TOP 5 najlepszych ras kotów do domu jednorodzinnego – opis, opinie

Małe czy duże – jakie rasy kotów mogą mieszkać w domku?

Niektóre rasy są bardziej wymagające i należy im poświęcać więcej czasu. Dotyczy to zwłaszcza bardzo energicznych kotów, które w ciągu dnia potrzebują się wyszaleć. Woliera na ogrodzie jednocześnie zapewnia im bezpieczeństwo i możliwość wybiegania się. Z kolei właściciel nie musi obawiać się o życie swojego kota, ponieważ ma go stale na widoku.

Najlepsze rasy kotów do domu jednorodzinnego:

• Kot bengalski,
• Kot norweski leśny,
• Kot somalijski,
• Kot europejski,
• Turecki van.

Cena za rasowe kocięta w Polsce zazwyczaj mieści się w przedziale 2000 – 4000 zł. Tak naprawdę wszystkie koty mogą mieszkać w domu. Nie ma znaczenia, czy są duże czy małe, spokojne czy energiczne. Maine Coon to jeden z największych domowych kotów, który uważany jest za spokojnego i opanowanego. Ta rasa kota nadaje się zarówno do życia w bloku, jak i w domku. Maine Coon zachowuje się jak pies i bardzo chętnie chodzi na spacery ze swoim właścicielem, ale też nie ma nic przeciwko wylegiwaniu się na kanapie i wcale nie potrzebuje dużej przestrzeni mimo swoich wielkich gabarytów.

Opinie o rasach – jaki charakter mają koty preferowane do domków?

Kot bengalski jest niezwykle żywiołowy i niekiedy trudno za nim nadążyć. Ma bardzo duży temperament. Uwielbia się wspinać i bawić, a woliera na ogrodzie jest wręcz obowiązkowa. Ten kot jest towarzyski, ale rzadko przesiaduje na kolanach właściciela. Zazwyczaj woli obserwować otoczenie z góry. Jest terytorialny, więc może nawet warczeć, gdy ktoś obcy wejdzie na jego teren, ale na co dzień nie ma w nim agresji.

Kot norweski leśny jest dużym kotem, ale jego waga nie przeszkadza mu w zdobywaniu wysoko położonych miejsc. Jest bardzo skoczny, uwielbia się wspinać i przebywać na świeżym powietrzu. Nie jest typowym pieszczochem i nie zależy mu na tym, aby przez cały czas znajdować się centrum uwagi. Rzadko przesiaduje na kolanach opiekuna. Ten kot ma duży temperament i zawsze jest chętny do zabawy. Kot norweski leśny jest tolerancyjny wobec innych zwierząt.

Kot somalijski jest ciągle w ruchu. Ten kot nie potrafi długo usiedzieć w miejscu. Zawsze jest chętny do zabawy, przez co dobrze dogaduje się z dziećmi. To bardzo łagodny kotek, który w sytuacjach konfliktowych nie atakuje, a tylko ucieka i się chowa. Niezwykle mocno przywiązuje się do właściciela i potrafi być bardzo namolny. W ciągu dnia trzeba poświęcać mu bardzo dużo uwagi. Jest inteligentny, więc można nauczyć go chodzenia na szelkach.

Kot europejski wygląda jak dachowiec, ale jest to kot rasowy (rzadko spotykany w Polsce). Jest niezależny i nie zawsze ma ochotę przesiadywać obok człowieka. Ma zrównoważony temperament i jest przyjaźnie nastawiony do innych zwierząt. Ten kot ma silnie rozwinięty instynkt łowiecki i chętnie przebywa na świeżym powietrzu. Kot europejski łatwo dostosowuje się do życia właściciela.

Turecki van lubi odkrywać nowe tereny, więc może próbować wymknąć się z domu. Powinien szybko nauczyć się chodzenia na szelkach. Lubi wodę, więc może wskakiwać do wanny, gdy jego właściciel bierze kąpiel. Jest towarzyskim kotem i bardzo szybko akceptuje nowych domowników. Mocno przywiązuje się do właściciela i nie lubi samotności. Turecki van jest gadatliwy. Ten energiczny kotek jest cierpliwy wobec dzieci i chętnie się z nimi bawi. Jeśli szukasz więcej porad, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o wychowaniu kotów.

Czy kot powinien wychodzić z domu?

Kot, który przez całe swoje życie mieszkał w bloku, może mieć trudności z przyzwyczajeniem się do życia na zewnątrz. Zdarzają się sytuacje, w których niewychodzący kot ucieknie z mieszkania, ale zazwyczaj wtedy czuje się zagubiony i zaszywa się w jakimś ciasnym miejsc. Przestraszonego kota bardzo trudno znaleźć, a jego szanse na przeżycie w nieznanym mu środowisku są małe.

Inaczej wygląda sytuacja z kotem, który wychował się na dworze. Jeśli adoptujesz takiego kota, możesz mieć problem z przystosowaniem go do życia wyłącznie w mieszkaniu. Warto jednak wiedzieć, że statystycznie kot niewychodzący żyje dłużej. Na długość życia kota wpływają różne czynniki jak np. rasa (ewentualne choroby genetyczne), odporność organizmu, dieta oraz regularne badania i szczepienia. Kot wychodzący, nawet jeśli będzie dostawał odpowiednią karmę i będzie zaszczepiony przeciwko chorobom zakaźnym, narażony jest na różne niebezpieczeństwa (m.in.: samochody, ludzie, trutki, inne koty, psy), które mogą przyczynić się do jego przedwczesnej śmierci.