Przyjaźń międzygatunkowa

Jak pies z kotem

Biorąc pod uwagę przeszłość obu gatunków, to psy są naturalnymi wrogami kotów, bo koty są naturalnymi ofiarami psów. Pies jako duży mięsożerca z mocno rozwiniętym instynktem łowieckim stanowi dla dużo mniejszego kota (a w szczególności kociąt) śmiertelne zagrożenie.

Oczywiście we współczesnych czasach ani pies domowy nie ma zbyt wiele wspólnego z dzikim psem (ani tym bardziej wilkiem), ani kot domowy nie jest stuprocentową kopią swojego dzikiego przodka. Proces udomowienia zrobił tutaj swoje, szczególnie pod kątem ograniczenia czy zmodyfikowania instynktu łowieckiego psa, jednak mimo wszystko genetycznej spuścizny obu gatunków nie należy lekceważyć.

Główny problem w relacji pies - kot

Mimo iż współczesne koty nie są już naturalnymi wrogami psów, to nadal oba gatunki przejawiają zachowania, które “nakręcają” się nawzajem. Kot jako ofiara posiada silny instynkt ucieczki przed niebezpieczeństwem, z kolei pies z natury lubi gonić to, co ucieka, choć niekoniecznie z automatycznym zamiarem zrobienia krzywdy.

W praktyce wiele psów goni koty nie z wewnętrznej potrzeby, ale dlatego, że te po prostu uciekają. Gdy kot zatrzymuje się w bezruchu lub skacze na coś wysokiego (płot, drzewo) - takie psy zazwyczaj odpuszczają. Dla nich zabawa się skończyła.

Pościg za uciekającym celem jest elementem psiego łańcucha łowieckiego. Jego następnym etapem jest złapanie i zjedzenie zdobyczy. Wiele psów posiada instynkt łowiecki, ale nie realizuje zachowań łowieckich do końca, ograniczając się tylko do pogoni.

Psi łańcuch łowiecki

Złap

Niektóre rasy psów były hodowane specjalnie pod kątem polowania (pościgu za ofiarą) i/lub przynoszenia martwej zwierzyny swojemu panu. Rasy te określa się ogólnym mianem psów myśliwskich. Należą do nich m.in. psy gończe, norowce, posokowce czy wyżły.

U takich psów instynkt łowiecki jest niezwykle silny, konkretne zachowania łowieckie są zapisane w genach. Przedstawicielom tych ras może być trudno odpuścić gonitwę za uciekającym kotem, nawet jeśli pies zna owego kota i na ogół jest z nim w przyjacielskich relacjach.

Zjedz

W najlepszej sytuacji pies z silnym instynktem pogoni wystraszy domowego mruczka, ale nie zrobi mu fizycznej krzywdy. Człowiekowi może się wydawać, że nic wielkiego się nie stało, ale dla kota przeżycie takiej przygody to ogromny stres.

W najgorszym razie pies poczuje potrzebę dokończenia łańcucha łowieckiego, czyli konsumpcji zdobyczy, a wtedy dla kota nie będzie ratunku. Pies nie jest tu niczemu winien i nie powinien być za taki wypadek karany - zachowuje się przecież zgodnie ze swoją naturą. To na człowieku spoczywa odpowiedzialność za bezpieczeństwo kudłatych podopiecznych. Sprawdź także ten artykuł z poradami, jak oswoić kota z psem.

Wychowanie z kotem

Nawet wychowanie szczeniaka z kotem czy kociakiem nie gwarantuje, że w psie nie odezwie się kiedyś instynkt łowiecki. Oczywiście gdy oba gatunki żyją ze sobą od małego, zwiększa się szansa na to, że będą się traktowały jako “członków jednej grupy”, a nawet żywiły do siebie sympatię. Jednak nie możemy być tego na sto procent pewni.

Wychowanie z kotem nie sprawia, że pies będzie traktował wszystkie koty jak swoich przyjaciół, ale że dany kot będzie przez niego uważany za członka stada. Podobnie z resztą z kotem - dany pies może być jego kumplem, ale niekoniecznie każdy pies w okolicy. Dlatego nigdy nie należy puszczać luzem takiego psa w obecności obcych kotów (na przykład w domu przyjaciół), bo nie jesteśmy w stanie przewidzieć jego reakcji.

Polecane karmy dla kotów - sprawdź je!

Rasy psów nieodpowiednie dla kotów

Terrier

Terriery są na ogół agresywne wobec kotów i trudno się dziwić. Wiele psów tych ras było szkolonych do łapania zwierząt o gabarytach kota. Jack Russel Terrier jest uważany za rasę, która wybitnie nie lubi się z kotami i lepiej nie wodzić jej na pokuszenie.

Terriery mają nie tylko silny instynkt do pogoni, ale również do zadawania ran (gryzienia), a więc z pozoru “niewinna” gonitwa za kotem może mieć naprawdę nieprzyjemne konsekwencje nie tylko dla samych zwierząt, ale również opiekuna. Może on zostać pogryziony.

Pies gończy

Psy szczególnie nastawione na pogoń za zwierzętami futerkowymi raczej nie nadają się na kociego towarzysza. Ich instynkty są po prostu zbyt silne. Pies może je od czasu do czasu trzymać na uwięzi, ale nie możemy od niego oczekiwać poprawnego zachowania w każdej sytuacji.

Pies bokser, który nie lubi kotów, a także informacje, które rasy psów nie powinny się łączyć z kotami w domu
Psy, których nie powinno się łączyć z kotami, czyli rasy, które nie lubią kotów

Rasy psów gończych szkolone do łapania ptaków są lepiej predystynowane do życia z kotem. Mówię tu o retriverach, labradorach, spanielach, setterach angielskich. Jednak zawsze należy brać pod uwagę indywidualny charakter i temperament danego zwierzęcia, który może odbiegać od ogólnego wzorca rasy, a nawet być z nim sprzeczny.

Chart

Chart to rasa psa stworzona przede wszystkim do pogoni. Psu tej rasy będzie niezwykle trudno okiełznać przyrodzony instynkt i nie gonić biegnącego (niekoniecznie nawet uciekającego) kota. Nie warto wymagać od zwierzęcia tak dużej samokontroli, może to być dla niego nie tyle trudne, co wręcz niewykonalne.

Należy również pamiętać, że jeśli zamierzamy trzymać kilka chartów i kota, to psy będa się wzajemnie nakręcać do polowania. Instynkt stadny jest wśród tych zwierząt bardzo silny, więc jeśli jeden osobnik zdecyduje się na pościg, reszta podąży za nim bez większego namysłu, choć w pojedynkę być może zachowałby się inaczej.

Psy nierasowe

W przypadku psów nierasowych, pochodzących ze schronisk czy fundacji, których przeszłość i wczesne doświadczenia z kotami są mało znane, sytuacja bardziej się komplikuje. To, czy kundelek da radę zaprzyjaźnić się z kotem, zależy od wielu czynników.

Głównym z nich jest, znowu, obecność instynktu łowieckiego, chęć pogoni i zjedzenia złapanej ofiary. Jeśli wiemy, że dany pies je przejawia w silnym stopniu, nie rokuje to dobrze pod kątem relacji z kotem.

Jeśli pies przeżył w przeszłości nieprzyjemne spotkania z kotami, został przez nie zaatakowany czy zraniony, to również nie wróży dobrze międzygatunkowej przyjaźni. Zwierzęta nie zapominają negatywnych doświadczeń, przeciwnie, dobrze je zapamiętują. Zmiana tego stanu rzeczy jest niezwykle trudna, a w wielu przypadkach wręcz niemożliwa.

Nawet najbardziej przyjaźnie nastawiony do kota pies jest tylko psem. Nie jesteśmy w stanie w stu procentach kontrolować jego zachowania. To na nas spoczywa odpowiedzialność zapewnienia kotu bezpieczeństwa w towarzystwie psa czy to na zewnątrz, czy w mieszkaniu.

ikona podziel się Przekaż dalej