Jak przygotować kota na narodziny dziecka? Praktyczny poradnik

Jak przygotować kota na narodziny dziecka?

Poznaj potrzeby kota

Koty mają swoje potrzeby, a przyjście dziecka na świat koliduje z niektórymi z nich. W szczególności z potrzebną rutyny i powtarzalności, a także potrzebą spokoju. Gdy niemowlę pojawia się w domu, dotychczasowy rytm dnia staje na głowie, w otoczeniu pojawia się mnóstwo nowych bodźców, a to dla nieprzygotowanego kota może być za dużo.

Dla niektórych kotów nowości takie jak dziecięce łóżeczko, wózek czy przewijak, są wspaniałymi obiektami do eksploracji, budzącymi potrzebę inspekcji. Zjawisko to jest powszechne, szczególnie jeśli do tej pory nie zapewniliśmy im zbyt wielu miejsc do odkrywania, takich jak kocie meble czy drapaki. Potrzeba zwiedzania terytorium jest silna i warto zdawać sobie sprawę, że nie “oduczymy” kota takich zachowań.

W kontekście pojawienia się w domu niemowlaka, warto również kocią potrzebę polowania. Wielu przyszłych rodziców boi się, że kot będzie wobec malucha agresywny, bo mały człowiek skojarzy mu się z ofiarą. Nie jest to prawda, koty nie atakują małych dzieci dla zabawy, o ile wcześniej sami ich do tego nie zachęcaliśmy.

Ćwicz behawioralnie

Jak przygotować kota na narodziny dziecka? Codziennie przyzwyczajać zwierzaka na zjawiska, z jakimi już wkrótce będzie miał do czynienia. Można zacząć od odtwarzania płaczu dziecka o różnych porach dnia i nocy. Odpowiednie nagrania można bez problemu znaleźć w Internecie. Zaczynamy od niskiego natężenia dźwięku i stopniowo zwiększamy go do maksimum.

Jeśli mamy znajomych z małymi dziećmi pożyczmy kilka pachnących dzieckiem ubranek. Każde niemowlę pachnie podobnie i oswojenie naszego kota z tym zapachem może znacząco obniżyć poziom stresu wtedy, gdy noworodek na dobre zagości w naszym domu.

Jeśli chcesz zabezpieczyć dziecko przed przypadkowym podrapaniem, koniecznie ćwicz z kotem poprawną zabawę w polowanie z zachowaniem łańcucha łowieckiego i pod żadnym pozorem nie baw się z kotem ręką czy stopą. Dla ciebie taka zabawa może być urocza, ale kot nie wie, że z tobą może się tak bawić, a z innymi nie. Dziecko machające nieskoordynowanie rączkami może sprowokować kota do zabawy, do której jest przyzwyczajony, a która w naszych oczach będzie świadczyć o tym, że kot jest agresywny.

Jak zabezpieczyć noworodka w domu?

Zabezpieczenie łóżeczka

Łóżeczko dziecięce niewątpliwie zapowiada przyjście dziecka na świat. Koty przeważnie traktują je z zaciekawieniem i często chcą w nim spać. Zabezpieczenie łóżeczka nie powinno polegać na zabranianiu kotom do niego dostępu. Może to wywołać reakcje stresowe, takie jak sikanie poza kuwetą. Jeśli zdajemy sobie sprawę z tego, jak komunikuje się kot (głównie przez zapach), to takie zachowanie nie będzie dla nas dziwne.

Odpowiedzią na to, jak odpowiednio zabezpieczyć łóżeczko przed kocim intruzem jest prawidłowa aranżacja przestrzeni dla kota. Powinniśmy mu udostępnić miejsca do swobodnej wspinaczki i eksploracji, również w okolicach łóżeczka. Montaż półek i wysokiego drapaka jest obowiązkowy. To nie łóżeczko samo w sobie jest tak atrakcyjne tylko fakt, że jest ono jedynym ciekawym i wyżej położonym obiektem w okolicy.

Poprzez poprawną aranżację przestrzeni dla kota rozumiem również dostarczenie miejsc wyciszenia i odpoczynku w postaci tzw. “jaskiń”, czyli cichych i ciasnych miejsc, w których kot będzie mógł wyciszyć emocje. Na jaskinie doskonale nadają się kartonowe pudełka przyniesione ze sklepu. W domach z dziećmi takie gadżety są obowiązkowe. Sprawdź także ten artykuł z poradami, jak odróżnić kota od kotki.

Eliminacja agresywnych zachowań

Jeśli przed przyjściem dziecka na świat kot jest agresywny, to jak najszybciej trzeba sobie z tym poradzić. Przyczyn agresji może być wiele, najprostsza do wyeliminowania jest choroba somatyczna, zabieramy więc kota na badania do lekarza weterynarii.

Jeśli wszelkie choroby zostaną wykluczone, należy szukać behawioralnych przyczyn agresji, a są nimi przeważnie nuda, frustracja, niezaspokojony instynkt łowiecki lub prowokacje ze strony ludzi. Jeśli mamy problem ze zdiagnozowaniem konkretnej przyczyny, najlepiej udać się po pomoc do behawiorysty, który zaleci odpowiednią terapię.