Duży czy mały pies? Koszty utrzymania

Każda duża i mała rasa posiada swoje indywidualne predyspozycje oraz wymagania. Jest to jedna z pierwszych kwestii, które warto wziąć pod uwagę podczas dokonywania wyboru. W wielu przypadkach mamy też na względzie koszty utrzymania.

Zarówno mały pies żyjący w mieszkaniu, jak i duży pupil na podwórku wymagają regularnych wizyt weterynaryjnych. Koszt szczepień, konsultacji i badań na ogół jest niższy w przypadku psów o niewielkich rozmiarach. Duża masa psa to także konieczność zakupu większych, bardziej wytrzymałych zabawek oraz przestronnego legowiska do domu. Im większe akcesoria dla psa, tym wyższa cena ich zakupu.

Kolejnym, regularnym wydatkiem okazuje się wyżywienie naszego towarzysza. Duża rasa wymaga znacznie większej ilości pokarmu. Wszystko to sprawia, że żyjący w mieszkaniu, mały piesek o wadze kilku kilogramów będzie tańszy w utrzymaniu niż duży owczarek kaukaski na podwórku.

Duży czy mały pies w mieszkaniu? Wymagania dotyczące aktywności i przestrzeni życiowej

Zarówno mały szczeniak, jak i dorosły pies nie wymagają dużej przestrzeni. Świetnie odnajdą się w mieszkaniu, o ile zapewnimy im odpowiednią dawkę aktywności. Wbrew pozorom nawet niewielki metraż w mieszkaniu nie jest przeszkodą, jeśli posiadaczem psa jest osoba aktywna i dysponująca większą ilością wolnego czasu.

Zarówno duży, jak i mały pies mogą samotnie biegać na podwórku, jednak nie jest to wystarczające dla ich prawidłowego funkcjonowania. Każdy pies lub suka wymagają regularnych spacerów o odpowiedniej intensywności. Dotyczy to każdego psa, bez względu na wielkość i rasę. Podczas spacerów pies ma okazje do poznawania nowych towarzyszy, węszenia, poznawania nowych miejsc i radosnej eksploracji nowych terenów.

Duża potrzeba aktywności (np. u takich ras jak syberian husky) musi być odpowiednio spożytkowana. Dlatego przed wyborem szczeniaka, warto pomyśleć o jego potrzebach. Jest to jedna z kluczowych kwestii odpowiedzialnego wyboru pupila.

Pies idealny do sportu lub obrony

Dorosły, duży pies lub suczka na ogół wzbudzają respekt samą swoją posturą. Trudno powiedzieć to o niewielkich yorkach czy miniaturowych chihuahua. Duży, dorosły pies na ogół okazuje się bardziej zrównoważony. Odpowiednio szkolony, nie będzie prowokował konfliktów na spacerach. Mniejsza rasa to jednocześnie większa żywiołowość, a często również głośne usposobienie. Oczywiście nie jest to regułą, a zachowanie pupila będzie w dużym stopniu uzależnione od socjalizacji z otoczeniem, a także od przemyślanego szkolenia.

Duży pies na wycieczce w góry, a także informacje, czy duży, czy mały pies sprawdzi się lepiej
I duży pies i mały pies może być najlepszym przyjacielem, ale jego wielkość i rasę trzeba dobrać do swojego stylu życia

Duża rasa psa będzie idealna do wielu sportów posłuszeństwa. Psy o większych rozmiarach możemy też wybrać do pełnienia określonych funkcji (np. pies stróżujący, pies przewodnik itp.). Mały piesek lub suka idealnie sprawdzą się w mieszkaniu lub do domu, w którym mieszkają mniej aktywne fizycznie osoby. A może zainteresuje się także ten artykuł z poradami, jak nauczyć psa chodzenia na smyczy.

Polecane karmy dla psów - sprawdź ceny!

Duży czy mały pies? Długość życia

Dorosły pies lub suka mogą przeżyć kilka lub kilkanaście lat. Średnia długość życia jest jedną z kwestii, którą często bierzemy pod uwagę przy wyborze wielkości pupila. Niestety duża rasa psa na ogół wiąże się z krótszym życiem. Psy molosowate żyją średnio do 10 lat, a im większa jest dana rasa, tym mniejsza, średnia długość życia.

Mała i miniaturowa rasa to jednocześnie duża żywotność. Niektóre osobniki ras miniaturowych dożywają nawet 18 lat, co nie jest możliwe w przypadku psów o bardzo dużej masie ciała. Dlatego chcąc wybrać towarzysza do domu na długie lata, warto wziąć pod uwagę uwarunkowania danej rasy i jej rozmiar.

Zauważmy także, że niektóre rasy posiadają pewne obciążenia genetyczne, które znacząco wpływają na średnią długość życia. Dobrym przykładem jest cavalier king charles spaniel. Jest to niewielka, wyjątkowo urocza rasa, która idealnie odnajduje się zarówno w mieszkaniu, jak i w domu. Niestety cavaliery często cierpią na niedomykalność zastawki mitralnej. Jest to ciążka choroba serca, sprawiająca, że średnia długość życia dorosłych psów wynosi 9 do 14 lat.

Dorosły pies ze schroniska czy szczeniak z hodowli?

Duży czy mały pies? Każda opcja niesie za sobą pewne zalety, ale i trudności, które warto dobrze przemyśleć. Ostatnią kwestią jest źródło nabycia pupila. Możemy wybrać szczeniaka z hodowli, jak i uroczego pieska ze schroniska. Obydwa rozwiązania posiadają swoich zwolenników. Rasowy piesek lub suka będą idealnym wyborem dla osób, które oczekują od psa konkretnych predyspozycji (np. idealnego kandydata do sportu). Młody, pochodzący z dobrej hodowli szczeniak będzie odpowiednio socjalizowany, co ułatwi dalsze szkolenie. Wybór konkretnej rasy pozwoli nam też na określenie, jak duży będzie pupil w wieku dorosłym.

Drugie rozwiązanie to pies ze schroniska. W polskich schroniskach znajdziemy zarówno szczeniaki, jak i dorosłe psy. Osoba, która zdecyduje się wybrać psa ze schroniska, daje pupilowi szanse na radosne, pełne przygód życie. Niestety dorosły pies lub suka ze schroniska mogą posiadać złe doświadczenia, co z kolei może pociągać za sobą pewne problemy z zachowaniem. Dlatego wybór czworonoga ze schroniska będzie dobrym rozwiązaniem dla osób, które zdają sobie sprawę z ewentualnych trudności i chcą otoczyć psa pełną empatii opieką. Nawet bardzo lękliwy pies ze schroniska może pokazać pełnie swoich możliwości, jeśli zaufa nowemu właścicielowi. Przy okazji odwdzięczy się ogromną miłością oraz przywiązaniem.

Lękliwy pies ze schroniska wymaga bardzo łagodnego traktowania. Należy pozostawić mu czas na oswojenie się z nową sytuacją i otoczeniem. Taki pupil nie powinien zostawać sam na podwórku. Znacznie lepszym rozwiązaniem będzie przyprowadzenie go do domu i zapewnienie wszystkich podstawowych potrzeb. Lękliwy pies ze schroniska nie będzie typem pupila, który natychmiast domaga się pieszczot i głaskania. Na ogół sytuacja jest całkowicie odwrotna. Psu należy zapewnić spokój, nie głaskać na siłę i nie zmuszać do kontaktu. Możemy nakłonić go do przyjścia przysmakiem lub łagodnym tonem. Lękliwy pies ze schroniska powinien też posiadać własny kącik. W wielu przypadkach świetnie sprawdza się klatka kenneloowa, która odpowiednio wprowadzona, daje pupilowi pełne poczucie bezpieczeństwa i schronienia.

Jeśli chcesz uzyskać więcej informacji na temat zwierzaków, zapoznaj się z innymi artykułami. Podpowiemy w nich między innymi, jak oswoić psa z kąpielą, omówimy najważniejsze wymagania psów oraz podpowiemy, jak prawidłowo pielęgnować szczekającego czworonoga. W pozostałych artykułach dowiesz się także, czy pies może mieszkać na podwórku, a także poznasz najważniejsze wymagania, jakie posiada lękliwy pies ze schroniska.

ikona podziel się Przekaż dalej