Czarny maine coon – charakterystyka, zachowanie, żywienie, porady

Krótka charakterystyka rasy maine coon – czarny maine coon

Potulny baranek – prawdziwy charakter maine coona

Maine coon to cudowny towarzysz. Jest bardzo przyjacielski i nie wykazuje agresji względem innych, ale dąży do tego, aby być na samym szczycie w hierarchii zwierzęcego stada. Podporządkuje sobie inne koty, a także psy. Majkun (potoczna pisownia) uwielbia być w centrum uwagi, więc świetnie odnajduje się podczas wizyt gości. Nigdy nie przepuści okazji na zabawę.

Warto zapatrzyć się w drapak z dużą liczbą szerokich półeczek. Maine coon nie skacze zbyt wysoko, głównie dlatego, że nie zdaje sobie sprawy z tego, że może tak robić. Raczej nie znajdziemy go na szafce, ale lubi obserwować otoczenie znajdując się nieco wyżej. Średniej wysokość drapak będzie dla niego idealny. Po przebudzeniu będzie mógł tam rozładować emocje i zostawić swój zapach, ostrząc pazurki, co też powinno uchronić meble przed jego zainteresowaniem.

Majkun bywa gadatliwy. Posiada bardzo szeroką gamę dźwięków. Gdy jego właściciel wykazuje nim zainteresowanie, kiedy ten miauczy, maine coon szybko nauczy się to wykorzystywać. Jest to bardzo inteligentny kot. Podpatruje zachowania innych zwierząt, ale także ludzi. Potrafi nauczyć się otwierać drzwi przesuwne oraz szafki. Często chodzi za właścicielem krok w krok i angażuje się w to, co robi w danym momencie człowiek. Lubi wskakiwać pod pościel w czasie ścielenia łóżka oraz wkładać łapy lub ogon do wanny podczas kąpieli. Z tym kotem na pewno nie będziesz się nudzić!

Czarno-biały, szylkret czy rudy maine coon?

Koty tej rasy przez cały czas wyglądają na wkurzone lub złe. Jest to spowodowane ich mocną brodą. Majkun ma również charakterystyczne rysie pędzelki na uszach, puszysty i długi ogon długości co najmniej samego kota, a także potężne łapy, które są mocno owłosione między palcami. Włos okrywowy tych kotów jest mięciutki i gęsty, posiadają również podszerstek. Ich sierść jest dłuższa na szyi (tworzy tzw. kryzę), zadku (tzw. portki), grzbiecie, bokach ciała i brzuchu. Uszy maine coona są równie mocno owłosione.

Ten kot występuje w wielu umaszczeniach. Istnieje biały, niebieski (nie zaś szary), czarny, kremowy oraz rudy maine coon. Szylkret to określenie na trójkolorowe kotki. Majkun może być czarno-biały. Połączenie koloru z białą barwą może występować w wersji van, arlekin, bicolour oraz z nieokreśloną ilością białego. Do tego maine coon może być pręgowany tabby (klasycznie pręgowany, tygrysio pręgowany, cętkowany, ticked). Może być dymny, srebrny oraz złoty. Jego futro nie może mieć koloru: czekoladowego, płowego, liliowego, cynamonowego oraz mieć maści z oznaczeniami typu syjamskiego (tzw. colorpoint). MCO to zapis w kodzie EMS dla rasy maine coon według standardu FIFe.

Maine coon rozwija się przez 3-4 lata. Kotki są nieco mniejsze i ważą mniej więcej od 5 do 8 kg. Kocur może osiągnąć wagę od 7 do 10 kg. Zdarzają się jednak osobniki cięższe. Wiele kotów tej rasy osiągnęło wagę 13-14 kg. Czasami jednak kotki zatrzymują się na wadze ok. 4 kg. Jeśli szukasz więcej inspiracji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o dużych kotach.

Żywienie i hodowla maine coon

Czym karmić kota? Czego unikać?

Wybór właściwej dieta dla kota spoczywa na właścicielu. Na rynku dostępne są karmy mokre i suche. Można pokusić się na dietę BARF, jednak przed wdrążeniem jej w życie, trzeba zdobyć odpowiednią wiedzę na temat tego rodzaju żywienia. Dieta BARF polega na podawaniu kotu surowego mięsa uzupełnionego o suplementy. Proporcje dobiera się indywidualnie pod kota (wiek, rasa, stan zdrowia – choroby). Zbyt mało lub za dużo witamin może zaszkodzić kotu, dlatego najpierw trzeba odpowiednio się do tego przygotować.

Bezpiecznie jest kupować gotowe pokarmy. Wysokomięsne puszki mogą stanowić codzienną dietę kota. Sucha karma ma mały procent wilgotności (przeważnie jest to nie więcej niż 15%), dlatego nie jest wskazana jako podstawa diety. Kot musi odpowiednio nawadniać organizm, aby nie doszło do uszkodzenia nerek oraz układu moczowego, a przy spożywaniu suchej karmy nie dostarcza odpowiednej ilości wody. Mokre karmy zawierają ok. 80% wilgotności, dlatego są lepszym wyborem. Nawadniają organizm, nawet jeżeli kot nie lubi pić wody.

Dobre mokre karmy dla rasy maine coon to np.:

• Catz Finefood,
• Grau,
• ZiwiPeak,
• Power of nature,
• Feringa,
• MAC’s,
• Moonlight.

Kota nie należy dokarmiać, zwłaszcza resztki z obiadu czy kolacji. Potrawy dla ludzi zawierają dużo soli, która jest szkodliwa dla organizmu kota. Nie powinno się podawać mu również: wieprzowiny, mleka, zbóż, cukru, wędzonych ryb, cebuli, czosnku, szczypiorku, poru, białka jajka, rodzynek, porzeczki, kości, czekolady, ciastek, kawy, herbaty oraz alkoholu.

Na co zwrócić uwagę przy wyborze hodowli?

Koszt rasowego kociaka „na kolanko” (wykastrowanego) mieści się w granicach 3000-4500 zł. Kot przeznaczony do dalszego rozmnażania może być dwa razy droższy. Zazwyczaj można kupić takiego kota za 5500-7000 zł (aktualizacja cen: czerwiec 2021). Cena za rasowe kociaki nie powinna wynosić 500-1000 zł. Hodowca wkłada wiele czasu oraz pracy w to, aby kocięta były zdrowe i odpowiednio socjalizowane. Cena zależy od renomy hodowli, rodziców kociaka oraz samego kota. Im bardziej wpasowuje się we wzorzec rasy, tym jest droższy.

Przeglądając ogłoszenia, w oczy rzucają się zdjęcia. Są istotne, ale nie najważniejsze. Główną rolę odgrywają zawarte w ogłoszeniu informacje. Zdjęcia pomagają wstępnie zweryfikować, jaki jest stan kota oraz w jakich warunkach przebywa (przynajmniej podczas zdjęć). Z opisu jednak można wyciągnąć znacznie więcej. Po sposobie, jaki ktoś opisuje kociaka oraz hodowle można już wstępnie wywnioskować, jaki jest jego stosunek do zwierzęcia.