Na czym polega praca psa przewodnika

Przede wszystkim na dbaniu o bezpieczeństwo swojego właściciela — osoby niewidomej. Wymaga to bardzo dużego skupienia ze strony czworonoga, dlatego nie wolno zaczepiać ani rozpraszać takich psich przewodników. W tej relacji to psy są opiekunami człowieka. Podnoszą one także komfort życia codziennego osób niewidomych. Po specjalnych kursach i treningach taki pies przewodnik zna kilkanaście komend związanych z poruszaniem się po mieście. Umożliwiają one sprawne przemieszczanie się w kierunkach wyznaczonych przez niewidomego. Dodatkowo na komendę pies wskaże wolne miejsce w środkach komunikacji. Ciekawy jest fakt, że gdy psiak dostanie polecenie, ale jest ono w danej sytuacji niebezpieczne, odmawia jego wykonania. Potrafi również wysyłać sygnały świadczące o jakiś niebezpieczeństwach i przeszkodach napotykanych po drodze. Przykładowo zatrzymuje się i informuję o schodach, krawężnikach, drzwiach, czy przejściu dla pieszych. Można więc powiedzieć, że  psy przewodniki osób niewidomych stają się ich oczami.

A więc ich głównym zadaniem jest prowadzenie właściciela do celu sprawnie i bezpiecznie. Psy prowadzą zazwyczaj środkiem chodnika, ponieważ wtedy najefektywniej widzą, co się dzieje wokół i z powodzeniem omijają przeszkody. Co ciekawe, mają one także na uwadze przeszkody znajdujące się na wysokości głowy swojego pana.

Czy każdy może pies zostać przewodnikiem

Nie, ponieważ jest to szczególnie odpowiedzialne zajęcie, wymagające konkretnych cech i uwarunkowań psychicznych psa. Dlatego nie każdy z nich się do tego po prostu nadaje.

Myśląc o psach przewodnikach, w głowie pojawia nam się obraz psa rasy labrador. Nie dziwne, ponieważ stanowią one aż 80% psów przeznaczonych dla osób niewidomych w Polsce. Są bardzo inteligentne, szybko i chętnie się uczą oraz są niezwykle łagodne. Popularne rasy wybierane do takiego szkolenia to także golden retriever, a czasem owczarki niemieckie i border collie. A to za sprawą odpowiedniego temperamentu i charakteru tych ras do pracy z człowiekiem oraz szkoleń.

Nie oznacza to, że inne rasy czy kundelki nie mogą się ubiegać o posadę psa przewodnika. Jeżeli posiadają wymagane cechy i predyspozycje, mogą spokojnie przejść szkolenie.

Wymagane cechy psa

Przede wszystkim przyszły pies przewodnik musi być podatny na szkolenie. Chęć do nauki i motywacja do pracy z człowiekiem jest niezwykle tutaj ważna. Muszą one także z łatwością przyswajać wiedzę, mieć zdolność do prawidłowej oceny zagrożenia i sprawnego podejmowania decyzji.

Ze względu na ciężki charakter pracy, taki psiak musi być zrównoważony, stabilny psychicznie, odporny na stres i nie może wykazywać zachowań agresywnych. Nie może być także lękliwy i wycofany. Wyróżniać się powinien pewnością siebie i szybko odnajdywać się w nowych sytuacjach czy miejscach. Wybierając szczeniaki na przyszłych psich przewodników, unika się tych dominujących, ale również zbyt lękliwych osobników. Zwraca się uwagę również na zdrowie psa i jego podłoże genetyczne. Sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły na temat psów przewodników.

Szkolenie psów

Zaczyna się od wyboru odpowiednich szczeniąt, które już w młodym wieku wykazują szereg cech i zachowań, które mogą wskazywać czy nadadzą się do pełnienia tej funkcji. Przechodzą one wielotygodniowe, a nawet miesięczne obserwacje i testy behawioralne. Jest to więc długi i ważny etap, który wskaże osobniki odpowiednie do szkolenia na psy przewodniki dla osób niewidomych.

Zdarzają się przypadki, że podczas treningów ukazują się cechy psa, które nie są korzystne do pełnienia funkcji przewodnika. Może to być przykładowo zbyt duża ekscytacja, ciężka do opanowania i chęć kontaktu ze wszystkimi ludźmi, czy innymi psami spotykanymi po drodze. Wtedy zaprzestaje się dalszych przygotowań na asystenta takiego psiaka.

Pies przewdonik dla niewidomego, a także czy każdy pies może być przewodnikiem
Czy każdy pies może być przedownikiem i idealny pies przewodnik

Polecane karmy dla psów - sprawdź ceny!

Samo szkolenie trwa około dwóch lat i trening rozpoczyna się od socjalizacji. Pies przyzwyczajany jest do różnych bodźców, z jakimi będzie miał styczność. Są to np. hałasy panujące na ulicach, dźwięk karetki jadącej na sygnale, odgłosy w komunikacjach miejskich, czy galeriach handlowych i sklepach. Uczony jest także przebywania w tłumie, mijania dużej ilości innych pieszych, psów czy rowerów. Dzięki temu pies nie będzie reagował lękiem w danych sytuacjach, a jak wiemy, mogą się one łatwo płoszyć.

Na treningach psy uczą się wielu komend. To dzięki nim psi przewodnik może prowadzić niewidomego przez miasto. Znają komendy takie jak “pokaż wolne miejsce”, “zakręt w lewo/prawo”, “pokaż przejście”, “znajdź drzwi”. Po takim kursie psiak potrafi też samodzielnie podejmować decyzję. Przykładowo może odmówić przejścia przez pasy, gdy właściciel wyda komendę, ale nadjeżdża akurat samochód. Jest to tzw. “wyuczone nieposłuszeństwo”.

Po kursie

Kiedy pies pozytywnie ukończy szkolenie, nie jest od razu przekazywany osobie niewidomej. Przez okres sześciu miesięcy przyszły właściciel psa spotyka się z nim i nawiązuje relację. Uczą się siebie nawzajem. Czworonóg poznaje zwyczaje pana, jego dom, ulubione miejsca, do których często uczęszcza. Trening odbywa także osoba niewidoma — uczy się poruszania z psem i prawidłowego wydawania mu komend. Jest to równie ważne, aby człowiek z zaangażowaniem zdobywał nową wiedzę i umiejętności dotyczące życia z takim psiakiem.

Gdy pies trafia już do domu, gdzie będzie pełnił funkcję przewodnika, obowiązkowe są regularne wizyty w fundacji. Zazwyczaj odbywają się raz w roku, choć na początku częściej. Pies, aby móc w pełni wykonywać swoją pracę, musi być zadowolony ze swojego życia i mieć zaspokojone potrzeby behawioralne. W przeciwnym razie nie będzie w stanie w pełni opiekować się osobą niepełnosprawną.

Takie psy nie pracują do końca swoich dni. Przechodzą na emeryturę po około ośmiu latach. Są wtedy przekazywane do rodzin zastępczych lub zostają ze swoim właścicielem, lecz nie pełnią już swoich obowiązków. Rozstania są bardzo trudne dla obu stron, ale często niestety konieczne, ponieważ osoba niewidoma może nie być zdolna do zamiany ról i opieki nad psim seniorem.

ikona podziel się Przekaż dalej