Szczur śniady – opis, występowanie, zdjęcia, szkodliwość

Szczur śniady – opis i zdjęcia gryzonia

Jak wygląda szczur śniady?

Rattus rattus, czyli szczur śniady, jest gryzoniem ze spiczastym pyskiem, wąsami czuciowymi, ciemnymi oczami i długimi uszami. Jego uszy, nos oraz łapy są różowe, a sylwetka dość krępa. Szczury śniade posiadają wydłużony tułów i pokrywającą ciało, krótką sierść. Umaszczenie szczurów śniadych może być różnorodne. Najczęściej jednak, wierzch ciała szczurów jest czarny lub szarobrunatny. Grzbiet jednak zawsze jest ciemniejszy niż spód ciała gryzonia. Charakterystyczny jest również ogon szczurów, będący długi i jednobarwny, a także mało owłosiony. Najczęściej osiąga on wielkość całego ciała gryzonia. Wielkość szczura śniadego to zazwyczaj ok. 13-24 cm. Razem z ogonem więc, szczur może mieć nawet ponad 40 centymetrów! Długość życia szczurów śniadych to średnio ok. 12 miesięcy. Szczur śniady dzieli się na trzy podgatunki, głównie ze względu na swoje ubarwienie:

• Rattus Rattus Frugivorus Rafinesque,
  
• Rattus Rattus Alexandrinus Geoffroy,
  
• Rattus Rattus Linnaeus.

Pochodzenie i występowanie szczurów śniadych

Szczur śniady powszechnie występuje w Południowo-Wschodniej Azji. Jednak, gryzoń na przestrzeni lat zdążył się rozprzestrzenić po całym świecie – głównie za pomocą środków transportu (np. kontenerów wypływających w morze). Szczur do Europy dostał się na przestrzeni XI-XII wieku, będąc pospolitym towarzyszem człowieka w średniowieczu

Dziś najchętniej mieszka na wybrzeżach rzek, w klimacie ciepłym i tropikalnym. To jeden z najbardziej inwazyjnych gatunków gryzoni – w przeciwieństwie do innych, jak np. wiewiórka domowa. W Polsce, szczura śniadego najczęściej można spotkać na zachodzie kraju (wzdłuż Odry) oraz w portach morskich. Szczury zamieszkują również hale targowe, piwnice, kanały, spichrze i strychy. Kiedy w domu robi się ich zbyt dużo, wówczas konieczny okazuje się jakiś skuteczny sposób na szczury.

Szczur śniady – charakterystyka gryzonia

Tryb życia szczura śniadego

Szczur śniady jest aktywny niemal przez cały dzień, jednak największą aktywność wykazuje o zmierzchu i nad ranem, zanim wstanie słońce. Tryb życia szczurów jest naziemny, ale i nadrzewny. Szczury zakładają gniazda w drzewach (jak wiewiórka domowa), ale i w ciepłych budynkach – tam gnieżdżą się w norach. Ulubione miejsca szczurów to również krzewy i drzewa owocowe. Szczury czasami zakładają kuliste gniazda z liści lub kopią nory w okolicy gęstej roślinności.

Jak szczur dostaje się do budynku? Otóż, najczęściej po gałęziach drzew lub przewodach elektrycznych. Wciska się w szczeliny dachu, ale i różne otwory będące nieszczelne. Często porusza się również w wentylacji. Jeżeli już wchodzi do budynku, preferuje wyższe kondygnacje. Z punktu widzenia człowieka, to bardzo szkodliwy gryzoń – dlatego skuteczny sposób na szczury jest przez nich nagminnie poszukiwany. Szczur wyrządza duże szkody gospodarcze, bo np. niszczy żywność i przegryza instalacje w domu, ale też gryzie drewniane meble. Mało tego, roznosi choroby (jak dżumę i wściekliznę). Jeśli szukasz więcej porad, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o myszach w domu.

Co jedzą szczury śniade?

Szczur śniady jest w stanie zjeść dosłownie wszystko. Jednak najczęściej obserwuje się spożywanie przez szczura pokarmów roślinnych (np. ziemniaków, nasion, ziaren zbóż, warzyw, owoców i orzechów). Szczury żywią się również ślimakami i owadami, jak karaczany (głównie w Azji Południowo-Wschodniej). Żyjące przy zbiorniku wodnym szczury często jedzą też ryby. Kiedy zaś wchodzą do domu, wyjadają jedzenie psom, ptakom i ludziom. Oprócz tego, często jedzą również klej, kit czy mydło.

Szczur śniady nie je dużo, jednak robi to w różnych miejscach. Działa więc trochę podobnie, jak domowa mysz. Szczury śniade chętnie żerują grupami (nawet do 10 osobników). Gdy jednak jakiś pokarm będzie wyjątkowo łatwo dostępny, czasem w jednym pomieszczeniu pojawić się może… setka szczurów. Lub więcej!

Szczury każdego dnia piją wodę, wypijając jej ok. 30-60 ml. Nie jest dla nich większym problemem, by ją znaleźć. Piją wodę z bujnej roślinności, ale też uzupełniają np. sokiem z owoców czy zwierząt (jak wspomniane już wcześniej ślimaki i karaczany).