Rodzaj barbus a brzanki

Brzanka wysmukła nazywana też brzanką titteya od nazwy naukowej Puntius titteya to mała dorastająca do 5 cm rybka. Samce są intensywnie czerwona, a samice mają lekko miodowy kolor połączony z czerwienią. Te ryby doskonale nadają się do utrzymania przez zarówno początkującego, jak i zaawansowanego akwarystę w niewielkim akwarium.

Wystarczy im już zbiornik o długości 60cm, gdzie będą mogły swobodnie pływać w grupie. Warto umieścić w takim brzankarium sporo żywych roślin, bo między samcami dochodzi do utarczek, które nie są co prawda krzywdzące, ale warto zapewnić przegranemu miejsce do ucieczki.

Te ryby są też bardzo łatwe w utrzymaniu, bo wystarczy im zwykła woda kranowa. Z jednym jednak zastrzeżeniem. Powinna być często podmieniana i czysta. W naturalnym środowisku degradacja wód i nadmierny odłów doprowadziły do znacznego ograniczenia ich populacji, więc wodna nigdy nie jest dla nich za czysta.

Warto zaznaczyć, że wiele różnych ryb zostało w polskim nazewnictwie wrzuconych do worka z brzankami. Wynika to z faktu, że dotychczas wiele z nich należało do rodzaju barbus, ale wnikliwe sprawdzanie pokrewieństwa wykazało, że brzanka różowa - Pethia conchonius ma z brzanką wysmukłą tyle wspólnego, co brzanka odeska - Pethia padamya, czyli niewiele. Jak widać, żadna z nich nie należy też do rodzaju barbus!

Żywienie i wymagania brzanki wysmukłej

Urok hodowlanych samców

Brzanki titteya pochodzą ze Sri Lanki. Tam zamieszkują zbiorniki, gdzie parametry wody zmieniają się w zależności od ilości opadów. pH może spadać do 6, ale też podnosić się do 7. Podobnie zmienia się twardość wody, ale ta okoliczność jest akwarystom na rękę, bo te brzanki adaptują się do wody o tak wysokiej twardości, jak kranowa. Pod warunkiem oczywiście, że jest to czysta woda.

Do utrzymania w akwarium ozdobnym warto umieścić w nim korzenie, które dość szybko się rozpadają, bo nie dość, że woda uzyska herbaciany kolor, to jeszcze odrobinę ją zmętnią przystosowując do wymagań brzanek titteya.

Może nie tyle wymagań, ile odpowiedniego wybarwienia. W przypadku tego gatunku ryb barwy mają ogromne znaczenie, bo właśnie im bardziej czerwony samiec, tym większa szansa, że samica wybierze właśnie jego. Zapewnienie odpowiednio dużej grupy (minimum 6,10 sztuk) i odpowiedniego lokum to już nasz obowiązek.

Porady odnośnie odmiany

Kiedy Puntius titteya zyskiwały na popularności, ucierpiała na tym w ogromnym stopniu naturalna populacja. Nie dość, że zamieszkiwane przez nie tereny zmieniano na pola upraw, to jeszcze przetrzebiano odłowami. Sri Lanka podjęła wysiłek rozpowszechniania sposobu udanej hodowli, która ograniczy odłowy i faktycznie aktualnie odmiany hodowlane są bardzo popularne.

Nie mamy tylko standardowych ryb do dyspozycji, ale też odmiany intensywnie czerwone lub połyskujące na zielono. Te ostanie trochę wyglądają jak brzanka różowa (mniej niż brzanka odeska), ale są od niej smuklejsze – jak sama nazwa wskazuje. Podawanie brzankom w karmie dodatków wybarwiających dodatkowo zwiększa urok pięknych samców.

Nawet samice nie ustępują im w urodzie i wyglądają trochę jak drobnoustki, bo mają wyraźne pręgi ciemnego pigmentu idące od głowy do nasady płetwy ogonowej. Tak więc warto kupić odmianę wyhodowaną przez człowieka i zachować też resztę brzanek wysmukłych naturze. Tym bardziej że aktualnie w miejscu ich występowania powstał rezerwat, gdzie powinny być chociaż w miarę bezpieczne. A może zainteresuje cię także ten artykuł na temat brzanki sumatrzańskiej?

Polecane akwaria i akcesoria - ceny internetowe!

Porady związane z towarzystwem

Utrzymanie Puntius titteya jest bardzo łatwe. Nie potrzebujemy specjalnego uzdatniania wody, czy zmiany parametrów tego, co płynie z kranu. Robimy regularne podmiany, dbamy o to, żeby nie przerybić zbiornika i mamy wygodne, bezproblemowe akwarium. Niepodważalnym atutem tej czerwonej małej rybki akwariowej jest fakt, że to najbardziej pokojowo nastawiony gatunek brzanki.

Nie jest tak aktywna jak brzanka różowa i brzanka odeska, ani podszczypująca jak sumatrzańska. Po prostu interesuje się własną grupą i nie przejmuje innymi mieszkańcami zbiornika. Oczywiście istnieją pewne limity jej tolerancji. Łączenie jej z gupikami, czy bojownikiem może nie skończyć się najlepiej, ale już tetry, zwinniki, a nawet tęczanki, mogą czuć się bezpiecznie.

Warunkiem jest trzymanie grupy co najmniej 10 sztuk brzanki wysmukłej. Jeżeli są same w zbiorniku, to 6 będzie minimum, ale przy dołożeniu innych gatunków lepiej stworzyć większą grupę, żeby ryby czuły się pewniej i zachowały swoje piękne rubinowe barwy.

Wymagania hodowlane

Trochę inaczej sytuacja wygląda przy rozmnażaniu brzanki wysmukłej. Wówczas warto obniżyć TDS do 200 (konduktywność 340). Najlepiej stworzyć zbiornik przepływowy, który będzie symulował rzekę. Stały przepływ wody jest kluczowy dla ich rozmnażania. Jeżeli nie mamy takich możliwości, warto dać mocny filtr (1).

Przed tarłem ryby należy karmić dafnią, artemią i generalnie żywym pokarmem, bo są jego dużymi wielbicielami. Pamiętajmy, że to wszystkożerne rybki akwariowe, więc zdrowy dodatek fitoplanktonu też wyjdzie im na zdrowie. W zbiorniku powinna pływać roślinność, na którą samica zrzuca ikrę.

Po tarle dorosłe osobniki odławiamy, żeby nie zjadły ikry i małych rybek. Dla młodych rybek warto założyć hodowlę zooplanktonu, utrzymując stały zasób białej wody. W handlu dostępne są żywe wrotki, którymi też z powodzeniem można wykarmić małe rybki akwariowe.

Brzanka wysmukła to doskonała ryba dla tych, którzy lubią aktywność brzanek, a jednocześnie chcą sobie zostawić furtkę dla innych rodzajów ryb. Nie musimy się przy niej ograniczać do brzankarium, ale i tak do towarzystwa dla niej należy podchodzić z należytą ostrożnością.

  1. Sundarabarathy, T. V., U. Edirisinghe, and C. M. B. Dematawewa. "Captive breeding and rearing of fry and juveniles of cherry barb (Puntius titteya Deraniyagala), a highly threatened endemic fish species in Sri Lanka." (2004).
ikona podziel się Przekaż dalej