Kot australijski mist – opis, usposobienie, wymagania, porady praktyczne

Kot australijski mist - opis rasy, wymagania, charakter – co warto wiedzieć o tym kocie?

W powstaniu tej rasy brały udział koty burmańskie, koty abisyńskie i domowe koty krótkowłose. Kot australijski mist został wychowany w 1976 roku. Rasa nie od razu została uznana. Na początku lat 80. zarejestrowano ją w Royal Agricultural Society Cat Control, ale na jej udział w wystawie zezwolono dopiero w 1986 roku. Organizacja TICA uznała kota australijskiego mist w 2014 roku.

Jest to kot średniej wielkości. Ma muskularne ciało. Sierść tego kota jest gęsta, błyszcząca i krótka. Ma bardzo mało podszerstka. W rasie dopuszczalna jest maść: brązowa, czekoladowa, niebieska, złota (cynamonowa), brzoskwiniowa i liliowa. Od 1998 roku rozróżnia się dwa wzory umaszczenia tego kota: marmurkowe (marbled) i cętkowane (spotted). Krawędź plamek powinna być rozmyta i zmieszana z jaśniejszym kolorem podstawowym (efekt mglisty).

Rasa uważana jest za zdrową i bez wad genetycznych, ale nie jest oporna na niskie temperatury. Średnia długość życia tych kotów to 17 lat. Kot australijski mist nie wymaga skomplikowanej pielęgnacji. Nawet w okresie linienia nie gubi zbyt dużo włosów. W zupełności wystarcza szczotkowanie go raz w tygodniu. Warto podawać kotu co jakiś czas łyżeczkę smalcu, aby zapobiec tworzeniu się kul włosowych w jego przewodzie pokarmowym.

Kot australijski mist lubi towarzystwo człowieka i chętnie się z nim bawi. Jest przyjazny nie tylko dla domowników, ale także dla nowych gości. Zazwyczaj dobrze dogaduje się z dziećmi. Ten wesoły kotek na co dzień jest bardzo spokojny i przeważnie nie ma tendencji do niszczenia czy drapania. Kot australijski mist nie powinien czuć potrzeby wychowanie na dwór, ponieważ został wyhodowany z myślą na kota niewychodzącego, ale jeśli okaże się, że stale próbuje się wymykać, możesz nauczyć go chodzić na smyczy i zabierać ze sobą na spacery. Ten kot powinien zaakceptować inne koty.

Hodowla rasowych kotów – opinie, cena

Bardzo istotny jest opis ogłoszenia. Kocięta nie mogą opuścić hodowli przed ukończeniem 12 tygodni i do tego czasu muszą być minimum dwa razy odrobaczone i dwa razy zaszczepione. Każdy rasowy kot ma wszczepiony CHIP i jest z rodowodem. Hodowla powinna przynależeć do odpowiedniego stowarzyszenia. W naszym kraju obowiązują trzy organizacje felinologiczne: FIFe, TICA i WCF. Opinie o wybranej hodowli możesz poszukać na grupie miłośników kotów lub danej rasy.

Na ostateczną cenę wpływają różne czynniki. Znaczenie ma płeć, wiek oraz przeznaczenie kotka. Osobniki starsze są sprzedane taniej od kociąt, a koty do hodowli są droższe od tych „na kolanka”. Istotna jest renoma hodowli. Hodowcy, którzy dopiero zaczynają, mogą sprzedać pierwszy miot nieco taniej. Ważna jest linia genów, a także stopień wpasowania się w ramy wzorca rasy. Na cenę wpływa także to, czy rasa jest ogólnodostępna w kraju. Kocięta sprowadzane zza granicy są droższe, ponieważ poza inną stawką za kota dochodzą różne koszty np. za transport.

Kot australijski mist nie jest dostępny w Polsce. Hodowle tych kotów istnieją przede wszystkim w Australii, ale także w Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii oraz Norwegii. Trudno oszacować, ile kosztuje ten kot. Zazwyczaj za rasowe kocięta w Polsce trzeba zapłacić ok. 2000 – 4000 zł. Cena kota somalijskiego wynosi ok. 2500 zł. Za dorosłe osobniki różnych ras zwykle trzeba zapłacić ok. 1000 – 1500 zł. Jeśli planujesz kupić kociaka, sprawdź także ten artykuł z polecanymi imionami dla kota.

Wymagania żywieniowe – co powinien jeść kot australijski mist?

Koty są mięsożerne, więc podstawą ich diety jest mięso. Z tego powodu niektórzy właściciele decydują się na wprowadzenie diety BARF, która opiera się na podawaniu kotu surowego mięsa i odpowiednio dobranych suplementów. Niezmiernie ważne jest to, aby wcześniej zdobyć wiedzę na ten temat, ponieważ złe proporcje mogą przyczynić się do złego stanu zdrowia kota.

Na rynku istnieje dużo karm, które mogą być podawane codzienne, ponieważ w ich składzie znajduje się odpowiednio wysoki procent mięsa i wszystkie niezbędne suplementy. Są to tzw. karmy bytowe, podstawowe, wysokomięsne. Nie powinny zabierać zbóż oraz cukrów. Co jakiś czas można podawać karmy filetowe (uzupełniające). Zazwyczaj jest to filet drobiowy lub rybny w bulionie albo w galarecie. Dostępne są także karmy suche, ale z racji tego, że są mało wilgotne, spożywający je kot powinien pić bardzo dużo wody, aby nie doprowadzić do odwodnienia organizmu.