Bystrzyk barwny - charakterystyka, wymagania, pielęgnacja, porady

Opis naturalnego środowiska bystrzyka barwnego

Bystrzyk barwny jest rybą pochodzącą z Ameryki Południowej. Jego nazwa łacińska to Hyphessobrycon eques. Dorasta do 4 cm długości i ma czerwony kolor z czarną plamką na środku ciała. Mimo że zamieszkuje Brazylię, znacznie różni się od typowych przedstawicieli ryb z Amazonii.

Występuje w spokojnych zalewach, o niekiedy krystalicznie czystej wodzie, jednak z dość dużą ilością roślin. Są to przeważnie płytkie wody, więc dostęp światła jest stosunkowo duży. Są tam oczywiście zanurzone korzenie i osad na dnie, ale woda pozostaje klarowna.

Tam, gdzie występuje Bystrzyk barwny, jest dużo roślin. Dlatego woda jest bardzo dobrze natleniona, klarowna i czysta. Takie zbiorniki obfitują w ogromne ilości gatunków ryb, pomimo niewielkich rozmiarów.(1)

Bystrzyk barwny w akwarium

Potrzeba dużej przestrzeni

Akwarium dla tej rybki powinno mieć długość co najmniej 80 cm, bo Bystrzyk barwny lubi aktywnie pływać w ławicy. Wymagania tej ryby są trudne do opisania. Można mu dać warunki, w których będzie spokojny lub takie, w których przetrwa. Tu te dwa aspekty są tak odmienne, jak u rzadko której ryby.

Przejdźmy do konkretów. Jeżeli damy pyszczakowi za małe akwarium, to będzie męczył tak długo inne ryby, aż zrobi sobie więcej miejsca. Jeżeli będziemy trzymali brzanki pojedynczo z gupikami, to obgryzą im płetwy. Gdy damy glonojada do akwarium roślinnego, to zje alternantery, a resztę wykopie. A Bystrzyk barwny nie zrobi nic z tych rzeczy.

W sumie to wielka szkoda, bo gdyby Hyphessobrycon eques był bardziej „asertywny”, to siłą rzeczy miałby więcej, niż to, co ma w wielu akwariach. Zrealizujmy jego wymagania w adekwatny sposób i zróbmy zbiornik, na jaki ta spokojna i barwna rybka zasługuje.

Pielęgnacja Bystrzyka barwnego

Najważniejszą i kluczową sprawą jest ławica. Grupa ryb rozmawia ze sobą tak jak my. Informują się, gdzie przebywają, czy jest dobrze, czy trzeba uciekać. To wiele kluczowych spraw, które zapewniają każdej pojedynczej rybce… poczucie bezpieczeństwa. Kiedy nie ma innych osobników swojego gatunku, jest „wygłupiona”. To tak jak życie jednej mrówki lub gazeli (i innych ryb jak neonów, czy Danio margaritatus).

W naturze Hyphessobrycon eques żyje w dużych grupach liczących setki osobników. Oczywiście nie mamy możliwości zmieścić w akwarium po 200 ryb z każdego gatunku, ale 6 sztuk to absolutne, ale to absolutne minimum. Zdecydowanie lepsza jest grupa 10 osobników. Im więcej ryb w grupie, tym lepsza i spokojniejsza komunikacja między nimi.

Kiedy prętnik trójbarwny jest dziobany przez bystrzyka, to nie kwestia głupoty i złośliwości tej ryby, ale często zlekceważenia przez nas jej podstawowych potrzeb. Ona tylko próbuje porozumieć się z innymi rybami, tak jakby były przedstawicielem jej gatunku. Organizacje pomiędzy ławicami znacznie się różnią (np. Danio margaritatus zachowuje się inaczej) i ryby między gatunkami się po prostu nie rozumieją. Podszczypywanie, czy gonienie, będzie dla jednej zaproszeniem do zabawy, a dla drugiej atakiem.

Bystrzyk barwny - rozmnażanie i hodowla

Rozmnażanie tej barwnej rybki wymaga czystej i stabilnej wody. Najlepiej odłowić samca z paroma samicami do osobnego akwarium i wyłożyć dno mchem lub zrobić… mopa. To bardziej przemysłowa hodowla. W tym celu kupujemy włóczkę wełny i tniemy ją na kawałki o długości uzależnionej od wielkości zbiornika (najlepiej około 20 cm).

Takich kawałków może być 10 sztuk. Układamy je obok siebie i poprzecznie zawiązujemy w połowie długości. Wkładamy naszą konstrukcję do akwarium i rybki mają miejsce na złożenie jajeczek, które będą się przyczepiały do wełnianej „nici”.

Rozmnażanie odbywa się poprzez zrzucenie jajeczek przez samicę i zapłodnienie ich przez samca. Bystrzyki w żaden sposób nie opiekują się potomstwem, więc ikrę należy chronić przed dorosłymi rybami.

Takie mopy możemy przyczepić przyssawką do górnej części zbiornika i wyłożyć nimi dno. Jak opis wskazuje, finalnie powinien przypominać mini – mopa. Symuluje rośliny wodne, ale ma tę zaletę, że nie gnije i nie zabrudza akwarium.

Po tarle dorosłe ryby muszą być odłowione, jeżeli chcemy mieć dużo młodych. Małe rybki karmimy pierwotniakami. Pielęgnacja narybku jest trudna, bo hodowla planktonu nie zawsze przynosi oczekiwane skutki(2). Jeśli szukasz więcej inspiracji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o małych rybach akwariowych.