Zapalenie okrężnicy u psa – objawy, leczenie, rokowania, porady
Czworonóg oddający małe ilości kału ze zwiększoną częstotliwością może cierpieć na stan zapalny jelit (zapalenie okrężnicy u psa). Inne objawy choroby to obecność śluzu lub krwi w stolcu. Jak odróżnić krwotoczne zapalenie jelit u psa od zapalenia okrężnicy? Czy przyczyną zawsze są infekcje bakteryjne? Jak wygląda leczenie?
Jeśli szukasz więcej porad i informacji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o chorobach psów.

Specyfika przewodu pokarmowego psa – jak powstaje stan zapalny?
Budowa przewodu pokarmowego jest dość prosta, a jednocześnie skomplikowana pod względem licznych procesów trawiennych. Pierwszym elementem jest jama ustna, a następnie gardło, przełyk, żołądek oraz jelita. Jelito grube (okrężnica) jest ostatnim odcinkiem, w którym gromadzą się niestrawione resztki pokarmowe, a nadmiar wody jest wchłaniany z powrotem do organizmu. Uformowany stolec powinien być zwartej, ale dość miękkiej konsystencji. Nieprawidłowości związane z działaniem jelit sprawiają, że odchody stają się wodniste, śluzowate lub krwiste.
Zapalenie jelita grubego jest stosunkowo częstym stanem u psów, a jego przyczyny obejmują:
- stres,
- infekcje bakteryjne,
- pasożyty,
- urazy,
- alergie.
Zapalenie okrężnicy tak, jak krwotoczne zapalenie jelit u psa może wystąpić także po spożyciu toksycznych produktów lub nieświeżej żywności.
Osobną jednostką chorobową jest zapalenie jelita grubego na tle stresu, czyli inaczej zespół jelita drażliwego. Problem pojawia się głównie u psów pracujących, sportowych lub ogólnie lękliwych. Śluzowate stolce podczas zapalenia jelita grubego mogą być także konsekwencją IBD. Skrót ten oznacza nieswoiste zapalenie jelit, które przyjmuje różne postacie w zależności od rodzaju naciekających komórek. Diagnostyka oraz leczenie bywa długotrwałe, bo nieswoiste zapalenie jelit daje objawy, które łatwo pomylić z innymi jednostkami chorobowymi.
Niezależnie od przyczyny, stan zapalny okrężnicy powoduje zmniejszenie wchłaniania wody i zmniejszoną zdolność do koncentracji kału. Powoduje to charakterystyczny objaw w postaci częstych, ale niewielkich ilości luźnego kału ze śluzem lub krwią.
Choroby jelita grubego przebiegają z innymi objawami niż w przypadku schorzeń jelit cienkich. Biegunki spowodowane przez problemy np. dwunastnicy są oddawane bez parcia, a krew jest najczęściej strawiona (ciemnej barwy). W przypadku jelit cienkich dochodzi także do nagromadzenia gazów i “tryskającego” oddawania stolca. Tymczasem biegunka z jelita grubego zawiera świeżą krew, a parcie podczas defekacji bywa bolesne. Jeśli szukasz więcej porad, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o chorobach układu pokarmowego.
Zapalenie okrężnicy u psa – objawy
Większość opiekunów zgłasza częste, ale małe ilości tylko częściowo uformowanego kału. W wielu przypadkach odchody są płynne lub zawierają krew oraz śluz. Widoczny jest także wysiłek podczas defekacji. W wielu przypadkach przewlekłego zapalenia jelita grubego obserwuje się śluz lub tłuszcz. Większość psów z zapaleniem jelita grubego będzie wykazywać potrzebę częstego wypróżniania. Wymioty zdarzają się w mniej niż jednej trzeciej przypadków. Utrata masy ciała jest rzadka.

Podsumowując, objawy zapalenia okrężnicy są następujące:
- miękkie i rzadkie odchody,
- odchody z plamkami świeżej krwi,
- bolesne wypróżnianie,
- zaburzenia apetytu,
- wahania masy ciała,
- wzdęcia,
- bolesność brzucha.
Zapalenie okrężnicy u psa – leczenie
Diagnostyka zapalenia jelita grubego opiera się na:
- wywiadzie,
- objawach klinicznych,
- ocenie kału,
- badaniu odbytnicy,
- cytologii,
- badaniach krwi.
W wielu przypadkach konieczne są dodatkowe badania, takie jak RTG, kolonoskopia, biopsja okrężnicy, posiew z kału lub ocena ultrasonograficzna jamy brzusznej. Dzięki tym badaniom wykluczyć można guzy nowotworowe lub polipy, zespół jelita drażliwego, czy wgłobienie jelit.
Najczęściej wybierane suplementy i witaminy dla psów i kotów
Jak leczy się zapalenie jelita grubego? Po ustaleniu przyczyny weterynarz zadecyduje o optymalnym leczeniu. W ogólnym ujęciu zaleca się:
- 24 do 48 godzin głodówki,
- karmienie dietą hipoalergiczną,
- zwiększanie zawartości błonnika w żywieniu psa poprzez dodanie babki płesznika lub dyni.
W uzasadnionych przypadkach wprowadza się leki przeciwzapalne, antybiotyki lub preparaty immunosupresyjne, a także substancje czynne modyfikujące ruchy perystaltyczne okrężnicy.
Dla przeważającej części chorych psów rokowanie jest doskonałe, jednak w przypadkach przewlekłych lub nawracających biegunek z jelita grubego należy wykonać szersze badania diagnostyczne.