Choroby genetyczne, a hodowla psów

Choroby genetyczne przekazywane są na zasadzie różnych schematów z pokolenia na pokolenie. Oznacza to, że jesteśmy w stanie przewidzieć pewne prawdopodobieństwo jej pojawienia się.

Hodowla ras obarczonych ryzykiem wystąpienia chorób genetycznych musi opierać się na rozmnażaniu tylko zwierząt zdrowych. Psy wykazujące objawy jakiejkolwiek dziedzicznej choroby powinny być eliminowane z rozrodu. Najlepszym rozwiązaniem jest wykonywanie testów genetycznych przed dopuszczeniem każdego psa do hodowli.  Stwierdzają one jednoznacznie, które psy są chore.

Wykonanie testów genetycznych pozwala także na wykrycie nosicieli poszczególnych chorób. Mutacja genetyczna nie zawsze oznacza bowiem chorobę. W przypadku nosicieli nie obserwuje się zwykle żadnych objawów choroby i istnieje opcja ich dopuszczenia do rozrodu, ale jedynie w skojarzeniu z osobnikiem wolnym od choroby.

 Najpopularniejsze rasy psów obarczone dużym ryzykiem chorób genetycznych

  1. Labrador retriever - u psów tej rasy zdarzają się przypadki zapaści wysiłkowej, która związana jest z mutacją genu DNM1. Chore psy charakteryzuje chwiejny chód, brak władzy w kończynach oraz podwyższenie temperatury ciała. Odpowiednie postępowanie z psem ogranicza ryzyko napadów. Labradory obarczone mogą być także dysplazją stawów biodrowych oraz chorobami kardiologicznymi. 
  2. Mops -mopsy obarczone są predyspozycjami do różnych chorób. Najbardziej charakterystyczny jest jednak syndrom brachycefaliczny związany z budową ich czaszki i układu oddechowego. Na zespół brachycefaliczny składają się takie problemy jak: zwężone skrzydełka nosa, zbyt długie podniebienie miękkie, zapadnięcie tchawicy oraz wynicowanie kieszonek krtaniowych. Psy z takimi wadami mają problemy z oddychaniem np. epizody bezdechu, kaszel oraz duszności.  U mopsów występuje jeszcze jedna groźna choroba, czyli mopsie zapalenie mózgu. Schorzenie jest uwarunkowane genetycznie, trudne w diagnostyce i praktycznie nieuleczalne. Możliwe jest wykonywanie testów genetycznych, które umożliwią wykrycie choroby i wyeliminowanie takich psów z dalszej hodowli.
  3. Buldożek francuski - podobnie jak mopsy buldożki często cierpią na zespół brachycefaliczny. Genetycznie uwarunkowane choroby występujące u buldożków to także rozszczep podniebienia, cystynuria,
  4. Owczarek niemiecki - owczarki cierpią na około 50 chorób genetycznych.  Obarczone są przede wszystkim ryzykiem dysplazji stawów biodrowych, ale także chorobom von Willebranda, zewnątrzwydzielniczą niewydolnością trzustki, mukopolisacharydozą typu VII oraz mielopatią degeneracyjną.  
  5. Cocker spaniel - wyniki testów genetycznych wskazują, że u około 11% psów wykryto postępujący zanik siatkówki. W przebadanej populacji psów wykazano, że aż 45% psów było nosicielami genu tej choroby, który może zostać przekazany szczeniętom.
  6. Bulldog - to kolejna rasa obarczona dużym ryzykiem wystąpienia dysplazji stawów biodrowych. Szacuje się, że problem dotyczy aż 73% przedstawicieli rasy.
  7. Doberman - dobermany obarczone są sporym ryzykiem choroby von Willebranda, czyli najczęstszym dziedzicznym zaburzeniem krzepnięcia krwi. Szacuje się, że około 49% psów jest nosicielami wadliwego genu.
  8. Collie - psy tej rasy bardzo często obarczone są tak zwaną mutacją genu MDR1. Wada ta powoduje wrażliwość psów na niektóre leki m.in. iwermektynę lub loperamid. Oznacza to, iż preparaty z tymi substancjami czynnymi nie mogą być podawane psom tej rasy.

 Jak kupić zdrowego psa?

Decydując się na zakup psa, należy przeanalizować potrzeby danej rasy oraz predyspozycje genetyczne do poszczególnych schorzeń. Następnie warto rozejrzeć się za sprawdzoną hodowlą. Dobrze, jeśli jest ona polecana przez lekarza weterynarii albo właścicieli pochodzących z niej czworonogów.

Rodzice szczeniaka powinni być przebadani pod kątem najpopularniejszych chorób genetycznych występujących u danej rasy. Potwierdzone to powinno być dokumentami z laboratoriów, do których powinniśmy mieć wgląd przed zakupem pieska.

Psy rodowodowe to zwierzęta, o których możemy dowiedzieć się całkiem sporo. Rodowód daje nam bowiem wgląd w przodków naszego szczeniaka. Taka metryczka pozwala na szacunkowe określenie przyszłego wyglądu psa, jego predyspozycji np. sportowych oraz zdrowia. Odpowiednia selekcja rodziców oraz dziadków szczeniaka zwiększa prawdopodobieństwo, że młode psy pozbawione będą wad genetycznych.

Cena psów z rodowodem jest wysoka, ale warto wiedzieć, że składają się nią liczne koszta poniesione przez hodowcę. Należą do nich m.in. szczepienia ochronne, pielęgnacja i żywienie suki oraz szczeniąt. Ważnym elementem finansowego wkładu hodowcy są również wspomniane badania genetyczne, które niejednokrotnie mają dość wysokie ceny. Kupując rasowego psa, nie warto jednak oszczędzać ani kusić się na "okazje". 

ikona podziel się Przekaż dalej