Szynszyla biała – opis, żywienie, charakter, specjalne wymagania
Białe szynszyle nie są tak popularne, jak te szare, ale nie powinno być problemów z zakupem ich w Polsce. Pytanie tylko, czy szynszyla to odpowiednik zwierzak dla ciebie? Zanim się na niego zdecydujesz, warto dowiedzieć się o nim najważniejszych rzeczy. Jak wygląda żywienie szynszyli? Jaki pokarm jedzą na co dzień? Jaka jest cena szynszyli? Czy „szynszyl biały” to poprawne określenie dla tej odmiany? Czy pielęgnacja szynszyli jest skomplikowana? Jakie są choroby szynszyli? Jakie jest ich zachowanie? Czy mają przyjazny charakter? Czy szynszyla jest duża? Odpowiedzi na te pytania znajdziesz w tym artykule.
Jeśli szukasz więcej porad i informacji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o szynszylach.
Co warto wiedzieć o szynszylach?
Szynszyl biały czy czarny – odmiany szynszyli
Wyróżnia się dwie odmiany szynszyli. Istnieje szynszyla mała (Chinchilla lanigera) i szynszyla krótkoogonowa (Chinchilla chinchilla). „Szynszyl biały” to błędne określenie. Polska nazwa tego zwierzątka jest w formie żeńskiego, dlatego tylko „szynszyla” jest wyrażaniem poprawnym.
Szynszyla na pierwszy rzut oka wygląda jak duża wiewiórka. Jest jednak od niej zdecydowanie grubsza, bo może osiągnąć wagę niecałego kilograma. Dorosła szynszyla mierzy ok. 20 cm. Odznacza się puszystym futerkiem, które może mieć różne umaszczenia. Wyróżnia się odmiany kolorystyczne m.in. takie jak:
- standard,
- czarny aksamitny,
- czarna perła,
- beż Towera,
- biała Wilsona (white Wilsona),
- biała Wilsona extremalne mozaiki (white Wilsona extreme mosaic),
- ebony,
- fioletowe (violet),
- białoróżowa (pink white).
Szynszyla biała ma przeważnie popielate uszka, czarno-białe lub czarne wąsy oraz czarne oczy. Jest jednak dość rzadka. Najczęstsze odmiany Białej Wilsona to Mozaiki i Silvery. Te pierwsze mają plamy (różne wielkości) na całym ciele poza brzuszkiem. Gdy są bardzo ciemne i mocno odcinają się reszty umaszczenie, to określa się je „extreme”. Druga odmian to jednolity srebrzysty nalot na całym ciele, a gdy dochodzą do tego plamki, to wtedy jest to „silver mosaic”.
Cena za tego gryzonia jest różna. Można kupić je za 50 zł, czasami za 70 zł. Przeważnie jest to kwestia 100-150 zł, ale można znaleźć ogłoszenia, gdzie szynszyla mała kosztuje 300-400 zł. Wszystko zależy od tego, jak rzadkie jest jej umaszczenie oraz z jakiej pochodzi hodowli. Szynszyla standard (niebieskoszary grzbiet i białe podbrzusze) jest najczęściej spotykana. W sklepach zoologicznych jej cena jest mniejsza, ale przy zakupie w takim miejscu nie ma pewności czy zwierzątko nie było rozmnażane masowo oraz czy nie ma przez to ukrytych wad genetycznych. Jeśli planujesz zakup tego zwierzątka, sprawdź także ten artykuł o cenach szynszyli.
Super produkty dla szynszyli - sprawdź!
Te zwierzątka ożywiają się w nocy, a w ciągu dnia śpią i nie należy im przeszkadzać. Ich zachowanie można opisać jako… nieco niegrzeczne. Lubią psocić i przegryzać niezabezpieczone kable, dlatego lepiej wypuszczać je w miejscu, w którym nie mają na to możliwości. Mogą wyrzucać swoje odchody za klatkę czy rozsypywać sianko. Są bystre i inteligentne, przez co mogą nauczyć się różnych sztuczek, ale zależy to od danego osobnika. Niektóre mają bardziej niezależny charakter, ale z reguły te stworzonka przywiązują się do właściciela i potrzebują kontaktu z człowiekiem.
Akcesoria dla szynszyli
Potrzebna jest duża klatka. Najlepiej, aby składała się z kilku pięter, ponieważ szynszyle są bardzo skoczne i lubią przestrzeń. Klatka nie może stać w miejscu, gdzie jest za ciepło, zbyt wilgotno i gdzie są przeciągi. Można zdecydować się na klatkę z plastikowym spodem z dużą ramą i metalowymi prętami, ale może być też drewniana. Koszt takiej klatki to ok. 300 zł.
Można nauczyć szynszylę załatwiać się do kuwety. W tym celu umieszcza się ją na spodzie klatki i tylko tam wsypuje się specjalny drewniany granulat lub trociny. Dzięki temu łatwiej czyści się klatkę. Choć mocz i odchody szynszyli nie śmierdzą, to jednak trzeba dość często wymieniać zawartość kuwety.
Szynszyla potrzebuje domek, w którym będzie mogła się schować. Nie może on mieć zbyt małych otworów, aby się nie zaklinowała. Szynszyla polubi również wszelkie hamaki i inne miejsca, w których będzie mogła leżeć.
Ważne są również zabawki. Istnieją specjalne dyski dla szynszyli, po których te mogą biegać. Ich cena to ok. 40-80 zł. Kołowrotek również się sprawdzi, jednak musi być duży (ok. 40 cm). Wszelkie mostki, drabinki czy tunele też są wskazane.
Szynszyla potrzebuje stałego dostępu do wody. W tym celu dobrze sprawdza się poidełko. Potrzebny jest również paśnik na sianko (dość wysoko zawieszony, aby nie mogła do niego wskoczyć). Należy zakupić również miseczkę na pokarm. Może być plastikowa, metalowa lub ceramiczna.
Szynszyla biała – jak dbać?
Co jedzą szynszyle?
Są to zwierzęta roślinożerne. Podstawą diety szynszyli jest sianko. Należy zadbać o to, aby było świeże. Gumowate czy zatęchłe nie będzie chętnie jedzone przez te stworzonka, a stanowi 90% ich diety.
Szynszyle jedzą też wysuszone zioła. Można je znaleźć w sklepach zoologicznych. Jeżeli sami decydujemy się na skomponowanie mieszanki, musimy zapoznać się z ich właściwościami, aby dobrze je pomieszać. Wskazane są m.in.: hibiskus, ziele mięty, melisa, ziele i kwiat malwy, płatki słonecznika, ziele jagody, babka lancetowata, nagietek, mniszek lekarski, pokrzywa, ziele owsa, płatki róż.
Gotowa karma powinna składać się z ujednoliconego granulatu, aby gryzoń nie wybierał poszczególnych składników. Nie może zawierać zbyt dużo olejów i tłuszczów surowych (tylko 2-5%). Od czasu do czasu można podawać szynszyli suszone warzywa i owoce (świeże są dla nich szkodliwe). Mogą to być np. orzechy, jabłko, marchew, rodzynki, seler, dynia, banany.
Ząbki szynszyli rosną przez cały czas. Do ich ścierania dobrze sprawdzają się gałązki, ale nie wszystkie. Można im podawać: jabłoń, topole, lipę, jeżynę, brzozę, orzech laskowy, morwę, grab, wiąz, leszczynę, winorośl czy głóg.
Pielęgnacja i choroby szynszyli
Zwierzątka te nie wymagają skomplikowanej pielęgnacji. Przede wszystkim tych stworzonek się nie kąpie, a przynajmniej nie w wodzie. Ostatecznością jest używanie suchego szamponu. Tak naprawdę szynszyle czyszczą się same. Potrzebują do tego drobnoziarnistego piasku lub pyłu wulkanicznego. Tarzają się w nim i w ten sposób odtłuszczają futerko. Można je czesać grzebieniem dla gryzoni, aby pozbyć się luźnych włosów.
Szynszyle zaliczają się do gryzoni długowiecznych. W domowych warunkach mogą dożyć nawet 20 lat, ale średnia długość ich życia to 15-17 lat. Jak każde stworzonka, są narażone na pewne choroby. Mogą mieć biegunki i zaparcia. Jeżeli nie będą miały na czym ścierać zębów, może dojść do ich przerostu, co utrudni im jedzenie. Zdarzają się choroby wirusowe, grzybicze, pasożytnicze oraz bakteryjne. Mogą mieć: zapalenie spojówek, nieżyt nosa, cukrzycę, padaczkę. Stres może powodować, że szynszyla będzie cierpieć na samowygryzanie sierści.
Prawidłowe żywienie szynszyli, odpowiednia ilość ruchu poza klatką oraz kontakt z człowiekiem to klucz do długiego życia tych gryzoni. Szynszyle nie lubią czuć się brudne, dlatego należy pamiętać, aby dać o czystość zarówno ich samych, jak i klatek, w których przebywają.