Kot w cętki - opis, usposobienie, wymagania, porady praktyczne
Najpopularniejszy kot w cętki, wyglądający jak pantera, to kot bengalski. Rasa ta powstała jako hybryda, czyli połączenie kota domowego z dzikim kotem bengalskim. Cętkowany bengal jest podziwiany przede wszystkim za swój unikalny, “drapieżny” wygląd, jednak oprócz niego zwierzę posiada również interesujący charakter. Wymaga odpowiedniej opieki i dużej aktywności, nie nadaje się więc dla każdego.
Jeśli szukasz więcej porad i informacji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o kotach rasowych.
Z tego artykułu dowiesz się:
Cętkowany kot domowy
Dzicy przodkowie
Zarówno kot w cętki, jak i w paski, przyciąga wzrok. Lampart, jaguar, turkmeński kot pustynny i inne dzikie koty przez stulecia były podziwiane z powodu pięknego futra. Drapieżny wygląd takiego zwierzęcia kojarzy się z majestatem natury, siłą i agresją. W przeszłości skóry kotów cętkowanych były cennym elementem dekoracyjnym.
Przez stulecia człowiek zdziesiątkował populację wielu dzikich kotów, które na swoje nieszczęście posiadały na ciele czarne desenie. Współcześnie wiele z nich, w tym turkmeński kot pustynny, jest objętych międzynarodową ochroną, obejmującą zakaz odławiania, handlu i trzymania w domach.
Bengal - początki rasy
Dziki, drapieżny kot cętkowany nie nadaje się do życia z człowiekiem. Zaczęto zatem myśleć nad stworzeniem rasy, która zachowałaby czarne cętki dzikiego kota, ale posiadała “domowy” charakter. Miały ją zapoczątkować hybrydy kota domowego z dzikim kotem bengalskim (asian leopard cat).
Zadanie okazało się trudniejsze, niż wszyscy przypuszczali. Jako pierwsi podjęli się go hodowcy z Belgii w drugiej połowie XX wieku. Ich wysiłki spełzły na niczym. Sukces przyszedł wiele lat później dzięki zbiorowemu wysiłkowi kilku zapaleńców zza oceanu.
Byli wśród nich: amerykańska biolog Jean Sugden, amerykański naukowiec Willard Centerwall i amerykański miłośnik kotów William Engler. Ostatecznie rasa, swego rodzaju “biały kruk” kociego świata, została oficjalnie uznana w połowie lat 70. XX wieku.
Kot bengalski - dziki wygląd, trudny charakter
Towarzysz dla koneserów
Kot bengalski niewątpliwie przyciąga spojrzenia. Jego “dzikie” umaszczenie (w którym nie występuje kolor biały) wyróżnia tę rasę na tle wszystkich innych. Jej wielkość określa się jako średnią: samce dochodzą do 10 kg wagi, samice do 6 kg. Są to zwierzęta smukłe, muskularne, o trójkątnej głowie i zaokrąglonych uszach.
Cena kociaka bengalskiego robi wrażenie: oscyluje w granicach 2 000 - 7 000 zł. Rasa jest uznawana za ogólnie zdrową, a przeciętną długość życia osobnika szacuje się na 16 lat. Zanim zdecydujemy się na zakup kociaka bengalskiego powinniśmy potwierdzić legalność hodowli i upewnić się, że panują w niej optymalne dla zwierząt warunki.
O jakości hodowli nie stanowi jej wielkość, ale przede wszystkim współpraca z jedną z uznanych organizacji felinologicznych. Cena kociaka również powinna dawać do myślenia - zbyt niska sugeruje pseudohodowlę, a tych nigdy nie należy wspierać.
Polecane karmy dla kotów - sprawdź je!
Charakter
Kot bengalski ma specyficzny charakter i nie nadaje się dla każdego. Cechuje go ciekawość i ruchliwość - potrzebuje dużo stymulacji, zabawy i interesującego otoczenia, które mógłby w nieskrępowany sposób eksplorować. Kot tej rasy będzie się źle czuł w ascetycznie urządzonym mieszkaniu z wieloma ograniczeniami.
Ze względu na wrodzoną ciekawość i chęć zwiedzania otoczenia koty bengalskie świetnie nadają się do wyprowadzania na spacer. Ucieszą się też na pewno z osiatkowanego balkonu lub ogrodowej woliery. Potrzebują dużo różnorodnej aktywności, żeby się nie nudzić.
Bengale mogą być silnie terytorialne, co może utrudniać życie w grupie zwierząt i powodować problemy z załatwianiem się poza kuwetą. Wszystko zależy jednak od indywidualnych cech danego osobnika - niektóre doskonale dogadają się z innymi kotami, inne należy trzymać w pojedynkę.
Niektórzy opiekunowie kotów bengalskich skarżą się na wokalizację, czyli uporczywe miauczenie tych zwierząt. Zachowanie to jest jednak typowe dla rasy - bengal zżywa się z opiekunami, lubi być w centrum uwagi i nawiązywać kontakt z ludźmi dookoła. Sprawdź także ten artykuł na temat usposobienia kota bengalskiego.
Pielęgnacja
Kot bengalski zalicza się do kotów krótkowłosych. Jego sierść nie wymaga specjalnej pielęgnacji, choć oczywiście raz na jakiś czas należy ją wyczesać. Nadgorliwość w tym względzie nie jest jednak wskazana, a wręcz przeciwnie - zbyt intensywne szczotkowanie może delikatnemu futerku zaszkodzić.
Kotu bengalskiemu, tak jak innym kotom, można przycinać pazury, a także myć zęby. Kot ten chętnie się uczy i jest z natury wesoły, dlatego łatwo go od małego przyzwyczaić do cierpliwego znoszenia zabiegów pielęgnacyjnych.
Inne koty w cętki
Savannah
Oprócz bengala istnieje jeszcze kilka ras kotów cętkowanych, choć z pewnością nie są one aż tak popularne. Jedną z takich ras jest savannah - powstała z krzyżówki kota domowego z dzikim serwalem. Koty tej rasy są inteligentne, ciekawskie, uwielbiają zabawę i nie boją się wody.
Są również wymagające i nie nadają się do każdego domu - potrzebują dużo miejsca do zabawy i urozmaiconego terytorium do eksploracji. Potrafią nawiązać silną więź z człowiekiem, co oznacza, że wymagają sporo uwagi i zaangażowania ze strony opiekuna.
Savannah nie nadaje się do domu z dziećmi. Kocięta są bardzo drogie i wymagają sporo pracy behawioralnej już od pierwszych miesięcy życia. Trudno znaleźć dobrą hodowlę, a cena kota tej rasy jest bardzo wysoka, może wynieść nawet 20 tys. zł.
Serwal
Serwal to kolejny kot cętkowany, którego można trzymać w domu, chociaż jest to kot całkowicie dziki. W Polsce istnieje kilka hodowli tego egzotycznego zwierzęcia, jednak ogólnie nie jest to rasa popularna, zapewne ze względu na duże wymagania hodowlane.
Jeśli kogoś nie zraża zawrotna cena kociaka tej rasy - nawet 25 tys. zł - to śmiało może próbować swoich sił jako opiekun serwala. Należy podkreślić, że jest to naprawdę duży kot, który potrzebuje sporej przestrzeni, specyficznego karmienia i opieki weterynaryjnej