Dlaczego pies się trzęsie? 5 najczęstszych przyczyn drżenia ciała u psa

Dlaczego pies się trzęsie?

Najczęstsze przyczyny drżenia

Psy trzęsą się i drżą z różnych powodów od podniecenia i bólu, przez zmiany związane z wiekiem do nudności. Ustalenie, co oznacza taka reakcja organizmu wymaga dokładnego przeanalizowania sytuacji, w której wystąpił problem, czasu jego trwania oraz rasy psa. Czemu pies się trzęsie?

1. Z zimna – po pierwsze pies drży w związku z niską temperaturą. Rasy takie jak whippety, charty i chihuahua mają cienką sierść i zwykle nie mają wystarczającej ilości tkanki tłuszczowej, aby utrzymać ciepło podczas spadku temperatur. Dlatego, gdy wydaje ci się, że pies drży jakby mu było zimno, rozważ zakup ubranek dla psa.
2. Z bólu i stresu -starzejące się czworonogi mogą cierpieć na drżenie tylnych nóg. Drżenie może być także oznaką problemów, takich jak ból, dlatego zawsze warto zbadać psa. Dodatkowo w niekomfortowych dla czworonoga warunkach (np. gabinecie weterynaryjnym) znaczy, że pies odczuwa strach.
3. Zatrucia - toksyny mogą powodować drżenia u psów. Produkty, które mogą być trujące to: czekolada, nikotyna lub ksylitol. Niebezpieczne dla psa są także środki stosowane w ogrodach, jak metaldehyd. Spożycie tych substancji może powodować silne drżenie mięśni, wymioty oraz biegunkę. Dodatkowo pies szybko oddycha, ślini się, jest osowiały i zdezorientowany.
4. Drżenie małych psów - dla wielu bardzo małych psów jak york lub maltańczyk, drżenie jest elementem życia. Istnieje kilka teorii dotyczących tego,dlaczego tak się dzieje. Do tej pory żadna nie została jednak potwierdzona.
5. Nudności - psy mogą mieć mdłości z powodu choroby lokomocyjnej, leków lub spożycia nieprzeznaczonego dla nich jedzenia. Nudności pojawiają się także w trakcie chorób nerek lub wątroby. Pies trzęsie się zatem zanim zwymiotuje lub gdy odczuwa mdłości. Pies może być osowiały, mlaskać, ziewać lub się ślinić.

Choroby neurologiczne

Pies się trzęsie także w wyniku problemów neurologicznych. Padaczka oraz inne mniej popularne zaburzenia neurologiczne mogą powodować to, że pies szybko oddycha, drży, czy przez chwilę nie może chodzić.

Wśród chorób neurologicznych najpopularniejsza jest padaczka. Dotyka ona około 0,75% populacji. Jest to choroba, która przebiega z nawracającymi napadami drgawek, które wynikają z nieprawidłowej pracy mózgu. Drgawki różnią się jednak od drżenia. Pierwsze to mimowolne skurcze mięśni przebiegające najczęściej z utratą świadomości. Drugie polegają na rytmicznymi niekontolowanym poruszaniu fragmentami ciała. Chore na padaczkę psy mogą przewracać się na bok i wykonywać ruchy wiosłowania nogami. Leczenie obejmuje leki kontrolujące napady, takie jak fenobarbital lub bromek potasu.

W medycynie weterynaryjnej istnieje także pojęcie zespół uogólnionego drżenia (GTS) lub inaczej zespół drżenia reagującego na steroidy. Chorobę zauważono najpierw u małych i białych psów, takich jak maltańczyk i west highland white terier, ale zespół ten może wystąpić u psów dowolnej wielkości, rasy lub koloru. Objawy zwykle pojawiają się u młodych zwierząt w wieku od 9 miesiąca do 2 roku życia. Leczenie obejmuje kortykosteroidy, takie jak prednizon. Szczeniak prezentuje poprawę stanu już po kilku dniach od rozpoczęcia leczenia. Jeśli szukasz więcej porad, sprawdź także ten artykuł z informacjami, dlaczego pies nie chce jeść.

Co dzieje się w układzie nerwowym psa?

Lekarze weterynarii spotykają się z różnymi rodzajami tak zwanych ruchów mimowolnych. Należą do nich:

• drżenia,
• drgawki,
• mioklonie,
• miokimie,
• neuromiotonie.

Każdy z powyższych problemów może być opisany przez opiekuna jako dragwki lub „dziwne drżenia”. Ważne jest jednak ich zróżnicowanie. W tym celu lekarz często prosi o wykonanie nagrań niepokojących sytuacji.

Mioklonia to przykładowo krótkotrwałe skurcze mięśni (tak zwane zrywy mięśniowe). Psy nie tracą wtedy świadomości, ale problem może pojawiać się, gdy zwierzę śpi. Ta forma ruchów mimowolnych związana jest z ośrodkowym układem nerwowym i pojawia się podczas nosówki lub chorób zapalnych ośrodkowego układu nerwowego.

Napady drgawek objemujące całe ciało to napady Grand Mal. Są one łatwie do wykrycia, ale oprócz nich w trakcie przebiegu padaczki zdarzają się także napady zlokalizowane, takie jak drżenie twarzy lub nagłe wystąpienie pewnych czynności np. nietypowego szczekania.

Co zrobić, gdy pies się trzęsie?

Pierwsza pomoc - co można zrobić przed wizytą u weterynarza?

Sytuacja, gdy cały pies drży jest zawsze powodem do niepokoju! Zanim zaczniesz działać spróbuj ustalić, czy coś w otoczeniu powoduje u psa lęk, ból lub czy temperatura otoczenia może być dla niego zbyt niska. Być może pies trzęsie się z zimna lub stresu. Spróbuj wyeliminować potencjalne źródło problemu, by sprawdzić, czy drżenie ustąpi.

Następnym krokiem, który może poczynić właściciel przed konsultacją z lekarzem weterynarii jest zmierzenie temperatury. Obecność gorączki wymaga bowiem pomocy weterynaryjnej.

Kiedy udać się do gabinetu weterynaryjnego? Konsultacji wymagają sytuacje, gdy:

• drżenie trwa dłużej niż godzinę lub dwie,
• występują inne objawy np. pies nie chce jeść lub dyszy i sapie,
• podejrzewasz zatrucie.

W trakcie podejrzanego napadu bądź przy psie cały czas. Upewnij się, że leży w miejscu, w którym nie zrobi sobie dodatkowej krzywdy. Trzymaj go zatem z dala od schodów i amortyzuj jego głowę, aż zacznie odzyskiwać przytomność.

1. Podczas każdego rodzaju ruchów mimowolnych spróbuj monitorować czas napadu. Wiedza o tym, jak długo trwał jest istotnym elementem stawiania diagnozy.
2. Sfilmuj drżenia swoim telefonem, abyś mógł później pokazać je swojemu lekarzowi weterynarii.
3. Psy nie “połykają języka”, dlatego nie próbuj go chwytać, ponieważ możesz zostać ugryziony lub uszkodzić nerwy psa.
4. Niektóre psy mogą oddawać mocz lub kał w trakcie napadów drgawek. Nie świadczy to o skali problemu.
5. Napady trwające dłużej niż 2-3 minuty mogą narażać psy na hipertermię, czyli inaczej przegrzanie. Możesz spróbować schłodzić psa, nakładając wilgotne ręczniki na szyję lub łapy. Najważniejsze jest jednak, aby jak najszybciej zabrać zwierzę do weterynarza.