkonożny czy na przykład lwi piesek. Mało kto wie czym różni się gryfonik i gryfon. Prezentujemy ciekawą i rzadko spotykaną rasę, jaką jest gryfonik brabancki. Podajemy opis i przedstawiamy zdjęcia ras gryfoników, które się często mylą. Gryfonik brabancki, brabantczyk, to przemiły, towarzyski piesek. Warto się nim zainteresować, gdyż ten piesek miniaturka może być świetnym przyjacielem dla każdego.
Jeśli szukasz więcej porad i informacji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o psach rasowych.
Gryfonik i gryfon - co to za rasy?
Rasy gryfoników
Czym się różni gryfon i gryfonik? To wiedzą tylko znawcy tematu. Gryfon oznacza typ psa myśliwskiego wywodzącego się z Francji. Natomiast gryfonik to piesek miniaturka wyhodowany w Belgii. Istnieją 3 rasy gryfoników pochodzące z Belgii i zaklasyfikowane przez FCI w grupie 9 psów ozdobnych i do towarzystwa oraz w sekcji 3 psów belgijskich.
Sekcja belgijskich gryfoników obejmuje 3 rasy:
- gryfonik belgijski - pies szorstkowłosy czarny,
- gryfonik brukselski - pies szorstkowłosy rudy,
- gryfonik brabancki - pies krótkowłosy rudy lub czarny.
Kynolodzy spierają się, czy są to osobne rasy, czy też stanowią one odmiany jednej rasy. W miocie gryfoników mogą pojawić się szczeniaki każdej z tych 3 ras.
Pochodzenie gryfoników jest nie do końca ustalone. Przypuszcza się, że pochodzą one od pinczera stajennego. Hodowla tych piesków odbywała się głównie w wioskach, gdzie służyły one niezamożnym farmerom do tępienie szkodników, pilnowania stajni i obejścia. Dopiero w XIX wieku rasa ta zaczęła zdobywać uznanie jako piesek miniaturka dla dam z arystokracji. Wtedy też rozpoczęła się profesjonalna hodowla oraz poprawianie rasy drogą krzyżowania. Krzyżowanie ras jest jedną z metod uzyskać u psów pożądanych cech. Dla przykładu alpejski gończy krótkonożny powstał z krzyżówki psów gończych z jamnikiem. Gryfonik brabancki uzyskał krótkowłosą szatę w wyniku krzyżowania z mopsem.
Rasa gryfoników w Polsce
W Polsce rasa gryfonika jest prawie zupełnie nieznana. Jedynie gryfonik brukselski kojarzy się z uroczym pieskiem, który grał główną rolę w filmie “Lepiej być nie może”. Jednak nawet ten zabawny film nie rozsławił zanadto rasy gryfoników. W Polsce profesjonalne hodowle gryfoników zaczęły powstawać dopiero w XXI wieku, jednak jest ich mało, zaś na mioty trzeba czekać. W 2003 roku powstała hodowla Tamaam, zaś w 2007 roku Gryfonikowy świat. Można również wymienić takie prywatne hodowle jak Hell on wheels czy Gardengrif. Hodowle te prowadzą najczęściej wszystkie 3 rasy gryfoników.
Średnia cena szczeniąt gryfonika z rodowodem FCI wynosi około 3000 zł. Jednak cena lepszych okazów może być wyższa. Dla porównania lwi piesek czy rosyjski toy kosztuje średnio 4000 zł. Natomiast alpejski gończy krótkonożny kosztuje od 1500 do 3000 zł. Cena szczeniaków z rodowodem z profesjonalnej hodowli wynika konieczności ponoszenia wysokich kosztów zarówno opieki nad psami, jak i testów i opieki zdrowotnej. Niestety tak zwane psy bez rodowodu mogą pochodzić z pseudohodowli, gdzie psy są trzymane w skandalicznych warunkach, jako maszyny do rodzenia. Jeśli szukasz więcej inspiracji, sprawdź także ten artykuł z TOP 10 ciekawych ras psów.
Gryfonik brabancki - opis rasy
Opis gryfoników
Wszystkie gryfoniki to małe pieski. Ich wzrost nie przekracza 28 cm, zaś waga 6 kg. Właściwie poszczególne gryfoniki różnią się tylko szatą i umaszczeniem. Gryfonik belgijski i brukselski są to pieski szorstkowłose, z charakterystyczną bródką. Natomiast gryfonik brabancki jest krótkowłosy, co zawdzięcza genom mopsa.
Szata gryfonika brabanckiego jest krótka, lśniąca i przylegająca do ciała. Najczęściej spotykany brabantczyk jest rudy z czarną maską i czarnymi uszami. Jednak podobnie jak gryfonik belgijski, także gryfonik brabancki może być czarny lub czarny podpalany.
W odróżnieniu od rasy takiej jak lwi piesek, pielęgnacja gryfonika nie sprawia trudności. Sierść wystarczy od czasu do czasu wyszczotkować, aby zachowała połysk. Rasa ta linieje umiarkowanie. Gryfonik brabancki żyje około 15 lat i jest to rasa generalnie wytrzymała, zdrowa i długowieczna. Jednak gryfoniki nie są odporne na upały i zimno. Rasa ta nie może mieszkańc na zewnątrz.
Polecane karmy dla psów - sprawdź ceny!
Opis charakteru gryfonika brabanckiego - jaki charakter ma gryfonik brabancki
Brabantczyk tryska radością życia i pozytywnym nastawieniem. Jest to piesek niekłopotliwy, łatwy w utrzymaniu i bardzo przyjazny. Jako piesek skupiony na swoim panu i nastawiony na kontakt z człowiekiem, wymaga sporo uwagi, wspólnej zabawy i poświęcania mu czasu. Brabantczyk lubi uczestniczyć w życiu rodziny i źle znosi samotność. Nie jest to rasa dla osób, które dużo pracują i cały czas nie ma ich w domu. Gryfonik brabancki nie lubi zostawać długo sam w domu i może niszczyć.
Szkolenie małych piesków wymaga nauczenia szczeniaczka zasad panujących w domu. Zadaniem tych piesków jest tylko towarzyszenie człowiekowi, dlatego też szkolenie jest minimalne. Brabantczyk to inteligentny piesek, który szybko zrozumie czego się od niego oczekuje. Przyda się też konsekwencja, gdyż ten sprytny piesek nauczy się też jak wymigać się od wykonywania poleceń.
Dla kogo ta rasa
Brabantczyk to pies prawie dla każdego. Sprawdzi się dla początkujących, dla rodziny z dziećmi i dla osób starszych. Piesek ten nie wymaga dużo ruchu. Wystarczą mu 2 spacery dziennie. Lubi jednak zabawę z opiekunem i uczestniczenie w życiu rodziny, dlatego też będzie dobrym towarzyszem dla osób starszych, które mają dużo wolnego czasu.
Piesek ten jest nieśmiały wobec obcych. Warto go socjalizować od małego, aby nie stał się bojaźliwy. Z racji rozmiarów nie nadaje się na stróża. Jednak będzie to doskonały pies alarmujący, który powiadomi nas, gdy nie usłyszymy dzwonka do drzwi. Brabantczyk szczeka dużo, dlatego też może być hałaśliwy dla sąsiadów.
Gryfonik brabancki może mieszkać w mieście w blokach. Akceptuje koty i inne psy. Na spacerach gryfonik może bać się psów dużo większych od siebie. W ogrodzie może jednak łapać gryzonie. Gryfonik uwielbia zabawy z dziećmi, jeśli tylko te umieją szanować małego pieska i zostawić go w spokoju, gdy się zmęczy.