Niebieski kot brytyjski – cechy, opinie, żywienie, opieka

Kot rasy brytyjskiej – historia, wygląd, charakter

Belgijski czy brytyjski kot?

Kot brytyjski to kot angielski. Dlaczego więc nazywa się go również jako kot belgijski? Według legendy brytyjczyk przywędrował z Rzymianami, ale większe prawdopodobieństwo jest takiego, że wywodzi się z kotów domowych zamieszkujących Wyspy Brytyjskie. Te kotki angielskie uznano oficjalnie za odrębną rasę w 1929 roku, ale po II wojnie światowej hodowcy musieli skrzyżować ze sobą różne rasy kotów, aby ta mogła przetrwać. Użyto w tym celu: persów, kotów burmskich, kartuskich oraz rosyjskich niebieskich.

Skąd jednak określenie belgijski? Oficjalnie nie figuruje żadna taka rasa kotów. Kot belgijski to potoczna i błędna nazwa kotów brytyjskich. Ze względu na pomieszanie ras, te kotki angielskie nie tylko przetrwały, ale zostały udoskonalone. Za sprawą persów istnieje nie tylko krótkowłosy kot brytyjski, ale także długowłosy. Jednak do poprawy wzorca nie przyczynił się żaden kot belgijski.

Poza wyodrębnieniem rasy z długim włosem poplątanie tych wszystkich kotów dało coś jeszcze. Za ich sprawą kot brytyjski występuję w ponad 150 umaszczeniach! A może zainteresuje cię także ten artykuł z informacjami, ile żyje kot brytyjski?

Krótkowłosy angielski kot – jak wygląda kot brytyjski?

Brytyjczyk to duży kot. Samiec może osiągnąć wagę nawet 8 kg, a kotka 5 kg. Jest to największy kot krótkowłosy. Długo się rozwija. Ostatecznie staje się dorosły, gdy osiągnie wiek 3 lat. Te kotki angielskie mają muskularne ciało i szeroką klatę piersiową. Ich łapki są zaokrąglone i krótkie. Głowa jest duża, szeroka i okrągła z mocno zaznaczonymi policzkami oraz czołem. Szyja kotów brytyjskich jest krótka. Ich ogon ma 2/3 długości ciała kota, jest zaokrąglony na końcu, a gruby u samej nasady. Nosek jest prosty, krótki i szeroki. Ten krótkowłosy angielski kot ma średniej wielkości uszy, szeroko rozstawione oraz zaokrąglone.

Niebieski kot brytyjski, jak sama nazwa wskazuje, jest niebieski. Szary lub szaro-niebieski nie jest prawidłowym określeniem tej barwy. Jednak nie jest to jedyne jednobarwne umaszczenie. Możliwe jest także kolor: liliowy, czarny, kremowy, czekoladowy, rudy lub biały kot. Brytyjczyk często jest także dymny albo złocisty. Szynszylowy kolor umaszczenia tego kota to inaczej czarny srebrzysty cieniowany lub czarny srebrzysty muszlowy (ale też nie jest to szary). Może być również pręgowany (tabby). Dwukolorowy kocur posiada kolor biały i w jakiś stopniu inną barwę (w zależności od stopnia pokrycia ciała określa się je: bicolour, arlekin lub van). Samiec nie może być szylkretowy, czyli trzykolorowy, ale kotka tak. Jeżeli więc nie możesz zdecydować się na jeden kolor, bo podoba ci się np. czarny i kremowy, to możesz pokusić się na ich połączenie.

Mały kot brytyjski ma niebieskie oczy jak każdy mały kot. Potem ich barwa się zmienia lub taka zostaje. Dorosły kocur czy kotka mogą mieć złociste/bursztynowe/pomarańczowe/miedziane, szmaragdowe lub niebieskie oczy. Biały kot może mieć je dwukolorowe.

Niebieski kot brytyjski (blue, nie jednak szary) jest bez wątpienia najbardziej rozpoznawalnym przedstawicielem tej rasy, ale nie tylko. Marka Whiskas wykorzystuje w swoich reklamach właśnie tego kota. Jest nim kot brytyjski silver tabby, czyli srebrzysty pręgowany. To również angielski kot, nie żaden belgijski.

Krótkowłosy kot angielski – charakter

Mały kot brytyjski jest nieco bardziej energiczny, ale z wiekiem się uspokaja. Ten krótkowłosy angielski kot słynie ze swojego spokoju i łagodnego usposobienia. Nie jest to wymagający kot. Nie musi mieć wielkiej przestrzeni, świetnie odnajduje się również w małych mieszkaniach.

Choć jest to kot z wyglądu przypominający pluszowego misia, to nie lubi on ściskania i przytulania. Jest to bardziej introwertyczny kot, który lubi przyglądać się właścicielowi z oddali. Gdy jednak przyjdzie mu ochota na pieszczoty, będzie domagał się głaskania.

Kot rasy brytyjskiej nie jest typem kota, który lubi się wspinać po szafkach. Zdecydowanie bardziej lubi się chować. Trzeba zapewnić mu odpowiednią rozrywkę, bo choć jest to kot łagodny, szybko nudzi się zabawkami i potrafi przerzucić się na meble. Drapak powinien wystarczająco pozwolić mu na rozładowanie emocji.

Brytyjczyk – żywienie, pielęgnacja

Czym karmić kota? Niebieski kot brytyjski jest żarłokiem. Nie wolno jednak dopuścić, aby kot nabawił się nadwagi, ponieważ będzie to miało później swoje konsekwencje. Odpowiednia porcja karmy w ciągu dnia to 250-300 g mokrej lub 80 g suchej. Jednak każda karma ma inne właściwości odżywcze, dlatego należy czytać tabele dawkowania na opakowaniach.

Systematycznie sprawdzaj wagę kota. Jeżeli wciąż będzie tył, należy zmniejszyć porcję otrzymywanej do tej pory karmy. Koty mają małe żołądki, dlatego powinno się im podawać mniej, a częściej. Dorosły kot może jeść od 3 do 5 razy w ciągu dnia, a małe kotki od 4 do 6. Ważne jest jednak nie tylko częstotliwość, ale przede wszystkim jakoś tych karm. Zadbaj o to, aby były to wysokomięsne puszki z odpowiednią dawką witamin i minerałów, a nie tylko karmy filetowe (uzupełniające, które daje się od czasu do czasu w ramach zdrowego przysmaku). Jeżeli chcesz karmić kota surowym mięsem, musisz zapoznać się z zasadami diety BARF.

Co można powiedzieć o tych kotach, jeżeli chodzi o pielęgnację? Duży kot rasy brytyjskiej to tak naprawdę mały kłopot w pielęgnacji. Ten krótkowłosy angielski kot nie wymaga skomplikowanej opieki pod tym względem. Wystarczy wyczesywać go raz w tygodniu. Brytyjczyka nie trzeba kąpać. Do codziennych małych obowiązków należy jedynie delikatne przemywanie oczu specjalną chusteczką lub mokrym wacikiem. Ze względu na to, że koty brytyjskie mają krótkie pyszczki, może dojść do zatkania kanalików łzowych. Systematycznie należy też sprawdzać uszy i zęby.

Hodowla kotów brytyjskich

Ile kosztuje – cena kotów belgijskich

Cena kotów belgijskich – a poprawnie brytyjskich – wynosi od 2000 do 5000 zł. Od czego zależy cena? Składa się na to parę czynników. Przede wszystkim prowadzenie hodowli jest pracą czasochłonną i wymagającą pewnej wiedzy i kształtowania się pod tym kątem.

Hodowca zapewnia podwójne odrobaczenie i zaszczepienie, a także wszczepienie CHIP-u oraz odpowiednie badania, a wszystko to udokumentowanie jest w książeczce zdrowia kota. Nowy właściciel otrzymuje również rodowód (obowiązkowo!). Zarówno ciężarna kotka, jak i potem kociaki otrzymują wartościową karmą, a małe mają stały kontakt z człowiekiem. Cena za kociaka zależna jest też od tego, jak bardzo ten mały kot wpasowuje się w ramy wzorca rasy oraz czy jest zdrowy. Jego koszt jest większy, jeżeli rodzice mieli znaczące osiągnięcia na wystawach.

Ważne jest, gdzie hodowla jest zrzeszona. Musi przynależeć do World Cat Congress (WCC), która jest międzynarodową federacją odpowiedzialną za największe organizacje felinologiczne. W Polce istotne są trzy: FIFe (najważniejsza), WCF i TICA. Polskim członkiem FIFe jest Polska Federacja Felinologiczna Felis Polonia (FPL), a w niej jest zrzeszone 19 stowarzyszeń i 10 klubów ras. Hodowca musi przynależeć do któregoś z nich i płacić składkę roczną oraz odprowadzać odpowiedni podatek od kota.