W
drugiej połowie XX wieku popularność tej rasy psa osiągnęła szczyt dzięki
popularnym filmom. Ten piękny, kremowy pies stał się najczęściej wybieranym
psem domowym i towarzyszącym. Zanim się zdecydujesz na szczeniaki tej rasy,
poznaj jej opis i zdjęcia. Podajemy ciekawe informacje o rasie i jej
charakterystyce. Dowiedz się, czy golden retriever będzie odpowiednim psem
towarzyszącym dla twojej rodziny i dzieci. Doradzimy jak ułożyć i jak
pielęgnować golden retrievera, aby stał się uroczym i nie kłopotliwym
towarzyszem.
Golden retriever - opis
rasy i zdjęcia
Informacje
o rasie golden retriever
Charakterystyka rasy golden retriever czyni go
idealnym psem rodzinnym i psem dla dzieci. Średnia wielkość psa sprawia, że
będzie się on czuł dobrze w mieszkaniu w bloku. Wymagania co do jego wychowania
i pielęgnacji nie są duże. Warto jednak wziąć pod uwagę, że jest to pies
aktywny, który wymaga długich spacerów i wybiegania się. Golden retriever żyje
około 12 - 14 lat.
Rasa ta powstała w XIX wieku, kiedy to
Brytyjczyk, sir Dudley Marjoribanks zakupił jedynego żółtego szczeniaka w
miocie czarnych Wavy-Coated-Retrieverów. Drogą krzyżówek i doboru, w ciągu 20
lat, wyhodował rasę, która idealnie nadaje się do przynoszenia myśliwemu
upolowanego ptactwa. Goldeny szczególnie dobrze radzą sobie przy polowaniach na
ptactwo wodne. Z uwagi na posłuszeństwo i miłe usposobienie psy te stały się
idealnymi psami towarzyszącymi dla rodzin z dziećmi.
Szczeniaki golden retriever kosztują około
tysiąca zł. Jednak cena szczeniąt rodowodowych ZKwP FCI osiąga około 3 - 4
tysiące zł. Niższa cena oznacza psa bez rodowodu lub z rodowodem
stowarzyszeniowym. Cena psa z rodowodem zależy od renomy hodowli i od przodków
szczeniaków. Często na rodowodowe szczeniaki trzeba się zapisywać, zanim się
urodzą.
Charakterystyka golden
retriever
Wygląd
- opis i zdjęcia
Złoty lub kremowy golden retriever to rasa psa
odznaczająca się wyjątkowo atrakcyjnym wyglądem. Charakteryzuje go jasne
umaszczenie w różnych odcieniach od intensywnej żółci po biel. Wśród odcieni
sierści znajdziemy złoty lub kremowy. Czy występuje golden retriever czarny? W
rasie tej występują dwie odmiany: angielska i amerykańska. Odmiana angielska ma
jasne umaszczenia jak kremowy czy złoty, zaś w odmianie amerykańskiej może
występować golden retriever kremowy, czekoladowy lub czarny. Kolor czarny lub
biały jest wynikiem krzyżówek.
Wielkość tego psa w kłębie to 51–56 cm u
samicy i 56–61 cm u samca. Rasa golden retriever odznacza się silną muskulaturą
i mocnymi kośćmi, dzięki czemu jest to pies bardzo aktywny fizycznie i silny.
Charakter
i usposobienie
Golden retriever idealnie sprawdza się jako
pies rodzinny, z uwagi na swoje łagodne usposobienie. Jest to rasa psa
wyjątkowo posłuszna i przyjazna dla człowieka. Psy tej rasy podlizują się
człowiekowi i cieszą się, gdy mogą wykonywać jego polecenia.
Z jednej strony jest to pies ufny, przyjazny,
spokojny i łagodny, z drugiej zaś ma usposobienie wesołe i rozbrykane. Dlatego
też idealnie nadaje się na towarzysza zabaw dla dzieci i bezpiecznego psa
rodzinnego w rodzinie, gdzie są dzieci.
Jest to rasa pozbawiona agresji. Ufny
charakter sprawia, że golden nie nadaje się na psa obronnego czy stróżującego.
Natomiast posłuszeństwo, instynkt łowiecki i chęć do pracy, nadaje mu idealny
charakter psa ratowniczego, tropiącego. Ta rasa psa jest często wykorzystywana
jako psy policyjne do poszukiwania zaginionych, czy też szukania narkotyków.
Charakter golden retrievera czyni go świetnym psem dla niewidomych i
niepełnosprawnych.
Wymagania
i choroby
Wymagania co do szkolenia nie są trudne.
Łagodny charakter tego psa sprawia, że są one wyjątkowo cierpliwe i długo
znoszą głaskanie i zabawy dzieci. Rasa ta nie wymaga korygowania skłonności do
dominowania czy agresji. Warto jednak wiedzieć, że golden retriever nie jest
zabawką dla dziecka. Nawet najbardziej cierpliwy pies na swoje granice. Dlatego
też nie wolno zostawiać psa samego z dziećmi, ani nie narażać na natręctwo
dorosłych.
Golden retrievery są posłuszne i spokojne. Nie
sprawią kłopotu, gdy mamy gości lub idziemy z psem w gości. Mogą również
towarzyszyć przy zakupach. Warto pamiętać, że charakter nawet najbardziej
łagodnego psa można zepsuć złym traktowaniem, na przykład biciem.
Warto zwrócić szczególną uwagę na wymagania
tej rasy co do aktywności fizycznej i umysłowej. Nie jest to pies odpowiedni
dla domatora. Rasa ta nie nadaje się również do trzymania w boksie. Golden
retriever wymaga spacerów, podczas których nie tylko może się wybiegać i bawić,
lecz także ma sposobność do rozwoju intelektualnego. Opiekun musi lubić zabawę
z psem i znaleźć czas na wspólne spacery połączone ze sportem i różnymi
rodzajami aktywności jak aportowanie, poszukiwanie przedmiotów. Golden uwielbia
również zabawę w wodzie.
Nawet jeśli pies nie będzie brał udziału w
wystawach, należy go codziennie szczotkować, szczotką z włosia oraz
grzebieniem, aby nie powstały kołtuny. Warto wiedzieć, że golden retriever dość
mocno linieje, szczególnie jeśli przebywa w mocno ogrzewanym mieszkaniu.
Linienie odbywa się dwa razy do roku. Częste szczotkowanie sprawi, że będzie
mniej sierści na dywanach czy tapicerce w mieszkaniu. Pielęgnacja golden
retrievera polega na sprawdzeniu uszu, czyszczeniu zębów oraz wycieraniu
wydzielin z okolicy oczu.
Choroby, na które cierpią golden retrievery,
wynikają z nieprawidłowego parowania tych psów przez hodowców pragnących szybko
zarobić. W wyniku tego rasa ta cierpi na takie choroby jak dysplazja stawu
biodrowego i łokciowego, epilepsja, zmętnienie soczewki oka, zanik rogówki. Aby
uzyskać jak najlepszego szczeniaka zbierz jak najbardziej dokładne informacje o
hodowli i przodkach psa.
Golden retriever to powszechnie znana i lubiana rasa, aczkolwiek szczyt
jej popularności przypadał na przełom XX i XXI wieków. Na wystawach psów
rasowych przez kilka lat z rzędu była to rasa najliczniej zgłaszana, niekiedy
trzeba było oceniać psy i suki na osobnych ringach. Wielu miłośników goldenów
założyło hodowle, z których najlepsze funkcjonują do dziś, a szczenięta stale
znajdują nabywców. Jest to bowiem rasa bardzo przyjacielska, zwłaszcza dla
dzieci, a także łatwa do wyszkolenia.
Skąd się wziął golden
retriever, opis psa
Rys historyczny rasy golden retriever
Z powstaniem rasy golden retriever
nieodłącznie kojarzy się nazwisko lorda Tweedmouth, Dudleya Marjoribanksa.
Według przekazów, w 1858 roku spędzał on lato w Brighton, u wybrzeża kanału La
Manche, gdzie w tym samym czasie gościł cyrk z Rosji. Prezentował on między
innymi pokazy psów o żółtawym umaszczeniu. Ich umiejętności tak urzekły
brytyjskiego arystokratę, że odkupił je od właściciela cyrku. Właśnie te psy
miały zapoczątkować hodowlę rasy golden retriever.
Legenda ta nie jest jednak do końca
wiarygodna. Otóż zachowany opis świadczy, że psy, zakupione przez lorda, były
owczarkami, a więc psami pasterskimi. Tymczasem golden retriever jest rasą
typowo myśliwską, specjalizującą się w aportowaniu, zwłaszcza z wody. Świadczy
o tym także nazwa rasy (ang. retrieve
– odzyskiwać, przynosić). Zatem bardziej prawdopodobną wydaje się być hipoteza,
że Tweedmouth dokonywał eksperymentów hodowlanych, wykorzystując własne duże i
małe psy myśliwskie. Jako myśliwy posiadał dość liczną psiarnię i być może
kojarzył różne psy bez sprecyzowanego konkretnego planu.
Pewne jest, że w ówczesnych czasach
w Anglii były modne psy myśliwskie o umaszczeniu czarnym, zaś lord gustował w
jasnych. Zakupił więc psa - krótkowłosego aportera o umaszczeniu żółtym, który
pokrył posiadane suki spaniela. Ich potomstwo następnie kojarzył z kolejnymi
żółtymi aporterami, jak również z seterami irlandzkimi o umaszczeniu
mahoniowym. Po wielu próbach w kolejnych pokoleniach uzyskał dość wyrównane
potomstwo o umaszczeniu żółtokremowym, które odznaczało się wybitnymi
zdolnościami aporterskimi. Z uwagi na dynamiczny rozwój broni palnej w tym
okresie, zapotrzebowanie na psy aportujące zaczęło gwałtownie rosnąć. Rozwinęła
się zatem również hodowla rasy myśliwskiej, silnej i odpornej na choroby,
której przedstawiciele zostali przodkami współczesnego golden retrievera.
Opis rasy golden retriever – wygląd zewnętrzny
Golden retriever to rasa psa,
którego wielkość jest więcej niż średnia. Sylwetka goldena jest masywna, ale
proporcjonalna, a ruch harmonijny. Wzrost w kłębie wynosi u psów 56-61 cm, u
suk 51-56 cm, a ciężar ciała od 25 do 35 kg. Głowa goldena jest stosunkowo
szeroka, przełom czołowo-nosowy (stop) dobrze zaznaczony. Szeroka klatka
piersiowa z rozbudowanym przedpiersiem, prosty grzbiet i stanowiący jego
przedłużenie ogon (osadzony równo z grzbietem). Szata (sierść) goldena jest
długa i lśniąca, prosta lub lekko falująca, z „piórami” z włosa okrywowego.
Golden posiada gęsty, wodoodporny podszerstek.
Umaszczenie goldena europejskiego
(wzorzec FCI) może być w dowolnym odcieniu złotego lub kremowego. W Polsce
najpopularniejszy jest kolor kremowy (ecru) i złoty. Umaszczenie nie może być
ani czerwone, ani mahoniowe. Dopuszczalne jest małe białe znaczenie na
przedpiersiu, aczkolwiek cały biały golden retriever nie jest dopuszczany do
wystaw i hodowli. Najwyżej ceniony na wystawach jest jednolity kolor na całym
ciele – złoty, kremowy lub jasnopłowy. Bardzo jasny pies nie jest to biały
golden retriever, jest on bardzo jasny kremowy. Łatwo to sprawdzić, porównując
zdjęcia bardzo jasnego goldena i białego psa innej rasy (samoyed). W hodowli
Osobnik kremowy może być kojarzony ze złotym bądź płowym.
We wszystkich odcieniach
kolorystycznych (kremowy, złoty, jasnopłowy) oczy goldena muszą być
ciemnobrązowe, a nos czarny. Zimą nos może być nieco rozjaśniony, ale nie
stanowi to wady, nie są natomiast dopuszczalne jasne punkty, świadczące o
niedopigmentowaniu. Musi być jednolicie czarny lub jednolicie rozjaśniony.
Golden retriever to rasa, u której
występuje wyraźny dymorfizm płciowy. Sylwetka suki jest na pierwszy rzut oka
delikatniejsza i lżejsza niż sylwetka psa. Dotyczy to zarówno goldenów zgodnych
ze standardem FCI, jak i ze standardem AKC (American Kennel Club). Amerykańskie
goldeny są nieco różne w typie od europejskich. Zasadniczą różnicę stanowi
kształt głowy – u amerykańskich psów jest ona węższa, a stop słabo zaznaczony.
Natomiast umaszczenie jest zdecydowanie ciemniejsze – w Ameryce popularniejszy
jest kolor złoty, podczas gdy w Europie przeważa kremowy. Kolor kremowy u
goldena po drugiej stronie Atlantyku świadczy, że został on sprowadzony z Europy.
Charakterystyka
goldena, usposobienie, informacje użytkowe i zdrowotne
Golden retriever - charakter, zachowanie i predyspozycje golden retrievera
Usposobienie golden retrievera jest
łagodne, bardzo przyjacielskie i zrównoważone. Rasa ta niezwykle silnie
przywiązuje się do opiekuna, niedobrze znosi rozłąkę i potrzebuje ciągłego
kontaktu z człowiekiem. Z tego względu nie nadaje się do hodowli kojcowej.
Uwielbia dzieci, dzięki czemu sprawdza się jako doskonały pies rodzinny. Golden
jest bardzo inteligentny, szybko i chętnie się uczy i jego szkolenie jest
zwykle przyjemnością.
Jest to rasa myśliwska i z tej
racji ma spore wymagania ruchowe. Konieczny jest jeden dłuższy spacer dziennie
połączony z wybieganiem się psa, a przy dobrej pogodzie – również z kąpielą w
jeziorze. Golden jest typowym aporterem z wody, więc uwielbia wodę i pływanie.
Jeżeli nie jest w rękach myśliwego, może z powodzeniem aportować z wody
zabawki. Lubi przypodobać się swojemu panu i chętnie wykona każde jego
polecenie. Ale uwaga: jest to rasa bardzo wrażliwa na ton i nie wolno na psa
krzyczeć, polecenia należy wydawać głosem spokojnym, choć stanowczym.
Silny instynkt aportowania
powoduje, że pies może podczas spaceru podejmować z ziemi różne „skarby”, np.
resztki jedzenia, martwego ptaka, wyrzuconą kość. Jest to bardzo niebezpieczne,
gdyż zjedzenie czegokolwiek bez kontroli może skoczyć się nawet tragicznie, w
najlepszym przypadku konsekwencjami pokarmowymi. Z tego względu wskazane jest
wyprowadzanie goldena w kagańcu, dopóki nie oduczymy go podnoszenia z ziemi
niepożądanych „aportów”.
Łagodne usposobienie, inteligencja
i szybkie przyswajanie umiejętności zadecydowały, że golden retriever to rasa
najczęściej wykorzystywana do szkoleń dla potrzeb osób niepełnosprawnych (np.
jako przewodnik niewidomych, autystycznych), w dogoterapii, jak również w
charakterze psów ratowniczych (poszukiwanie zasypanych w ruinach) oraz
wykrywających narkotyki np. na przejściach granicznych, lotniskach, itp.
Golden retriever - choroby, wady dziedziczne, informacje o
szczepieniach
Chcąc nabyć szczenię warto
sprawdzić, w jakim stowarzyszeniu zrzeszona jest wybrana przez nas hodowla
golden retrievera. Związek Kynologiczny w Polsce stawia w niektórych rasach
wymagania prześwietleń stawów biodrowych w kierunku dysplazji. Obowiązkiem tym
objęte są również wszystkie retrievery. Do wykonania zdjęcia uprawnieni są
lekarze weterynarii wyznaczeni przez Zarząd Główny ZKwP, oni też wykonują opis,
a wynik wpisywany jest do rodowodu psa w macierzystym oddziale. Prześwietlenie,
które ma na celu kwalifikację do hodowli, wykonuje się w wieku powyżej 15
miesięcy życia. Do hodowli dopuszczane są psy i suki z wynikiem A, B lub C,
przy czym osobnik z wynikiem C może zostać skojarzony jedynie z innym, mającym
wynik A lub B. Przed zakupem szczenięcia należy zażądać od hodowcy okazania
wyniku badań obojga rodziców miotu, z którego zamierzamy nabyć szczeniaka.
Dobra hodowla golden retrievera
zawsze, mimo że formalnie nie ma takiego obowiązku, przed pierwszym kryciem
wykonuje badanie psa (suki) w kierunku schorzenia dziedzicznego oczu –
postępującego zaniku siatkówki (PRA – Progressive
Retinal Atrophy). Defekt ten dziedziczony jest w sposób recesywny. Oznacza
to, że pies, który jest nim dotknięty, musiał go odziedziczyć od obojga
rodziców, którzy mogli sami być zdrowi, ale są jego nosicielami. W wielu
krajach członkowskich FCI istnieje obowiązek badań genetycznych psów na
obecność PRA i osobniki będące jego nosicielami nie są dopuszczane do hodowli.
U wszystkich większych ras psów
występuje większe ryzyko skrętu żołądka. Jest on bardzo niebezpieczny i
bezpośrednio zagrażający życiu. Wymaga natychmiastowej interwencji
chirurgicznej, bez której kończy się śmiercią psa. Profilaktyka polega na
podawaniu dziennej racji pokarmowej w kilku mniejszych porcjach i umożliwieniu
zwierzęciu odpoczynku przynajmniej przez godzinę po jedzeniu. Wielkość porcji
obliczamy, dzieląc dzienną dawkę przez liczbę posiłków. Pokarm nie może
zostawać w misce. Jeżeli pies nie zje wszystkiego w ciągu dziesięciu minut od
podania, miskę należy usunąć z jego pola widzenia. Stały dostęp pies musi mieć
jedynie do miski z wodą.
Szczepienia ochronne u szczeniaka
wykonuje się od 8. tygodnia życia. Cykl szczepień zaczyna się jeszcze w
hodowli. Hodowca wraz z metryką wydaje nowemu właścicielowi książeczkę zdrowia,
w której odnotowane są kolejne szczepienia. Przed każdym szczepieniem szczenię
powinno zostać odrobaczone, a informacje o odrobaczeniu również wpisywane są do
książeczki.
Golden retriever -
pielęgnacja, żywienie, informacje z zakresu użytkowości
Jak karmić golden retrievera i dbać o jego sierść
Golden retriever to rasa
niespecjalnie wymagająca żywieniowo. Można go karmić jedzeniem przygotowywanym
w domu, z dodatkiem suplementów mineralno-witaminowych (w porozumieniu z
lekarzem weterynarii), bądź gotową karmą renomowanego producenta. Nie należy
podawać karm gotowych z hipermarketów. Są one produkowane z najgorszej jakości
surowców, a ich skład bynajmniej nie odpowiada wszystkiemu, co jest napisane na
opakowaniu. Pamiętajmy, że niska cena jest wprost proporcjonalna do jakości
karmy. Karma renomowanej marki jest dobrze przyswajana, dobrze wpływa też na
skórę i sierść.
Wbrew powszechnie panującemu
stereotypowi, nie podajemy psu kości. Szczególnie niebezpieczne są kości
drobiowe i z dziczyzny, które rozpadają się na drzazgi, a te mogą spowodować
uszkodzenie przewodu pokarmowego. Nie podajemy również resztek z niezjedzonych
posiłków domowników – żołądek psa nie lubi przypraw, których w naturze
zwierzęta nie spożywają. Zamiast „ludzkich” smakołyków lepiej kupić w sklepie
zoologicznym gryzaki, gdyż podawanie niektórych naszych przysmaków (np.
czekolady lub słodyczy na bazie ksylitolu) może doprowadzić do nieodwracalnego
uszkodzenia wątroby i śmierci psa.
Jeżeli nasz golden retriever jest jasny
kremowy, a chcemy, żeby nieco przyciemniał, można mu podawać karoten, najlepiej
w formie naturalnej, np. surowej marchewki, ale uwaga: wyłącznie psom dorosłym.
Surowe warzywa mogą zaczopować przewód pokarmowy szczenięcia.
Golden retriever to rasa na ogół
zdrowa, odporna na choroby i warunki atmosferyczne. Trzeba jednak o psa
odpowiednio zadbać. W trakcie wzrostu nie może być on zbytnio forsowany, nie
wolno go również utuczyć. Konieczna jest też pielęgnacja szaty. Sierść goldena
jest dwuwarstwowa (włos okrywowy i podszerstek). Goldeny dość obficie linieją i
niezbędne jest ich staranne szczotkowanie przynajmniej dwa razy w tygodniu, a w
okresach, kiedy sierść wychodzi kępami – codziennie. Jeżeli pies sam nie ściera
pazurów, należy je skracać gilotynką. Jeżeli nie mamy wprawy, lepiej powierzyć
ten zabieg lekarzowi weterynarii lub doświadczonemu hodowcy. Gdyż za krótkie
przycięcie może spowodować uszkodzenie naczyń i obfite krwawienie. Natomiast
samodzielnie można wycinać za pomocą małych nożyczek sierść spomiędzy poduszek
i trzeba to robić, ponieważ zaschnięte na włosach błoto może pokaleczyć łapę.
Kąpiel dla goldena wskazana jest
jedynie w warunkach naturalnych, najlepiej w stojącym akwenie. W domu kąpiemy
psa jedynie wówczas, kiedy „uperfumuje” sierść w nieczystościach i jego złoty
lub kremowy kolor stanie się brunatny. Zbyt częste kąpiele, nawet w najlepszych
szamponach, nie są zalecane, aby nie zaburzyć pH skóry. Również nie zaleca się
kąpać psa w przeddzień wystawy, bowiem sierść tuż po kąpieli matowieje i nie
zdąży odzyskać połysku. Po każdej kąpieli (w jeziorze bądź w wannie) konieczne
jest osuszenie wnętrza uszu psa. Są one zwisające i zasłaniają kanał uszny, w
którym ciepło i wilgoć sprzyjają rozwojowi grzybicy, a ta jest trudna do
zwalczenia.
Charakterystyka użytkowa goldena – ważne informacje
Golden retriever jest aporterem.
Jego zadaniem jest podjęcie i przyniesienie myśliwemu zestrzałka, zarówno z
lądu, jak i z wody. Charakter goldena, jego opanowanie i spokój na stanowisku
sprzyjają koncentracji. Posiada on przy tym naturalną umiejętność poszukiwania
i aportowania najkrótszą możliwą drogą, odznacza się dobrym wiatrem,
wytrwałością i zdolnością zapamiętania miejsca upadku zestrzałka (marking).
Zanim jednak golden retriever trafi
do łowiska, musi odbyć szkolenie z zakresu posłuszeństwa i wykazać się właściwą
reakcją na strzał. Ostrzelanie rozpoczyna szkolenie łowieckie, a psy, które
wykazują lękliwość, nie mogą pracować z myśliwym, za to doskonale spełnią się
wyłącznie jako psy rodzinne.
Golden retriever to rasa objęta
obowiązkiem pracy. Oznacza to, że pies, który pretenduje do tytułu Międzynarodowego
Championa Piękności, musi, poza odpowiednimi wnioskami z wystaw
międzynarodowych, zaliczyć ocenę pracy łowieckiej. Odbywa się to podczas imprez
organizowanych pod egidą Komisji Kynologicznej Polskiego Związku Łowieckiego we
współpracy ze Związkiem Kynologicznym w Polsce. Właściciel psa nie musi być
członkiem PZŁ ani myśliwym. Do uzyskania tytułu championa krajowego nie jest
wymagana ocena pracy.
Zalety rasy - dla kogo golden retriever
oraz cena
Główne zalety goldena:
- Życzliwość, przyjacielskie nastawienie –
zwłaszcza wobec dzieci
-
Pozytywna reakcja na małe zwierzęta w domu –
koty, króliki, inne psy
- Może mieszkać w bloku, jest nieszczekliwy
-
Łatwość w ułożeniu
-
Odporność na choroby
- Lubi bliskość człowieka
Na co trzeba uważać:
- Na przekarmienie, golden bywa żarłokiem i ma
skłonności do tycia
-
Gubi sierść – niestety obficie, kremowy włos
będzie widać na ciemnych obiciach mebli
-
Nie nadaje się na stróża – jest życzliwy nawet
dla intruzów
-
Ma skłonności do dysplazji stawów biodrowych,
zdarzają się choroby oczu.
Cena szczenięcia zależy od wielu
czynników, m.in. pochodzenia, osiągnięć rodziców, renomy hodowli, płci, wieku
(małe szczenięta są tańsze od starszych, po wymianie uzębienia), umaszczenia
(sierść złota, płowa, kremowa). Cena jest ustalana indywidualnie przez hodowcę,
nie ma jednolitego cennika ani tej, ani żadnej innej rasy.